Πάντως το δικό μας που το πηγαίνουμε στο χωριό κάθε καλοκαίρι και το αφήνουμε στη γιαγιά, τρέμοντας μην το φάει καμιά γάτα από το περβάζι, το μεταφέρουμε με το κλουβί στην αγκαλιά, κάνουμε μια στάση στα μισά (ταξίδι 3.30 ωρών) και το βγάζουμε στο καφενείο να ξεκουραστεί. Για μερικές μέρες δεν κελαηδάει (από το σοκ του ταξιδιού) αλλά μόλις εγκλιματιστεί και δει γνώριμα πρόσωπα γύρω του, ησυχάζει και επανέρχεται. Αν κάνετε στάση προσέξτε μην το ξεχάσετε μέσα και σκάσει. Βγάλτε το οπωσδήποτε στο καφενείο, πάνω σε μια καρέκλα, για να σας βλέπει.