Το παγώνι παρά του ότι είναι από τα μεγαλύτερα πουλιά του κόσμου διατηρεί την ικανότητα του να πετάει. Μάθετε τα πάντα γι' αυτό το πανέμορφο πτηνό.
Έχει έντονο φυλετικό διμορφισμό. Τα αρσενικά φτάνουν τα 130 εκατοστά μήκος και τα 9-13 κιλά, ενώ τα θηλυκά είναι σχετικά μικρότερα με 86 εκατοστά μήκος και 6-9 κιλά βάρος. Και τα δύο έχουν μεγάλα, πολύ δυνατά πόδια με τρία δάχτυλα προς τα εμπρός και ένα προς τα πίσω και αιχμηρά νύχια, τα οποία και χρησιμοποιούν για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους από τα αρπακτικά.
Η ουρά του αρσενικού αποτελείται από πάνω από 200 αστραφτερά φτερά, το κάθε ένα δε από αυτά στο τελείωμά του κλείνει με έναν ιριδίζοντα σχηματισμό που μοιάζει με μάτι, με άλλα λόγια μια βαθιά μπλε βούλα/σημάδι που περιβάλλεται από δύο έγχρωμα δαχτυλίδια, ένα μπλε και ένα καφέ - χάλκινο.
Αυτοί οι δύο δακτύλιοι προκαλούν την ψευδαίσθηση πως το παγώνι στο τελειώμα των φτερών της ουράς του φέρει μάτια. Τα συγκεκριμένα σημάδια μάλιστα, έχουν πιο έντονα και ιριδίζοντα χρώματα, ώστε να εξασφαλίσουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον κάτοχό τους για περισσότερα ζευγαρώματα με πιο πολλά θηλυκά.
Παρόλ’ αυτά, παγώνια που έχουν πολύ έντονο και ιριδίζον τον σχηματισμό αυτόν, δεν σημαίνει πως θα έχουν και μια επιτυχημένη αναπαραγωγή. Για μεγαλύτερη κατανόηση του φυλετικού διμορφισμού, του ρόλου της ουράς και της σεξουαλικής επιλογής, δίδονται περισσότερες πληροφορίες σε επόμενα τμήματα του παρόντος.
Κάθε φτερό περιβάλλεται από μαύρο χρώμα, έχει μια μπλε κεντρική ράβδωση και μία καφέ κηλίδα σε σχήμα V. Τα φτερά συνεχίζουν να μεγαλώνουν μέχρι να φτάσει την ηλικία των 6 ετών.
Το αρσενικό παγώνι ανανεώνει το πτέρωμά του κάθε χρόνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα φωτεινά χρώματα των φτερών του δεν παράγονται από χρωστικές ουσίες, αλλά πιθανότατα από μικροσκοπικές, περίτεχνες και δισδιάστατες κρύσταλλο - δομές. Μικρές μεταβολές στην απόσταση των εν λόγω δομών προκαλούν ανάκλαση / σκέδαση σε διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός, δημιουργώντας έτσι πολλές μεταβλητές ιριδίζουσες αποχρώσεις και προκαλώντας στον θεατή ένα μοναδικό και εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα.
"Η ουρά του αρσενικού παγωνιού δημιουργεί θαυμαστή ομορφιά, χάρη στα λαμπερά, ιριδίζοντα, πολύχρωμα και διαφορετικά μοτίβα που φαίνονται στα δικά μας μάτια", δηλώνει ο Jian Zi, φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Fudan στη Σαγκάη της Κίνας, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο νωρίτερα αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό "Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών".
Που οφείλεται όμως αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα;
Τα περισσότερα από τα χρώματα που βλέπουμε στη φύση είναι συνέπεια χρωστικών ουσιών που απορροφούν επιλεκτικά στο ορατό φάσμα του φωτός και μάλιστα σε ορισμένα μήκη κύματος, ενώ το ανακλούν ή το σκεδάζουν σε άλλα. Η χλωροφύλλη των φυτών, για παράδειγμα, απορροφά κυρίως σε μήκη κύματος της ιώδους, κυανής και ερυθρής ακτινοβολίας, ανακλώντας στην περιοχή του πράσινου και για αυτόν τον λόγο προσδίδει πράσινες αποχρώσεις στα φύλλα.
Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν χρωστικές ουσίες που βρίσκονται στα μαλλιά και το δέρμα μας. Αλλά κάποια ζώα έχουν ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική εξελικτική στρατηγική, που βασίζεται στη σύνθεση μικροσκοπικών, ημιδιάφανων κρυσταλλικών δομών, οι οποίες φιλτράρουν επιλεκτικά και αντανακλούν / σκεδάζουν διαφορετικά το φως.
Μερικά παραδείγματα τέτοιας χρωματικής διάρθρωσης βλέπουμε σε κάποια είδη σκόρου, στα πτερύγια των σκαθαριών, και στα φτερά του κολιμπρί, του παγωνιού και γενικότερα των παραδείσιων πτηνών.
Αντίθετα το θηλυκό παγώνι δεν έχει τόσο εντυπωσιακή εμφάνιση. Στερείται τα έντονα χρώματα του αρσενικού και την τόσο αξιοθαύμαστη ουρά με τα μακριά πολύχρωμα και ιριδίζοντα φτερά.
Φέρουν επίσης λευκή κηλίδα κάτω από τα μάτια η οποία μάλιστα αποτελεί διακριτό χαρακτηριστικό του είδους. Η πλάτη καλύπτεται από φτερά με χρώμα ανοιχτού γκρι. Το υπόλοιπο σώμα είναι μαύρο και σκούρο πράσινο. Και τα δύο φύλα έχουν στο κεφάλι τους λοφίο σε σχήμα βεντάλιας.
Εξαιτίας της βαριάς του κορμοστασιάς, το παγώνι δεν συνηθίζει να πετάει, εκτός όταν υπάρχει κίνδυνος, και μόνο σε μικρές αποστάσεις. Πολλές φορές συνδυάζει το φτερούγισμα με το περπάτημα.
Για να ξεφύγει λοιπόν ή προκειμένου να φτάσει σε ένα κλαδί δέντρου, πετάει χτυπώντας τα φτερά του, χρησιμοποιώντας σαν μοχλό την ουρά του, και η απόσταση στην οποία μπορεί να φτάσει εναερίως είναι το πολύ στα 150 μέτρα από την αρχική του θέση. Φυσικά, λόγω διαφοράς μεγέθους, η πτήση είναι πιο εύκολη για το θηλυκό παγώνι.
Τα παγώνια επίσης σε κάποιες περιπτώσεις υποδύονται ρόλους. Όταν λ.χ. Θέλουν να τραβήξουν την προσοχή του θηλυκού αναπαράγουν ηχητικά τη συνουσία. Έτσι, τα θηλυκά προσελκύονται από τα μιμητικά καλέσματα και με αυτόν τον τρόπο ένα αρσενικό μπορεί να καταφέρει να δημιουργήσει ακόμη και χαρέμι! Μάλιστα, ερευνητές διαπίστωσαν ότι πάνω από το ένα τρίτο των ερωτικών καλεσμάτων που γίνονται από τα αρσενικά παγώνια είναι ψεύτικα και αποσκοπούν στην έλξη των θηλυκών. [2]
Στα θηλυκά άτομα του είδους έχουν ανιχνευτεί ήδη 11 διαφορετικοί ήχοι.
Τα πρώτα δείγματα ήρθαν στην Ευρώπη από τις Ανατολικές Ινδίες, απ' όπου και κατάγεται το συγκεκριμένο είδος, ενώ σήμερα σμήνη σε άγρια κατάσταση εξακολουθούν να βρίσκονται στα νησιά της Ιάβας και της Κεϋλάνης.
Παρά την Ασιατική του καταγωγή, πληθυσμός του υπάρχει σήμερα τόσο σε περιοχές της Αυστραλίας όσο και στην Αφρική, αν και πρόκειται για διαφορετικά είδη.
Ανάμεσα σε 2.000 είδη πτηνών έχει ανακηρυχθεί δικαίως ως το εθνικό πουλί της Ινδίας.
Επίσης, απαντάται σε ενδιαιτήματα που αποτελούνται από πυκνούς θαμνώνες και φυλλοβόλα βλάστηση, κατά προτίμηση κοντά σε περιοχές με πρόσβαση σε νερό (ποτάμια, ρυάκια...). Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, αρέσκεται ακόμη και σε επισκέψεις σε αγροκτήματα για λόγους εύκολης σίτισης, αφού το κριθάρι είναι η αγαπημένη του τροφή, αλλά δεδομένου ότι είναι ένα περήφανο και άστατο σε χαρακτήρα πουλί, όπως και για λόγους πρόσληψης ποικιλίας θρεπτικών συστατικών, αποφεύγει να διατρέφεται επί μακρόν με ένα μόνο βασικό είδος σπόρων.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι το παγώνι, είναι πτηνό όχι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο από τους αγρότες, εξαιτίας της αγάπης του για τα καλλιεργήσιμα είδη. Εκ φύσεως ντροπαλό, το πουλί αυτό διατηρεί μια ασφαλή απόσταση από το είδος μας καθώς δεν νιώθει καθόλου άνετα από την ανθρώπινη παρουσία-εισβολή στην περιοχή του.
Σε γενικές γραμμές, έχει την τάση να προτιμά θερμότερες περιοχές, αλλά μπορεί να επιβιώσει και σε περιοχές με χαμηλότερες θερμοκρασίες.
Τα παγώνια συναντώνται σε δάση και σε περιβάλλοντα με πυκνό φύλλωμα ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική περίοδο, προκειμένου τα θηλυκά να επωάσουν τα αυγά τους, εξασφαλίζοντας έτσι κάλυψη και ασφάλεια, από επιθέσεις αρπακτικών.
Σε κάποιες περιοχές της Ινδίας, είναι ευρύτατα διαδεδομένο είδος που σχηματίζει σμήνη 30-40 ατόμων, τα οποία καλύπτουν τα δέντρα με το υπέροχο πτέρωμά τους δηλώνοντας μάλιστα την παρουσία τους με το παράφωνο τραγούδι του.
Κάποια από τα καλέσματά τους συμβαίνουν προκειμένου να σημάνουν συναγερμό, ενώ άλλα προορίζονται για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Στην τελευταία περίπτωση, το κρώξιμό τους λαμβάνει χώρα πριν, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τη συνουσία. [1]
Τα παγώνια είναι πουλιά του δάσους που κινούνται επάνω στο έδαφος προκειμένου να τρέφονται, να ζευγαρώνουν, να φτιάχνουν φωλιά και να κλωσούν, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας και προκειμένου να αποφύγουν τους θηρευτές, κοιμούνται επάνω σε κλαδιά δέντρων.
Πρόκειται για πολυγαμικά όντα, στα οποία τα αρσενικά φέρουν νύχια (σαν σπιρούνια) στην περιοχή του μεταταρσίου, που χρησιμοποιούνται κατά τις μάχες με άλλα ομόφυλά άτομα του είδους τους για την κυριαρχία μιας περιοχής. [3]
Ένας παράγοντας που ευνοεί την επικράτηση ενός αρσενικού στο ζευγάρωμα είναι η ποιότητα, το μέγεθος και το χρώμα των φτερών της ουράς. Θεωρείται μάλιστα ότι το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό έχει εξελιχθεί κυρίως λόγω σεξουαλικής επιλογής από πλευράς των θηλυκών, επί πολλές γενεές, καθώς είναι δείκτης "καλών" γονιδίων και έχει σε γενικές γραμμές επικρατήσει στους πληθυσμούς, υπό την έννοια της σταθεροποίησής του, με αποτέλεσμα, λόγω του ότι δεν υπάρχουν αξιοσημείωτες διακυμάνσεις στους διάφορους πληθυσμούς, να αποτελεί πλέον αναγκαίο χαρακτηριστικό, αλλά όχι ικανό να καθορίσει από μόνο του την επιλογή του θηλυκού.
Βεβαίως υπάρχουν και οι αντιρρήσεις για το ζήτημα αυτό, καθώς μία μελέτη διάρκειας 7 ετών σε άγριο πληθυσμό του Ινδικού είδους Pavo Cristatus, κατέληξε σε μη συσχετισμό της επιλογής των θηλυκών με παράγοντες όπως το χρώμα, το μέγεθος της ουράς ή ο απόλυτος αριθμός των σημείων σε σχήμα ματιών.
