Μια όαση για τα πουλιά της Αθήνας
Λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του κέντρου της Αθήνας πλησίον του Οικολογικού Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης, υπάρχει ένας μικρός Παράδεισος για τα πουλιά της Αθήνας.
Δεκάδες είδη πουλιών ζουν και αναπαράγονται σε ένα κατάφυτο δάσος που συνδυάζει διάφορα είδη κωνοφόρων, καλλωπιστικών και οπωροφόρων δέντρων, αλλά και μια μεγάλη ποικιλία θάμνων, αναρριχόμενων και εδαφοκαλυπτικών φυτών. Πευκώνες, ελαιώνες, νερατζόκηποι συνδυάζονται πανέμορφα μεταξύ τους και γίνονται μαζί με τους μικρούς διάσπαρτους θάμνους, το ιδανικό καταφύγιο για ένα πλήθος πουλιών.
Στους δύο μεγάλους πευκώνες μπορεί κανείς να διακρίνει πευκοδρυοκολάπτες να φροντίζουν για να διατηρούνται υγιή, από τα διάφορα παράσιτα, τα δέντρα του δάσους. Πεύκα ανακατεμένα με σειρές από κυπαρίσσια είναι ένας ιδανικός τόπος για να φωλιάσουν τα σμήνη των πράσινων παπαγάλων, ring neck. Οι λεύκες με τα ασημένια τους φύλλα δίπλα στους δυο κατάφυτους ελαιώνες, είναι ένα πρόσφορο σημείο για να κουρνιάσουν οι καρακάξες, που ζουν και αναπαράγονται με μεγάλη ευκολία εκεί, φτιάχνοντας τις θολωτές φωλιές τους στα ψηλότερα κλαδιά των δέντρων.
Πανύψηλοι ευκάλυπτοι και λυγερόκορμες κλαίουσες πλαισιώνουν το σκηνικό και προσφέρουν τα κλαδιά τους για να ξεκουράζονται και να τιτιβίζουν μέσα στα φυλλώματα τους μιά ποικιλία μικρών ωδικών πτηνών, όπως καρδερίνες, σπίνοι, φλώροι, που μαγεύουν με το κελάηδισμά τους και τον πιο απαιτητικό ακροατή. Τρεις υπέροχοι νεραντζόκηποι ευωδιάζουν με το μεθυστικό τους άρωμα την άνοιξη. Πασχαλιές, βερικοκιές, συκιές, ροδιές και μουσμουλιές, δίνουν το δικό τους ξεχωριστό χρώμα όλες τις εποχές του χρόνου.
Μια πανδαισία χρωμάτων δημιουργείται από τα αναρριχώμενα γιασεμιά και τις τριανταφυλλιές δίπλα στις ολάνθιστες πικροδάφνες, ενώ ένα πλήθος καλλωπιστικών και άγριων θάμνων όπως δάφνες, σφένδαμοι και μυρτιές, κοτονήαστρα, λιγούστρα και λεβάντες αποτελούν την ιδανική κρυψώνα για μικρά πουλάκια, όπως τρυποφράχτες, δεντροφυλλοσκόποι, μαυριτσιροβάκοι, κοκκινολαίμηδες, σουσουράδες και κοτσύφια. Οι κουμαριές, τα ρείκια, οι πυράκανθοι και οι φτέρες συνδυάζονται πανέμορφα με τις αγγελικές, τις τούγιες, τα δεντρολίβανα και τα σχοίνα. Η ποώδης βλάστηση με τις γλιστρίδες, τα γαϊδουράγκαθα, τη ρίγανη δημιουργούν έναν παράδεισο τροφής για τα μικρά αγριοπούλια!
Στα πανέμορφα πέτρινα κτίρια με τα κεραμίδια, τα χελιδόνια βρίσκουν πάντα να φτιάξουν τις φωλιές τους την άνοιξη, ενώ το χειμώνα καταλαμβάνονται από τα "θρασύτατα" σπουργίτια. Δεκαοχτούρες και περιστέρια είναι ταχτικοί θαμώνες, ενώ με το χάραμα μπορεί κανείς να έχει την χαρά να απολαύσει το κελάηδισμα των κοτσυφιών. Οι κίσσες, οι κουρούνες και οι καλιακούδες πετούν κατά σμήνη και προσγειώνονται στο έδαφος ψάχνοντας για τροφή. Ένα σωρό έντομα, σαλιγκάρια και μικρά, αλλά όχι ασήμαντα ζωάκια που αποτελούν ένα σημαντικό κρίκο στην τροφική αλυσίδα, γίνονται συχνά τροφή των μη σποροφάγων πουλιών.
Συχνά μπορείς κανείς να διακρίνει μια οικογένεια τσαλαπετεινών, ενώ το σούρουπο και την αυγή έχουν εμφανιστεί και μπεκάτσες να πετούν άτακτα και να ελίσσονται ανάμεσα στα δέντρα ή να φτιάχνουν την φωλιά τους σε χαμηλούς θάμνους!
Φυσικά από όλο αυτό το σκηνικό δεν θα έλειπε και μια οικογένεια χελωνών με αρχηγό τους την Αργυρώ που είναι η μασκότ του δάσους εδώ και 30 σχεδόν χρόνια.
Τα μικρά κηπάκια είναι φυτεμένα με καλλωπιστικά κυπαρίσσια καθώς και ένα πλήθος εποχιακών λουλουδιών όπως πανσέδες, γεράνια, ιβίσκους, χρυσάνθεμα και μενεξέδες.
