anatolia
PB Member
Όπως ήδη όλοι γνωρίζουμε, τα παιχνίδια παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των φτερωτών μας φίλων. Είναι υγεία σωματική και ψυχική ταυτόχρονα.
Ωστόσο, το κόστος των παιχνιδιών του εμπορίου είναι μεγάλο και τα περισσότερα από αυτά δεν είναι ασφαλή.
Με την πάροδο του χρόνου καταλήξαμε να φτιάχνουμε δικά μας παιχνίδια, με μηδαμινό κόστος και ασφαλή για την υγεία των λατρεμένων μας παπαγάλων.
Εδώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές συμβουλές, αλλά και να μάθω από εσάς και άλλα πράγματα πάνω στην κατασκευή παιχνιδιών για παπαγάλους.
Σας παραθέτω και μερικές φωτογραφίες, για να δείτε τα υλικά και το τελικό αποτέλεσμα.
Αρχικά παραθέτω τα υλικά: Σχοινί χοντρό φυσικό, ελαφρόπετρες θαλάσσης, κοχύλια, χαρτί και χαρτόνι, σουπιοκόκκαλα, φρέσκα πράσινα φύκια (τα αποξηράνουμε), ξύλα και κλαδιά, κλαδιά από θυμάρι, ευκάλυπτο, τσάι του βουνού, αυγοθήκες και χαρτάκια για γλυκά, και, φυσικά, ο γάντζος ασφαλείας για να κρεμάσουμε το παιχνίδι.
Τρυπάμε τα σκληρά υλικά (ξύλα, όστρακα, ελαφρόπετρες), τρυπάμε με προσοχή τα σουπιοκόκκαλα στη μέση αφού κόψουμε γύρω το άχρηστο σκληρό κομμάτι, κόβουμε το χαρτόνι και το χαρτί στρογγυλό, μετά το κόβουμε γύρω-γύρω για πιο ελκυστικό στα πουλιά, το τρυπάμε στη μέση.
Παίρνουμε το σχοινί, το διπλώνουμε στη μέση, στο μάκρος που θέλουμε το παιχνίδι, αφήνοντας λίγο μάκρος και για τυχόν κόμπους, άμα θέλουμε να δέσουμε κλαδιά/λωρίδες χαρτί που δεν μπορούμε να τρυπήσουμε και δένουμε πάνω-πάνω έναν λίγο ευρύ κόμπο για να περάσουμε το γάντζο. Τις άκρες του σχοινιού τις τυλίγουμε με ταινία για να διαπερνάμε πιο εύκολα τις τρύπες και αρχίζουμε να βάζουμε όλα τα υλικά μας ανάμεικτα, ώστε τελικά να σχηματίσουμε μια γιρλάντα.
Στο τέλος δένουμε κόμπο την άκρη του σχοινιού, αφαιρούμε το ζιλοτέιπ, βάζουμε τον γάντζο και το παιχνίδι είναι έτοιμο.
Αυτό που παρατήρησα γενικά, είναι το εξής:
1) όσο πιο φουντωτό και φανταχτερό είναι το παιχνίδι, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον προκαλεί και απασχολεί το πουλί περισσότερη ώρα,
2) κάποια υλικά πρέπει να είναι σκληρά (ξύλο, κοχύλια, π.χ.), ώστε πάνω στο παιχνίδι το πουλί να ακονίζει και το ράμφος του,
3) τα παιχνίδια καλό είναι να τα αλλάζουμε τουλάχιστον σε 1-2 εβδομάδες για να μην βαριούνται τα πουλιά.
Τώρα θα με ρωτήσετε, πόση ώρα παίρνει να φτιαχτεί μια τέτοια διπλή γιρλάντα. Το πολύ 10 λεπτά, αν έχουμε κάνει τις τρύπες στα υλικά μας εκ των προτέρων.
Εμείς ταξινομούμε όλα τα υλικά μας σε μικρά κουτιά, τα οποία βάζουμε σε 2 μεγάλες κούτες και έτσι γλυτώνουμε χρόνο και εδώ. Μία φορά το 2-μηνο αφιερώνουμε χρόνο στο να τρυπήσουμε ότι υλικά μαζέψαμε από πριν, και στο να κόψουμε τα χαρτόνια (είναι συσκευασίες πολύχρωμες από τρόφιμα τα περισσότερα, όπως θα δείτε, μπισκότα, φρυγανιές, κλπ.).
