evaluieva
PB Member
- Εγγραφή
- 8 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 1.512
Μυκοτοξίνες σε σπόρους
Οι μυκοτοξίνες είναι ευρέως γνωστό ότι αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την υγεία, με πλειάδα συμπτωμάτων.
-
Μυκοτοξίνες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μυκοτοξίνες - Mykotoxines - Wikipedia.gr
Χρησιμοποιούνται και σαν βιολογικό όπλο και πάράγονται από είδη του γένους Fusarium, γνωστό και ως "κίτρινη βροχή". Χρησιμοποιήθηκαν στην Νοτιοανατολική Ασία το 1983,
ενώ στη σύρραξη Ιράν-Ιράκ στη δεκαετία του 1980 ανεξάρτητες ιατρικές πηγές διαγνώσανε συμπτώματα οξειας μυκοτοξίνωσης σε στρατιώτες που έλαβαν μέρος σε απόρρητες
επιχειρήσεις. Το ίδιο έγινε και στον Πόλεμο του Κόλπου, χωρίς ποτέ να επιβεβαιωθεί από το Αμερικανικό υπουργείο άμυνας.
Λόγω επικινδυνότητας, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έχει θέσει όρια περιεκτικότητας μυκοτοξινών στα τρόφιμα. Π.χ. Για τις αφλατοξίνες είναι 5μg/Kg. Ελάχιστα μεγαλύτερες
περιεκτικότητες σε δημητριακά. κρέας και γαλακτομικά αποκλείουν την κατανάλωση σε 60 τουλάχιστον αναπτυγμένες χώρες. Στην Ελλάδα τα όρια έχουν θεσπιστεί μόνο για τις
ζωοτροφές.
-
Δ. ΕΛ. ΚΟ.Φ Α. Ε. - Υπηρεσίες - Εργαστήριο Ποιοτικού Ελέγχου και Χημικών Αναλύσεων
ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ Νο 6
ΟΙ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΕΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΟΥΛΙΝΗΣ
Μυκοτοξίνες :
Οι μυκοτοξίνες είναι προϊόντα του μεταβολισμού αρκετών ειδών μυκήτων, όπως των Aspergillus flavous, Penicillium και Fusarium. Οι μύκητες αυτοί αναπτύσσονται σε πολλά
νωπά προϊόντα όπως τα δημητριακά, οι ξηροί καρποί, τα μπαχαρικά, τα όσπρια, τα φρούτα και άλλα. Η προσβολή των προϊόντων αυτών από τους μύκητες μπορεί να λάβει χώρα
κατά την παραγωγή, την συλλογή, την μεταφορά και την αποθήκευσή τους (ιδιαίτερα σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών και υγρασίας). Οι μυκοτοξίνες θεωρούνται από τις
ισχυρότερες φυσικές τοξίνες, έχοντας κατηγορηθεί στο παρελθόν για απώλειες ζωικού κεφαλαίου, καθώς και αρκετές περιπτώσεις δηλητηρίασης και θανάτου ανθρώπων, που
κατανάλωσαν προσβεβλημένες τροφές. Οι μυκοτοξίνες έχουν επίσης συνδεθεί με τον καρκίνο του ήπατος στους ανθρώπους. Μερικές από τις σημαντικότερες μυκοτοξίνες και τα
τρόφιμα στα οποία απαντώνται παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:
ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΗΣ
ΤΡΟΦΙΜΟ
Αφλατοξίνη Μ1
Γαλακτοκομικά
Αφλατοξίνες B+G
Δημητριακά, ξηροί καρποί, αποξηραμένα φρούτα
Οχρατοξίνη
Μπαχαρικά, όσπρια
Πατουλίνη
Φρούτα
Βομιτοξίνη
Προϊόντα ζύμης
Οι τρέχουσες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, καθώς και οι βελτιώσεις των πρακτικών παραγωγής και αποθήκευσης, δεν προλαμβάνουν την ανάπτυξη των μυκήτων αυτών
και κατά συνέπεια, δεν καθιστούν δυνατό το να απαλειφθεί πλήρως η παρουσία των μυκοτοξινών στα τρόφιμα. Πρέπει να ενισχυθούν οι προσπάθειες για τη βελτίωση των
συνθηκών παραγωγής, συγκομιδής και αποθήκευσης προκειμένου να μειωθεί η ανάπτυξη των μυκήτων. Έχει αναγνωρισθεί ότι οι μέθοδοι διαλογής ή άλλες φυσικές διαδικασίες
