Αναπαραγωγή Ποιοι παράγοντες ευθύνονται για τη θνησιμότητα νεοσσων;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης pap
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

pap

PB Member
Εγγραφή
23 Σεπ 2012
Μηνύματα
411
Πόλη
Αθήνα
Θα πιάσω ένα θέμα αρκετά συζητημένο στα στέκια των πουλάδων! Φέτος οι πιο πολλοί εκτροφείς έχουν απίστευτα ποσοστά θνησιμότητας νεοσσών καναρινιών (ένας από αυτούς είμαι και εγώ) χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι πάει λάθος. Θα αναφέρω κάποιους παράγοντες και θα ήθελα πολύ την άποψη σας για το θέμα:
  1. Διατροφή. Σίγουρα αρκετοί είναι αυτοί που δεν μπαίνουν στο κόπο να δώσουν ποικιλία τροφών στα πουλιά τους, οδηγώντας τα σε μια κακή προετοιμασία αλλά και πορεία αναπαραγωγής, μιας που αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα.
  2. Τροφή. Πολλοί εκτροφείς (κυρίως από συλλόγους) πιστεύουνε ότι πλέον τροφές γνωστών εταιρειών παρασκευάζονται στην Ελλάδα και σίγουρα δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και ακόμα πιο ακραίες απόψεις ότι επίτηδες οι τροφές είναι ελαττωματικές για να αγοράζουμε φάρμακα για τα πουλάκια μας, καθώς αυτά αρρωσταίνουν. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΜΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΜΈΝΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, ΔΕ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟ, ΑΠΛΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΩ ΑΦΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΌΣ.
  3. Ασθένειες. Πολύ απλά πλέον κυκλοφορούν αρκετές ασθένειες, κυρίως λοιμώξεις, που πολύ εύκολα έχουνε τρυπώσει σε αρκετά κοπάδια.
  4. Καιρός: Είναι ένας βασικός παράγοντας για μένα. Ο καιρός την εποχή που όλοι ξεκίνησαν ζευγαρώματα έκανε απίστευτα σκαμπανεβάσματα και σίγουρα έχει παίξει το ρόλο του. Όσον αφορά τις εσωτερικές εκτροφές, σίγουρα και οι εσωτερικοί χώροι είχαν το ίδιο πρόβλημα αφού όλοι αερίζουν το εκτροφείο τους.
  5. Καθαριότητα-αερισμός εκτροφείου. Σίγουρα είναι ένας παράγοντας που σε κάποιους άπειρους εκτροφείς έπαιξε το ρόλο του. Έχει συζητηθεί το θέμα σε άλλα "τόπικ"!
Τι πιστεύετε λοιπόν; Είναι ένας παράγοντας ή συνδυασμός παραγόντων;
 
Όλα όσα αναφέρεις Παναγιώτη μπορούν να είναι αιτίες του προβλήματος. Κατά την άποψή μου τα πιο σημαντικά είναι ο καιρός, για την ακρίβεια η εποχή και η καθαριότητα.

Υπάρχουν πολλοί που ξεκινούν την αναπαραγωγή πολύ νωρίς και αυτό μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα όχι μόνο σε εξωτερικές εκτροφές αλλά και σε εσωτερικές που δεν προσομοιώνουν με σωστό τρόπο τις συνθήκες περιβάλλοντος της εποχής που αναπαράγονται τα πουλιά (άνοιξη).

Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας είναι η καθαριότητα. Όχι μόνο για την αναπαραγωγή αλλά γενικά. Στην αναπαραγωγή όμως τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα, γιατί δεν μπορούμε να καθαρίζουμε όσο συχνά και όσο σχολαστικά θα θέλαμε, πόσο μάλλον όταν ορισμένοι είναι εκ φύσεως η ακόμη και από... άποψη, λιγότερο επιμελείς.

Πολλά προβλήματα ασθενειών και δυστυχώς θνησιμότητας, θα μπορούσαν να αποφευχθούν όχι μόνο στην αναπαραγωγή αλλά γενικά, εάν τηρούνταν σωστοί κανόνες υγιεινής.
 
