Θα πρέπει να κρατήσεις τις ώρες φωτοδοσίας στις δεκατέσσερις, προσέχοντας να μην αυξηθούν και περάσουμε στην άλλη φάση της ζωής των πτηνών που επηρεάζεται από το ηλιακό φως... Την πτερόρροια.
Η "μαγική" ισορροπία των ωρών που θα δώσουν μια επιτυχημένη αναπαραγωγική χρονιά είναι εξαιρετικά εύκολο να χαλάσει και να οδηγηθούμε φοβερά γρήγορα σε μια πλήρη αποτυχία.
Αν δηλαδή ο εκτροφέας παρασυρθεί και δεν προσέξει, μπορεί απλά και μόνο μέσω της διάρκειας του φωτισμού να περάσει το κοπάδι του από τη φάση της αναπαραγωγής στην φάση της πτερόρροιας με τραγικά για την πρώτη αποτελέσματα.
Φυσικά δε μιλώ για άτομα σαν και σένα που έχουν την υποδομή και την εμπειρία να κρατήσουν αυτές τις δύο φάσεις σε διακριτά επίπεδα αλλά τους απλούς και με λίγες γνώσεις φίλους της παρέας μας.
Οφείλουμε λοιπόν να διατηρήσουμε τη διάρκεια φωτισμού πολύ κοντά στις δεκατέσσερις ώρες και ασφαλώς και την ένταση του φωτισμού σε επίπεδα Ανοιξιάτικης και με ηλιοφάνεια ημέρας, ώστε να ξεγελαστούν τα φιλαράκια μας και να οδηγηθούν σε οίστρο και συνεπώς αναπαραγωγή.
Από κει και μετά πρέπει απλά συντηρούμε για 45-60 ημέρες (ανάλογα τον αριθμό των εκκολάψεων που θέλουμε) την ένταση και τη διάρκεια του φωτισμού ώστε να ολοκληρωθούν οι σχεδιασμένες από μας γέννες...
Δυο είναι αρκετές... Οι τρεις πιστεύω είναι πολλές.
Θεωρητικά αμέσως μετά, θα έχει μπει για τα καλά η Άνοιξη και τα πτηνά μας θα ακολουθήσουν με σχετική ευκολία το βιολογικό τους ρολόι. Οι ζεστές μέρες του καλοκαιριού που ακολουθούν σε συνδυασμό με την αύξηση τόσο της διάρκειας όσο και της έντασης του φωτισμού θα προετοιμάσουν τον οργανισμό των πτηνών για την φάση της πτερόρροιας.
Μέχρι τότε βέβαια υπάρχει αρκετός χρόνος να απολαύσουμε τη μαγεία της δημιουργίας, μέσα από το σκάσιμο του πρώτου αυγού, του ταΐσματος του πρώτου νεοσσού και την αγωνία του πρώτου απογαλακτισμού των μικρών μας.
Κώστα θα ήθελα φωτογραφίες από την πορεία της προσπάθειας σου... και εύχομαι να είναι καλή.