Φροντίδα Πισωγύρισμα συμπεριφοράς κοκατίλ

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sina
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Sina

PB New Member
Εγγραφή
11 Απρ 2019
Μηνύματα
380
Πόλη
Αθήνα
Καλησπέρα σε όλους,
Με τον Ρίκο μου είχαμε κάνει σημαντικά βήματα, παρότι είναι φοβικός και δεν εμπιστεύεται εύκολα. Έτρωγε από το χέρι μου, ανέβαινε στο χέρι μου πάλι για να φάει κ είχε ηρεμήσει πλέον, δεν ήταν επιθετικός ούτε τοσο ανασφαλής με την δική μου παρουσία. Εγώ όμως αρρώστησα πολύ σοβαρά και 2 εβδομάδες περίπου δεν μπορούσα να είχα καμία επαφή μαζί του δυστυχώς, νοσηλευτηκα! Ο Ρίκο έδειξε να κάνει τρομερό πισωγυρισμα όταν προσπάθησα να τον ξανά προσεγγίσω. Ανοίγει το στόμα έτοιμος να δαγκώσει (αν και ποτέ δεν το κάνει) και με δυσκολία τρώει από το χέρι. Έχει κάνει μια μικρή πρόοδο μέχρι στιγμής, δίνει πάλι σημάδια εμπιστοσύνης αλλά όχι όπως ήταν. Συνεχίζω κανονικά ότι έκανα και τότε να το κάνω τώρα; Πως μπορώ να κινηθώ σε τέτοιες περιπτώσεις;
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας παιδιά 🙂
 
Εσύ να είσαι καλά και σιγά σιγά θα γίνουν όλα όπως πριν.
Σε ευχαριστώ πολύ! Το εύχομαι γιατί στις αρχές ειδικά νόμιζα ότι είχα οχιά στο κλουβί αντί για παπαγάλο 😋
 
Σε ευχαριστώ πολύ! Το εύχομαι γιατί στις αρχές ειδικά νόμιζα ότι είχα οχιά στο κλουβί αντί για παπαγάλο 😋
Έκανε κι αυτός το κομμάτι του για να σε τιμωρήσει που τον άφησες μόνο 😂
 
Έκανε κι αυτός το κομμάτι του για να σε τιμωρήσει που τον άφησες μόνο 😂
Με τέτοιο χαρακτήρα που έχει είμαι σίγουρη ότι το κάνει για να πάρει το αίμα του πίσω 😂😋
Ελπίζω να επανέλθει πάλι, δεν έχει όμως μάθει να χαϊδεύεται παρόλο που τρώει από χέρι. Πιστεύεις ότι μπορεί να κατακτηθεί κάτι τέτοιο τώρα; δεν μπορώ να βρω τρόπο αλλά δεν θέλω να τον πιέσω.. Τι γνώμη έχεις για αυτό;
 
Δείξε υπομονή και ξεκίνα από την αρχή, σε κάποιο διάστημα θα επανέλθει η συμπεριφορά του. Δεν είναι απλό, του ''έφυγε η γη κάτω απ΄τα πόδια'' του πουλιού, έχασε τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκε αλλά θα τον-σε ξαναβρεί! Είναι άλλο να τρώει από το χέρι σου και άλλο να δεχτεί να τον ακουμπάς-χαϊδεύεις... Με υπομονή και θέληση όλα θα γίνουν!
Περαστικά, να είσαι πάντα καλά.
 
Δείξε υπομονή και ξεκίνα από την αρχή, σε κάποιο διάστημα θα επανέλθει η συμπεριφορά του. Δεν είναι απλό, του ''έφυγε η γη κάτω απ΄τα πόδια'' του πουλιού, έχασε τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκε αλλά θα τον-σε ξαναβρεί! Είναι άλλο να τρώει από το χέρι σου και άλλο να δεχτεί να τον ακουμπάς-χαϊδεύεις... Με υπομονή και θέληση όλα θα γίνουν!
Περαστικά, να είσαι πάντα καλά.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Ναι έχει ήδη δείξει μικρές βελτιώσεις θέλει όμως λίγο χρόνο ακόμη από ότι φαίνεται, ναι απλά ρώτησα για να δω πως μπορώ να προχωρήσω στο επόμενο βήμα η αν είναι πολύ αργά για να γίνει κάτι τέτοιο αφού το πουλί δεν έμαθε κάτι τέτοιο και φοβάται πολύ εύκολα.
 