Σε τελική ανάλυση αυτό που προκύπτει από επί μακρόν πολυποίκιλα debates, είναι ότι η πυκνότητα και όχι ο αριθμός των χαρακτηριστικών αυτών κηλίδων, είναι μεταξύ άλλων, ο κρίσιμος παράγοντας που έλκει τα θηλυκά παγώνια και τα κάνει πιο δεκτικά στο ζευγάρωμα. Φυσικά η πυκνότητα αυτή, έχει εξάρτηση τόσο από το πλήθος, όσο και από το μέγεθος των φτερών της ουράς. [4]
Η προβολή του ιδιαίτερου αυτού πτερώματος συμβαίνει επίσης και σε περιπτώσεις που απειλείται η ζωή του αρσενικού από κάποιο αρπακτικό, ώστε το υποψήφιο θήραμα να φανεί επιβλητικότερο και μεγαλύτερο, αποθαρρύνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τον επίδοξο θηρευτή. [5]
Ακόμα, εξυπηρετεί στην επιβίωση, καθώς το κάθε μακρύ φτερό της ουράς αποσπάται πολύ εύκολα σε πιθανή επίθεση, μπερδεύοντας έτσι τον θηρευτή και δίνοντας ένα πλεονέκτημα μικρού μεν, αλλά κρίσιμης σημασίας χρόνου στον αμυνόμενο, ώστε να διαφύγει του κινδύνου. [6]
Τα παγώνια ζουν συνήθως σε ομάδες που περιλαμβάνουν ένα αρσενικό και περισσότερα θηλυκά άτομα (συνήθως 2-5), και δεν ανέχονται κοντά τους άλλα κατοικίδια πτηνά. Τα γέρικα αρσενικά συχνά απαντώνται μόνα τους στη φύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Τα μπλε παγώνια, αν και προέρχονται από θερμές περιοχές, μπορούν να επιβιώσουν και σε αρκετά ψυχρότερα περιβάλλοντα, εν' αντιθέσει προς τα πράσινα, για τα οποία οι χαμηλές θερμοκρασίες αποτελούν απαγορευτικό παράγοντα για τη συντήρησή τους.
Η εκτροφή τους σε συνθήκες αιχμαλωσίας απαιτεί το εποχιακό ψαλίδισμα των φτερών πτήσης, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόδρασής τους. Πριν δημιουργηθεί το κατάλυμα τους, θα πρέπει επίσης κανείς να έχει κατά νου, ότι ενδέχεται κάποιο από τα πτηνά να αρρωστήσει ή να τραυματιστεί. Για την περίπτωση αυτή, χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει ήδη προβλεφτεί άλλος χώρος για νοσηλεία και μάλιστα να είναι απομονωμένος από τον κύριο χώρο εκτροφής.
Εναλλακτικά, οι διαστάσεις των κλωβών θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλες, ώστε να μην τραυματίζονται τα φτερά τους. Το ύψος έχει και αυτό τη σημασία του στα κλουβιά, ή στον χώρο που έχετε δημιουργήσει για αυτά. Από τη φύση τους είναι αρκετά νευρικά πουλιά και φοβούνται εύκολα. Έτσι λοιπόν αν παραμένουν σε κλουβί ή σε χαμηλοτάβανη κατασκευή, ενδέχεται σε κάποιο απότομο ερέθισμα να τρομάξουν και καθώς θα προσπαθήσουν ενστικτωδώς να πετάξουν, να τραυματιστούν.
Μια και σε γενικές γραμμές δεν ανέχονται άλλα πτηνά στον ίδιο χώρο, προκειμένου να διαβιώσουν με άλλα είδη, απαιτείται μεγάλος χώρος, ώστε να μην δημιουργείται συνωστισμός. Ειδικότερα τα πράσινα παγώνια σε αιχμαλωσία πρέπει οπωσδήποτε να διατηρούνται χωριστά από τα άλλα πουλερικά, λόγω της έντονα επιθετικής τους διάθεσης.
Κατά γενική ομολογία δεν πρόκειται περί ήμερων πουλιών, αν και μπορούν να γίνουν. Σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν ή να ραμφίσουν κάποιον που θα προσπαθήσει να τα αγγίξει. Αποφύγετε να βρέχετε τα αρσενικά παγώνια ειδικά κατά τη στιγμή επιδείξης της ουράς τους!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχουν είναι και οι εξαιρετικά υψηλές στάθμες - εντάσεις κρωξίματος οι οποίες μπορούν να ακουστούν αρκετά μακριά. Πιο συγκεκριμένα, για 3-4 μήνες τον χρόνο το παγώνι κράζει με ήχο που μοιάζει με σπαρακτική κραυγή, γεγονός το οποίο μπορεί να προκαλεί όχληση σε περίοικους πλησίον της εκτροφής.
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε ίσως να χρησιμοποιηθεί κλειστό περίβλημα του κλωβού, ώστε να μειωθεί ο θόρυβος, αλλά η διατήρηση του παγωνιού σε εσωτερικούς χώρους, δεν είναι συνήθως αυτό που οι άνθρωποι οραματίζονται.
Συνοπτικά, για να έχει κανείς παγώνια στον κήπο του, θα πρέπει, λόγω θορύβου, να έχει εκ' των προτέρων συζητήσει και συμφωνήσει σε αυτό και με τους περίοικους;
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που χρειάζεται να συνυπολογιστεί, προκειμένου να ασχοληθεί κάποιος με την εκτροφή του παγωνιού, είναι ότι πρόκειται για πουλιά που προκαλούν δυσάρεστη οσμή στον περιβάλλοντα της διαβίωσής τους χώρο. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να υπάρχει εκ' των προτέρων πρόβλεψη για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών τους.
Στον ίδιο χώρο διαμονής θα πρέπει να βρίσκεται μόνον ένα αρσενικό πουλί και αυτό συμβαίνει διότι η ύπαρξη περισσότερων συχνά έχει θανατηφόρο κατάληξη κατά την προσπάθεια επιβολής κυριαρχίας που αφορά στη διεκδίκηση των θηλυκών.
Πολλοί άνθρωποι έχοντας τα ως κατοικίδια ζώα, τα ταΐζουν με τις ίδιες τροφές όπως τα κοτόπουλά τους. Επίσης τους αρέσουν πολύ τα φρούτα.
Τα εξημερωμένα παγώνια μπορούν επίσης να φάνε ψωμί και δημητριακά όπως η βρώμη, χωρίς ζάχαρη φυσικά. Επιπρόσθετα καταναλώνουν τυρί, ρύζι και μερικές φορές τροφή για γάτες. Ακόμη, το καλαμπόκι και οι κροκέτες σκύλου αποτελούν εξαιρετική τροφή για τα παγώνια, αλλά δεν αρκούν από μόνες τους.
Μεγάλη προσοχή εξάλλου θα πρέπει να δίδεται στην απομάκρυνση από τον χώρο διαβίωσής τους οποιωνδήποτε μεταλλικών αντικειμένων όπως, κερμάτων, καρφιών, σύρματος και πλαστικών εξαρτημάτων ή / και καλωδίων. Τα παγώνια είναι πιθανό να καταπιούν, με κίνδυνο της ζωής τους, σχεδόν τα πάντα.
Μετά την επίδειξη της ουράς ακολουθεί ένας περήφανος "χορός", κατά τον οποίο ο ήχος που παράγεται από τη δόνηση της ουράς μοιάζει πολύ με τον ήχο της βροχής. Ο ήχος αυτός, ανάλογα με την περίοδο της ταλάντωσης των φτερών μπορεί να φτάσει σε συχνότητες άνω των 25.6 Hrz.
Με αυτό τον τρόπο και σε συνδυασμό με τα ιριδίζοντα χρώματα της ουράς και τα εντυπωσιακά σημάδια σαν μάτια, καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή του θηλυκού, το οποίο στην αρχή μπορεί να είναι αδιάφορο στη θέα της μακριάς εντυπωσιακής ουράς του επίδοξου εραστή και πολλές φορές τον τσιμπάει.
Το αρσενικό όμως, επιμένει και συνεχίζει να κάνει την ίδια κίνηση υψώνοντας ξανά και ξανά τα υπέροχα φτερά του μέχρι που τελικά καταφέρνει να την πείσει να ζευγαρώσει μαζί του.
Το θηλυκό επιλέγει να ζευγαρώσει με το αρσενικό που διαθέτει την πιο φανταχτερή ουρά.
Τα παγώνια φτάνουν τη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία τριών ετών, αν και αρκετά θηλυκά αρχίζουν τις γέννες μετά το δεύτερο έτος. Γεννούν 4-8 αυγά, ένα κάθε δεύτερη ημέρα, που επωάζει μόνο το θηλυκό τα οποία εκκολάπτονται σε 28 ημέρες. Τα αυγά τους είναι παρόμοια σε μέγεθος με τα αυγά γαλοπούλας και έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα.
Τα αρσενικά παγώνια δεν συμμετέχουν καθόλου στην ανατροφή των απογόνων τους. Αυτό πιθανά ερμηνεύεται με το ότι είναι πολυγαμικά όντα και αποτελούν διακριτούς στόχους, λόγω του έντονου χρωματισμού, σε αντίθεση με τα θηλυκά τα οποία εύκολα μπορούν να καμουφλαριστούν στο περιβάλλον διαβίωσής τους.
Τα μικρά παγώνια μαθαίνουν από τις μητέρες τους κάποιους συγκεκριμένους ήχους, καθώς και τρόπους με τους οποίους θα βρίσκουν τροφή. Όταν τα νεαρά πουλιά γίνονται 8-10 μηνών εγκαταλείπουν τη μητέρα τους και αρχίζει η δημιουργία της ουράς τους.
Τα θηλυκά παγώνι γεννούν σε όρθια στάση και για να αποφύγουμε τον κίνδυνο κάποιο αυγό να ραγίσει ή να σπάσει στρώνουμε στις φωλιές τους χορτάρι ή άχυρο.
Όταν οι νεοσσοί γεννηθούν θα πρέπει να διατηρούνται ειδικά στα βόρεια κλίματα σε θερμαινόμενο χώρο για τους δύο πρώτους μήνες της ζωής τους για να δυναμώσουν.
Ο χώρος διαμονής τους θα πρέπει να διαθέτει ασφαλή περίφραξη για αποφυγή τραυματισμών ή πνιγμών σε περιπτώσεις πανικού.
Σύμβολο του ήλιου, της μακροζωΐας, της αθανασίας, της επερχόμενης θύελλας (αφού την αντιλαμβάνεται αρκετά έγκαιρα και κράζει με την χαρακτηριστική φωνή του). Μεγάλη σημασία επίσης έχει δοθεί ανά τους αιώνες και στον χορό του, που θυμίζει σπείρα, το κατεξοχήν σχήμα που αναπαριστά τη ζωτική δύναμη.
Η εξέχουσα θέση του πτηνού στις Ινδίες
Σήμερα στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος. Και παλαιότερα όμως βρισκόταν υπό ένα ιδιότυπο ανάλογο καθεστώς, καθώς θεωρείτο ότι το προστατεύουν οι Θεοί και ήταν μάλιστα σύνηθες να βρίσκεται σε ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών.
Στον Ινδουισμό, το παγώνι συμβολίζει τον ίππο του άρχοντα Kartikeya, ο οποίος είναι θεός του πολέμου. Κατά τον μύθο, ένας δαίμονας, ο Surapadman, χωρίστηκε σε δυο μέρη από τον Kartikeya και ο ελεήμων άρχοντας μετέτρεψε τα δυο ξεχωριστά τμήματα που προέκυψαν σε αναπόσπαστα κομμάτια του εαυτού του.
Το ένα εξ' αυτών μεταμορφώθηκε σε παγώνι (λαμβάνοντας τον ρόλο του ίππου του άρχοντα Kartikeya), ενώ το άλλο πήρε τη μορφή του κόκκορα ο οποίος κοσμεί τη σημαία του Θεού, συμβολίζοντας παράλληλα τη δύναμη της σοφίας. Το παγώνι επίσης, καθώς απλώνει το θαυμάσιο πτέρωμα της ουράς του, παραπέμπει στη θεία φύση του άρχοντα.
Φτερά παγωνιού ακόμη, θα συναντήσουμε να κοσμούν το έμβλημα του Λόρδου Krishna, ένα είδωλο του θεού Βισνού, μίας από της οντότητες του Τριμουρτί (ανάλογα προς την τριαδικότητα του Χριστιανισμού, που εκφράζεται αντίστοιχα μέσω της Αγίας Τριάδας η οποία αντιπροσωπεύει την αδιαίρετη ολότητα, τον Θεό, μέσω τριών υποστάσεων).