επιτρέπουν να μειωθεί η περιεκτικότητα σε τοξίνες σε αρκετά τρόφιμα. Τα ανώτερα επιτρεπτά όρια, σε διάφορα τρόφιμα, για τις περισσότερες από τις παραπάνω μυκοτοξίνες
ορίζονται στον κανονισμό 466/2001 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πατουλίνη
Η πατουλίνη είναι μια μυκοτοξίνη η οποία παράγεται από αρκετά είδη των μυκήτων Penicillium, οι οποίοι αναπτύσσονται σε αρκετά φρούτα όπως μήλα, αχλάδια και ροδάκινα. Με
δεδομένα όμως την φύση των φρούτων και την βιομηχανική επεξεργασία τους, τα περισσότερα προϊόντα αυτών δεν θέτουν σοβαρό κίνδυνο για την δημόσια υγεία με εξαίρεση
τον χυμό φρούτων και ιδιαίτερα των μήλων. Τα παραπάνω ισχύουν με την προϋπόθεση ότι λαμβάνονται όλα τα κατάλληλα μέτρα κατά την επεξεργασία των φρούτων και κυρίως
η απομάκρυνση των φρούτων που έχουν προσβληθεί από μύκητες. Ιδιαίτερη επίσης προσοχή θα πρέπει να δίνεται κατά την αποθήκευση των φρούτων διότι αρκετές φορές
δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης μυκήτων. Η πατουλίνη αναφέρεται ότι καταστρέφεται κατά την διεργασία της αλκοολικής ζύμωσης για την παρασκευή
αλκοολούχων ποτών και ξυδιού από χυμούς φρούτων, παρουσιάζει όμως σχετική σταθερότητα κατά την διαδικασία της παστερίωσης κάνοντας επιτακτική την προσεκτική
διαλογή των φρούτων πριν την επεξεργασία τους.
Ερευνητές έχουν αποδείξει ότι απομακρύνοντας τα προσβεβλημένα μήλα από την γραμμή παραγωγής χυμού μήλου, η μείωση της περιεκτικότητας του χυμού σε πατουλίνη
φτάνει το 90%. Επιπλέον μείωση της περιεκτικότητας σε πατουλίνη μπορεί να επιτευχθεί εάν προηγηθεί καθαρισμός των φρούτων με νερό. Πολλοί διεθνείς και εθνικοί
οργανισμοί, αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα της πατουλίνης για την δημόσια υγεία, προσανατολίζονται να θέσουν ως ανώτατο επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης της πατουλίνης
στους χυμούς τα 50 μg/kg (WHO, FDA, Ευρωπαϊκή Ένωση).
Θεοχάρης Γ. Δάνης
Διδάκτωρ Χημικός
-
πιο αναλυτικά
Food-Info.net : Μυκοτοξίνες
Οι μυκοτοξίνες είναι ευρέως γνωστό ότι αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την υγεία, με πλειάδα συμπτωμάτων.
-
Μυκοτοξίνες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μυκοτοξίνες - Mykotoxines - Wikipedia.gr
Χρησιμοποιούνται και σαν βιολογικό όπλο και πάράγονται από είδη του γένους Fusarium, γνωστό και ως "κίτρινη βροχή". Χρησιμοποιήθηκαν στην Νοτιοανατολική Ασία το 1983,
ενώ στη σύρραξη Ιράν-Ιράκ στη δεκαετία του 1980 ανεξάρτητες ιατρικές πηγές διαγνώσανε συμπτώματα οξειας μυκοτοξίνωσης σε στρατιώτες που έλαβαν μέρος σε απόρρητες
επιχειρήσεις. Το ίδιο έγινε και στον Πόλεμο του Κόλπου, χωρίς ποτέ να επιβεβαιωθεί από το Αμερικανικό υπουργείο άμυνας.
Λόγω επικινδυνότητας, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έχει θέσει όρια περιεκτικότητας μυκοτοξινών στα τρόφιμα. Π.χ. Για τις αφλατοξίνες είναι 5μg/Kg. Ελάχιστα μεγαλύτερες
περιεκτικότητες σε δημητριακά. κρέας και γαλακτομικά αποκλείουν την κατανάλωση σε 60 τουλάχιστον αναπτυγμένες χώρες. Στην Ελλάδα τα όρια έχουν θεσπιστεί μόνο για τις
ζωοτροφές.