Το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι να σε εμπιστευτεί ξανά και να φτάσετε στο σημειο που ήσασταν πριν. Το αν θα σε αφήσει κάποια στιγμή να τον χαϊδεψεις εξαρτάται από το ίδιο το πουλάκι. Ο δικός μου εδω και δέκα μήνες είναι καρφιτσωμενος πάνω μου αλλά δεν μου έχει επιτρέψει ποτέ να τον χαϊδεψω. Το πιθανότερο είναι ότι δεν νιώθει άνετα με αυτό γι αυτό κι εγώ δεν επιμένω. Όταν και αν νιωσει έτοιμος πιστεύω ότι θα μου το δείξει και το ίδιο υποθέτω πως θα κάνει και ο δικός σου 🙂
 
Ένα ένα τα βήματα, σιγά σιγά αλλά σταθερά! Είναι η καλύτερη μέθοδος από την εμπειρία που έχω.
Έχεις δίκιο απλά είμαι λίγο ανυπόμονη 🤗
[automerge]1564587875[/automerge]
Το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι να σε εμπιστευτεί ξανά και να φτάσετε στο σημειο που ήσασταν πριν. Το αν θα σε αφήσει κάποια στιγμή να τον χαϊδεψεις εξαρτάται από το ίδιο το πουλάκι. Ο δικός μου εδω και δέκα μήνες είναι καρφιτσωμενος πάνω μου αλλά δεν μου έχει επιτρέψει ποτέ να τον χαϊδεψω. Το πιθανότερο είναι ότι δεν νιώθει άνετα με αυτό γι αυτό κι εγώ δεν επιμένω. Όταν και αν νιωσει έτοιμος πιστεύω ότι θα μου το δείξει και το ίδιο υποθέτω πως θα κάνει και ο δικός σου 🙂
Μακάρι να μπορέσω να φτάσω σε ένα τέτοιο σημείο. Το θέλω πολύ! Είμαι λίγο ανυπόμονη για αυτό.
Ναι σίγουρα, προς το παρόν θέλω να ξανά βρούμε αυτό που "χάσαμε"
 
Σε καταλαβαίνω απόλυτα αλλά η ανυπομονησία είναι ο χειρότερος σύμβουλος στην προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε αυτές τις ψυχουλες. Για μένα το σημαντικό είναι να ζουν άνετα δίπλα μας χωρίς να μας φοβούνται και να είναι εξημερωμένα στο βαθμό που θα μπορούν να βγαίνουν εκτός κλουβιου για να ξεπιανονται. Από εκεί και πέρα κάθε επόμενο βήμα μας είναι σημαντικό κυρίως για εμάς και λιγότερο για εκείνα. Αυτή είναι η δική μου άποψη και όχι απαραίτητα και η σωστη.

Αν έχεις ένα μόνο πουλάκι, σύντομα θα αναζητήσει και τα χάδια σου 😉
 
Σε καταλαβαίνω απόλυτα αλλά η ανυπομονησία είναι ο χειρότερος σύμβουλος στην προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε αυτές τις ψυχουλες. Για μένα το σημαντικό είναι να ζουν άνετα δίπλα μας χωρίς να μας φοβούνται και να είναι εξημερωμένα στο βαθμό που θα μπορούν να βγαίνουν εκτός κλουβιου για να ξεπιανονται. Από εκεί και πέρα κάθε επόμενο βήμα μας είναι σημαντικό κυρίως για εμάς και λιγότερο για εκείνα. Αυτή είναι η δική μου άποψη και όχι απαραίτητα και η σωστη.

Αν έχεις ένα μόνο πουλάκι, σύντομα θα αναζητήσει και τα χάδια σου 😉
Γενικά φοβάται πολύ.. Το οτιδήποτε ακόμη και τα παιχνίδια που του έχω. Δεν παίζει με τίποτα γιατί τα φοβάται σχεδόν όλα. Τελευταία αναζητάει το να βγαίνει από το κλουβί του ενώ παλιά δεν το έκανε. Πάντα όμως θα γυρίσει και θα μπει από μόνος του, το νιώθει σπίτι του και ασφάλεια του οπότε δεν μένει για πολύ έξω. Έχει κάνει αρκετές αλλαγές, όπως του ότι ζηλεύει ότι τρώω μπροστά του και με πλησιάζει να το δοκιμάσει ανεξάρτητα αν του αρέσει η όχι (συνήθως δεν του αρέσει τίποτα) τον βλέπω σταδιακά και με αργούς ρυθμούς και αλλάζει προς το καλύτερο.
Ναι από παπαγάλους είναι ο μόνος που έχω και ο πρώτος μου οπότε καταλαβαίνεις. Τα υπόλοιπα είναι του πατέρα μου αλλά είναι άλλα είδη πουλιών.
 
Γενικά φοβάται πολύ.. Το οτιδήποτε ακόμη και τα παιχνίδια που του έχω. Δεν παίζει με τίποτα γιατί τα φοβάται σχεδόν όλα. Τελευταία αναζητάει το να βγαίνει από το κλουβί του ενώ παλιά δεν το έκανε. Πάντα όμως θα γυρίσει και θα μπει από μόνος του, το νιώθει σπίτι του και ασφάλεια του οπότε δεν μένει για πολύ έξω. Έχει κάνει αρκετές αλλαγές, όπως του ότι ζηλεύει ότι τρώω μπροστά του και με πλησιάζει να το δοκιμάσει ανεξάρτητα αν του αρέσει η όχι (συνήθως δεν του αρέσει τίποτα) τον βλέπω σταδιακά και με αργούς ρυθμούς και αλλάζει προς το καλύτερο.
Ναι από παπαγάλους είναι ο μόνος που έχω και ο πρώτος μου οπότε καταλαβαίνεις. Τα υπόλοιπα είναι του πατέρα μου αλλά είναι άλλα είδη πουλιών.
Πόσο καιρό τον έχεις;
 