Στα συγκεκριμένα παιχνίδια χρησιμοποιούμε φυσικά υλικά, ως επί το πλείστον από κοντινή μας παραλία και το κοντινό μας πάρκο, αλλά βάζουμε πολλές φορές και κλαδιά από τσάι του βουνού (από λαϊκή αγορά) και αποξηραμένα κλαδιά από βότανα.
Τα δικά μας πουλιά (ένας Ζακό και 2 Αλεξανδρινοί) αρέσκονται να καταναλώνουν σουπιοκόκκαλα από τα παιχνίδια, ενώ άμα τους τα βάλουμε σκέτα στο κλουβί, τα καταστρέφουν και τα πετάνε κάτω.
Επίσης, να τονίσω, πως ότι υλικά παίρνουμε από παραλία, τα εξετάζουμε προσεκτικά, τα ζεματάμε με καυτό νερό και τα στεγνώνουμε.
Το καλό επίσης εδώ είναι, πως το παλιό παιχνίδι μπορούμε να το λύσουμε και τα σώα κομμάτια να τα χρησιμοποιήσουμε ξανά σε καινούριο παιχνίδι, αφού τα πλένουμε καλά πρώτα.
Στην βόλτα στο σπίτι δίνουμε στα πουλιά μας και φρέσκα ξερά κουκουνάρια να μασουλάνε και τους αρέσουν πολύ. Γεμίζουμε κουβαδάκια χάρτινα ή ποτήρια με διάφορα τέτοια συμπράγκαλα, και ξενοιάζουμε για ώρες.
Και τώρα στις απόκριες ανακαλύψαμε την γοητεία των σερπαντίνων που γίνονται ένα πολύ ωραίο παιχνίδι από πολύχρωμο χαρτί για να παίζουν όλοι. Μερικές σερπαντίνες τυλιγμένες σε χαλαρό κουβάρι, άλλες απλωμένες πάνω στα κλουβιά, άλλες να κρέμονται απλά μέχρι κάτω.)
Αυτή είναι η απλή τεχνική και τα απλά μας υλικά.
Θα χαρώ να ακούσω και τις δικές σας ιδέες και προτάσεις για παιχνίδια και «δημιουργική» απασχόληση των φτερωτών μας λατρειών.)
Ωστόσο, το κόστος των παιχνιδιών του εμπορίου είναι μεγάλο και τα περισσότερα από αυτά δεν είναι ασφαλή.
Με την πάροδο του χρόνου καταλήξαμε να φτιάχνουμε δικά μας παιχνίδια, με μηδαμινό κόστος και ασφαλή για την υγεία των λατρεμένων μας παπαγάλων.
Εδώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές συμβουλές, αλλά και να μάθω από εσάς και άλλα πράγματα πάνω στην κατασκευή παιχνιδιών για παπαγάλους.
Σας παραθέτω και μερικές φωτογραφίες, για να δείτε τα υλικά και το τελικό αποτέλεσμα.
Αρχικά παραθέτω τα υλικά: Σχοινί χοντρό φυσικό, ελαφρόπετρες θαλάσσης, κοχύλια, χαρτί και χαρτόνι, σουπιοκόκκαλα, φρέσκα πράσινα φύκια (τα αποξηράνουμε), ξύλα και κλαδιά, κλαδιά από θυμάρι, ευκάλυπτο, τσάι του βουνού, αυγοθήκες και χαρτάκια για γλυκά, και, φυσικά, ο γάντζος ασφαλείας για να κρεμάσουμε το παιχνίδι.
Τρυπάμε τα σκληρά υλικά (ξύλα, όστρακα, ελαφρόπετρες), τρυπάμε με προσοχή τα σουπιοκόκκαλα στη μέση αφού κόψουμε γύρω το άχρηστο σκληρό κομμάτι, κόβουμε το χαρτόνι και το χαρτί στρογγυλό, μετά το κόβουμε γύρω-γύρω για πιο ελκυστικό στα πουλιά, το τρυπάμε στη μέση.
