Πήρα ένα πλαστικό διαφανές δοχείο (φαγητοδοχείο, τάπερ) μήκους 15 εκ. Πλάτους 13 εκ. και βάθους 12 εκ.
Από το καπάκι του, που όπως γνωρίζουμε θηλυκώνει στο δοχείο, έκοψα από το ένα μέρος του, μία λωρίδα ύψους περίπου 4 εκ. Πάνω της στερέωσα με βίδες μία ξύλινη πατήθρα, μήκους όσο και το άνοιγμα-μήκος του δοχείου, για να είναι σταθερή η πλαστική λωρίδα. Κατόπιν στο θηλύκωμα έβαλα διαφανή σιλικόνη, αυτή που χρησιμοποιούν για τα ενυδρεία, την άφησα να στεγνώσει 2 ημέρες με κάποιο βάρος επάνω και η μπανιέρα έτοιμη.
Στο επάνω μέρος του δοχείου, άνοιξα 2 τρύπες, και μέσα από αυτές πέρασα από ένα κομμάτι σύρμα από κρεμάστρα καθαριστηρίου.
Έβαλα 3 εκ. Νερό και το κρέμασα έξω από την πόρτα του κόκατιλ της φίλης μου.
Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, από τις έτοιμες μπανιέρες του εμπορίου, που προορίζονται για καναρίνια και μικρά παπαγαλάκια.
Ανάλογα με το μέγεθος του τάπερ, θα μπορούσε να αποτελέσει μία ιδέα για μπανιέρα και ακόμη μεγαλύτερων παπαγάλων.
Από το καπάκι του, που όπως γνωρίζουμε θηλυκώνει στο δοχείο, έκοψα από το ένα μέρος του, μία λωρίδα ύψους περίπου 4 εκ. Πάνω της στερέωσα με βίδες μία ξύλινη πατήθρα, μήκους όσο και το άνοιγμα-μήκος του δοχείου, για να είναι σταθερή η πλαστική λωρίδα. Κατόπιν στο θηλύκωμα έβαλα διαφανή σιλικόνη, αυτή που χρησιμοποιούν για τα ενυδρεία, την άφησα να στεγνώσει 2 ημέρες με κάποιο βάρος επάνω και η μπανιέρα έτοιμη.
Στο επάνω μέρος του δοχείου, άνοιξα 2 τρύπες, και μέσα από αυτές πέρασα από ένα κομμάτι σύρμα από κρεμάστρα καθαριστηρίου.
Έβαλα 3 εκ. Νερό και το κρέμασα έξω από την πόρτα του κόκατιλ της φίλης μου.
Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, από τις έτοιμες μπανιέρες του εμπορίου, που προορίζονται για καναρίνια και μικρά παπαγαλάκια.
Ανάλογα με το μέγεθος του τάπερ, θα μπορούσε να αποτελέσει μία ιδέα για μπανιέρα και ακόμη μεγαλύτερων παπαγάλων.
