Παπαγάλοι Παπαγάλος του Μπουρκ - Bourke's parrot (Neopsephotus bourkii)

Ο παπαγάλος του Μπουρκ (Bourke's parrot) είναι ένα προσφιλές είδος παπαγάλων με καταγωγή από την Αυστραλία. Πήραν το όνομά τους από τον Sir Richard Bourke που διετέλεσε κυβερνήτη της Αυστραλίας την περίοδο 1831 - 1837.

Οι παπαγάλοι του Μπουρκ - Bourke's parrots​

Παπαγάλος του Μπουρκ - Bourke's parrot

Οι παπαγάλοι του Μπουρκ προέρχονται από την Κεντρική και Νότια Αυστραλία όπου ζουν κατά ζεύγη ή μικρές ομάδες σε ανοιχτές θαμνώδεις εκτάσεις ή με δάση με ακακίες, ευκαλύπτους και κυπαρίσσια. Ως κατοικίδια, διακρίνονται για την ευγενική τους προσωπικότητα και την εξαιρετική διαλλακτικότητά τους κατά την συγκατοίκησή του με άλλα είδη.

Περιγραφή​

Το μέγεθος των παπαγάλων του Μπουρκ είναι με 19 έως 23 εκατοστά και ξεπερνά μόλις αυτό των μπάτζι (budgie) . Το βάρος τους κυμαίνεται από 41-46 γραμμάρια. Το βασικό τους χρώμα είναι το καφέ, με ρόζ στήθος και κοιλιά. Το ράμφος είναι καφεκίτρινο και τα ζυγοδάχτυλα πόδια τους είναι σε καφετιές αποχρώσεις. Έχουν επιτευχθεί διάφορες χρωματικές παραλλαγές όπως οπάλ, λευκό, λουτίνο, ρουμπίνο, κανελί κτλ.

Διάκριση φύλου​

Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά με μεγαλύτερο κεφάλι. Διαθέτουν γαλάζια κορώνα και στα φτερά και το ουροπύγιο και την ουρά κυριαρχούν γαλάζιες αποχρώσεις.

Τα θηλυκά έχουν λευκό κεφάλι και απουσιάζει το γαλάζιο χρώμα από τα φτερά. Τα νεαρά του είδους έχουν γκρίζα κορώνα στο κεφάλι τους.

Συμπεριφορά​

Πρόκειται για ένα από τα πιο αξιαγάπητα είδη παπαγάλων καθώς είναι πολύ ήσυχα πουλιά. Δραστηριοποιούνται μόνο κατά τις πρωινές και τις απογευματινές ώρες. Παρόλο που δεν μπορούν να μιλήσουν, κελαηδούν με χαριτωμένους μελωδικούς
ήχους και σιγανά σφυρίγματα. Για τον λόγο αυτό θεωρούνται ιδανικά κατοικίδια για διαμερίσματα.

Είναι από εκείνα τα είδη που δεν χρειάζονται συνεχή απασχόληση από τους ιδιοκτήτες τους. Τις απογευματινές ώρες χουζουρεύουν ήσυχα παίρνοντας μικρούς υπνάκους ενώ με την δύση του ηλίου έχουν ανάγκη από ησυχία για να συμπληρώσουν αρκετές ώρες ύπνου μέχρι την αυγή.

Είναι πουλιά που συνιστώνται για αρχάριους εκτροφείς καθώς είναι ιδιαίτερα ήσυχα και συγκατοικούν εύκολα όχι μόνο με άλλα είδη παπαγάλων, αλλά και με άλλα είδη παραδείσιων - εξωτικών πουλιών.

Σπάνια τσιμπούν με το ράμφος τους τον ιδιοκτήτη τους. Ιδιαίτερα τα θηλυκά εκπέμπουν πολύ μεγάλη τρυφερότητα προς τον ιδιοκτήτη τους δίνοντας του φιλάκια και παίζοντας συχνά με τα δάχτυλα και το πρόσωπό του δοκιμάζοντας συχνά ότι τους προσφέρεται από την έμφυτη τάση τους για περιέργεια.

Σε αντίθεση με τα Budgie και τα cockatiel, δεν προτιμούν ιδιαίτερα τα χαϊδολογήματα και το ξύσιμο από τον ιδιοκτήτη τους, ενώ δεν τους αρέσει να ροκανίζουν παιχνίδια όπως τα parrotlet και οι Monk. Στα παιχνίδια τους προτιμούν υλικά όπως σκληρό χαρτόνι, καλάμια, σχοινιά τα οποία τραβούν και σχίζουν, κούνιες και κουδουνάκια.