Δεν άκουσα κάτι για "απιστευτα ποσοστα θνησιμοτητας" στο δικό μου φιλικό κύκλο εκτροφέων. Βέβαια ΟΛΟΙ όσοι εκτρέφουμε, κάθε χρόνο έχουμε τις "κακοτυχίες" μας. Τα συζητάμε κάθε χρόνο. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του και κάθε χρόνο επανερχόμαστε με τα ίδια ερωτηματικά ! Η γνώμη που έχω διαμορφώσει μετά απο αρκετά χρόνια είναι οτι το μεγάλο ποσοστό ευθύνης πρέπει να αναζητείται στις δικές μας ενέργειες και μάλιστα πολύ πρίν φτάσουμε στην αναπαραγωγική περίοδο. Δηλαδή στην γενικότερη διαχείριση του εκτροφείου. Οσον αφορά τώρα τα επιμέρους ερωτηματικά όπως η ποιότητα των σπόρων, ο καιρός, η εποχή έναρξης, η καθαριότητα, ο αερισμός και ο φωτισμός είναι παράγοντες που δεν ξεφεύγουν απο το γενικό. Ολους αυτούς τους παράγοντες και τις επιπτώσεις τους, είμαστε υποχρεωμένοι να τους γνωρίζουμε σε βάθος, ώστε να μπορούμε να πάρουμε τις εκάστοτε σωστές αποφάσεις. Ψηφίζω λοιπόν χωρίς επιφυλάξεις το Β... "συνδυασμός παραγόντων". Βέβαια πρόκειται για ένα θέμα, με το οποίο γίνονται ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ και φυσικά δεν εξαντλείται σε λίγες σειρές μιας απάντησης.
 
κε. Μακη ο κυκλος σας ξεχειλιζει εμπειριας και γνωσεων και για αυτο δεν ακουσατε κατι! Στα ''κατωτερα'' στρωματα στις πρωτες γεννες εγινε χαμος! Οσον αφορα τα σεμιναρια για τη διαχειριση εκτροφειου βοηθανε σιγουρα αλλα μη γελιομαστε εμπειρια δεν προκειται να ''πουλησει'' κανεις. Οι πληροφοριες που μπορεις να αντλησεις απο ενα ανοιχτο, επαναλαμβανω τη λεξη ανοιχτο ειναι με το σταγονομετρο!
οσον αφορα απαντησεις αρχιζω και πιστευω οτι σε καποια θεματα θα περασουν χρονια για να παρω, αλλα σιγουρα ο διαλογος και η αναφορα των προβληματων μπορουν να επισπευσουν τα πραγματα.σας ευχαριστω και ανοιχτα γιατι εκει που σας χρειαστηκα εισασταν διαθεσιμος. 🙂
σταυρο για αλλη μια φορα θα συμφωνησω μαζι σου! Οπως θα συμφωνησω και με τον κο. Μακη για τη διαχειριση εκτροφειο και συγκεκριμενα τη διατροφικη! Τελικα η αναπαραγωγη κραταει ολο το χρονο... Κατι που πρεπει να βαλουμε εμεις οι νεοι καλα στο μυαλο μας!
 
Δεν γίνονται κλειστά σεμηνάρια Παναγιώτη. Ολοι οι σύλλογοι ενδιαφέρονται για την όσο γίνεται μεγαλύτερη παρουσία ακροατών, στις εκδηλώσεις τους, ακόμα και αρχαρίων μη ενταγμένων στην δύναμή τους. Οταν όμως γίνονται σεμινάρια με τέτοια θέματα, τα "κατώτερα" στρώματα, όπως λές, δεν είναι παρόντα. Απο καθόλου έως ελάχιστα, έλκει τους πολλούς, ο κόπος της μάθησης. Ασε που οι περισσότεροι είναι ειδικοί σε όλα τα θέματα και ιδιαίτερα κάτι τέτοια περί διαχείρισης, τα θεωρούν μάλλον βαρετά. Τώρα, για το παράπονό σου, όσο μου περνάει απο το "χέρι" , δεν θα αφήσω να περάσουν χρόνια για να σου δώσω απαντήσεις. 🙂
 
θα ηθελα να αναφερω κ εναν παραγοντα που (ισως να μην ισχυει) αλλα το μυαλο μου τον σκεφτηκε. Θα σας παω λιγο πισω στην εποχη των γαλαζοαιματων που για να μην χαλασει (το αιμα τους) εκαναν ενωσεις μεταξυ τους με αποτελεσμα να εχουν υψηλα ποσοστα αναπηριας κ θνησιμοτητας στους απογονους τους. Υπηρχαν κ υγιεις απογονοι που μετεφεραν ομως το προβληματικο γονιδιο στις επομενες γενιες με αποτελεσμα να υπαρχουν θανατοι χωρις να παρουσιαζουν καποιο παθολογικο αιτιο. Μηπως γινεται κ το ιδιο στα καναρινια;
 
Η αιμομιξία δημιουργεί προβλήματα σε όλα τα ζώα.
 
