Την Κυριακη πεθανε το πολυαγαπημενο μου καναρινι, ο Αχιλλεας...ηταν γκλοστερ και τον ειχα μαζι μου σχεδον 8 χρονια... Ενα αφοβο καναρινι, με εξαιρετικα μελωδικη φωνη και πανω απο ολα με διψα να ζησει... Ο Αχιλλεας μου περασε πολλα, αλλα δεν λυγισε ποτε... Ταλαιπωρηθηκε πολυ, ιδιως τα τελευταια χρονια, με κυστεις φτερων σε ολο του το κορμακι... Εχασε την οραση του, εχανε αιμα διαρκως απο την αφαιρεση των κυστων, πονουσε, αλλα κρατιοταν στη ζωη για χαρη μου... Ειχαμε αναπτυξει μια ιδιαιτερη σχεση, σαν να καταλαβαινε οτι προσπαθουσα να τον βοηθησω και με. Αφηνε να τον χαιδευω στο στηθος και την κοιλιτσα του...
Tην Κυριακη το μεσημερι, 2 μερες αφοτου γυρισα απο διακοπες, καταλαβα οτι οι ωρες μετρουσαν αντιστροφα... Ετσι τον πηγα σε ενα σκοτεινο δωματιο, οπου μετα σπο λιγα λεπτα, ακουσα ενα θορυβο και...ηταν το τελος... Εκλαψα πολυ κι ακομα κλαιω... Με παρηγορει ομως οτι ξεκουραστηκε απο το μαρτυριο του και γιατι ημουν εδω οταν αφησε την τελευταια του πνοη...
Δεν τον εχω θαψει ακομα... Τον εχω βαλει σε ενα κουτακι... Ο πατερας μου ειπε να τον θαψω σε μια γλαστρα, δεν ξερω αν ειναι καλυτερα μεσα στο κουτακι, ή οχι... Εσεις τι λετε;
Tην Κυριακη το μεσημερι, 2 μερες αφοτου γυρισα απο διακοπες, καταλαβα οτι οι ωρες μετρουσαν αντιστροφα... Ετσι τον πηγα σε ενα σκοτεινο δωματιο, οπου μετα σπο λιγα λεπτα, ακουσα ενα θορυβο και...ηταν το τελος... Εκλαψα πολυ κι ακομα κλαιω... Με παρηγορει ομως οτι ξεκουραστηκε απο το μαρτυριο του και γιατι ημουν εδω οταν αφησε την τελευταια του πνοη...
Δεν τον εχω θαψει ακομα... Τον εχω βαλει σε ενα κουτακι... Ο πατερας μου ειπε να τον θαψω σε μια γλαστρα, δεν ξερω αν ειναι καλυτερα μεσα στο κουτακι, ή οχι... Εσεις τι λετε;