Διατροφή​

Μια ισορροπημένη διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει σπόρους για παπαγάλους ενισχυμένους με ηλιόσπορους, τσαμπάκια από κεχρί, πέλλετς, σφιχτοβρασμένο αυγό, μπρόκολο, καλαμπόκι και τριμμένο καρότο, μαύρο ρύζι, πράσινα φασόλια καθώς και μήλο ή άλλα φρούτα. Τα λαχανικά πρέπει να δίνονται σε μικρές ποσότητες για την αποφυγή εντερικών προβλημάτων.

Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής έχουν ανάγκη και από την χορήγηση ζωικών πρωτεϊνών με την μορφή εντόμων.

Φροντίδα​

Η πραότητα του χαρακτήρα των Bourke's parrots τα κάνει συχνά θύματα της επίθεσης μεγαλύτερων ή πιο δυναμικών σε προσωπικότητα πουλιών. Για αυτό συνιστάται η συμβίωσή τους σε μεγάλο υπαίθριο πτηνοτροφείο με άλλα ήρεμα είδη που δεν είναι κυριαρχικά με τον χώρο τους.

Αντίθετα με άλλα είδη παπαγάλων, οι παπαγάλοι του Μπούρκ δε χρειάζονται απαραίτητα οριζόντια κάγκελα στα κλουβιά τους μιας και δεν αρέσκονται ιδιαίτερα στο σκαρφάλωμα. Έχουν όμως έντονη την ανάγκη να φτερουγίζουν και να πετάνε για αυτό και χρειάζονται ευρύχωρο σε μήκος κλουβί, κατά προτίμηση μεγαλύτερα από 1 μέτρο.

Εκτός από το ευρύχωρο κλουβί, έχουν την ανάγκη να περνούν αρκετή ώρα και εκτός κλουβιού, πραγματοποιώντας χαμηλές πτήσεις εντός σπιτιού. Το πέταγμα τους είναι θορυβώδες καθώς κουνούν πολύ γρήγορα τα φτερά τους.

Μερικές φορές ενδέχεται να τρομάξουν κατά τις νυχτερινές ώρες πετώντας ανήσυχα μέσα στο κλουβί (νυχτερινές πτήσεις) με κίνδυνο να αυτοτραυματιστούν, οπότε με ένα μικρό νυχτερινό φωτάκι το πρόβλημα επιλύεται.

Δεν είναι από τα πουλιά που λατρεύουν το μπάνιο όμως καλό θα είναι να τα ψεκάζουμε με νερό για να διατηρούν καθαρό το φτέρωμά τους.

Αναπαραγωγή​

Θεωρούνται ιδιαίτερα αφοσιωμένα πουλιά και ανταποκρίνονται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα όταν έρχεται η περίοδος της αναπαραγωγής στα καθήκοντά τους. Αναπαράγονται οποιαδήποτε εποχή του έτους με τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ωριμάζουν αναπαραγωγικά στην ηλικία των 12 μηνών.

Χρειάζονται κλειστή φωλιά με διαστάσεις 30 Χ 30 Χ 25 και άνοιγμα εισόδου με διάμετρο από 7-8 εκατοστά. Εναποθέτουν στην φωλιά ροκανίδι και εκεί τοποθετούν από 3-6 λευκά αυγά τα οποία και επωάζει η θηλυκιά με την άφιξη του 3ου αυγού, για 18-20 ημέρες.

Συνήθως καταφέρνουν και γεννιόνται γύρω στους 4 νεοσσούς τους οποίους ταΐζει η μητέρα, ενώ ο πατέρας φροντίζει να τροφοδοτεί συχνά την θηλυκιά. Γύρω στις 4 εβδομάδες οι νεοσσοί αποκτούν το φτέρωμά τους και συνεχίζουν να ταΐζονται από τον πατέρα, ενώ η θηλυκιά ξεκινάει την καινούρια διαδικασία αναπαραγωγής.

