Ορτύκι Coturnix Coturnix
Το ορτύκι ανήκει στην οικογένεια των Φασιανών (Phasianindae), της τάξης των Ορνιθομορφων. Αποτελεί το μικρότερο είδος της οικογένειας. Δύο ακόμη είδη ορτυκιών τα οποία όμως δεν συναντάμε στην χώρα μας είναι το ορτύκι (Turnix Sylvatica) και το ορτύκι (Ortyx Virginiana) το οποίο συναντάμε στην Αμερική.
Το ορτύκι έχει μήκος 15-18 εκ. και βάρος 200-250 γρ. Το άνοιγμα των φτερούγων του κυμαίνεται μεταξύ 30-35 εκ. Έχει φτέρωμα φαίο με ραβδώσεις κίτρινου και καφέ χρώματος. Τα πόδια του είναι κοντά και έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Η διάκριση μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού γίνεται με βάση το χρώμα του στήθους και του λαιμού. Σε αυτή την περίπτωση τα θηλυκά διακρίνονται απο τα μαύρα στίγματα που διαθέτουν.
Το ορτύκι αποτελεί μεταναστευτικό πτηνό. Διαχειμάζει στην Αφρικανική ήπειρο και την Δ. Ασία, ενώ η Κεντρική Ευρώπη αποτελεί την περιοχή αναπαραγωγής του. Η χώρα μας αποτελεί μια απο τις επιλογές του για τον σκοπό αυτο. Η διαδικασία της μετανάστευσης γίνεται πάντα κατά τις νυκτερινές ώρες και φυσικά οταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Είναι απο τα πτηνά τα οποία περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους στο έδαφος, το οποίο εκτός απο την τροφή τους παρέχει και την απαραίτητη κάλυψη απο τους εχθρούς τους. Τρέφονται, κινούνται και κρύβονται στο έδαφος. Ιδανικοί βιότοποι για τα ορτύκια είναι οι καλλιέργιες με καλαμπόκια, τριφύλλια, κ. Α. Οι βιότοποι αυτοί αποτελούν, ταυτόχρονα, και τις αναπαραγωγικές περιοχές τους. Η αναπαραγωγή τους ξεκινάει τον Μάϊο και ολοκληρώνεται τον Αύγουστο. Στην χώρα μας φθάνουν στις αρχές Απριλίου. Είναι χαρακτηριστικό οτι τα αρσενικά ορτύκια φθάνουν νωρίτερα απο τα θηλυκά στις περιοχές αναπαραγωγής ώστε να βρούν την κατάλληλη τοποθεσία. Κατά την περίοδο αυτή, τα αρσενικά υπερασπίζουν με δυναμισμό το εδαφός τους. Τα θηλυκά φτιάχνουν μόνα τους την φωλιά στο έδαφος και γεννούν 2 με 3 φορές τον χρόνο κάνοντας απο 6-13 αυγά σκουροπράσινου χρώματος με μαύρες κηλίδες. Η επώαση των αυγων διαρκεί 17-20 ημέρες. Τα θηλυκά δείχνουν μεγάλη τρυφερότητα τόσο κατα την διάρκεια της επώασης όσο και της ανατροφής των νεοσσών. Τα μικρά σε 19 ημέρες έχουν αποκτήσει πλήρες πτέρωμα, ανω έχουν την ικανότητα να εκτελούν μικρές πτήσεις απο την 10 κιόλας ημέρα της ζωής τους. Μετά απο 40 περίπου ημέρες είναι ικανά και έτοιμα να ακολουθήσουν το κοπάδι στην αποδημία. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ορτυκιών είναι το έντονο αίσθημα αναπαραγωγής τους, αφου σε περιπτώσεις καταστροφής της φωλιάς τους επιμένουν να ζευγαρώνουν.
Η διατροφή τους περιλαμβάνει σπόρους, βλαστούς, έντομα, σκουλίκια, σαλιγκάρια, μυρμηγκια και σκαθάρια τα όποια τους είναι απαραίτητα κυρίως κατά την διάρκεια της αναπαραγωγης περιόδου.
Απειλή για το ορτύκι αποτελούν τα φίδια, οι αλεπούδες, τα γεράκια, οι σκαντζόχοιροι και φυσικά ο άνθρωπος με τις διάφορες καταστροφικές δραστηριότητές του.
Το ορτύκι αποτελεί ένα απο τα πτηνά που μπορεί να επιβιώσει σε κατάσταση αιχμαλωσίας, καθώς και να αναπαραχθεί σχετικά εύκολα.
