Όχι ότι υπάρχει πρόβλημα, αλλά με έχει απασχολήσει πιος είναι ο σωστός τρόπος να μαλώνεις ενα πεισματάρικο λοβακι. Υπάρχουν φορές που περνάει τα όρια, ή κάνει πράγματα που μπορεί να πάθει ζημία. (πχ δάγκωμα καλωδίων).
Γενικός εγώ είμαι αυτός που ασχολείται περισσότερο μαζί της και προσπαθώ να της συμπεριφέρομαι με αγάπη και σεβασμό. Ξέρω ότι πολλές φόρες μπορεί να γίνω άδικος, κλλά συνήθως δεν γίνεται διαφορετικά. Τότε την αφήνω να με μαλώσει και να με "δαγκώσει" (σπάνια με εχει πονέσει)
Υπάρχουν φορές (ευτυχώς αρκετά σπάνια) όπου ξεφεύγει. Πχ μια φορά είχε μπει στη ζακέτα του παιδιού μου και τρύπωσε στο μανίκι. Όταν πήγε να την φορέσει τρύπωσε μέσα και δεν έβγαινε. Αποτέλεσμα στην προσπάθεια του γιου μου να την βγάλει, του έδωσε αρκετές τσιμπιές και του άφησε σημάδι για μια βδομάδα. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις την μαλώνω με φωνές αλλά στην παραπάνω περίπτωση, την έβρεξα κιόλας.
Πίος είναι ο καλύτερος τρόπος να την μαλώνω, έτσι ώστε να μην φτάνουμε στις παραπάνω περιπτώσεις;
Οι παπαγάλοι δεν αντιλαμβάνονται το μάλωμα απο εμάς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η φύση τους (καταστροφική στα δικά μας μάτια) να ανακατεύονται στα πάντα, να τα δαγκώνουν και να τα καταστρέφουν. Το μόνο που θα πετύχεις μαλώνοντας ένα πουλί είναι να χάσεις την εμπιστοσύνη του και κάποια στιγμή να σε φοβηθεί. Και δεν θα είναι εύκολο να σε ξε-φοβηθεί αν το πετύχεις.
Ο τρόπος για να αποτρέπεις την αρνητική συμπεριφορά είναι να την αγνοείς και σαφώς να μην την προκαλείς. Για παράδειγμα τώρα που ξέρεις ότι πειράζει τα καλώδια δεν θα πρέπει ποτέ να έρχεται σε επαφή μαζί τους. Το λάθος είναι δικό σου που την αφήνεις να τα πλησιάσει κι όχι δικό της που δεν σέβεται την επιθυμία σου αφού τα πλησιάσει να μην τα αγγίξει. Αυτό δεν γίνεται. Μην ξεχνάς ότι είναι άγρια ζώα που απλά βάλαμε στα σπίτια μας. Δεν είναι σκυλιά. Ούτε με το νερό κατάλαβε τίποτα σαφώς.
Σχετικά με το μανίκι και την κρυψώνα, αυτό δείχνει ένα σεξουαλικά ώριμο θηλυκό που αναζητά μέρη για φωλιές. Τότε θα γίνει επιθετικό και θα δαγκώσει οποιοδήποτε χέρι τρυπώσει εκεί. Δεν αφήνουμε ποτέ κυρίως τα θηλυκά να κρυφτούν σε σκοτεινά μέρη ή τρύπες που θα μπορούσαν να ξυπνήσουν τέτοια ένστικτα. Πρώτον για το δικό τους καλό μιας κι αυτό μπορεί να προκαλέσει την γέννηση άσπορων αυγών μια κατάσταση που έυκολα απο φυσιολογική μπορεί να εξελιχθεί σε παθολογική με πολύ σοβαρό κίνδυνο για την υγεία της και δεύτερον για να μην δαγκωθούμε. (ούτε τα αρσενικά αφήνουμε να κρύβονται αλλά μόνο για την επιθετικότητα)
Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν για να την μαλώνεις είναι να μην την μαλώνεις και να προλαμβάνεις πάντα τέτοιες καταστάσεις ως γονιός και του παιδιού και του πουλιού.
Έχεις δίκιο! Μετά το περιστατικό αυτό, έκανε τρία αυγά. Τότε μας σόκαρε, και ο γιος μου την φοβήθηκε. Από τότε δεν υπάρχουν άλλα παρόμοια προβλήματα. Αν τώρα ξεφεύγει της φωνάζω 'Μη!". Κάποιες φορές πιάνει, κάποιες άλλες αναγκάζομαι και την ξαναβάλω στο κλουβί ☹.
Δυστυχώς δε μπορώ να κάνω και πολλά με το περιβάλλον που ζούμε. Συνήθως την αφήνουμε να πετάει μαζί μας στο σαλόνι, όταν και εμείς είμαστε εκεί. Κάποιες φορές θα πάει και στο υπόλοιπο σπίτι. Πάντα κάποιος θα την προσέχει, για να μην πάει στα επικίνδυνα σημεία. Δεν νιώθω ωραία ούτε να την κρατήσω μέσα στο κλουβί, ούτε να της κόψω τα φτερά της για να μην μπορεί να πετάει. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι δε πετούσε, αφού της είχαν κόψει από το pet-shop τα φτερά.
Βασικά αυτό έχει ήδη γίνει. Έχει βρει ένα τσαντάκι στον καλόγερο και κουρνίαζει εκεί όταν την βγάζουμε από το κλουβί. Στην αρχή ήταν επιθετική, αλλά τώρα που το νιώθει δικό της είναι οκ. Αυγά έχει κάνει 2 φορές, μέσα στον χρόνο που την έχουμε.
Πιστεύεις ότι πρέπει να τις κόψουμε την πρόσβαση σε μέρη όπως στο τσαντάκι; (όχι ότι είναι εύκολο). Νομίζω ότι τα ένστικτα αυτά ήταν δυνατά από την αρχή. Ακόμα και όταν δε πετούσε, έψαχνε μέρη να κρυφτεί.
Πιστεύεις ότι πρέπει να τις κόψουμε την πρόσβαση σε μέρη όπως στο τσαντάκι; (όχι ότι είναι εύκολο). Νομίζω ότι τα ένστικτα αυτά ήταν δυνατά από την αρχή. Ακόμα και όταν δε πετούσε, έψαχνε μέρη να κρυφτεί.
Ναι πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσει να έχει πρόσβαση σε κρυψώνες. Αυτές είναι συμπεριφορές που πρέπει να περιορίσετε στο ελάχιστο. Παίρνεις το τσαντάκι απο εκεί και το κρύβεις χωρίς ειδοποίηση. Οι αλλαγές στο χώρο και τη διακόσμηση του, ειδικά στα σημεία όπου κάθεται και περνάει την περισσότερη ώρα της, η μείωση της πρόσληψης της πρωτείνης στη διατροφή (απαραίτητη όμως η συνεχής προσφορά ασβεστίου) αλλά και η μικρότερη φωτοπερίοδος είναι αυτά που θα βοηθήσουν να κρατάτε την αναπαραγωγική διάθεση κοιμώμενη ή στο ελάχιστο.
Χρησιμοποιούμε τα απαραίτητα cookies για τη λειτουργία του ιστότοπου και προαιρετικά cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία της περιήγησή σας σε αυτόν.