Στις 7-8 εβδομάδες τα μικρά πρέπει να απομακρυνθούν από το κλουβί για να μην δυσκολέψουν το έργο των γονέων με την επόμενη γενιά. Τα πρώτα μικρά αποκτούν το φτέρωμα των ενηλίκων στους 8 μήνες περίπου. Το ζευγάρι μπορεί να φέρει εις πέρας 2-3 γέννες μέσα στην ίδια περίοδο.

Το προσδόκιμο ζωής τους φτάνει τα 25+ χρόνια.

Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση​

Διωνυμική ονομασία: Neopsephotus bourkii
Ελληνική ονομασία: Παπαγάλος του Μπουρκ
Αγγλική ονομασία: Bourke's parrot
Τάξη: Ψιττακόμορφα (Psittaciformes)
Οικογένεια: Ψιττακουλίδες (Psittaculidae)
Γένος: Neopsephotus
Είδος: N. bourkii

Media gallery παπαγάλων του Μπουρκ​

 
Σε όσα site έψαξα δεν λέει πουθενά ότι σώνει και ντέ πρέπει να είναι ζευγάρι. Όμως παντού αναφέρεται ότι η καλύτερη παρέα για έναν τέτοιο παπαγάλο είναι ένας άλλος του είδους του, ότι είναι πάρα πολύ κοινωνικοί και ζουν είτε ανά ζευγάρια είτε σε μεγάλα κοπάδια, και ότι είναι μονογαμικοί αν και δεν ξεκαθαρίζει αν πρόκειται για μια ή για περισσότερες αναπαραγωγικές περιόδους.

Επομένως και με μια σχετικότητα βεβαίως, καλύτερα να είναι ζευγάρι. Τώρα αν κάποιος ενδιαφέρεται για έναν τέτοιο παπαγάλο και έχει βρει έναν μοναχικό, νομίζω ότι από τα πρώτα που πρέπει να φροντίσει είναι να τον πάρει κι έπειτα να του βρει και την κατάλληλη παρέα.
 
Vasia24 είπε:
Ξέρει κάποιος αν ζουν μόνα τους ή πρέπει να είναι ζευγάρι;
Ό,τι ισχύει για όλα τους. Είναι πουλιά που στη φύση δεν ζουν ποτε μονα τους όπως όλοι οι παπαγάλοι. Στην αιχμαλωσία αν το σμήνος αντικατασταθεί με ανθρώπινη συντορφιά αλλάζουν τα πράγματα. Εδώ ζουν τα λαβμπερντς μόνα τους που έχουν και το όνομα.
 
Φοίβος στο άρθρο λέει ότι μπορούν να συμβιώσουν με άλλα είδη παπαγάλου μαζί. Θεωρείς ότι μπορεί να είναι στο ίδιο κλουβί με μπάτζι (αντίθετου φύλου);
 
Είναι πιο ειρηνικά συνήθως από τα μπάτζι αν θυμάμαι σωστά Βάσια αλλά είναι και μεγαλύτερα σε μέγεθος. Η συμβίωση ειδών συνήθως αναφέρεται σε κλούβες πτήσης κι όχι σε κλουβιά.
 
Vasia24 είπε:
στο άρθρο λέει ότι μπορούν να συμβιώσουν με άλλα είδη παπαγάλου μαζί. Θεωρείς ότι μπορεί να είναι στο ίδιο κλουβί με μπάτζι (αντίθετου φύλου);
Βάσια, επίσης διάβασα ότι ειδικά τα αρσενικά είναι territorial δλδ, στην εποχή αναπαραγωγής τους διεκδικούν και προστατεύουν την περιοχή τους. Θα το ξαναπώ:
Εάν έχεις εντοπίσει κάποιο (προφανώς θηλυκό από τα συνυφραζόμενά σου) και θέλεις να το "σώσεις" από τη μοναξιά του, τότε το φιλοξενείς και ξεκινάμε να ψάχνουμε όλοι μαζί (ή / και μόνη σου σε πρώτη φάση αν προτιμάς) όπως έγινε και με τη lina , για τον αντίστοιχο αρσενικό, ενώ ταυτόχρονα εσύ το έχεις κανένα 2ωρο να βολτάρει έξω από το κλουβί του.

Ξέρεις ότι ζουν πολλά - πολλά χρόνια; Νομίζω κάπου 25.
 
Παρακαλώ ήθελα να ρωτησω εαν έχουμε εκτροφείς bourke στην Ελλάδα. Σας ευχαριστώ
 
Back
Top