Το ορτύκι ανήκει στην οικογένεια των Φασιανών (Phasianindae), της τάξης των Ορνιθομορφων. Αποτελεί το μικρότερο είδος της οικογένειας. Δύο ακόμη είδη ορτυκιών τα οποία όμως δεν συναντάμε στην χώρα μας είναι το ορτύκι (Turnix Sylvatica) και το ορτύκι (Ortyx Virginiana) το οποίο συναντάμε στην Αμερική.
Το ορτύκι έχει μήκος 15-18 εκ. και βάρος 200-250 γρ. Το άνοιγμα των φτερούγων του κυμαίνεται μεταξύ 30-35 εκ. Έχει φτέρωμα φαίο με ραβδώσεις κίτρινου και καφέ χρώματος. Τα πόδια του είναι κοντά και έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Η διάκριση μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού γίνεται με βάση το χρώμα του στήθους και του λαιμού. Σε αυτή την περίπτωση τα θηλυκά διακρίνονται απο τα μαύρα στίγματα που διαθέτουν.
Το ορτύκι αποτελεί μεταναστευτικό πτηνό. Διαχειμάζει στην Αφρικανική ήπειρο και την Δ. Ασία, ενώ η Κεντρική Ευρώπη αποτελεί την περιοχή αναπαραγωγής του. Η χώρα μας αποτελεί μια απο τις επιλογές του για τον σκοπό αυτο. Η διαδικασία της μετανάστευσης γίνεται πάντα κατά τις νυκτερινές ώρες και φυσικά οταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Είναι απο τα πτηνά τα οποία περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους στο έδαφος, το οποίο εκτός απο την τροφή τους παρέχει και την απαραίτητη κάλυψη απο τους εχθρούς τους. Τρέφονται, κινούνται και κρύβονται στο έδαφος. Ιδανικοί βιότοποι για τα ορτύκια είναι οι καλλιέργιες με καλαμπόκια, τριφύλλια, κ. Α. Οι βιότοποι αυτοί αποτελούν, ταυτόχρονα, και τις αναπαραγωγικές περιοχές τους. Η αναπαραγωγή τους ξεκινάει τον Μάϊο και ολοκληρώνεται τον Αύγουστο. Στην χώρα μας φθάνουν στις αρχές Απριλίου. Είναι χαρακτηριστικό οτι τα αρσενικά ορτύκια φθάνουν νωρίτερα απο τα θηλυκά στις περιοχές αναπαραγωγής ώστε να βρούν την κατάλληλη τοποθεσία. Κατά την περίοδο αυτή, τα αρσενικά υπερασπίζουν με δυναμισμό το εδαφός τους. Τα θηλυκά φτιάχνουν μόνα τους την φωλιά στο έδαφος και γεννούν 2 με 3 φορές τον χρόνο κάνοντας απο 6-13 αυγά σκουροπράσινου χρώματος με μαύρες κηλίδες. Η επώαση των αυγων διαρκεί 17-20 ημέρες. Τα θηλυκά δείχνουν μεγάλη τρυφερότητα τόσο κατα την διάρκεια της επώασης όσο και της ανατροφής των νεοσσών. Τα μικρά σε 19 ημέρες έχουν αποκτήσει πλήρες πτέρωμα, ανω έχουν την ικανότητα να εκτελούν μικρές πτήσεις απο την 10 κιόλας ημέρα της ζωής τους. Μετά απο 40 περίπου ημέρες είναι ικανά και έτοιμα να ακολουθήσουν το κοπάδι στην αποδημία. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ορτυκιών είναι το έντονο αίσθημα αναπαραγωγής τους, αφου σε περιπτώσεις καταστροφής της φωλιάς τους επιμένουν να ζευγαρώνουν.
Η διατροφή τους περιλαμβάνει σπόρους, βλαστούς, έντομα, σκουλίκια, σαλιγκάρια, μυρμηγκια και σκαθάρια τα όποια τους είναι απαραίτητα κυρίως κατά την διάρκεια της αναπαραγωγης περιόδου.
Απειλή για το ορτύκι αποτελούν τα φίδια, οι αλεπούδες, τα γεράκια, οι σκαντζόχοιροι και φυσικά ο άνθρωπος με τις διάφορες καταστροφικές δραστηριότητές του.
Το ορτύκι αποτελεί ένα απο τα πτηνά που μπορεί να επιβιώσει σε κατάσταση αιχμαλωσίας, καθώς και να αναπαραχθεί σχετικά εύκολα.
