Η ανάγκη για προληπτικές θεραπείες αφορά όλα τα πουλιά που έχουμε στην εκτροφή μας και φυσικά τις καρδερίνες. Μεταξύ των εκτροφέων (Ελλήνων και ξένων) επικρατούν 2 τάσεις: η φυσική προληπτική αγωγή (που κερδίζει συνεχώς έδαφος) και η φαρμακευτική προληπτική αγωγή.
Σε αυτή την περίπτωση η προσπάθεια μας επικεντρώνεται στο να ισχυροποιήσουμε το ανοσοποιητικό του πουλιού με αντιμυκητιακές, αντιμικροβιακές, αντιπαρασιτικές ουσίες και περιλαμβάνει βότανα και φυτά (ρίγανη, βασιλικός, θυμάρι, γλυκάνισο, πρόπολη, δίκταμο, chia, δυόσμος, εκχύλισμα αλόης κ. Α.).
Οι συμπληρωματικές αυτές τροφές για να έχουν αποτέλεσμα θα πρέπει να χορηγούνται σε σταθερή μόνιμη βάση, είτε αναμεμειγμένες στην αυγοτροφή (3-4 κουταλάκια η 15-20 γρ. ανά κιλό αυγοτροφής), είτε σε μορφή αφεψήματος στο νερό (πριν το βρασμό του νερού 3-4 κουταλάκια από τα φυτά και σούρωμα μετά από μερικά λεπτά, 1 βδομάδα ανά μήνα κυρίως τους χειμερινούς μήνες και σε περιόδους αυξημένης υγρασίας).
Δείτε πως να φτιάξετε τσάι για τις καρδερίνες.
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και το σκορδόνερο με 3-4 πατημένα σκόρδα αφημένα 24 ώρες σε ένα λίτρο νερού και το αφιλτράριστο μηλόξυδο (1 κουταλάκι ανά περίπου 300 ml -τουλάχιστον μια βδομάδα ανά μήνα)
Εδώ θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για το σκόρδο και το σκορόνερο αλλά και για τη χρήση του μηλόξυδου στα πουλιά.
Οι ενεργοί μικροοργανισμοί (ΕΜ) και εσχάτως και τα κεραμικά ενεργών μικροοργανισμών (ΕΜ Χ) που μειώνουν το χλώριο στο νερό, δημιουργούν καθαρότερο περιβάλλον και έχουν (λόγω των ζυμομυκήτων και των βακτηρίων γαλακτικού οξέος που περιέχουν) αντιοξειδωτική απολυμαντική και αντιπαρασιτική δράση.
Στην περίπτωση των εκτροφέων που επιλέγουν τη φαρμακευτική αγωγή, ο κύριος όγκος προτιμά τη χορήγηση αντικοκκιδιακών φαρμάκων (κυρίως κοκκιδιοστατικών π.χ. ESB30 - 1-1,5 gr ανά λίτρο νερού για 5 ημέρες) ή την αγωγή για μυκοπλάσμωση προς αποφυγή της μαύρης τελείας στους νεοσσούς (π.χ. tylan soluble 2,5 γρ. ανά λίτρο για 5 ημέρες).
Εδώ σημειώνεται ότι η αγωγή αυτή (όπως και οποιαδήποτε άλλη με χορήγηση φαρμάκων), καλό είναι να αποφεύγεται αν δεν έχει εμφανιστεί πρόβλημα σε νεοσσούς την προηγούμενη αναπαραγωγική χρονιά. Δεν έχει νόημα να υποβάλλουμε τα πουλιά μας σε φαρμακευτικές αγωγές, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και μόνο με την υποψία κάποιας νόσου.
Δυστυχώς οι εξειδικευμένοι πτηνίατροι στη χώρα μας είναι λίγοι και τα εργαστήρια που ασχολούνται σοβαρά με τις ασθένειες μικρών πουλιών ελάχιστα. Άρα εμείς πρέπει να ενημερωνόμαστε συνεχώς, να παρακολουθούμε τις νέες τάσεις και διαπιστώσεις-έρευνες, να μιλάμε με παλιότερους εκτροφείς μοιραζόμενοι τις παρατηρήσεις και τις εμπειρίες τους και φθάνοντας σε ένα καλό επίπεδο γνώσεων και γνωριμίας με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου πουλιού, να μειώσουμε τους κινδύνους ασθένειας ή απωλειών (που ούτως ή άλλως είναι αυξημένοι στα ιθαγενή πουλιά).
Ας μην ξεχνάμε, ότι η καρδερίνα -αντίθετα από το καναρίνι που εκτρέφεται για αιώνες- μετράει μερικές δεκαετίες αναπαραγωγής (ως επί το πλείστον στις Βόρειες καρδερίνες του υποείδους major) και ως εκ τούτου η κοινωνικοποίησή του και η συμπεριφορά του, ακόμα και στα εκτροφής πουλιά 2ης και 3ης γενιάς, δεν έχουν "απαλλαχθεί" από τα άγρια ένστικτα των προγόνων τους.
Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης είναι η τακτική παρακολούθηση και παρατήρηση της συμπεριφοράς τους και ακόμη καλύτερα (σε περίπτωση κάποιων ανησυχητικών ενδείξεων) ο έλεγχος συγκεκριμένων περιοχών του σώματος του πουλιού (π.χ. στα πόδια για αλλαγή στο δέρμα η εξογκώματα, το φύσημα των πούπουλων για ακάρεα, ψείρες, κατάστασης της κοιλιάς).
Στο σημείο της κοιλιάς τυχόν πρηξίματα στο συκώτι, σκούρα έντερα ή ερεθισμένη αμάρα ή καρίνιασμα θα πρέπει να μας προβληματίσει. Εκεί απομονώνουμε το πουλί, το τοποθετούμε σε ζεστό μέρος, αλλάζουμε καθημερινά το χαρτί στον πάτο, κάνουμε σχολαστική καθαριότητα και παρατηρούμε τις κουτσουλιές του.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αν φθάσει η καρδερίνα να "δείξει" εμφανή σημάδια ασθένειας, οι ελπίδες ανάκαμψης και ίασης είναι περιορισμένες.
Η χρήση αντιβιοτικών χωρίς σοβαρές ενδείξεις για την ανάγκη χρησιμοποίησης τους και με δεδομένο ότι αποβάλλονται από τον oοργανισμό μετά την παρέλευση 20-25 ημερών, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί ανθεκτικότερα στελέχη ιών και μικροβίων.
Σε κάθε περίπτωση η υγιεινή του κλουβιού παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην υγεία της εκτροφής μας. Τακτική αλλαγή του νερού, συχνή αλλαγή τροφής και ειδικά τροφών που αλλοιώνονται εύκολα (π.χ βραστού αυγού), καθαρισμός και απολύμανση του χώρου εκτροφής, επαρκής αερισμός και καλή διατροφή, εγγυώνται την αποφυγή ή ελαχιστοποίηση δυσάρεστων καταστάσεων.
Στα πλαίσια της πρόληψης, εντάσσεται και η καραντίνα (τουλάχιστον 20ήμερη) που πρέπει να υποβάλλουμε κάθε νεοφερμένο στην εκτροφή μας πουλί, με ταυτόχρονη παρατήρηση του εξωτερικά, σε ήχους-αναπνοή, όσο και με αντιπαρασιτική αγωγή. Η "απομόνωση" για λίγο του νέου πουλιού, θα ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο εξάπλωσης πιθανής νόσου και απώλεια μέρους της εκτροφής μας.
Προληπτικές αγωγές στις καρδερίνες με φυσικά μέσα
Σε αυτή την περίπτωση η προσπάθεια μας επικεντρώνεται στο να ισχυροποιήσουμε το ανοσοποιητικό του πουλιού με αντιμυκητιακές, αντιμικροβιακές, αντιπαρασιτικές ουσίες και περιλαμβάνει βότανα και φυτά (ρίγανη, βασιλικός, θυμάρι, γλυκάνισο, πρόπολη, δίκταμο, chia, δυόσμος, εκχύλισμα αλόης κ. Α.).
Οι συμπληρωματικές αυτές τροφές για να έχουν αποτέλεσμα θα πρέπει να χορηγούνται σε σταθερή μόνιμη βάση, είτε αναμεμειγμένες στην αυγοτροφή (3-4 κουταλάκια η 15-20 γρ. ανά κιλό αυγοτροφής), είτε σε μορφή αφεψήματος στο νερό (πριν το βρασμό του νερού 3-4 κουταλάκια από τα φυτά και σούρωμα μετά από μερικά λεπτά, 1 βδομάδα ανά μήνα κυρίως τους χειμερινούς μήνες και σε περιόδους αυξημένης υγρασίας).
Δείτε πως να φτιάξετε τσάι για τις καρδερίνες.
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και το σκορδόνερο με 3-4 πατημένα σκόρδα αφημένα 24 ώρες σε ένα λίτρο νερού και το αφιλτράριστο μηλόξυδο (1 κουταλάκι ανά περίπου 300 ml -τουλάχιστον μια βδομάδα ανά μήνα)
Εδώ θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για το σκόρδο και το σκορόνερο αλλά και για τη χρήση του μηλόξυδου στα πουλιά.
Οι ενεργοί μικροοργανισμοί (ΕΜ) και εσχάτως και τα κεραμικά ενεργών μικροοργανισμών (ΕΜ Χ) που μειώνουν το χλώριο στο νερό, δημιουργούν καθαρότερο περιβάλλον και έχουν (λόγω των ζυμομυκήτων και των βακτηρίων γαλακτικού οξέος που περιέχουν) αντιοξειδωτική απολυμαντική και αντιπαρασιτική δράση.