Στον Σινχαλικό ζωδιακό κύκλο, το παγώνι συμβολίζει το τρίτο ζώδιο.
Η βουδιστική θεότητα Mahamayuri απεικονίζεται σε ένα παγώνι, ως μέσο μετακίνησής της. Τα πτηνά αυτά ακόμα, φαίνεται να στηρίζουν τον θρόνο του Αμιτάμπα, το ρουμπινί - κόκκινο του ηλιοβασιλέματος - χρωματισμένο αρχέτυπο Βούδα του Αιώνιου Φωτός.
Αν και κατάγεται από την Ινδία, στη Βαβυλωνία και στην Περσία το παγώνι θεωρείται θεματοφύλακας (έμβλημα βασιλείας) για μέλη αυτοκρατορικών οικογενειών, και συχνά εμφανίζεται σε χαρακτικές αναπαραστάσεις θρόνων. Επίσης ανάλογη συμβολική σημασία έχει και στην Ινδία, υποδεικνύοντας τη βασιλική καταγωγή.
Η πρώτη μεγάλη δυναστεία, γνωστή ως Αυτοκρατορία Mauryan, που κυριάρχησε στην αρχαία Ινδική υποήπειρο περίπου τον 3ο αιώνα π.Χ. με πληθυσμό περίπου 50-60 εκατομμύρια, ήταν μια από τις πιο πολυπληθείς αυτοκρατορίες της Αρχαιότητας και το όνομα της σήμαινε "αυτοί που προέρχονται από το παγώνι, 'of the peacock’".
Η ίδια η λέξη "Maurya" προέρχεται από τη σανσκριτική "Mayura", που είναι και ο πιο δημοφιλής όρος που έχει χρησιμοποιηθεί στη διάλεκτο αυτή για το παγώνι. Ετυμολογικά ωστόσο, η λέξη Mayura πηγάζει από τη ρίζα "mi" που σημαίνει "να σκοτώσεις", προερχόμενη προφανώς από το ότι το παγώνι ήταν "ο φονιάς των φιδιών".
Ως θέματα λοιπόν στην τέχνη και τη διακόσμηση, τα παγώνια είχαν θέση στις βασιλικές αυλές της Ινδίας επί χιλιάδες χρόνια.
Στην Αρχαία Ελλάδα έγινε γνωστό μετά την εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου στις Ινδίες και αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ως "περσικό πουλί". Στην ελληνική μυθολογία, εμφανίζεται κατ' αρχήν ως πτηνό του θεού Πάνα, ο οποίος στη συνέχεια το δώρισε στην θεά Ήρα.
Κατά τον μύθο, ο υπηρέτης της Ήρας, Άργος ο Πανόπτης (όχι ο ιδρυτής του Άργους), ένα θηριώδες δύσμορφο πλάσμα με εκατό μάτια, εκτελούσε χρέη δεσμοφύλακα της Ιούς, ερωμένης του Δία, ώστε να παρεμποδιστεί κάθε συνεύρεσή τους. Μετά τη δολοφονία του Άργου από τον Ερμή, η Ήρα σκόρπισε τα μάτια του αγαπημένου της υπηρέτη στο πτέρωμα του παγωνιού και προέκυψε αυτό το μοναδικό μοτίβο της ουράς του.
Σε αγγεία παρατηρούμε το άρμα της Ήρας να σέρνεται από παγώνια.
Στους βιβλικούς χρόνους, αναφέρονται τα παγώνια ως μέρος του θησαυρού της αυλής του βασιλιά Σολομώντα.
Στον Περσικό πολιτισμό, αντιπροσωπεύουν τη βασιλική εξουσία, ενώ δύο παγώνια πλαισιώνουν το δέντρο της ζωής, υποδηλώνοντας τη δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης.
Η μοναρχία του Ιράν αναφέρεται ως "ο Θρόνος του Παγωνιού". Πράγματι, ο Θρόνος του Παγωνιού θεωρούνταν ένα από τα σημαντικότερα δείγματα πλούτου. Ήταν επενδυμένος με πολλά διαμάντια, και λέγεται πως είχε πάνω του 108 ρουμπίνια και 116 σμαράγδια. Στον θόλο του υπήρχε ένα χρυσό παγώνι, από το οποίο προέκυψε η ονομασία του. Ο θρόνος συναρμολογούνταν και χρησιμοποιούνταν μόνο σε μεγάλες εορταστικές περιστάσεις.
Η παρατήρηση πως τα φτερά του παγωνιού δεν χάνουν τη λάμψη και το χρώμα τους με την πάροδο του χρόνου, οδήγησε τους αρχαίους Ρωμαίους να προσδώσουν έναν συμβολισμό αθανασίας στο πτηνό αυτό, στολίζοντας τις νεκρικές τελετές με φτερά του, κάτι που υιοθετήθηκε και εντάχθηκε και στη χριστιανική θρησκεία κατόπιν, ως αντιπροσωπεύον την πεποίθηση της ανάστασης. Ακόμα τα μοτίβα της ουράς του, παραπέμπουν στα μάτια του Θεού ως τον "τα πάντα επιβλέποντα".
Παρ' όλ' αυτά όμως, κατά περίεργο τρόπο σε πολλά δυτικοευρωπαϊκά παραμύθια, το παγώνι παρουσιάζεται ως υπεύθυνο της πτώσης των ανθρώπων. Κυριαρχούσε η πεποίθηση ότι τα παγώνια είναι απρόσβλητα από το δηλητήριο ή ακόμα και ότι σκοπίμως καταναλώνουν δηλητηριώδεις ουσίες, που έκαναν τα περίλαμπρα χρώματα του φτερώματός τους όλο και πιο έντονα, η οποία προκλήθηκε από την ευκολία με την οποία εξολοθρεύουν κάθε είδος φιδιού, ακόμα και τα πλέον δηλητηριώδη.
Νεότερες κυρίως, παραβολικές αναφορές της τέχνης της Αναγέννησης, εμφανίζουν το παγώνι ως παράδειγμα της αμαρτίας της υπερηφάνειας σε απεικονίσεις των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων.
Ένα τόσο όμορφο πλάσμα, δεν θα μπορούσε φυσικά να μην τύχει της ανάλογης προσοχής της τέχνης. Συναντάμε την σκαλιστή μορφή του σε επιτοίχιες πλάκες ή αγάλματα, ζωγραφισμένο σε πίνακες αλλά και κάθε λογής διακοσμητικά, ανθοδοχεία κτλ., ενώ με διάφορους τρόπους αξιοποιούνται και αυτά τα ίδια τα φτερά της ουράς του.
Το παγώνι είναι σύμβολο των Ινδιών και προστατευόμενο πτηνό των Ινδών, επίσης έχει επιλεγεί ως εμπορικό σήμα δύο αεροπορικών εταιρειών της China Yunnan Airlines και της SriLankan Airlines.
Το Παγώνι αποτελεί ίσως τον κορυφαίο εκπρόσωπο και το απόλυτο παράδειγμα ενός φαινομένου οπτικής ψευδαισθήσεως στον κόσμο των πτηνών. Η πληθώρα των χρωμάτων που βλέπουμε επάνω στο πτέρωμά του, δεν οφείλεται σε καμία άμεση δράση κάποιας χρωστικής ουσίας, αλλά είναι απoκλειστική συνέπεια και διεργασία ενός διαρθρωτικού χρωματισμού (structural coloration).
Οι μικροδομές των κεράτινων στρωμάτων και πλαισίων στα φτερά, έχουν τέτοια αρχιτεκτονική, που τους επιτρέπεται η σκέδαση συγκεκριμένων μηκών κύματος, καθιστώντας σε εμάς έναν πολύχρωμο φαινότυπο διαμέσ(ου)ω παραπλάνησης.
Στην πραγματικότητα οι μόνες χρωστικές ουσίες που υπάρχουν, και δρουν επικουρικά του παραπάνω, είναι οι μελανίνες. Το εύρος του φαινομένου στο παγώνι λαμβάνει τεράστια έκταση προσφέροντας θαυμάσια χρώματα και ιριδισμούς.
Για ιστορικούς λόγους, ευνοήθηκε και αναπτύχθηκε σε πολύ υψηλό βαθμό μόνο η εκτροφή ενός είδους, του ινδικού μπλε παγωνιού (P.Cristatus), έχοντας σαν αποτέλεσμα σήμερα, όλες οι μεταλλάξεις να αφορούν αποκλειστικά και μόνο αυτό. Αυτές έχουν διαχωριστεί και καταταγεί μεταξύ δύο μεγάλων κατηγοριών.
Η πρώτη κατηγορία αφορά πέντε αυτοσωμικές μεταλλάξεις σχεδίου του πτερώματος, αναφορικά με τους τρόπους, τα σχήματα και τα μέρη του σώματος που λαμβάνει χώρα, η εναπόθεση του χρώματος. Ονομάζονται μεταλλάξεις σχεδίου - μοτίβου.
Η δεύτερη κατηγορία λέγεται απλά μεταλλάξεις χρώματος και πλαισιώνεται από εννέα διαφορετικούς τύπους.
Η εκτροφή του είδους επιτρέπει τον συνδυασμό των παραπάνω, όχι μόνο ανά δύο και ανά κατηγορία, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των διαφορετικών ποικιλιών στις 225 σήμερα.
Στα αρσενικά άτομα προκύπτει η αλλαγή του σχεδίου των στικτών γραμμώσεων στα φτερά πτήσης, σε μια πιο συμπαγή και ενιαία, σχεδόν ολόμαυρη, μορφή. Το υπόλοιπο σώμα παραμένει αμετάβλητο.
Στα θηλυκά άτομα παρατηρείται μια ολική μεταστροφή του φαινοτύπου στο πιο λευκωπό. Συγκεκριμένα, είναι σχεδόν λευκά με έγχρωμα στίγματα σε όλο το πτέρωμα. Ωστόσο, το ιριδίζον χρώμα του αυχένα παραμένει, προσφέροντας ένα σημαντικό εργαλείο διάκρισης μεταξύ των θηλυκών ατόμων άλλων μεταλλάξεων που έχουν παρόμοια εμφάνιση.
Η Black Shoulder είναι αυτοσωμική υπολειπόμενη. Άλλη ονομασία: Solid Wing.
Pied (οικογένεια): Υπό αυτόν τον όρο κατατάσσεται μια μεγάλη και γνωστή οικογένεια αλληλόμορφων γονιδίων στον κόσμο των πτηνών. Η τροποποιητική της δράση, επηρεάζει τη διαδικασία, τις περιοχές και τον βαθμό εναπόθεσης των μελανινών γενικά στο πτέρωμα, ενώ αναλόγως του γονιδίου, εκδηλώνονται διαφορετικές ποιότητες αυτής της μεταβλητής, με φαινότυπους που κυμαίνονται από στικτά, γεμάτα μπαλώματα πτηνά, μέχρι και εντελώς λευκά.
Η πιο συνηθισμένη σύγχυση, που απαντάται και στο παγώνι, είναι η ταύτιση ενός λευκού φαινοτύπου με τον αλφισμό (αλμπίνο). Η αλμπίνο και γενικά οι φυλοσύνδετες ή αυτοσωμικές Ino μεταλλάξεις λειτουργούν στη(ν) βάση της παραγωγικής διαδικασίας μελανινικών χρωστικών, αφήνοντας άχρωμο και τον οφθαλμό και τα κεράτινα μέρη, εν αντιθέσει με τους λευκούς φαινότυπους οφειλόμενους σε Pied γονίδια, όπου αυτά τα μέρη παραμένουν έγχρωμα.
Αλμπίνο παγώνι, ωστόσο, υπάρχει, απλώς η εκτροφή του, για ιδιαίτερους λόγους, δεν είναι διαδεδομένη.
Στα παγώνια, είτε λόγω επικράτησης εσφαλμένων αντιλήψεων κατά την ανάπτυξη της εκτροφής, είτε λόγω ουσιαστικής διαφοροποίησης επί του φαινοτύπου, έχει αναδειχθεί μια ιδιότυπη ονοματολογία αναφορικά των μεταλλάξεων. Έτσι, όπως θα δούμε, πολλές φορές, η ονομασία ενός βασικού τύπου δεν αντιστοιχεί απ'ευθείας στην μετάλλαξη, αλλά σε μια ετεροζυγωτία ή ομοζυγωτία διαφόρων μεταλλαγμένων γονιδίων κατά περίπτωση.
