Αν και δεν είμαι ειδικός στους παπαγάλους, έχω δύο κοκατιλ και ένα ρινκνεκ τα οποία όταν λείπω για πάνω από 2-3 μέρες (maximum) τα παίρνω μαζί! Έχει συμβεί να τα αφήσω σπίτι με μπόλικο φαγητό για 2 μέρες ,αλλά και να τα δώσω στους γονείς μου να τα κρατήσουν μια φορά που έλειψα για 4 μέρες.... Από τη δική μου εμπειρία θα σου πω ότι εξαρτάται κι από το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του πουλιού! Τι εννοώ: τα κοκατιλ που δεν έχουν ιδιαίτερες επαφές μαζί μας ,επειδή έχουν ο ένας τον άλλο, δεν τα νοιάζει είτε τα αφήσω σπίτι είτε τα αφήσω στους γονείς ή οτιδήποτε! Ο μικρός όμως που τον μεγαλώσαμε στα χέρια και γενικά έχει ιδιαίτερη σχέση μαζί μας, δυσκολεύτηκε λίγο όταν τον άφησα στους γονείς... Δυσκολεύτηκε με την έννοια ότι ενώ εκεί είχε αλληλεπίδραση με ανθρώπους και συμπεριφερόταν όπως στο σπίτι, όταν τον έφερα πίσω ήταν κάπως νευρικός θα πω! Προφανώς τον είχε πειράξει που τον αφήσαμε και φρόντισε να το δείξει με κάθε τρόπο (φωνές, νεύρα, δεν απαντούσε όταν του μιλούσαμε κλπ) ...Όταν τα παίρνω μαζί (περίπου 3-4 ώρες δρόμο) τα σκεπάζω και φροντίζω να τους μιλάω ανά τακτά χρονικά διαστήματα,αλλά και να σταματάω στο δρόμο (περίπου κάθε 1,5-2 ώρες) να τα τσεκαρω ! Από την εμπειρία μου το ίσο στρες τους προκαλεί οποιαδήποτε αλλαγή, είτε φιλοξενία, είτε ταξίδι,είτε να λείψουμε πολλές μέρες και να μείνουν μόνα - κυρίως ο τα πουλιά που έχουν μάθει να είναι συντροφιά μας ,τα εξημερωμένα..
Ένα κοκατίλ που είχα πριν από αυτά, τον έπαιρνα μαζί στα ταξίδια αλλά εκτός κλουβιου,γιατί μέσα στο κλουβί ακόμα και σκεπασμένος φώναζε και κοπανιόταν...ενώ έξω απ' το κλουβί καθόταν στον ώμο μας και τραγουδούσε... Ασφαλώς και δεν ενδείκνυται αυτού του είδους η μεταφορά για πτηνά , απλά με αυτά τα παραδείγματα θέλω να τεκμηριώσω την προσωπική μου άποψη ότι εξαρτάται και από το ίδιο το πουλί και την ιδιοσυγκρασία του!
εμένα ο δικός μου είχε δώσει σοκολάτα στο σκύλο μου ενώ του έλεγα δεν κάνει 