-
Δ. ΕΛ. ΚΟ.Φ Α. Ε. - Υπηρεσίες - Εργαστήριο Ποιοτικού Ελέγχου και Χημικών Αναλύσεων
ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ Νο 6
ΟΙ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΕΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΟΥΛΙΝΗΣ
Μυκοτοξίνες :
Οι μυκοτοξίνες είναι προϊόντα του μεταβολισμού αρκετών ειδών μυκήτων, όπως των Aspergillus flavous, Penicillium και Fusarium. Οι μύκητες αυτοί αναπτύσσονται σε πολλά
νωπά προϊόντα όπως τα δημητριακά, οι ξηροί καρποί, τα μπαχαρικά, τα όσπρια, τα φρούτα και άλλα. Η προσβολή των προϊόντων αυτών από τους μύκητες μπορεί να λάβει χώρα
κατά την παραγωγή, την συλλογή, την μεταφορά και την αποθήκευσή τους (ιδιαίτερα σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών και υγρασίας). Οι μυκοτοξίνες θεωρούνται από τις
ισχυρότερες φυσικές τοξίνες, έχοντας κατηγορηθεί στο παρελθόν για απώλειες ζωικού κεφαλαίου, καθώς και αρκετές περιπτώσεις δηλητηρίασης και θανάτου ανθρώπων, που
κατανάλωσαν προσβεβλημένες τροφές. Οι μυκοτοξίνες έχουν επίσης συνδεθεί με τον καρκίνο του ήπατος στους ανθρώπους. Μερικές από τις σημαντικότερες μυκοτοξίνες και τα
τρόφιμα στα οποία απαντώνται παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:
ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΗΣ
ΤΡΟΦΙΜΟ
Αφλατοξίνη Μ1
Γαλακτοκομικά
Αφλατοξίνες B+G
Δημητριακά, ξηροί καρποί, αποξηραμένα φρούτα
Οχρατοξίνη
Μπαχαρικά, όσπρια
Πατουλίνη
Φρούτα
Βομιτοξίνη
Προϊόντα ζύμης
Οι τρέχουσες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, καθώς και οι βελτιώσεις των πρακτικών παραγωγής και αποθήκευσης, δεν προλαμβάνουν την ανάπτυξη των μυκήτων αυτών
και κατά συνέπεια, δεν καθιστούν δυνατό το να απαλειφθεί πλήρως η παρουσία των μυκοτοξινών στα τρόφιμα. Πρέπει να ενισχυθούν οι προσπάθειες για τη βελτίωση των
συνθηκών παραγωγής, συγκομιδής και αποθήκευσης προκειμένου να μειωθεί η ανάπτυξη των μυκήτων. Έχει αναγνωρισθεί ότι οι μέθοδοι διαλογής ή άλλες φυσικές διαδικασίες
επιτρέπουν να μειωθεί η περιεκτικότητα σε τοξίνες σε αρκετά τρόφιμα. Τα ανώτερα επιτρεπτά όρια, σε διάφορα τρόφιμα, για τις περισσότερες από τις παραπάνω μυκοτοξίνες
ορίζονται στον κανονισμό 466/2001 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πατουλίνη
Η πατουλίνη είναι μια μυκοτοξίνη η οποία παράγεται από αρκετά είδη των μυκήτων Penicillium, οι οποίοι αναπτύσσονται σε αρκετά φρούτα όπως μήλα, αχλάδια και ροδάκινα. Με
δεδομένα όμως την φύση των φρούτων και την βιομηχανική επεξεργασία τους, τα περισσότερα προϊόντα αυτών δεν θέτουν σοβαρό κίνδυνο για την δημόσια υγεία με εξαίρεση
τον χυμό φρούτων και ιδιαίτερα των μήλων. Τα παραπάνω ισχύουν με την προϋπόθεση ότι λαμβάνονται όλα τα κατάλληλα μέτρα κατά την επεξεργασία των φρούτων και κυρίως
η απομάκρυνση των φρούτων που έχουν προσβληθεί από μύκητες. Ιδιαίτερη επίσης προσοχή θα πρέπει να δίνεται κατά την αποθήκευση των φρούτων διότι αρκετές φορές
δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης μυκήτων. Η πατουλίνη αναφέρεται ότι καταστρέφεται κατά την διεργασία της αλκοολικής ζύμωσης για την παρασκευή
αλκοολούχων ποτών και ξυδιού από χυμούς φρούτων, παρουσιάζει όμως σχετική σταθερότητα κατά την διαδικασία της παστερίωσης κάνοντας επιτακτική την προσεκτική
διαλογή των φρούτων πριν την επεξεργασία τους.
Ερευνητές έχουν αποδείξει ότι απομακρύνοντας τα προσβεβλημένα μήλα από την γραμμή παραγωγής χυμού μήλου, η μείωση της περιεκτικότητας του χυμού σε πατουλίνη
φτάνει το 90%. Επιπλέον μείωση της περιεκτικότητας σε πατουλίνη μπορεί να επιτευχθεί εάν προηγηθεί καθαρισμός των φρούτων με νερό. Πολλοί διεθνείς και εθνικοί
οργανισμοί, αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα της πατουλίνης για την δημόσια υγεία, προσανατολίζονται να θέσουν ως ανώτατο επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης της πατουλίνης
στους χυμούς τα 50 μg/kg (WHO, FDA, Ευρωπαϊκή Ένωση).
Θεοχάρης Γ. Δάνης
Διδάκτωρ Χημικός
-
πιο αναλυτικά
Food-Info.net : Μυκοτοξίνες