Οι δομικοί λίθοι για να αντιληφθούμε τις παρακάτω υποκατηγορίες σχεδίου και τις ποιότητές τους, είναι τα εξής μεταλλαγμένα γονίδια της Pied οικογένειας:
White: Η ομοζυγωτία του White γονιδίου, παράγει ένα ολόλευκο πτηνό, που φυσικά δεν είναι αλμπίνο. Και τα δύο φύλα έχουν μπλε μάτια.
Dark Pied: Η ομοζυγωτία του εν λόγω γονιδίου, αφήνει απαράλλαχτο τον φαινότυπο εκτός από λίγα λευκά μπαλώματα σε όλο το φτέρωμα και κυρίως στα φτερά πτήσης. Και τα δύο φύλα έχουν λευκό το σημείο του φάρυγγα. Η μετάλλαξη αυτή δεν ανήκει στις μεταλλάξεις σχεδίου-μοτίβου, αλλά αναφέρεται στο σημείο αυτό για διευκρινιστικούς λόγους και κυρίως για να γίνουν κατανοητές οι μεταλλάξεις που ακολουθούν.
Pied: Το πραγματικά επονομαζόμενο Pied παγώνι είναι αποτέλεσμα της ετεροζυγωτίας των γονιδίων Dark Pied και White. Ο φαινότυπος και των δύο φύλων επηρεάζεται στο ποσοστό αύξησης λευκών στιγμάτων. Κατά τα άλλα, όλα τα χρώματα παραμένουν ίδια, ως προς το βάθος και την απόχρωση. Παρατηρούνται τυχαία στίγματα και μεγαλύτερες επιφάνειες με λευκό, κυρίως στα πτερύγια.
White - eye: Αυτή η μετάλλαξη πήρε το όνομά της από την τροποποίηση των χαρακτηριστικών ματιών στην ουρά των αρσενικών, το κέντρο των οποίων γίνεται λευκό. Το υπόλοιπο χρώμα δεν αλλάζει αν και μπορούν να παρουσιαστούν κάποια λευκά φτερά ή λευκά τελειώματα, δίνοντας μια "χιονισμένη" αίσθηση του πτερώματος. Και τα δύο φύλα φέρουν λευκό στο ύψος του φάρυγγα. Η ομορφιά και η έκταση της μετάλλαξης αναδεικνύεται με την ωριμότητα.
Silver Pied: Είναι η έκφραση άλλη μιας ετεροζυγωτίας, συγκεκριμένα των γονιδίων White και White-eye. Ο φαινότυπος είναι 90% λευκός και 10% έγχρωμος, έως γκρι. Τα θηλυκά άτομα είναι σχεδόν λευκά.
Η φύση και η αλληλοσυσχέτιση των παραπάνω γονιδίων, είναι ακόμα υπό καθεστώς έρευνας, καθώς υπάρχουν αρκετά παράδοξα αποτελέσματα και ασαφή σημεία.
Bronze: Το γκρίζο χρώμα μετατρέπεται σε σκούρο καφέ, ενώ ο διαρθρωτικός χρωματισμός λαμβάνει πολύ μικρή έκταση, αχνοφαίνεται, χωρίς όμως να εξαφανίζεται τελείως. Οι μπλε και μωβ αποχρώσεις αλλάζουν σε διάφορους τόνους του καφέ και του χρυσού. Τα θηλυκά άτομα μοιάζουν πολύ με αυτά της μετάλλαξης Purple, ο μωβ χρωματισμός του αυχένα όμως στα Bronze δεν υπάρχει.
Opal: Στα αρσενικά άτομα διαχέεται μια βαθιά σοκολατί απόχρωση με απαλές κυανοπράσινες ανταύγειες. Η μελανίνη στο ριγωτό σχέδιο των πτερυγίων γίνεται καφέ, ενώ τα μάτια της ουράς δομούνται από μαύρο και χάλκινο χρώμα. Τα θηλυκά είναι σε τόνους του ανοιχτού γκρι το οποίο σκουραίνει στον λαιμό, ενώ στερούνται οποιουδήποτε ιριδισμού.
Midnight: Αρκετά πιο σκούρα απόχρωση του κανονικού χωρίς όμως να λείπει ο διαρθρωτικός χρωματισμός. Προήλθε από εκτροφή Black Shoulders.
Taupe: Παρατηρείται απουσία διαρθρωτικού χρωματισμού και αραίωση μελανινών, αφήνοντας έναν ολικά μπεζ φαινότυπο, ειδικά στην ουρά.
Purple: Εδώ παρατηρείται μια εντυπωσιακή μετατόπιση διαμέσου διαρθρωτικού χρωματισμού από τη μπλε απόχρωση στη μωβ. Λόγω αυτού η ουρά φαίνεται σε πολύ πιο σκούρους τόνους. Η μετάλλαξη αυτή ενδείκνυται για την κατανόηση των επιδράσεων που δέχεται το πτέρωμα κατά την διάρκεια του έτους. Το ίδιο πτηνό πρίν και μετά την πτερόρροια δείχνει σαν να ανήκει σε δύο εντελώς διαφορετικές κατηγορίες. Τα θηλυκά άτομα έχουν πιο σκούρο χρώμα από αυτά της Cameo και μπορούν να μπερδευτούν με τα Bronze, διατηρούν όμως τον διακριτικό μωβ χρωματισμό του αυχένα.
Peach: Δεν έχει γίνει γνωστό αν πρόκειται για μια καθαρή μετάλλαξη ή αν είναι προϊόν crossing over των Cameo και Purple. Φαινοτυπικά μοιάζει με Cameo σε πιο καφεκόκκινους τόνους.
Sonja's Violete: Περιγραφικά πρόκειται για μια πιο έντονη εκδοχή της Purple αλλά με πολύ σκούρα χρώση της ουράς και με όλες τις πράσινες αποχρώσεις να μετατρέπονται σε βαθύ μπλε.
Τα υβρίδια ονομάζονται Spalding και φέρουν έναν ποσοστιαίο βαθμό συνάφειας με το μπλε παγώνι, ανάλογα της αποστάσεως που τα χωρίζει σε γενιές από την πρώτη τους υβριδοποίηση.
Σημειώσεις *
- Σχέση επικρατών - υπολειπόμενων γονιδίων: Σε ετεροζυγωτά άτομα ο φαινότυπος είναι αυτός του επικρατούς, π.χ., αν το λευκό επικρατεί του κόκκινου, λευκό + κόκκινο δίνει λευκό φαινότυπο.
- Σχέση ατελώς επικρατών γονιδίων: Σε ετεροζυγωτό άτομο ο φαινότυπος είναι ενδιάμεσος των δύο (ακραίων) φαινοτύπων, π.χ. λευκό + κόκκινο = ροζ.
- Σχέση συνεπικρατών γονιδίων: Ο φαινότυπος των ετεροζυγωτών ατόμων περιλαμβάνει και τους δύο χαρακτήρες μη - αναμειγμένους, π.χ. λευκό + κόκκινο = περιοχές σε λευκό + περιοχές σε κόκκινο.
Ελληνική: Παγώνι, Ταώς
Αγγλική: Peacock, Peafowl
Τάξη: Ορνιθόμορφα (Galliformes)
Οικογένεια: Φασιανίδες (Phasianidae)
Γένος: Ταώς (Pavo)
Είδη:
Pavo cristatus (Ινδικό παγώνι)
Pavo muticus (Πράσινο παγώνι)
![[Photo] Νεογέννητο παγώνι](/data/xfmg/thumbnail/22/22677-8454d689a30a5a137cbae89cea397591.jpg?1723748066)
Περιγραφή - διάκριση φύλου
Έχει έντονο φυλετικό διμορφισμό. Τα αρσενικά φτάνουν τα 130 εκατοστά μήκος και τα 9-13 κιλά, ενώ τα θηλυκά είναι σχετικά μικρότερα με 86 εκατοστά μήκος και 6-9 κιλά βάρος. Και τα δύο έχουν μεγάλα, πολύ δυνατά πόδια με τρία δάχτυλα προς τα εμπρός και ένα προς τα πίσω και αιχμηρά νύχια, τα οποία και χρησιμοποιούν για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους από τα αρπακτικά.
Πτέρωμα - Ουρά
Τα φτερά της ουράς του αρσενικού παγωνιού είναι μακριά - μπορούν να φτάσουν τα 150 εκατοστά, έχουν κυρίως διακοσμητικό ρόλο και είναι χρωματισμένα με ένα λαμπερό, μεταλλικό ιριδίζον πράσινο χρώμα.Η ουρά του αρσενικού αποτελείται από πάνω από 200 αστραφτερά φτερά, το κάθε ένα δε από αυτά στο τελείωμά του κλείνει με έναν ιριδίζοντα σχηματισμό που μοιάζει με μάτι, με άλλα λόγια μια βαθιά μπλε βούλα/σημάδι που περιβάλλεται από δύο έγχρωμα δαχτυλίδια, ένα μπλε και ένα καφέ - χάλκινο.
Αυτοί οι δύο δακτύλιοι προκαλούν την ψευδαίσθηση πως το παγώνι στο τελειώμα των φτερών της ουράς του φέρει μάτια. Τα συγκεκριμένα σημάδια μάλιστα, έχουν πιο έντονα και ιριδίζοντα χρώματα, ώστε να εξασφαλίσουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον κάτοχό τους για περισσότερα ζευγαρώματα με πιο πολλά θηλυκά.
Παρόλ’ αυτά, παγώνια που έχουν πολύ έντονο και ιριδίζον τον σχηματισμό αυτόν, δεν σημαίνει πως θα έχουν και μια επιτυχημένη αναπαραγωγή. Για μεγαλύτερη κατανόηση του φυλετικού διμορφισμού, του ρόλου της ουράς και της σεξουαλικής επιλογής, δίδονται περισσότερες πληροφορίες σε επόμενα τμήματα του παρόντος.
Κάθε φτερό περιβάλλεται από μαύρο χρώμα, έχει μια μπλε κεντρική ράβδωση και μία καφέ κηλίδα σε σχήμα V. Τα φτερά συνεχίζουν να μεγαλώνουν μέχρι να φτάσει την ηλικία των 6 ετών.
Το αρσενικό παγώνι ανανεώνει το πτέρωμά του κάθε χρόνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα φωτεινά χρώματα των φτερών του δεν παράγονται από χρωστικές ουσίες, αλλά πιθανότατα από μικροσκοπικές, περίτεχνες και δισδιάστατες κρύσταλλο - δομές. Μικρές μεταβολές στην απόσταση των εν λόγω δομών προκαλούν ανάκλαση / σκέδαση σε διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός, δημιουργώντας έτσι πολλές μεταβλητές ιριδίζουσες αποχρώσεις και προκαλώντας στον θεατή ένα μοναδικό και εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα.
"Η ουρά του αρσενικού παγωνιού δημιουργεί θαυμαστή ομορφιά, χάρη στα λαμπερά, ιριδίζοντα, πολύχρωμα και διαφορετικά μοτίβα που φαίνονται στα δικά μας μάτια", δηλώνει ο Jian Zi, φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Fudan στη Σαγκάη της Κίνας, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο νωρίτερα αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό "Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών".
Που οφείλεται όμως αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα;
Τα περισσότερα από τα χρώματα που βλέπουμε στη φύση είναι συνέπεια χρωστικών ουσιών που απορροφούν επιλεκτικά στο ορατό φάσμα του φωτός και μάλιστα σε ορισμένα μήκη κύματος, ενώ το ανακλούν ή το σκεδάζουν σε άλλα. Η χλωροφύλλη των φυτών, για παράδειγμα, απορροφά κυρίως σε μήκη κύματος της ιώδους, κυανής και ερυθρής ακτινοβολίας, ανακλώντας στην περιοχή του πράσινου και για αυτόν τον λόγο προσδίδει πράσινες αποχρώσεις στα φύλλα.
Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν χρωστικές ουσίες που βρίσκονται στα μαλλιά και το δέρμα μας. Αλλά κάποια ζώα έχουν ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική εξελικτική στρατηγική, που βασίζεται στη σύνθεση μικροσκοπικών, ημιδιάφανων κρυσταλλικών δομών, οι οποίες φιλτράρουν επιλεκτικά και αντανακλούν / σκεδάζουν διαφορετικά το φως.