Δεν γίνονται κλειστά σεμηνάρια Παναγιώτη. Ολοι οι σύλλογοι ενδιαφέρονται για την όσο γίνεται μεγαλύτερη παρουσία ακροατών, στις εκδηλώσεις τους, ακόμα και αρχαρίων μη ενταγμένων στην δύναμή τους. Οταν όμως γίνονται σεμινάρια με τέτοια θέματα, τα "κατώτερα" στρώματα, όπως λές, δεν είναι παρόντα. Απο καθόλου έως ελάχιστα, έλκει τους πολλούς, ο κόπος της μάθησης. Ασε που οι περισσότεροι είναι ειδικοί σε όλα τα θέματα και ιδιαίτερα κάτι τέτοια περί διαχείρισης, τα θεωρούν μάλλον βαρετά. Τώρα, για το παράπονό σου, όσο μου περνάει απο το "χέρι" , δεν θα αφήσω να περάσουν χρόνια για να σου δώσω απαντήσεις. 🙂
με αφορμη ολη αυτη την κοβεντα θα ηθελα να ζητησω οπωτε γινονται σεμηναρια ή εκθεσεις πουλιων να αναρτητε μεσα στο forum για οποιους ενδιαφερονται.
 
μαρκο αναρτουνται ολα σε συνδεσμο πιο κατω απο τα forum
Εκθέσεις - Διαγωνισμοί - Σεμινάρια
τη κυριακη κανει ενα ο ΑΛΟΠ, πολυ ενδιαφερον. Να πας μια βολτα οπωσδηποτε για μενα, αν σε ενδιαφερουν τα σεμιναρια 😉
θα ηθελα να αναφερω κ εναν παραγοντα που (ισως να μην ισχυει) αλλα το μυαλο μου τον σκεφτηκε. Θα σας παω λιγο πισω στην εποχη των γαλαζοαιματων που για να μην χαλασει (το αιμα τους) εκαναν ενωσεις μεταξυ τους με αποτελεσμα να εχουν υψηλα ποσοστα αναπηριας κ θνησιμοτητας στους απογονους τους. Υπηρχαν κ υγιεις απογονοι που μετεφεραν ομως το προβληματικο γονιδιο στις επομενες γενιες με αποτελεσμα να υπαρχουν θανατοι χωρις να παρουσιαζουν καποιο παθολογικο αιτιο. Μηπως γινεται κ το ιδιο στα καναρινια;

ρουλα η γενετικη ειναι μια επιστημη απο μονη της.σιγουρα ισχυει αυτο που λες και σε μεγαλο βαθμο νομιζω και στα χρωματος.λεπτομερειες θα δωσουν οι πιο εμπειροι, παντως και εγω εχω την ιδια απορια.
 
Καμία απο τις μεταλλάξεις που έχουν εμφανιστεί στο καναρίνι τα τελευταία 500 χρόνια που έγινε πουλί συντροφιάς δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχαν κάποιοι να τις αναγνωρίσουν κατ' αρχάς και σε δεύτερο επίπεδο να τις συντηρήσουν. Για την αρχική διάσωσή τους, την διατήρησή τους και την σταθεροποίησή τους έχει επιστρατευθεί η μέθοδος της κλειστής εκτροφής. Της αιμομιξίας.Αν δεν είχε γίνει αυτό, σήμερα δεν θα βλέπαμε καναρίνια ενός χρώματος (κίτρινα -κόκκινα-λευκά), ούτε τις τόσες ποικιλίες εμφάνισης (γκλόστερ-γιορκ-νοριτσ-φριζέ), κλπ. Κ.λ. Π κλπ. . Είναι ο μόνος τρόπος διατήρησης των μεταλλάξεων και έχει όλους τους γνωστούς κινδύνους που ανέφερες Ρούλα. Η καλή γνώση της γενετικής και η σε τακτά χρονικά διαστήματα ενίσχυση του αίματος (της γραμμής αναπαραγωγής) με νέους γεννήτορες, μειώνουν τους όποιους κινδύνους και διατηρούν τις νέες ποικιλίες σε ένα καλό επίπεδο υγείας.
 
οποτε κε. Μακη υπαρχει η πιθανοτητα να ισχυει αυτο που ειπε η ρουλα;δηλαδη να εχουμε καποιο ζευγαρι δικο μας ή αλλου εκτροφεα, που λογω απειριας δικια μας ή αντιστοιχα αλλου εκτροφεα να εχει φτασει σε αυτο το σημειο;το σημειο μη σωστης ενισχυσης του αιματος, που οδηγει σε θανατους πτηνων λογω γενετικης και οχι παθολογικου παραγοντα;
και μια ερωτηση μπακαλιστικη τελειως, σε τι ποσοστο θα υπηρχε ο παραπανω κινδυνος;
 
Πάντα υπάρχει αυτός ο φόβος, η πιθανότητα. Μάλλον δεν θα εκλείψει ποτέ. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε οτι οι αναγνωρισμένες ποικιλίες είναι αυτό που λέμε, -σταθεροποιημένες- . Κάτι που μας δίνει την δυνατότητα να λέμε οτι αυτές οι πιθανότητες έχουν μικρύνει πάρα πολύ σε σχέση με την αρχική εμφάνιση και προσπάθεια διατήρησής τους.
 
Back
Top