Γενικά Παπαγάλοι και αλλαγή ιδιοκτήτη

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Lefterhs
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Lefterhs

PB Member
Εγγραφή
22 Οκτ 2008
Μηνύματα
563
Πόλη
Νέα Επιβάτες
Γεια χαρά σε όλους! Είμαι η γυναίκα του Λευτέρη, Μαρία. Η απορία μου και το μεγαλύτερο άγχος μου ταυτόχρονα, είναι το κατά πόσο μπορεί ένας παπαγάλος, που είναι υπερβολικά προσκολλημένος και δεμένος με τον ιδιοκτήτη του, αν και όταν παραστεί ανάγκη, να δεχτεί κάποιον άλλον για αφεντικό του. Γνωρίζω ότι τα σκυλιά μπορούν να πεθάνουν από μελαγχολία όταν συμβεί κάτι ανάλογο. Μπορεί να γίνει το ίδιο και με τους παπαγάλους;
 
Αυτο πρεπει να ρυθμιστει οπως και με ολα τα ζωα πριν ερθει η ωρα και η αναγκη του αποχωρισμου. Δηλαδη δεν πρεπει να περιμενετε να ερθει η στιγμη να φυγει ο συζυγος σου για να μεινει το πουλι μαζι σου και να στρεσαριστει. Αφου ειναι προσκολλημενο σε αυτον θα εχει την αγωνια του ποτε θα γυρισει αλλα πρεπει να τον εκπαιδευσετε ωστε να μαθει οτι και να φευγει ο συζυγος σου παντα θα γυρναει ωστε να του φυγει το αγχος μηπως τον εγκαταλειψετε.

Αυτο επιτυγχανεται σταδιακα. Αρχικα ειναι καλο να ασχολεισαι κι εσυ με το πουλι. Εαν τις ωρες που ειναι εκει ο συζυγος σου δεν σε δεχεται τοσο ευκολα επειδη ισως αισθανεται λιγη ζηλεια τοτε αν εχεις τη διαθεση και την υπομονη να ασχοληθεις οταν μενεις μονη σου μαζι του. Εαν δεν εχει προβλημα το πουλακι να το πιανεις και να ασχολεισαι κι εσυ μαζι του τοτε καλυτερα να μειωσετε το χρονο που το πιανει-παιζει-μεταχειριζεται γενικως ο συζυγος σου και να αρχισεις να κανεις εσυ οτι κανει εκεινος και οτι περιμενει το πουλι απο εκεινον ενω ο συζυγος θα ειναι παρων και δε θα του δινει καμια σημασια την ωρα που ασχολεισαι εσυ (για να μην του τραβαει την προσοχη). Εγω θα σου προτεινα την αγαπημενη του λιχουδια να του την δινεις απο εδω και περα μονο εσυ, ο συζυγος σου μπορει αν βρει κατι εξισου ωραιο να του δινει, αλλα οχι αυτο για το οποιο θα εκανε οτι του ζητουσες. Οταν φευγει ο συζυγος σου εσυ να καθεσαι μαζι του και να του μιλας πολυ, να του δινεις λιχουδιες που του αρεσουν και να παιζεις μαζι του ωστε να αρχισει να αισθανεται πολυ οικεια και με εσενα. Στην αρχη αυτο ειναι καλο να γινεται (το να λειπει ο συζυγος) για μικρο χρονικο διαστημα το οποιο σταδιακα θα το μεγαλωνετε. Να θυμασαι να του δινεις ολη σου την προσοχη οταν ειστε μονοι σας ωστε να νιωθει ασφαλεια.:)
 
Και αν ομως Ανεστη το πουλι λογω καταστασεων πρεπει να δωθει καπου αλλου δεν υπαρχει προβλημα;Γιατι εχω ακουσει πως πεφτουν σε καταθλιψη.Ισχυει κατι τετοι;
 
Ανέστη δεν κατάλαβες καλά. Ο Ρόκο είναι κολλημένος με μένα! Όταν μας τον φέρανε δεν ερχόταν καθόλου σε μένα. Χρειάστηκε όμως για μεγάλο χρονικό διάστημα να λείπει ο Λευτέρης για όλη την διάρκεια της ημέρας και να τον βλέπει μόνο λίγη ώρα το πρωί και λίγη το βράδυ. Τώρα δεν ξεκολλάει από πάνω μου (κάνουμε σχεδόν όλες τις δουλειές μαζί) και παρόλο που προσπαθεί ο Λευτέρης να τον κάνει να μένει και μαζί του, μόλις κάνω ένα βήμα να απομακρυνθώ, φεύγει από τον Λευτέρη και έρχεται μαζί μου. Άλλωστε εγώ εννοούσα για μετά από χρόνια αν συμβει κάτι σε μας, τι νά κάνουμε...
 