Μερικά παραδείγματα τέτοιας χρωματικής διάρθρωσης βλέπουμε σε κάποια είδη σκόρου, στα πτερύγια των σκαθαριών, και στα φτερά του κολιμπρί, του παγωνιού και γενικότερα των παραδείσιων πτηνών.
Αντίθετα το θηλυκό παγώνι δεν έχει τόσο εντυπωσιακή εμφάνιση. Στερείται τα έντονα χρώματα του αρσενικού και την τόσο αξιοθαύμαστη ουρά με τα μακριά πολύχρωμα και ιριδίζοντα φτερά.
Φέρουν επίσης λευκή κηλίδα κάτω από τα μάτια η οποία μάλιστα αποτελεί διακριτό χαρακτηριστικό του είδους. Η πλάτη καλύπτεται από φτερά με χρώμα ανοιχτού γκρι. Το υπόλοιπο σώμα είναι μαύρο και σκούρο πράσινο. Και τα δύο φύλα έχουν στο κεφάλι τους λοφίο σε σχήμα βεντάλιας.
Εξαιτίας της βαριάς του κορμοστασιάς, το παγώνι δεν συνηθίζει να πετάει, εκτός όταν υπάρχει κίνδυνος, και μόνο σε μικρές αποστάσεις. Πολλές φορές συνδυάζει το φτερούγισμα με το περπάτημα.
Για να ξεφύγει λοιπόν ή προκειμένου να φτάσει σε ένα κλαδί δέντρου, πετάει χτυπώντας τα φτερά του, χρησιμοποιώντας σαν μοχλό την ουρά του, και η απόσταση στην οποία μπορεί να φτάσει εναερίως είναι το πολύ στα 150 μέτρα από την αρχική του θέση. Φυσικά, λόγω διαφοράς μεγέθους, η πτήση είναι πιο εύκολη για το θηλυκό παγώνι.
Φωνή
Το κάλεσμα του παγωνιού είναι δυνατό και τραχύ, περιλαμβάνει φθόγγους "μει - ου" μαζί με διακεκομμένες κραυγές "κα - αν" που επαναλαμβάνονται γρήγορα, 6 - 8 φορές, καθώς ταυτόχρονα κινεί το κεφάλι και τον λαιμό του. Όταν αντιληφθεί πως υπάρχει στα πέριξ κάποιο αρπακτικό, σημαίνει άμεσα συναγερμό και έτσι ειδοποιεί όλα τα ζώα της περιοχής για τον κίνδυνο αυτόν.Φωνή παγωνιού (14'')
Τα παγώνια επίσης σε κάποιες περιπτώσεις υποδύονται ρόλους. Όταν λ.χ. Θέλουν να τραβήξουν την προσοχή του θηλυκού αναπαράγουν ηχητικά τη συνουσία. Έτσι, τα θηλυκά προσελκύονται από τα μιμητικά καλέσματα και με αυτόν τον τρόπο ένα αρσενικό μπορεί να καταφέρει να δημιουργήσει ακόμη και χαρέμι! Μάλιστα, ερευνητές διαπίστωσαν ότι πάνω από το ένα τρίτο των ερωτικών καλεσμάτων που γίνονται από τα αρσενικά παγώνια είναι ψεύτικα και αποσκοπούν στην έλξη των θηλυκών. [2]
Στα θηλυκά άτομα του είδους έχουν ανιχνευτεί ήδη 11 διαφορετικοί ήχοι.
Προέλευση
Το παγώνι ή παγόνι (επιστ.λατ. Pavo, αρχ. Ελλ. ταώς), είναι πτηνό που ανήκει στην οικογένεια των φασιανιδών, της τάξης των ορνιθόμορφων. Θεωρείται διακοσμητικό είδος και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, αποτελεί βασικό πτηνό προς έκθεση σε ζωολογικούς κήπους ανά τον κόσμο.Τα πρώτα δείγματα ήρθαν στην Ευρώπη από τις Ανατολικές Ινδίες, απ' όπου και κατάγεται το συγκεκριμένο είδος, ενώ σήμερα σμήνη σε άγρια κατάσταση εξακολουθούν να βρίσκονται στα νησιά της Ιάβας και της Κεϋλάνης.
Παρά την Ασιατική του καταγωγή, πληθυσμός του υπάρχει σήμερα τόσο σε περιοχές της Αυστραλίας όσο και στην Αφρική, αν και πρόκειται για διαφορετικά είδη.
Ανάμεσα σε 2.000 είδη πτηνών έχει ανακηρυχθεί δικαίως ως το εθνικό πουλί της Ινδίας.
Βιότοπος
Το παγώνι ανήκει σε ένα από τα τρία ακόλουθα βασικά είδη:- Το μπλε ή Ινδικό παγώνι (pavo cristatus) που ενδημεί στην Ινδία και στη Σρι Λάνκα.
- Το πράσινο, ή παγώνι της Ιάβας (pavo muticus) που απαντάται από το Μιανμάρ, την Ινδοκίνα έως και την Ιάβα.
- Το αφρικανικό παγώνι του Κονγκό (Afropavo congensis), το οποίο περιγράφηκε πρώτη φορά το 1936 με την ανεύρεση ενός και μοναδικού φτερού, και αποτελεί το μοναδικό μεγάλο αντιπροσωπευτικό δείγμα της οικογένειας των φασιανιδών στη περιοχή.
Επίσης, απαντάται σε ενδιαιτήματα που αποτελούνται από πυκνούς θαμνώνες και φυλλοβόλα βλάστηση, κατά προτίμηση κοντά σε περιοχές με πρόσβαση σε νερό (ποτάμια, ρυάκια...). Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, αρέσκεται ακόμη και σε επισκέψεις σε αγροκτήματα για λόγους εύκολης σίτισης, αφού το κριθάρι είναι η αγαπημένη του τροφή, αλλά δεδομένου ότι είναι ένα περήφανο και άστατο σε χαρακτήρα πουλί, όπως και για λόγους πρόσληψης ποικιλίας θρεπτικών συστατικών, αποφεύγει να διατρέφεται επί μακρόν με ένα μόνο βασικό είδος σπόρων.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι το παγώνι, είναι πτηνό όχι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο από τους αγρότες, εξαιτίας της αγάπης του για τα καλλιεργήσιμα είδη. Εκ φύσεως ντροπαλό, το πουλί αυτό διατηρεί μια ασφαλή απόσταση από το είδος μας καθώς δεν νιώθει καθόλου άνετα από την ανθρώπινη παρουσία-εισβολή στην περιοχή του.
Σε γενικές γραμμές, έχει την τάση να προτιμά θερμότερες περιοχές, αλλά μπορεί να επιβιώσει και σε περιοχές με χαμηλότερες θερμοκρασίες.
Τα παγώνια συναντώνται σε δάση και σε περιβάλλοντα με πυκνό φύλλωμα ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική περίοδο, προκειμένου τα θηλυκά να επωάσουν τα αυγά τους, εξασφαλίζοντας έτσι κάλυψη και ασφάλεια, από επιθέσεις αρπακτικών.
Σε κάποιες περιοχές της Ινδίας, είναι ευρύτατα διαδεδομένο είδος που σχηματίζει σμήνη 30-40 ατόμων, τα οποία καλύπτουν τα δέντρα με το υπέροχο πτέρωμά τους δηλώνοντας μάλιστα την παρουσία τους με το παράφωνο τραγούδι του.
Συμπεριφορά
Τα παγώνια θεωρούνται πολύ αποτελεσματικοί ανιχνευτές κινδύνου και προκειμένου να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, κραυγάζουν με διάφορους τρόπους.Κάποια από τα καλέσματά τους συμβαίνουν προκειμένου να σημάνουν συναγερμό, ενώ άλλα προορίζονται για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Στην τελευταία περίπτωση, το κρώξιμό τους λαμβάνει χώρα πριν, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τη συνουσία. [1]
Τα παγώνια είναι πουλιά του δάσους που κινούνται επάνω στο έδαφος προκειμένου να τρέφονται, να ζευγαρώνουν, να φτιάχνουν φωλιά και να κλωσούν, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας και προκειμένου να αποφύγουν τους θηρευτές, κοιμούνται επάνω σε κλαδιά δέντρων.
Πρόκειται για πολυγαμικά όντα, στα οποία τα αρσενικά φέρουν νύχια (σαν σπιρούνια) στην περιοχή του μεταταρσίου, που χρησιμοποιούνται κατά τις μάχες με άλλα ομόφυλά άτομα του είδους τους για την κυριαρχία μιας περιοχής. [3]
Ένας παράγοντας που ευνοεί την επικράτηση ενός αρσενικού στο ζευγάρωμα είναι η ποιότητα, το μέγεθος και το χρώμα των φτερών της ουράς. Θεωρείται μάλιστα ότι το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό έχει εξελιχθεί κυρίως λόγω σεξουαλικής επιλογής από πλευράς των θηλυκών, επί πολλές γενεές, καθώς είναι δείκτης "καλών" γονιδίων και έχει σε γενικές γραμμές επικρατήσει στους πληθυσμούς, υπό την έννοια της σταθεροποίησής του, με αποτέλεσμα, λόγω του ότι δεν υπάρχουν αξιοσημείωτες διακυμάνσεις στους διάφορους πληθυσμούς, να αποτελεί πλέον αναγκαίο χαρακτηριστικό, αλλά όχι ικανό να καθορίσει από μόνο του την επιλογή του θηλυκού.
Βεβαίως υπάρχουν και οι αντιρρήσεις για το ζήτημα αυτό, καθώς μία μελέτη διάρκειας 7 ετών σε άγριο πληθυσμό του Ινδικού είδους Pavo Cristatus, κατέληξε σε μη συσχετισμό της επιλογής των θηλυκών με παράγοντες όπως το χρώμα, το μέγεθος της ουράς ή ο απόλυτος αριθμός των σημείων σε σχήμα ματιών.
Σε τελική ανάλυση αυτό που προκύπτει από επί μακρόν πολυποίκιλα debates, είναι ότι η πυκνότητα και όχι ο αριθμός των χαρακτηριστικών αυτών κηλίδων, είναι μεταξύ άλλων, ο κρίσιμος παράγοντας που έλκει τα θηλυκά παγώνια και τα κάνει πιο δεκτικά στο ζευγάρωμα. Φυσικά η πυκνότητα αυτή, έχει εξάρτηση τόσο από το πλήθος, όσο και από το μέγεθος των φτερών της ουράς. [4]
Η προβολή του ιδιαίτερου αυτού πτερώματος συμβαίνει επίσης και σε περιπτώσεις που απειλείται η ζωή του αρσενικού από κάποιο αρπακτικό, ώστε το υποψήφιο θήραμα να φανεί επιβλητικότερο και μεγαλύτερο, αποθαρρύνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τον επίδοξο θηρευτή. [5]
Ακόμα, εξυπηρετεί στην επιβίωση, καθώς το κάθε μακρύ φτερό της ουράς αποσπάται πολύ εύκολα σε πιθανή επίθεση, μπερδεύοντας έτσι τον θηρευτή και δίνοντας ένα πλεονέκτημα μικρού μεν, αλλά κρίσιμης σημασίας χρόνου στον αμυνόμενο, ώστε να διαφύγει του κινδύνου. [6]
Τα παγώνια ζουν συνήθως σε ομάδες που περιλαμβάνουν ένα αρσενικό και περισσότερα θηλυκά άτομα (συνήθως 2-5), και δεν ανέχονται κοντά τους άλλα κατοικίδια πτηνά. Τα γέρικα αρσενικά συχνά απαντώνται μόνα τους στη φύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Το παγώνι ως οικόσιτο
Τα παγώνια μπορούν να ζήσουν και σαν οικόσιτα πτηνά. Πολλοί άνθρωποι μάλιστα τα διατηρούν σε κήπους για την απαράμιλλη ομορφιά τους, όχι μόνο λόγω του μεγέθους αλλά και των χρωματισμών τους, ειδικά των αρσενικών, στα οποία αναδεικνύονται ιδιαίτερα κατά τη την διάρκεια της προβολής της ουράς τους σε σχήμα βεντάλιας!Τα μπλε παγώνια, αν και προέρχονται από θερμές περιοχές, μπορούν να επιβιώσουν και σε αρκετά ψυχρότερα περιβάλλοντα, εν' αντιθέσει προς τα πράσινα, για τα οποία οι χαμηλές θερμοκρασίες αποτελούν απαγορευτικό παράγοντα για τη συντήρησή τους.
