Φροντίδα Πρόβλημα με την εξημέρωση πάροτλετ

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης ζιζι
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

ζιζι

PB Known Member
Εγγραφή
25 Μαρ 2009
Μηνύματα
4.160
Πόλη
Κωνσταντινούπολη
Καλημέρα σε όλους!
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε τον τελευταίο καιρό στην οικογένεια προστέθηκε ένα θηλυκό παρροτλετ.
Πήρα την μικρή στις 10 Φεβρουαρίου. Μετά από 4 ημέρες άρχισα να βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί. Η μικρή σταμάτησε να με φοβάται σχετικά γρήγορα. Βέβαια μας πήγε πολύ πίσω το γεγονός ότι αναγκάστηκα να την πιάσω για να την πάω στο γιατρό. Παρόλα αυτά τέλη Φεβρουαρίου άρχισε να τρώει από το χέρι μου και 1 Μαρτίου άρχισε να ανεβαίνει κανονικά στο χέρι μου για να φαει. Όλα πήγαιναν πάρα πολύ καλά μέχρι πριν από μια εβδομάδα. Η μικρή έτρεχε στην πόρτα όταν με έβλεπε και κατευθείαν πηδούσε στο χέρι μου. Ήταν σχεδόν έτοιμη να αρχίσει τις βόλτες εκτός κλουβιου. Πριν μια εβδομάδα όμως όλα άλλαξαν. Φιλοξένησα μια φίλη μου για μια ημέρα. Εκείνη την ημέρα χρειαστηκε να λείψω για δύο ώρες και ζήτησα από τη φίλη μου να μην ασχοληθεί καθόλου με τα πουλια.
Το ίδιο απόγευμα έβαλα το χέρι μου μέσα όπως συνήθως και η Εσμεράλντα άρχισε να χτυπιέται στα κάγκελα. Με φοβόταν πολύ. Ρώτησα τη φίλη μου ξανά και ξανά και τελικά μου αποκάλυψε ότι προσπάθησε να βάλει το χέρι της μέσα και η μικρή τρόμαξε πολύ και βγήκε από το κλουβί. Πήγε στο κουρτινοξυλο, πέταξε από εδώ και από εκεί μέχρι που η φίλη μου την έπιασε και την έβαλε πάλι στο κλουβί. Όλος ο κόπος μου πήγε χαμένος. Έκτοτε η μικρή ηρέμησε αρκετά, δεν χτυπιέται πια στα κάγκελα αλλά δεν με θέλει. Αυτή την εβδομάδα εφαγε μερικές φορές από το χέρι μου ενώ η ίδια βρισκόταν σε πατηθρα, ανέβηκε δύο φορές μονο στο χέρι μου για να φάει ενώ τις περισσότερες φορές με το που βάζω το χέρι μου αρχίζει η επίθεση. Ανοίγει το ράμφος και προσπαθεί να δαγκώσει το χέρι μου. Προσπαθώ περισσότερες φορές την ημέρα σε σχέση με πριν αλλά όλα έχουν αλλάξει. Δεν ξερω πως να χειριστώ την κατάσταση. Μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να άρχισε να προστατεύει το χώρο της γιατί ακριβώς την ίδια επίθεση δέχομαι και από τον Σαχαμπ όταν βάζω το χέρι στο κλουβι.
Επιπλέον είδα προχθές μερικά πουπουλακια στον πάτο και σκέφτηκα ότι είναι ακριβώς στην ίδια ηλικία που άρχισε η πτερορροια του Σαχαμπ και τα ατελείωτα νεύρα.
Τι να κάνω βρε παιδιά; Η Εσμεράλντα ήταν καταπληκτικό πουλάκι, δεν δάγκωνε ποτέ, τα πηγαίναμε μια χαρά και τώρα με αντιμετωπίζει σαν επικίνδυνο εισβολέα και μου επιτίθεται.
Δεν θέλω ούτε να φανταστώ τι συνέβη όταν βγήκε έξω και την τρόμαξε τόσο πολύ 😞
 
θα ήταν μεγάλο σοκ για το πουλάκι... Καλύτερα να το άφηνε να γύριζε(πιθανόν) μόνο του στο κλουβί ή να το δελέαζε με λιχουδιά να ανέβει στο χέρι της..
Βρε Ζωή πως της είπες τέτοιο πράγμα, να ασχοληθεί με τα πουλάκια ένας άνθρωπος που δε το ξέρουν;
Τώρα έγινε... Με υπομονή και στη σκέψη οτι ξεκινάς από το μηδέν ξαναπροσπαθείς βήμα ξέροντας οτι έχει περάσει σοκ...άρα της δίνεις πολλά "ελαφρυντικά" για τη συμπεριφορά της αυτή...

Έχει τύχει και σε μένα να δώσω πουλάκι με άριστη σχέση και επαφή με ανθρώπους, χέρια κλπ... Πήγε στο νέο της σπίτι και τη 2η μέρα είχαν το κλουβί της ανοικτό(σχεδόν μονίμως το είχαν) και το πουλάκι πέταξε στο κουρτινόξυλο κάποια στιγμή. Η γυναίκα του ανθρώπου (που δεν ασχολείται με το πουλάκι) άρχισε να το διώχνει και να προσπαθεί να το πιάσει. Μετά από πολύ προσπάθεια(και αφού κουράστηκε μάλλον) το άρπαξε στη χούφτα της,όπου τη δάγκωσε κιόλας) και το πέταξε στο κλουβί. Έκτοτε το πουλάκι δε δέχτηκε ποτέ ξανά χάδια... Μίσησε τα χέρια, ακολουθεί το κύριο παντού, κάθεται στον ώμο του του κάνει ζουζουνιές στο πρόσωπο αλλά μόλις τη πλησιάσει χέρι εξαφανίζεται. Της έκοψε και τα φτερά μετά και ολοκλήρωσε το κακό ο κύριος... Και μιλάμε για ένα πουλάκι ταϊσμένο στο χέρι με πολύ καλό χαρακτήρα και συμβίωση με τον άνθρωπο.
Λέω όλα τα παραπάνω εξηγώντας οτι όταν το σοκ είναι μεγάλο δικαιολογημένα υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά των πουλιών.
 