Μαρια μαλλον δεν καταλαβα καλα πως το εννοουσες αυτο που εγραψες. :D

Και παλι ειναι καλο να προηγειται μια τετοια διαδικασια απ'οτι εχω διαβασει πριν αλλαξει το πουλι σπιτι. Εαν βεβαια αυτο δεν ειναι δυνατο το καθενα προσαρμοζεται αναλογα με το χαρακτηρα που εχει και με το χαρακτηρα που εχουν διαμορφωσει οι προηγουμενοι "ιδιοκτητες" του. Εαν ενα πουλακι το μαθεις να ζει με καποιες μικροαλλαγες να συμβαινουν διαρκως στο περιβαλλον του, δηλαδη να αλλαζει θεση στο δωματιο, η δωματιο μεσα στο σπιτι στο οποιο μενει οπως και το να αλλαζει η διαρυθμιση στο κλουβι του, θεση στις πατηθρες, παιχνιδια, μπολ τροφης κτλ (το οποιο αν δε γινει απο πολυ μικρη ηλικια πρεπει αν γινεται πολυ σταδιακα διοτι οι παπαγαλοι λατρευουν τη ρουτινα τους και δεν τους αρεσουν οι αποτομες αλλαγες).

Δυστυχως αν καποιος ανθρωπος που εχει ενα ζωο παθει κατι το μονο που μπορει να εχει ηδη κανει ειναι, αν και μακαβριο, να εχει προνοησει σε ποια καλα χερια θα μεινει το πουλι.
 
Το ξέρω Ανέστη. Το πρόβλημα είναι ότι αν και είναι αρκετά κοινωνικός, δέχεται τους πάντες μόνο από μακρυά! Είναι πολύ εγωϊστής, αγύριστο κεφάλι και... κακομαθημένος! Βέβαια φταίμε εμείς γι' αυτό γιατί όταν μας τον χάρισαν δεν ξέραμε από πουλιά, αλλά τον λατρέψαμε αμέσως. Το έχει καταλάβει φυσικά και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Μου έχει υπερβολική αδυναμία και αυτό με αγχώνει...
 
Το ξέρω Ανέστη. Το πρόβλημα είναι ότι αν και είναι αρκετά κοινωνικός, δέχεται τους πάντες μόνο από μακρυά! Είναι πολύ εγωϊστής, αγύριστο κεφάλι και... κακομαθημένος! Βέβαια φταίμε εμείς γι' αυτό γιατί όταν μας τον χάρισαν δεν ξέραμε από πουλιά, αλλά τον λατρέψαμε αμέσως. Το έχει καταλάβει φυσικά και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Μου έχει υπερβολική αδυναμία και αυτό με αγχώνει...


Αυτο οπως το περιγραφεις ειναι θεμα κοινωνικοποιησης. Για να το λυσετε πρεπει να ασχοληθουν και τριτα προσωπα με το πουλι, τα οποια δεν ξερεις αν εχουν τη διαθεση να το κανουν. :)

Το ιδιο κανει και ο Φοιβος, μολις δει καποιον που δεν ξερει αρχιζει την επιδειξη και θελει να τον κρατησει σε αποσταση ειδικα απο το δωματιο μου οπου καθεται τις περισσοτερες ωρες. Βεβαια κανενας απο τους επισκεπτες δεν εχει τη διαθεση να ασχοληθει με εναν αμαζονιου με φτερουγες και ουρα ανοιχτα να δειχνουν το κοκκινο χρωμα τους, κεφαλι και λαιμο φουσκωμενο και ματια να διαστελλουν και να συστελλουν τις κορες σαν να αναβοσβηνουν. :D
 
Υπάρχει ένας φίλος που είναι ο μόνος στον οποίο πήγε από την πρώτη στιγμή και μάλιστα μόνος του! Και πιστεύω ότι το έκανε γιατί κατάλαβε ή αν θέλεις "ένοιωσε" ότι είναι καταπληκτικός χαρακτήρας και ότι τον αγαπάει. Είναι και ο μόνος άνθρωπος (εκτός από μας) που ο Ρόκο δέχεται να παίζει μαζί του. Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι παρηγοριά για μένα ότι έστω κι έτσι τον δέχεται, γιατί είναι πολύ περίεργο πουλί. Έχει περισσότερο "ανθρώπινη" συμπεριφορά, όσο απίστευτο κι αν σου φαίνεται.
 
Back
Top