Η εκτροφή τους σε συνθήκες αιχμαλωσίας απαιτεί το εποχιακό ψαλίδισμα των φτερών πτήσης, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόδρασής τους. Πριν δημιουργηθεί το κατάλυμα τους, θα πρέπει επίσης κανείς να έχει κατά νου, ότι ενδέχεται κάποιο από τα πτηνά να αρρωστήσει ή να τραυματιστεί. Για την περίπτωση αυτή, χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει ήδη προβλεφτεί άλλος χώρος για νοσηλεία και μάλιστα να είναι απομονωμένος από τον κύριο χώρο εκτροφής.
Κλωβοί
Ο χώρος παραμονής των παγωνιών πρέπει να είναι αρκετά άνετος, περίπου 40 τ. Μ. Για κάθε ζευγάρι και αν είναι δυνατό να περιλαμβάνει κάποιο δέντρο ή έστω κλαδιά, μια και αρέσκονται να κουρνιάζουν ψηλά. Βεβαιωθείτε ακόμα ότι η δομή είναι ασφαλής από τα αρπακτικά ζώα. Επίσης πολύ σημαντικό είναι να προνοήσετε ώστε το έδαφος να μην είναι υγρό, διότι, λόγω του ότι τρώει έντομα, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να υποφέρει από ασθένειες ή πιο συχνά, από παράσιτα.Εναλλακτικά, οι διαστάσεις των κλωβών θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλες, ώστε να μην τραυματίζονται τα φτερά τους. Το ύψος έχει και αυτό τη σημασία του στα κλουβιά, ή στον χώρο που έχετε δημιουργήσει για αυτά. Από τη φύση τους είναι αρκετά νευρικά πουλιά και φοβούνται εύκολα. Έτσι λοιπόν αν παραμένουν σε κλουβί ή σε χαμηλοτάβανη κατασκευή, ενδέχεται σε κάποιο απότομο ερέθισμα να τρομάξουν και καθώς θα προσπαθήσουν ενστικτωδώς να πετάξουν, να τραυματιστούν.
Μια και σε γενικές γραμμές δεν ανέχονται άλλα πτηνά στον ίδιο χώρο, προκειμένου να διαβιώσουν με άλλα είδη, απαιτείται μεγάλος χώρος, ώστε να μην δημιουργείται συνωστισμός. Ειδικότερα τα πράσινα παγώνια σε αιχμαλωσία πρέπει οπωσδήποτε να διατηρούνται χωριστά από τα άλλα πουλερικά, λόγω της έντονα επιθετικής τους διάθεσης.
Κατά γενική ομολογία δεν πρόκειται περί ήμερων πουλιών, αν και μπορούν να γίνουν. Σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν ή να ραμφίσουν κάποιον που θα προσπαθήσει να τα αγγίξει. Αποφύγετε να βρέχετε τα αρσενικά παγώνια ειδικά κατά τη στιγμή επιδείξης της ουράς τους!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχουν είναι και οι εξαιρετικά υψηλές στάθμες - εντάσεις κρωξίματος οι οποίες μπορούν να ακουστούν αρκετά μακριά. Πιο συγκεκριμένα, για 3-4 μήνες τον χρόνο το παγώνι κράζει με ήχο που μοιάζει με σπαρακτική κραυγή, γεγονός το οποίο μπορεί να προκαλεί όχληση σε περίοικους πλησίον της εκτροφής.
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε ίσως να χρησιμοποιηθεί κλειστό περίβλημα του κλωβού, ώστε να μειωθεί ο θόρυβος, αλλά η διατήρηση του παγωνιού σε εσωτερικούς χώρους, δεν είναι συνήθως αυτό που οι άνθρωποι οραματίζονται.
Συνοπτικά, για να έχει κανείς παγώνια στον κήπο του, θα πρέπει, λόγω θορύβου, να έχει εκ' των προτέρων συζητήσει και συμφωνήσει σε αυτό και με τους περίοικους;
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που χρειάζεται να συνυπολογιστεί, προκειμένου να ασχοληθεί κάποιος με την εκτροφή του παγωνιού, είναι ότι πρόκειται για πουλιά που προκαλούν δυσάρεστη οσμή στον περιβάλλοντα της διαβίωσής τους χώρο. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να υπάρχει εκ' των προτέρων πρόβλεψη για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών τους.
Στον ίδιο χώρο διαμονής θα πρέπει να βρίσκεται μόνον ένα αρσενικό πουλί και αυτό συμβαίνει διότι η ύπαρξη περισσότερων συχνά έχει θανατηφόρο κατάληξη κατά την προσπάθεια επιβολής κυριαρχίας που αφορά στη διεκδίκηση των θηλυκών.
Διατροφή οικόσιτων
Ιδιαίτερη προσοχή ακόμη θα πρέπει να δίδεται στη διατροφή τους, καθώς έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε πρωτεΐνες. Είναι άλλωστε παρατηρημένο από εκτροφείς, ότι το παγώνι αγαπά τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένων των προνυμφών που προσβάλλουν σιταποθήκες, διάφορα είδη κρέατος, καθώς και λαχανικά, μεταξύ των οποίων είναι τα σκούρα φυλλώδη, το μπρόκολο, τα καρότα, τα φασόλια, τα παντζάρια, και τα μπιζέλια.Πολλοί άνθρωποι έχοντας τα ως κατοικίδια ζώα, τα ταΐζουν με τις ίδιες τροφές όπως τα κοτόπουλά τους. Επίσης τους αρέσουν πολύ τα φρούτα.
Τα εξημερωμένα παγώνια μπορούν επίσης να φάνε ψωμί και δημητριακά όπως η βρώμη, χωρίς ζάχαρη φυσικά. Επιπρόσθετα καταναλώνουν τυρί, ρύζι και μερικές φορές τροφή για γάτες. Ακόμη, το καλαμπόκι και οι κροκέτες σκύλου αποτελούν εξαιρετική τροφή για τα παγώνια, αλλά δεν αρκούν από μόνες τους.
Μεγάλη προσοχή εξάλλου θα πρέπει να δίδεται στην απομάκρυνση από τον χώρο διαβίωσής τους οποιωνδήποτε μεταλλικών αντικειμένων όπως, κερμάτων, καρφιών, σύρματος και πλαστικών εξαρτημάτων ή / και καλωδίων. Τα παγώνια είναι πιθανό να καταπιούν, με κίνδυνο της ζωής τους, σχεδόν τα πάντα.
Αναπαραγωγή
Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, που ξεκινά περίπου αρχές της άνοιξης, το αρσενικό παγώνι όταν φλερτάρει στη θέα του θηλυκού προβάλει την μακριά, πλουμιστή του ουρά με έναν πολύ εντυπωσιακό τρόπο. Ανυψώνει τα φτερά της ουράς του σε σχήμα βεντάλιας κάνοντας μια χαρακτηριστική κραυγή. Η κίνηση αυτή μοιάζει σαν να τα μακραίνει / διπλασιάζει το μέγεθός του και ονομάζεται "τρένο".Μετά την επίδειξη της ουράς ακολουθεί ένας περήφανος "χορός", κατά τον οποίο ο ήχος που παράγεται από τη δόνηση της ουράς μοιάζει πολύ με τον ήχο της βροχής. Ο ήχος αυτός, ανάλογα με την περίοδο της ταλάντωσης των φτερών μπορεί να φτάσει σε συχνότητες άνω των 25.6 Hrz.
Με αυτό τον τρόπο και σε συνδυασμό με τα ιριδίζοντα χρώματα της ουράς και τα εντυπωσιακά σημάδια σαν μάτια, καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή του θηλυκού, το οποίο στην αρχή μπορεί να είναι αδιάφορο στη θέα της μακριάς εντυπωσιακής ουράς του επίδοξου εραστή και πολλές φορές τον τσιμπάει.
Το αρσενικό όμως, επιμένει και συνεχίζει να κάνει την ίδια κίνηση υψώνοντας ξανά και ξανά τα υπέροχα φτερά του μέχρι που τελικά καταφέρνει να την πείσει να ζευγαρώσει μαζί του.
Το θηλυκό επιλέγει να ζευγαρώσει με το αρσενικό που διαθέτει την πιο φανταχτερή ουρά.
Τα παγώνια φτάνουν τη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία τριών ετών, αν και αρκετά θηλυκά αρχίζουν τις γέννες μετά το δεύτερο έτος. Γεννούν 4-8 αυγά, ένα κάθε δεύτερη ημέρα, που επωάζει μόνο το θηλυκό τα οποία εκκολάπτονται σε 28 ημέρες. Τα αυγά τους είναι παρόμοια σε μέγεθος με τα αυγά γαλοπούλας και έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα.
Τα αρσενικά παγώνια δεν συμμετέχουν καθόλου στην ανατροφή των απογόνων τους. Αυτό πιθανά ερμηνεύεται με το ότι είναι πολυγαμικά όντα και αποτελούν διακριτούς στόχους, λόγω του έντονου χρωματισμού, σε αντίθεση με τα θηλυκά τα οποία εύκολα μπορούν να καμουφλαριστούν στο περιβάλλον διαβίωσής τους.
Τα μικρά παγώνια μαθαίνουν από τις μητέρες τους κάποιους συγκεκριμένους ήχους, καθώς και τρόπους με τους οποίους θα βρίσκουν τροφή. Όταν τα νεαρά πουλιά γίνονται 8-10 μηνών εγκαταλείπουν τη μητέρα τους και αρχίζει η δημιουργία της ουράς τους.
Αναπαραγωγή ως κατοικίδια
Το αρσενικό μπορεί να ζευγαρώσει κατά την περίοδο της αναπαραγωγής μέχρι και με 5 θηλυκά. Το ποσοστό γονιμότητας των αυγών θα πρέπει να ελέγχεται και να καθορίζει πόσες θηλυκές ανά αρσενικό είναι σε θέση να ζευγαρώσουν με επιτυχία.Τα θηλυκά παγώνι γεννούν σε όρθια στάση και για να αποφύγουμε τον κίνδυνο κάποιο αυγό να ραγίσει ή να σπάσει στρώνουμε στις φωλιές τους χορτάρι ή άχυρο.
Όταν οι νεοσσοί γεννηθούν θα πρέπει να διατηρούνται ειδικά στα βόρεια κλίματα σε θερμαινόμενο χώρο για τους δύο πρώτους μήνες της ζωής τους για να δυναμώσουν.
Ο χώρος διαμονής τους θα πρέπει να διαθέτει ασφαλή περίφραξη για αποφυγή τραυματισμών ή πνιγμών σε περιπτώσεις πανικού.
Φωλιά
Το θηλυκό παγώνι επιλέγει το σημείο που θα φτιάξει τη φωλιά του, ώστε να είναι όσο το δυνατόν ασφαλής από τον κίνδυνο των αρπακτικών. Σκάβει μια τρύπα στο έδαφος (γούβα) και χρησιμοποιεί ως επένδυση γρασίδι. Καμουφλάρει τη φωλιά με ψιλό χορτάρι, γύρω από θάμνους ή κάτω από φύλλα φοίνικα για περισσότερη ασφάλεια.Μυθολογία - Ηθολογία
Η φανταχτερή ομορφιά του παγωνιού, το αρχοντικό παράστημά του, ο περιπαθής βηματισμός του, εντυπωσίαζαν ανέκαθεν τους ανθρώπους, οι οποίοι έπλεξαν μύθους γύρω από αυτό, αποδίδοντάς του συμβολικές ιδιότητες.Σύμβολο του ήλιου, της μακροζωΐας, της αθανασίας, της επερχόμενης θύελλας (αφού την αντιλαμβάνεται αρκετά έγκαιρα και κράζει με την χαρακτηριστική φωνή του). Μεγάλη σημασία επίσης έχει δοθεί ανά τους αιώνες και στον χορό του, που θυμίζει σπείρα, το κατεξοχήν σχήμα που αναπαριστά τη ζωτική δύναμη.
Η εξέχουσα θέση του πτηνού στις Ινδίες
Σήμερα στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος. Και παλαιότερα όμως βρισκόταν υπό ένα ιδιότυπο ανάλογο καθεστώς, καθώς θεωρείτο ότι το προστατεύουν οι Θεοί και ήταν μάλιστα σύνηθες να βρίσκεται σε ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών.