Παίρνουμε το σχοινί, το διπλώνουμε στη μέση, στο μάκρος που θέλουμε το παιχνίδι, αφήνοντας λίγο μάκρος και για τυχόν κόμπους, άμα θέλουμε να δέσουμε κλαδιά/λωρίδες χαρτί που δεν μπορούμε να τρυπήσουμε και δένουμε πάνω-πάνω έναν λίγο ευρύ κόμπο για να περάσουμε το γάντζο. Τις άκρες του σχοινιού τις τυλίγουμε με ταινία για να διαπερνάμε πιο εύκολα τις τρύπες και αρχίζουμε να βάζουμε όλα τα υλικά μας ανάμεικτα, ώστε τελικά να σχηματίσουμε μια γιρλάντα.
Στο τέλος δένουμε κόμπο την άκρη του σχοινιού, αφαιρούμε το ζιλοτέιπ, βάζουμε τον γάντζο και το παιχνίδι είναι έτοιμο.
Αυτό που παρατήρησα γενικά, είναι το εξής:
1) όσο πιο φουντωτό και φανταχτερό είναι το παιχνίδι, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον προκαλεί και απασχολεί το πουλί περισσότερη ώρα,
2) κάποια υλικά πρέπει να είναι σκληρά (ξύλο, κοχύλια, π.χ.), ώστε πάνω στο παιχνίδι το πουλί να ακονίζει και το ράμφος του,
3) τα παιχνίδια καλό είναι να τα αλλάζουμε τουλάχιστον σε 1-2 εβδομάδες για να μην βαριούνται τα πουλιά.
Τώρα θα με ρωτήσετε, πόση ώρα παίρνει να φτιαχτεί μια τέτοια διπλή γιρλάντα. Το πολύ 10 λεπτά, αν έχουμε κάνει τις τρύπες στα υλικά μας εκ των προτέρων.
Εμείς ταξινομούμε όλα τα υλικά μας σε μικρά κουτιά, τα οποία βάζουμε σε 2 μεγάλες κούτες και έτσι γλυτώνουμε χρόνο και εδώ. Μία φορά το 2-μηνο αφιερώνουμε χρόνο στο να τρυπήσουμε ότι υλικά μαζέψαμε από πριν, και στο να κόψουμε τα χαρτόνια (είναι συσκευασίες πολύχρωμες από τρόφιμα τα περισσότερα, όπως θα δείτε, μπισκότα, φρυγανιές, κλπ.).
Στα συγκεκριμένα παιχνίδια χρησιμοποιούμε φυσικά υλικά, ως επί το πλείστον από κοντινή μας παραλία και το κοντινό μας πάρκο, αλλά βάζουμε πολλές φορές και κλαδιά από τσάι του βουνού (από λαϊκή αγορά) και αποξηραμένα κλαδιά από βότανα.
Τα δικά μας πουλιά (ένας Ζακό και 2 Αλεξανδρινοί) αρέσκονται να καταναλώνουν σουπιοκόκκαλα από τα παιχνίδια, ενώ άμα τους τα βάλουμε σκέτα στο κλουβί, τα καταστρέφουν και τα πετάνε κάτω.
Επίσης, να τονίσω, πως ότι υλικά παίρνουμε από παραλία, τα εξετάζουμε προσεκτικά, τα ζεματάμε με καυτό νερό και τα στεγνώνουμε.
Το καλό επίσης εδώ είναι, πως το παλιό παιχνίδι μπορούμε να το λύσουμε και τα σώα κομμάτια να τα χρησιμοποιήσουμε ξανά σε καινούριο παιχνίδι, αφού τα πλένουμε καλά πρώτα.
Στην βόλτα στο σπίτι δίνουμε στα πουλιά μας και φρέσκα ξερά κουκουνάρια να μασουλάνε και τους αρέσουν πολύ. Γεμίζουμε κουβαδάκια χάρτινα ή ποτήρια με διάφορα τέτοια συμπράγκαλα, και ξενοιάζουμε για ώρες.
Και τώρα στις απόκριες ανακαλύψαμε την γοητεία των σερπαντίνων που γίνονται ένα πολύ ωραίο παιχνίδι από πολύχρωμο χαρτί για να παίζουν όλοι. Μερικές σερπαντίνες τυλιγμένες σε χαλαρό κουβάρι, άλλες απλωμένες πάνω στα κλουβιά, άλλες να κρέμονται απλά μέχρι κάτω.)
Αυτή είναι η απλή τεχνική και τα απλά μας υλικά.
Θα χαρώ να ακούσω και τις δικές σας ιδέες και προτάσεις για παιχνίδια και «δημιουργική» απασχόληση των φτερωτών μας λατρειών.)