Γενικά Περί ορθοφωνίας καναρινιών φωνής

thanasisdr

PB New Member
Εγγραφή
17 Απρ 2010
Μηνύματα
4
Πόλη
Τρίκαλα
Διάβασα πρόσφατα μια παλαιότερη συνέντευξη που παραχώρησε ένας έμπειρος κριτής καναρινιών φωνής, ο οποίος διατύπωσε την άποψη ότι είναι ωραίο για τον ίδιο να μη βαζει δάσκαλο στα πουλάκια του, έτσι ώστε αυτά να αναπτύσσουν αποκλειστικά το έμφυτο τραγούδι τους. Ο ίδιος είπε ότι είναι ωραίο να μην ακούς κάθε χρόνο το ίδιο τραγούδι.
Το σκεφτόμουν λοιπόν το θέμα και είδα κάποια θετικά γύρω από την άποψη του.
Αν κάποιος πράγματι αφήσει τα μικρά του να πούνε αυτό που τους έδωσε η φύση, τότε σίγουρα θα κάνει ένα μεγάλο βήμα για να δει τι πουλιά και τι γραμμές τραγουδιού έχει στο κοπάδι του... Φανταστείτε αν με επιμονή και συνέπεια για κάποια χρόνια κρατάει και ζευγαρώνει μόνο τα καλύτερα του και με τις φυσικές τους φωνές, τι γραμμή μπορεί να πετύχει. Πουλιά που αν καταφέρει να τα σταθεροποιήσει θα λένε χωρίς δάσκαλο κάτι πολύ κοντά σε αυτό που ζητάει ο εκτροφέας.
Δεν έχω εμπειρία γύρω από το δασκαλεμα αλλά σίγουρα θα με ενδιέφερε μια συζήτηση γύρω από το θέμα και από την σκοπιά τον Μalinois αλλά και των Τimbrados.
 
Οι φωνές (το εύρος) των διαγωνιζόμενων καναρινιών διαφοροποιούνται ούτως ή άλλως ανά περίπτωση προσφέροντας την ατομική μοναδικότητα του κάθε πουλιού.
Επίσης τα θεωρούμενα ως στάνταρ στις φωνές και οι απαιτήσεις των κριτών από τα πουλιά δεν περιορίζονται στο τι έχει να προσφέρει το κάθε πουλί ως μονάδα αλλά το τι μπορεί να τραγουδήσει τι μπορεί τελικά να πει.
Ίσως δεν τα γράφω τόσο κατανοητά και θα κάνω μια προσπάθεια να τα απλοποιήσω όσο μπορώ.
Ποτέ δεν παρουσιάστηκε κάποιο καναρίνι που να μπορεί να "πει" όλα όσα απαιτούνται από τη λίστα με τα standarts τους. Προσδοκούν και βαθμολογούν ψηλότερα αυτό που θα πει περισσότερα και καλύτερα από τα άλλα.
Μπορεί λοιπόν για παράδειγμα ένα καναρίνι harz roller να λέει άριστα την holrollen και την Knorren χωρίς να βγάζει καθόλου την Hohlklingeln και την pfeifen (τα ονόματα των φωνών από το αντίστοιχο sait) γεγονός που θα το κρατήσει τουλάχιστο πολύ χαμηλά κάτι που δε θα συμβεί με κάποιο που "λέει" μέτρια.. όλες αυτές τις φωνές.
Συνεπώς, αν κάποιος εκτροφέας θέλει να έχει καναρίνια μέσα στις κρίσεις και όσο πιο κοντά στα πρότυπα φωνών της μετάλλαξης που εκτρέφει οφείλει τουλάχιστο να τα εκπαιδεύει.
Γιατί η εκπαίδευση για όλα τα έμβια αποτελεί πλέον αποδεδειγμένα κομμάτι της εξέλιξης του κάθε είδους.
Άλλωστε και οι γονείς των πτηνών και των ζώων εκπαιδεύουν τα μικρά τους για κάθε κατάσταση πριν τα παραδώσουν ελεύθερα στο ζωικό βασίλειο.
Αν περιμένουμε από ένστικτο να περάσουν χαρακτηριστικά φωνών που αρέσουν σε μας αλλά που πιθανόν είναι άχρηστα στων ωδικό - ερωτικό ανταγωνισμό του είδους των καναρινιών... (θυμίζω πως τραγουδούν για να επικρατήσουν έναντι των υπολοίπων στο ζευγάρωμα με το είδος τους)... Τότε πολύ φοβάμαι πως θα χαθούν κόποι και θυσίες εκτροφέων που πήραν δεκαετίες για να μην πω αιώνες.
Για μένα και ο κριτής κρίνεται τουλάχιστο για τα σχετικά με το είδος καναρινιού λεγόμενά του ακόμη και για τις κρίσεις του...
Πρέπει να κρίνεται ...
Και πιθανόν ο συγκεκριμένος να κάνει λάθος αν προτρέπει εκτροφείς σε κάτι τέτοιο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πραγματικά πολύ ωραίο θέμα για συζήτηση και μακάρι να πουν την άποψη τους τεκμηριωμένα όλοι όσοι ειναι μέλη του φόρουμ κι εκτρέφουν καναρίνια φωνής διαγωνιστικού επιπέδου.