Στον Ινδουισμό, το παγώνι συμβολίζει τον ίππο του άρχοντα Kartikeya, ο οποίος είναι θεός του πολέμου. Κατά τον μύθο, ένας δαίμονας, ο Surapadman, χωρίστηκε σε δυο μέρη από τον Kartikeya και ο ελεήμων άρχοντας μετέτρεψε τα δυο ξεχωριστά τμήματα που προέκυψαν σε αναπόσπαστα κομμάτια του εαυτού του.
Το ένα εξ' αυτών μεταμορφώθηκε σε παγώνι (λαμβάνοντας τον ρόλο του ίππου του άρχοντα Kartikeya), ενώ το άλλο πήρε τη μορφή του κόκκορα ο οποίος κοσμεί τη σημαία του Θεού, συμβολίζοντας παράλληλα τη δύναμη της σοφίας. Το παγώνι επίσης, καθώς απλώνει το θαυμάσιο πτέρωμα της ουράς του, παραπέμπει στη θεία φύση του άρχοντα.
Φτερά παγωνιού ακόμη, θα συναντήσουμε να κοσμούν το έμβλημα του Λόρδου Krishna, ένα είδωλο του θεού Βισνού, μίας από της οντότητες του Τριμουρτί (ανάλογα προς την τριαδικότητα του Χριστιανισμού, που εκφράζεται αντίστοιχα μέσω της Αγίας Τριάδας η οποία αντιπροσωπεύει την αδιαίρετη ολότητα, τον Θεό, μέσω τριών υποστάσεων).
Στον Σινχαλικό ζωδιακό κύκλο, το παγώνι συμβολίζει το τρίτο ζώδιο.
Η βουδιστική θεότητα Mahamayuri απεικονίζεται σε ένα παγώνι, ως μέσο μετακίνησής της. Τα πτηνά αυτά ακόμα, φαίνεται να στηρίζουν τον θρόνο του Αμιτάμπα, το ρουμπινί - κόκκινο του ηλιοβασιλέματος - χρωματισμένο αρχέτυπο Βούδα του Αιώνιου Φωτός.
Αν και κατάγεται από την Ινδία, στη Βαβυλωνία και στην Περσία το παγώνι θεωρείται θεματοφύλακας (έμβλημα βασιλείας) για μέλη αυτοκρατορικών οικογενειών, και συχνά εμφανίζεται σε χαρακτικές αναπαραστάσεις θρόνων. Επίσης ανάλογη συμβολική σημασία έχει και στην Ινδία, υποδεικνύοντας τη βασιλική καταγωγή.
Η πρώτη μεγάλη δυναστεία, γνωστή ως Αυτοκρατορία Mauryan, που κυριάρχησε στην αρχαία Ινδική υποήπειρο περίπου τον 3ο αιώνα π.Χ. με πληθυσμό περίπου 50-60 εκατομμύρια, ήταν μια από τις πιο πολυπληθείς αυτοκρατορίες της Αρχαιότητας και το όνομα της σήμαινε "αυτοί που προέρχονται από το παγώνι, 'of the peacock’".
Η ίδια η λέξη "Maurya" προέρχεται από τη σανσκριτική "Mayura", που είναι και ο πιο δημοφιλής όρος που έχει χρησιμοποιηθεί στη διάλεκτο αυτή για το παγώνι. Ετυμολογικά ωστόσο, η λέξη Mayura πηγάζει από τη ρίζα "mi" που σημαίνει "να σκοτώσεις", προερχόμενη προφανώς από το ότι το παγώνι ήταν "ο φονιάς των φιδιών".
Ως θέματα λοιπόν στην τέχνη και τη διακόσμηση, τα παγώνια είχαν θέση στις βασιλικές αυλές της Ινδίας επί χιλιάδες χρόνια.
Στην Αρχαία Ελλάδα έγινε γνωστό μετά την εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου στις Ινδίες και αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ως "περσικό πουλί". Στην ελληνική μυθολογία, εμφανίζεται κατ' αρχήν ως πτηνό του θεού Πάνα, ο οποίος στη συνέχεια το δώρισε στην θεά Ήρα.
Κατά τον μύθο, ο υπηρέτης της Ήρας, Άργος ο Πανόπτης (όχι ο ιδρυτής του Άργους), ένα θηριώδες δύσμορφο πλάσμα με εκατό μάτια, εκτελούσε χρέη δεσμοφύλακα της Ιούς, ερωμένης του Δία, ώστε να παρεμποδιστεί κάθε συνεύρεσή τους. Μετά τη δολοφονία του Άργου από τον Ερμή, η Ήρα σκόρπισε τα μάτια του αγαπημένου της υπηρέτη στο πτέρωμα του παγωνιού και προέκυψε αυτό το μοναδικό μοτίβο της ουράς του.
Σε αγγεία παρατηρούμε το άρμα της Ήρας να σέρνεται από παγώνια.
Στους βιβλικούς χρόνους, αναφέρονται τα παγώνια ως μέρος του θησαυρού της αυλής του βασιλιά Σολομώντα.
Στον Περσικό πολιτισμό, αντιπροσωπεύουν τη βασιλική εξουσία, ενώ δύο παγώνια πλαισιώνουν το δέντρο της ζωής, υποδηλώνοντας τη δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης.
Η μοναρχία του Ιράν αναφέρεται ως "ο Θρόνος του Παγωνιού". Πράγματι, ο Θρόνος του Παγωνιού θεωρούνταν ένα από τα σημαντικότερα δείγματα πλούτου. Ήταν επενδυμένος με πολλά διαμάντια, και λέγεται πως είχε πάνω του 108 ρουμπίνια και 116 σμαράγδια. Στον θόλο του υπήρχε ένα χρυσό παγώνι, από το οποίο προέκυψε η ονομασία του. Ο θρόνος συναρμολογούνταν και χρησιμοποιούνταν μόνο σε μεγάλες εορταστικές περιστάσεις.
Η παρατήρηση πως τα φτερά του παγωνιού δεν χάνουν τη λάμψη και το χρώμα τους με την πάροδο του χρόνου, οδήγησε τους αρχαίους Ρωμαίους να προσδώσουν έναν συμβολισμό αθανασίας στο πτηνό αυτό, στολίζοντας τις νεκρικές τελετές με φτερά του, κάτι που υιοθετήθηκε και εντάχθηκε και στη χριστιανική θρησκεία κατόπιν, ως αντιπροσωπεύον την πεποίθηση της ανάστασης. Ακόμα τα μοτίβα της ουράς του, παραπέμπουν στα μάτια του Θεού ως τον "τα πάντα επιβλέποντα".
Παρ' όλ' αυτά όμως, κατά περίεργο τρόπο σε πολλά δυτικοευρωπαϊκά παραμύθια, το παγώνι παρουσιάζεται ως υπεύθυνο της πτώσης των ανθρώπων. Κυριαρχούσε η πεποίθηση ότι τα παγώνια είναι απρόσβλητα από το δηλητήριο ή ακόμα και ότι σκοπίμως καταναλώνουν δηλητηριώδεις ουσίες, που έκαναν τα περίλαμπρα χρώματα του φτερώματός τους όλο και πιο έντονα, η οποία προκλήθηκε από την ευκολία με την οποία εξολοθρεύουν κάθε είδος φιδιού, ακόμα και τα πλέον δηλητηριώδη.
Νεότερες κυρίως, παραβολικές αναφορές της τέχνης της Αναγέννησης, εμφανίζουν το παγώνι ως παράδειγμα της αμαρτίας της υπερηφάνειας σε απεικονίσεις των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων.
Το Ρολόι Παγώνι στην αίθουσα Pavilion του Μουσείου Ερμιτάζ, που σχεδιάστηκε από τον James Cox το 1772.
Ένα τόσο όμορφο πλάσμα, δεν θα μπορούσε φυσικά να μην τύχει της ανάλογης προσοχής της τέχνης. Συναντάμε την σκαλιστή μορφή του σε επιτοίχιες πλάκες ή αγάλματα, ζωγραφισμένο σε πίνακες αλλά και κάθε λογής διακοσμητικά, ανθοδοχεία κτλ., ενώ με διάφορους τρόπους αξιοποιούνται και αυτά τα ίδια τα φτερά της ουράς του.
Το παγώνι είναι σύμβολο των Ινδιών και προστατευόμενο πτηνό των Ινδών, επίσης έχει επιλεγεί ως εμπορικό σήμα δύο αεροπορικών εταιρειών της China Yunnan Airlines και της SriLankan Airlines.
Μεταλλάξεις
Το Παγώνι αποτελεί ίσως τον κορυφαίο εκπρόσωπο και το απόλυτο παράδειγμα ενός φαινομένου οπτικής ψευδαισθήσεως στον κόσμο των πτηνών. Η πληθώρα των χρωμάτων που βλέπουμε επάνω στο πτέρωμά του, δεν οφείλεται σε καμία άμεση δράση κάποιας χρωστικής ουσίας, αλλά είναι απoκλειστική συνέπεια και διεργασία ενός διαρθρωτικού χρωματισμού (structural coloration).Οι μικροδομές των κεράτινων στρωμάτων και πλαισίων στα φτερά, έχουν τέτοια αρχιτεκτονική, που τους επιτρέπεται η σκέδαση συγκεκριμένων μηκών κύματος, καθιστώντας σε εμάς έναν πολύχρωμο φαινότυπο διαμέσ(ου)ω παραπλάνησης.
Στην πραγματικότητα οι μόνες χρωστικές ουσίες που υπάρχουν, και δρουν επικουρικά του παραπάνω, είναι οι μελανίνες. Το εύρος του φαινομένου στο παγώνι λαμβάνει τεράστια έκταση προσφέροντας θαυμάσια χρώματα και ιριδισμούς.
Για ιστορικούς λόγους, ευνοήθηκε και αναπτύχθηκε σε πολύ υψηλό βαθμό μόνο η εκτροφή ενός είδους, του ινδικού μπλε παγωνιού (P.Cristatus), έχοντας σαν αποτέλεσμα σήμερα, όλες οι μεταλλάξεις να αφορούν αποκλειστικά και μόνο αυτό. Αυτές έχουν διαχωριστεί και καταταγεί μεταξύ δύο μεγάλων κατηγοριών.
Η πρώτη κατηγορία αφορά πέντε αυτοσωμικές μεταλλάξεις σχεδίου του πτερώματος, αναφορικά με τους τρόπους, τα σχήματα και τα μέρη του σώματος που λαμβάνει χώρα, η εναπόθεση του χρώματος. Ονομάζονται μεταλλάξεις σχεδίου - μοτίβου.
Η δεύτερη κατηγορία λέγεται απλά μεταλλάξεις χρώματος και πλαισιώνεται από εννέα διαφορετικούς τύπους.
Η εκτροφή του είδους επιτρέπει τον συνδυασμό των παραπάνω, όχι μόνο ανά δύο και ανά κατηγορία, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των διαφορετικών ποικιλιών στις 225 σήμερα.
Μεταλλάξεις Σχεδίου - Μοτίβου
Black Shoulder: Πρόκειται για την πιο παλαιά μετάλλαξη, η καταγραφή της οποίας ξεκινά από το 1830, τότε μάλιστα θεωρούταν ξεχωριστό είδος.Στα αρσενικά άτομα προκύπτει η αλλαγή του σχεδίου των στικτών γραμμώσεων στα φτερά πτήσης, σε μια πιο συμπαγή και ενιαία, σχεδόν ολόμαυρη, μορφή. Το υπόλοιπο σώμα παραμένει αμετάβλητο.
Στα θηλυκά άτομα παρατηρείται μια ολική μεταστροφή του φαινοτύπου στο πιο λευκωπό. Συγκεκριμένα, είναι σχεδόν λευκά με έγχρωμα στίγματα σε όλο το πτέρωμα. Ωστόσο, το ιριδίζον χρώμα του αυχένα παραμένει, προσφέροντας ένα σημαντικό εργαλείο διάκρισης μεταξύ των θηλυκών ατόμων άλλων μεταλλάξεων που έχουν παρόμοια εμφάνιση.
Η Black Shoulder είναι αυτοσωμική υπολειπόμενη. Άλλη ονομασία: Solid Wing.
Pied (οικογένεια): Υπό αυτόν τον όρο κατατάσσεται μια μεγάλη και γνωστή οικογένεια αλληλόμορφων γονιδίων στον κόσμο των πτηνών. Η τροποποιητική της δράση, επηρεάζει τη διαδικασία, τις περιοχές και τον βαθμό εναπόθεσης των μελανινών γενικά στο πτέρωμα, ενώ αναλόγως του γονιδίου, εκδηλώνονται διαφορετικές ποιότητες αυτής της μεταβλητής, με φαινότυπους που κυμαίνονται από στικτά, γεμάτα μπαλώματα πτηνά, μέχρι και εντελώς λευκά.
