Παιδιά είμαι σύμφωνη σ αυτά που λέτε περί στέρησης δικής σας για να μεγαλώσετε ένα ζωάκι.
. Όμως μιλάμε εκ του ασφαλούς. Τι εννοώ;
Οτι δεν έχουμε παιδιά. άρα αυξημένες υποχρεώσεις.
Ποιος θα παρεξηγήσει έναν οικογενειάρχη που μεγαλώνει 2 παιδιά έχει μια γυναίκα και ίσως και γονείς ηλικιωμένους που θα πρεπει να δουλέψει γι αυτούς;
Που θα δώσει προτεραιότητα;
Σ΄ένα σκύλο;Η στο παιδί του η στον άρρωστο γονιό;
Και μιλάω για περιπτώσεις που ζούν μ΄ενα η δύο μισθούς. Δεν μιλάω για τους εύπορους η τέλος πάντων υψηλόμισθους... Το να στερήσεις τον εαυτό σου από μια έξοδο είναι δικαίωμα σου, τον να στερήσεις το φαί το ντύσιμο η το φροντιστήριο απ το παιδί σου δεν είναι δικαίωμα σου...
Αρα υπάρχουν μέτρα και παράμετροι για κάθε περίπτωση ανθρώπων.
Κι εδώ καταλήγω απ το να ταλαιπωρώ ένα ζωάκι απ την πείνα, την στέρηση γιατρού και γενικότερας της φροντίδας του, απλά δεν το αγοράζω.
Γιατί κι αυτό έχει δικαιώματα όπως ένας άνθρωπος της οικογενείας μας.
Και όπως σκεφτόμαστε πριν κάνουμε ένα παιδί, εάν είμαστε σε θέση να το μεγαλώσουμε, το ίδιο σκεφτόμαστε και για ένα ζωάκι πριν το αγοράσουμε.
Εκεί μπαινει η χαμηλή τιμή πώλησης των ζώων και ο απερίσκεπτος πάει, το αγοράζει και όταν δεν τα καταφέρνει είτε από οικονομικής απόψεως είτε λόγω χρόνου το πετάει στο δρόμο έτσι απλά.