Υπάρχει σαν μέθοδος αυτή η "χωρίς καθόλου δάσκαλο" αν και στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται όσο οι άλλες δυο (με δάσκαλο ή με cd). Βασίζεται στο ότι θα μιλήσει το DNA και το πουλάκι από μόνο του και συναγωνιζομενο τα άλλα νεαρά αρσενικά θα ξεδιπλώσει το ρεπερτόριο στο οποίο νιώθει πιο άνετα το οποίο Και θα το "τελειοποιήσει". Οπότε έχοντας πουλιά από άριστα αίματα έχεις καλές πιθανότητες να πάρεις κάποια πολύ καλά πουλιά που θα λένε αυτό που τα ίδια κρίνουν ότι μπορούν να πουν πιο σωστά.

Επειδή φέτος θα βάλω πάλι Τιμπραντο μετά από έναν χρόνο διακοπή και χρόνου επιτρέποντος θα τα στείλω και να διαγωνιστούν την επόμενη χρονιά, δε σας κρύβω ότι πιο πολύ προς αυτή τη μέθοδο προσανατολιζομαι παρότι Έχω εξαιρετικό πουλάκι για δάσκαλο.

Πάντως όπως κάθε μέθοδος έχει και τα υπέρ και τα κατά της. Από την οποία εμπειρία μου μέχρι τώρα πιστεύω πως και οι τρεις μπορεί να οδηγήσουν σε Καλά Αποτελέσματα. Ξέρω εκτροφείς που έχουν φτάσει στην κορυφή μόνο με δάσκαλο, άλλοι μόνο με cd, άλλοι με συνδυασμό αυτών των δύο. Ενώ ξέρω και εκτροφεα harz που πήρε μετάλλιο χωρίς να Έχει δάσκαλο και εχοντας πάρει για γεννήτορες μη βαθμογημενα πουλια. Απλά ήταν από καλή οικογένεια και... Μίλησε το αίμα.
 
Κατ' αρχάς, δεν πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις ανάμεσα στις ποικιλίες με σταθεροποιημένο ρεπερτόριο (Μαλινουά-Χαρζ) και αυτή των πολλαπλών ρεπερτορίων (Τιμπράδος) . Στις πρώτες, οι γενετικές παρακαταθήκες είναι εκείνες που έχουν την μεγάλη βαρύτητα. Η εκπαίδευση έρχεται, επικουρικά να καλύψει κάποιες διαγωνιστικές ανάγκες. Στα Τιμπράδος όμως, η δημιουργία γενετικής βάσης και σταθεροποίησης μιας συγκεκριμένης πολυπλοκότητας τραγουδιού, είναι ακόμα ζητούμενο. Ετσι, κατ' αρχάς στα Τιμπράδος έχει μεγάλη αξία να ακούμε για κάποια χρόνια το τραγούδι των πουλιών χωρίς "παρεμβάσεις" και να κάνουμε επιλογή γεννητόρων με τα καλύτερα χαρακτηριστικά, στην προσπάθεια βελτίωσης της βάσης εκκίνησης. Οταν φτάσουμε σε κάποιο επίπεδο κοντά στο επιθυμητό, τότε και μόνον αρχίζουν οι "βοήθειες" για την τελειοποίηση του τραγουδιού ώστε να υπάρχουν και ελπίδες διάκρισης σε κάποιο διαγωνισμό. Βέβαια πολλοί αγοράζουν "αίματα" με την ελπίδα να μην ασχοληθούν με το πρώτο στάδιο. Συνήθως, σπάνε τα μούτρα τους. 😉
 
Back
Top