Η πιο συνηθισμένη σύγχυση, που απαντάται και στο παγώνι, είναι η ταύτιση ενός λευκού φαινοτύπου με τον αλφισμό (αλμπίνο). Η αλμπίνο και γενικά οι φυλοσύνδετες ή αυτοσωμικές Ino μεταλλάξεις λειτουργούν στη(ν) βάση της παραγωγικής διαδικασίας μελανινικών χρωστικών, αφήνοντας άχρωμο και τον οφθαλμό και τα κεράτινα μέρη, εν αντιθέσει με τους λευκούς φαινότυπους οφειλόμενους σε Pied γονίδια, όπου αυτά τα μέρη παραμένουν έγχρωμα.
Αλμπίνο παγώνι, ωστόσο, υπάρχει, απλώς η εκτροφή του, για ιδιαίτερους λόγους, δεν είναι διαδεδομένη.
Στα παγώνια, είτε λόγω επικράτησης εσφαλμένων αντιλήψεων κατά την ανάπτυξη της εκτροφής, είτε λόγω ουσιαστικής διαφοροποίησης επί του φαινοτύπου, έχει αναδειχθεί μια ιδιότυπη ονοματολογία αναφορικά των μεταλλάξεων. Έτσι, όπως θα δούμε, πολλές φορές, η ονομασία ενός βασικού τύπου δεν αντιστοιχεί απ'ευθείας στην μετάλλαξη, αλλά σε μια ετεροζυγωτία ή ομοζυγωτία διαφόρων μεταλλαγμένων γονιδίων κατά περίπτωση.
Οι δομικοί λίθοι για να αντιληφθούμε τις παρακάτω υποκατηγορίες σχεδίου και τις ποιότητές τους, είναι τα εξής μεταλλαγμένα γονίδια της Pied οικογένειας:
- Dark Pied
- White
- White Eye
White: Η ομοζυγωτία του White γονιδίου, παράγει ένα ολόλευκο πτηνό, που φυσικά δεν είναι αλμπίνο. Και τα δύο φύλα έχουν μπλε μάτια.
Dark Pied: Η ομοζυγωτία του εν λόγω γονιδίου, αφήνει απαράλλαχτο τον φαινότυπο εκτός από λίγα λευκά μπαλώματα σε όλο το φτέρωμα και κυρίως στα φτερά πτήσης. Και τα δύο φύλα έχουν λευκό το σημείο του φάρυγγα. Η μετάλλαξη αυτή δεν ανήκει στις μεταλλάξεις σχεδίου-μοτίβου, αλλά αναφέρεται στο σημείο αυτό για διευκρινιστικούς λόγους και κυρίως για να γίνουν κατανοητές οι μεταλλάξεις που ακολουθούν.
Pied: Το πραγματικά επονομαζόμενο Pied παγώνι είναι αποτέλεσμα της ετεροζυγωτίας των γονιδίων Dark Pied και White. Ο φαινότυπος και των δύο φύλων επηρεάζεται στο ποσοστό αύξησης λευκών στιγμάτων. Κατά τα άλλα, όλα τα χρώματα παραμένουν ίδια, ως προς το βάθος και την απόχρωση. Παρατηρούνται τυχαία στίγματα και μεγαλύτερες επιφάνειες με λευκό, κυρίως στα πτερύγια.
White - eye: Αυτή η μετάλλαξη πήρε το όνομά της από την τροποποίηση των χαρακτηριστικών ματιών στην ουρά των αρσενικών, το κέντρο των οποίων γίνεται λευκό. Το υπόλοιπο χρώμα δεν αλλάζει αν και μπορούν να παρουσιαστούν κάποια λευκά φτερά ή λευκά τελειώματα, δίνοντας μια "χιονισμένη" αίσθηση του πτερώματος. Και τα δύο φύλα φέρουν λευκό στο ύψος του φάρυγγα. Η ομορφιά και η έκταση της μετάλλαξης αναδεικνύεται με την ωριμότητα.
Silver Pied: Είναι η έκφραση άλλη μιας ετεροζυγωτίας, συγκεκριμένα των γονιδίων White και White-eye. Ο φαινότυπος είναι 90% λευκός και 10% έγχρωμος, έως γκρι. Τα θηλυκά άτομα είναι σχεδόν λευκά.
Η φύση και η αλληλοσυσχέτιση των παραπάνω γονιδίων, είναι ακόμα υπό καθεστώς έρευνας, καθώς υπάρχουν αρκετά παράδοξα αποτελέσματα και ασαφή σημεία.
Μεταλλάξεις Χρώματος
Ουσιαστική κατανόηση αυτής της κατηγορίας θα αντλήσουμε αντιλαμβανόμενοι ότι οι εν λόγω τροποποιήσεις αφορούν είτε την αρχιτεκτονική δομή των κερατινών στα φτερά, είτε τη χρωματική ποιότητα που λαμβάνει η μελανίνη και επιτρέπει, μετατρέπει ή εμποδίζει, φαινόμενα όπως ο διαρθρωτικός χρωματισμός.Αυτοσωμικές υποχωρητικές - υπολειπόμενες
Charcoal: Πρόκειται για μια φανταστική μετάλλαξη που μας δίνει και το μέτρο για την κατανόηση του διαρθρωτικού χρωματισμού, μια και στον φαινότυπο της οποίας, αυτός, απουσιάζει εντελώς. Σε όλο το πτέρωμα αποτυπώνονται μόνο οι μελανίνες αποδίδοντας ένα εξολοκλήρου μαύρο-γκρί πτηνό. Μια ιδιαιτερότητα αυτής της μετάλλαξης είναι ότι τα θηλυκά ομόζυγα του εν λόγω γονιδίου, είναι στείρα. Ως εκ τούτου, η ποικιλία αυτή εκτρέφεται μόνο με αρσενικά και θηλυκά φορείς.Bronze: Το γκρίζο χρώμα μετατρέπεται σε σκούρο καφέ, ενώ ο διαρθρωτικός χρωματισμός λαμβάνει πολύ μικρή έκταση, αχνοφαίνεται, χωρίς όμως να εξαφανίζεται τελείως. Οι μπλε και μωβ αποχρώσεις αλλάζουν σε διάφορους τόνους του καφέ και του χρυσού. Τα θηλυκά άτομα μοιάζουν πολύ με αυτά της μετάλλαξης Purple, ο μωβ χρωματισμός του αυχένα όμως στα Bronze δεν υπάρχει.
Opal: Στα αρσενικά άτομα διαχέεται μια βαθιά σοκολατί απόχρωση με απαλές κυανοπράσινες ανταύγειες. Η μελανίνη στο ριγωτό σχέδιο των πτερυγίων γίνεται καφέ, ενώ τα μάτια της ουράς δομούνται από μαύρο και χάλκινο χρώμα. Τα θηλυκά είναι σε τόνους του ανοιχτού γκρι το οποίο σκουραίνει στον λαιμό, ενώ στερούνται οποιουδήποτε ιριδισμού.
Midnight: Αρκετά πιο σκούρα απόχρωση του κανονικού χωρίς όμως να λείπει ο διαρθρωτικός χρωματισμός. Προήλθε από εκτροφή Black Shoulders.
Taupe: Παρατηρείται απουσία διαρθρωτικού χρωματισμού και αραίωση μελανινών, αφήνοντας έναν ολικά μπεζ φαινότυπο, ειδικά στην ουρά.
Φυλοσύνδετες υποχωρητικές - υπολειπόμενες
Cameo: Δεν εμφανίζεται ο διαρθρωτικός χρωματισμός. Τα αρσενικά ξεκινούν από ένα βαθύ σοκολατί χρώμα που μετά την πτερόρροια και την επίδραση του ηλίου ξανοίγει. Ο λαιμός παραμένει σκούρος, η ουρά έχει ένα κρεμώδες καφέ, ενώ οι ώμοι είναι σε πιο ανοιχτή απόχρωση. Τα θηλυκά παρουσιάζονται σε μια πιο ελαφρά έκδοση της έντασης των αρσενικών χρωμάτων.Purple: Εδώ παρατηρείται μια εντυπωσιακή μετατόπιση διαμέσου διαρθρωτικού χρωματισμού από τη μπλε απόχρωση στη μωβ. Λόγω αυτού η ουρά φαίνεται σε πολύ πιο σκούρους τόνους. Η μετάλλαξη αυτή ενδείκνυται για την κατανόηση των επιδράσεων που δέχεται το πτέρωμα κατά την διάρκεια του έτους. Το ίδιο πτηνό πρίν και μετά την πτερόρροια δείχνει σαν να ανήκει σε δύο εντελώς διαφορετικές κατηγορίες. Τα θηλυκά άτομα έχουν πιο σκούρο χρώμα από αυτά της Cameo και μπορούν να μπερδευτούν με τα Bronze, διατηρούν όμως τον διακριτικό μωβ χρωματισμό του αυχένα.
Peach: Δεν έχει γίνει γνωστό αν πρόκειται για μια καθαρή μετάλλαξη ή αν είναι προϊόν crossing over των Cameo και Purple. Φαινοτυπικά μοιάζει με Cameo σε πιο καφεκόκκινους τόνους.
Sonja's Violete: Περιγραφικά πρόκειται για μια πιο έντονη εκδοχή της Purple αλλά με πολύ σκούρα χρώση της ουράς και με όλες τις πράσινες αποχρώσεις να μετατρέπονται σε βαθύ μπλε.
Υβρίδια
Η διασταύρωση των δύο ειδών της Ασίας, P. Cristatus και P. Muticus, οδηγεί σε γόνιμους απογόνους. Φαινοτυπικά το πτηνό μοιάζει πιο πολύ με το πράσινο παγώνι σε πιο κιτρινωπές αποχρώσεις. Επειδή όμως η ποικιλία των μεταλλάξεων αφορά μόνο το ινδικό μπλε παγώνι, οι εκτροφείς διασταυρώνουν τον F1 απόγονο, δηλαδή αυτόν της 1ης γενιάς, μόνο με μπλε παγώνια, διασφαλίζοντας έτσι, αλλά και διαχέοντας στους επόμενους απογόνους όλες τις γνωστές μεταλλάξεις και ποικιλίες.Τα υβρίδια ονομάζονται Spalding και φέρουν έναν ποσοστιαίο βαθμό συνάφειας με το μπλε παγώνι, ανάλογα της αποστάσεως που τα χωρίζει σε γενιές από την πρώτη τους υβριδοποίηση.
Ονοματολογία μεταλλάξεων
Ονοματίζουμε ένα Παγώνι γράφοντας πρώτα τη χρωματική μετάλλαξη και ύστερα τη μετάλλαξη σχεδίου. Στην περίπτωση πολλαπλών μεταλλάξεων, η πιο παλιά μπαίνει πρώτη. Με τα χρόνια, σύνθετες ονομασίες, αναφέρονται και με μόνο μία λέξη όπως στην περίπτωση της Oaten που σημαίνει Cameo Black Shoulder.Σημειώσεις *
- Σχέση επικρατών - υπολειπόμενων γονιδίων: Σε ετεροζυγωτά άτομα ο φαινότυπος είναι αυτός του επικρατούς, π.χ., αν το λευκό επικρατεί του κόκκινου, λευκό + κόκκινο δίνει λευκό φαινότυπο.
- Σχέση ατελώς επικρατών γονιδίων: Σε ετεροζυγωτό άτομο ο φαινότυπος είναι ενδιάμεσος των δύο (ακραίων) φαινοτύπων, π.χ. λευκό + κόκκινο = ροζ.
- Σχέση συνεπικρατών γονιδίων: Ο φαινότυπος των ετεροζυγωτών ατόμων περιλαμβάνει και τους δύο χαρακτήρες μη - αναμειγμένους, π.χ. λευκό + κόκκινο = περιοχές σε λευκό + περιοχές σε κόκκινο.
Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση
Διωνυμική ονομασία: PavoΕλληνική: Παγώνι, Ταώς
Αγγλική: Peacock, Peafowl
Τάξη: Ορνιθόμορφα (Galliformes)
Οικογένεια: Φασιανίδες (Phasianidae)
Γένος: Ταώς (Pavo)
Είδη:
Pavo cristatus (Ινδικό παγώνι)
Pavo muticus (Πράσινο παγώνι)
Media gallery Παγωνιών