Περαστικά σου.
Ενα φοβικό όπως περιγράφεις πουλάκι που "επιτέλους" είχε βρει ενα "φίλο" (εσένα) και ξαφνικά τον χάνει σίγουρα όπως και οι άνθρωποι ταράζεται. Δεν ήξερε τι έχει συμβει και του έλειπες. Με την επιστροφή σου είναι φυσικό να "πισωγυρίσει" καθώς δεν έχει πια εμπιστοσύνη ότι δεν θα τον "ξαναφήσεις".
Μην ξεχνάμε είναι πουλάκι και δεν ξέρει τι έχει συμβεί. Είναι λογικό να έχει ταραχτεί. Θέλει υπομονή και γρήγορα θα ξαναχτίσετε τη σχέση σας.
Όταν κι εγω έλειψα πριν 3-4 χρόνια για μια επέμβαση ο μικρός όταν γύρισα μου επιτέθηκε και με δάγκωνε. Και τον είχα ήδη περισσότερα απο 2 χρόνια. Είναι η κλασική αντίδραση "που ήσουν; Γιατί με άφησες και φοβόμουνα;"

Η φοβία προς τα πάντα δεν είναι κάτι σπάνιο σε πουλάκια. Και η δική μας μικρή φοβάται και τη σκιά της ενώ και ο Ερνέστο που είναι 6 χρόνια μαζί μας έχει αρκετά πράγματα που τον φοβίζουν ακόμα, έστω κι αν τα βλέπει καθημερινά. Υπομονή και σ' αυτό, η φυσική τους περιέργεια και η ρουτίνα θα τα βοηθήσουν να το ξεπεράσουν.

Υπομονή λοιπόν, η λέξη "κλειδί". Θα δεις πως θα ανταμοιφθείς με τρόπους που δε φανταζόσουν καν.
 
Πόσο καιρό τον έχεις;
Τον έχω πέντε μήνες περίπου.
[automerge]1564645678[/automerge]
@ErnestoTheParrotlet, Μακάρι να πάει καλά αν και πιστεύω πως ήδη έχει αρχίσει να ξανά συνηθίζει την παρουσία μου. Απλά μου δείχνει ότι γενικά είναι ένα πουλί με χαρακτήρα που είναι πιο ανεξάρτητος και δεν έχει κ πολύ ανάγκη από χάδια η την συντροφια του ανθρώπου. Πιθανόν να είναι η άμυνα του αυτή ακόμα
 
Μακάρι να πάει καλά αν και πιστεύω πως ήδη έχει αρχίσει να ξανά συνηθίζει την παρουσία μου. Απλά μου δείχνει ότι γενικά είναι ένα πουλί με χαρακτήρα που είναι πιο ανεξάρτητος και δεν έχει κ πολύ ανάγκη από χάδια η την συντροφια του ανθρώπου. Πιθανόν να είναι η άμυνα του αυτή ακόμα

Φυσικά και είναι η άμυνά του. Τον έχεις λίγο καιρό ακόμα, χρειάζεται υπομονή και αργά σταθερά βήματα. Μέρα με τη μέρα, και όσο ασχολείσαι μαζί του θα δένεται κι αυτός περισσότερο μαζί σου. Μην ξεχνάς ότι μπορεί να μην έχει ανάγκη όπως λες τον άνθρωπο αλλά τώρα εσείς είστε το "σμήνος" του. Είναι κοινωνικά πουλιά και έχουν τεράστια ανάγκη την αλληλεπίδραση και την συντροφιά κάποιου. Δείξε του ότι τον αγαπάς και θα στο δείξει με χίλιους ακόμα τρόπους.
 
Φυσικά και είναι η άμυνά του. Τον έχεις λίγο καιρό ακόμα, χρειάζεται υπομονή και αργά σταθερά βήματα. Μέρα με τη μέρα, και όσο ασχολείσαι μαζί του θα δένεται κι αυτός περισσότερο μαζί σου. Μην ξεχνάς ότι μπορεί να μην έχει ανάγκη όπως λες τον άνθρωπο αλλά τώρα εσείς είστε το "σμήνος" του. Είναι κοινωνικά πουλιά και έχουν τεράστια ανάγκη την αλληλεπίδραση και την συντροφιά κάποιου. Δείξε του ότι τον αγαπάς και θα στο δείξει με χίλιους ακόμα τρόπους.
Εμένα μου φαίνεται λες και τον έχω χρόνια και ότι κάτι κάνω λάθος πέντε μήνες που ο Ρίκο δεν με έχει μάθει απόλυτα. Μάλλον είμαι πολύ ανυπόμονη 😛🤔 σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου πάντως!
 
Την καλησπέρα μου! Εύχομαι να επανέλθετε στους παλιούς, καλούς ρυθμούς και την καθημερινότητα σας! Μην ανησυχείς και μην απογοητεύεσαι! Να τηρήσεις κατά γράμμα τις συμβουλές των έμπειρων μελών μας και θα ανταμειφθείς! :)
 
Back
Top