Φαρμακευτική προληπτική αγωγή στις καρδερίνες
Στην περίπτωση των εκτροφέων που επιλέγουν τη φαρμακευτική αγωγή, ο κύριος όγκος προτιμά τη χορήγηση αντικοκκιδιακών φαρμάκων (κυρίως κοκκιδιοστατικών π.χ. ESB30 - 1-1,5 gr ανά λίτρο νερού για 5 ημέρες) ή την αγωγή για μυκοπλάσμωση προς αποφυγή της μαύρης τελείας στους νεοσσούς (π.χ. tylan soluble 2,5 γρ. ανά λίτρο για 5 ημέρες).
Εδώ σημειώνεται ότι η αγωγή αυτή (όπως και οποιαδήποτε άλλη με χορήγηση φαρμάκων), καλό είναι να αποφεύγεται αν δεν έχει εμφανιστεί πρόβλημα σε νεοσσούς την προηγούμενη αναπαραγωγική χρονιά. Δεν έχει νόημα να υποβάλλουμε τα πουλιά μας σε φαρμακευτικές αγωγές, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και μόνο με την υποψία κάποιας νόσου.
Δυστυχώς οι εξειδικευμένοι πτηνίατροι στη χώρα μας είναι λίγοι και τα εργαστήρια που ασχολούνται σοβαρά με τις ασθένειες μικρών πουλιών ελάχιστα. Άρα εμείς πρέπει να ενημερωνόμαστε συνεχώς, να παρακολουθούμε τις νέες τάσεις και διαπιστώσεις-έρευνες, να μιλάμε με παλιότερους εκτροφείς μοιραζόμενοι τις παρατηρήσεις και τις εμπειρίες τους και φθάνοντας σε ένα καλό επίπεδο γνώσεων και γνωριμίας με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου πουλιού, να μειώσουμε τους κινδύνους ασθένειας ή απωλειών (που ούτως ή άλλως είναι αυξημένοι στα ιθαγενή πουλιά).
Ας μην ξεχνάμε, ότι η καρδερίνα -αντίθετα από το καναρίνι που εκτρέφεται για αιώνες- μετράει μερικές δεκαετίες αναπαραγωγής (ως επί το πλείστον στις Βόρειες καρδερίνες του υποείδους major) και ως εκ τούτου η κοινωνικοποίησή του και η συμπεριφορά του, ακόμα και στα εκτροφής πουλιά 2ης και 3ης γενιάς, δεν έχουν "απαλλαχθεί" από τα άγρια ένστικτα των προγόνων τους.
Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης είναι η τακτική παρακολούθηση και παρατήρηση της συμπεριφοράς τους και ακόμη καλύτερα (σε περίπτωση κάποιων ανησυχητικών ενδείξεων) ο έλεγχος συγκεκριμένων περιοχών του σώματος του πουλιού (π.χ. στα πόδια για αλλαγή στο δέρμα η εξογκώματα, το φύσημα των πούπουλων για ακάρεα, ψείρες, κατάστασης της κοιλιάς).
Στο σημείο της κοιλιάς τυχόν πρηξίματα στο συκώτι, σκούρα έντερα ή ερεθισμένη αμάρα ή καρίνιασμα θα πρέπει να μας προβληματίσει. Εκεί απομονώνουμε το πουλί, το τοποθετούμε σε ζεστό μέρος, αλλάζουμε καθημερινά το χαρτί στον πάτο, κάνουμε σχολαστική καθαριότητα και παρατηρούμε τις κουτσουλιές του.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αν φθάσει η καρδερίνα να "δείξει" εμφανή σημάδια ασθένειας, οι ελπίδες ανάκαμψης και ίασης είναι περιορισμένες.
Η χρήση αντιβιοτικών χωρίς σοβαρές ενδείξεις για την ανάγκη χρησιμοποίησης τους και με δεδομένο ότι αποβάλλονται από τον oοργανισμό μετά την παρέλευση 20-25 ημερών, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί ανθεκτικότερα στελέχη ιών και μικροβίων.
Σε κάθε περίπτωση η υγιεινή του κλουβιού παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην υγεία της εκτροφής μας. Τακτική αλλαγή του νερού, συχνή αλλαγή τροφής και ειδικά τροφών που αλλοιώνονται εύκολα (π.χ βραστού αυγού), καθαρισμός και απολύμανση του χώρου εκτροφής, επαρκής αερισμός και καλή διατροφή, εγγυώνται την αποφυγή ή ελαχιστοποίηση δυσάρεστων καταστάσεων.
Στα πλαίσια της πρόληψης, εντάσσεται και η καραντίνα (τουλάχιστον 20ήμερη) που πρέπει να υποβάλλουμε κάθε νεοφερμένο στην εκτροφή μας πουλί, με ταυτόχρονη παρατήρηση του εξωτερικά, σε ήχους-αναπνοή, όσο και με αντιπαρασιτική αγωγή. Η "απομόνωση" για λίγο του νέου πουλιού, θα ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο εξάπλωσης πιθανής νόσου και απώλεια μέρους της εκτροφής μας.