Βρε Ζωή πως της είπες τέτοιο πράγμα, να ασχοληθεί με τα πουλάκια ένας άνθρωπος που δε το ξέρουν
Της ζήτησα να μην ασχοληθεί με τα πουλιά όσο θα έλειπα.
Προφανώς το έπιασε με οποιονδήποτε τρόπο για να μην καταλάβω τι είχε κάνει. Το ίδιο απόγευμα που έβαλα το χέρι μου και χτυπιοταν στα κάγκελα τη ρωτούσα ξανά και ξανά να μου πει αν έκανε κάτι και στο τέλος παραδέχτηκε τι είχε γίνει.
Παρότι με πιάνει απελπισία, επειδή δεν γυρίσαμε απλά στην αρχή, εμείς είμαστε σε πιο άσχημη φάση απ'ότι πριν αρχίσουμε, έχω απεριόριστη υπομονή. Δεν με νοιάζει πόσο θα προσπαθήσω εγώ, αρκεί κάποια στιγμή να με εμπιστευτεί πάλι. Δεν καταλαβαίνει άραγε ότι το χέρι που την έπιασε δεν ήταν το δικό μου; 🤔
 
Της ζήτησα να μην ασχοληθεί με τα πουλιά όσο θα έλειπα.
Χίλια συγγνώμη.. Το διάβασα διαφορετικά(δε γλυτώνω τον οφθαλμίατρο μάλλον)

Με υπομονή και ίσως πιο αργά βήματα...
Μέχρι να αρχίσει να δέχεται τα χέρια ξανά, πλησίαζε με το πρόσωπο σου στο κλουβί και μιλάς αρκετά πριν κάνεις κάποια κίνηση χρησιμοποιώντας τα χέρια σου.
 
Μέχρι να αρχίσει να δέχεται τα χέρια ξανά, πλησίαζε με το πρόσωπο σου στο κλουβί και μιλάς αρκετά πριν κάνεις κάποια κίνηση χρησιμοποιώντας τα χέρια σου.
Έχεις δίκιο σε αυτό. Με το πρόσωπο όταν πλησιάζω (όταν πηγαίνω με τον Σαχαμπ) δεν φεύγει. Σε απόσταση αναπνοής κάθεται. Τα χέρια μου φοβάται. Όχι απλά τα φοβάται, τα απεχθάνεται. Κανονική επίθεση κάνει. Κρατάω τη λιχουδια και σαν να μην τη βλέπει ορμάει στα δάχτυλα μου.
Εν τω μεταξύ έχω την εντύπωση ότι κάθε μέρα στραβωνει ακόμη πιο πολύ η κατάσταση. Την πρώτη μέρα στην αρχή χτυπιοταν και έβγαλα το χέρι μου. Μετά από μισή ώρα το ξαναεβαλα και σιγά σιγά ανέβηκε πάνω και έφαγε. Μου έδωσε την εντύπωση ότι η αναμνηση της καθημερινής ενασχόλησης μας ήταν πιο ισχυρή από αυτό που συνέβη. Σταδιακά όμως γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επιθετική.
 
Μην ασχολείσαι καθόλου μαζί της Ζωή για μια δυο ημέρες. Εγώ αυτό θα έκανα.
Το πουλάκι έχει εξαγριωθεί με ότι έγινε και είναι πολύ νωρίς για να αλλάξεις, την ταραχή και το σοκ που έχει υποστεί!
Πρέπει να έχεις τεράστια υπομονή και ηρεμία ώστε να το επαναφέρεις στην κατάσταση που είχε πριν υποστεί ότι υπέστει από την (άκριτη) φίλη σου... Ξεκίνα από την αρχή, μιλά του ήρεμα, μη βάζεις το χέρι σου στο κλουβί για μια-δυο ημέρες. Θα πηγαίνεις βλέποντας και κάνοντας, ότι σου επιτρέπει... Καλή επιτυχία
 
Ξεκίνα από την αρχή, μιλά του ήρεμα, μη βάζεις το χέρι σου στο κλουβί για μια-δυο ημέρες. Θα πηγαίνεις βλέποντας και κάνοντας, ότι σου επιτρέπει... Καλή επιτυχία
Θα συνεχίσω έτσι όπως λες. Έτσι κι αλλιώς η τακτική που ακολουθουσα εγώ φέρνει τώρα πια τα αντίθετα αποτελέσματα.
Ευχαριστώ πολύ 🙂
 
ζωη καλησπερα. η sissy εχει δικιο συμφωνω σε οσα σου προτεινη. αυτα δυστηχως συμβενουν και ειναι μεσα στην ζωη, και στην φιλη σου θα εδινα ενα μεγαλο φιλι διοτι τον φιλο τον αγαπω διοτι δεν ειναι εγω, αλλα ο φιλος μας. εγω τα βλεπω ολα οκ.χαμογελα
 
ζωη καλησπερα. η sissy εχει δικιο συμφωνω σε οσα σου προτεινη

Ζωή μου, κάνε αυτά που σου είπε η @Sissy και όλα καλά θα πάνε!
Αυτό θα κάνω παιδιά και ελπίζω όλα να πάνε καλά.
Ήταν τόσο τρυφερό πουλάκι και με πειράζει που άλλαξε τόσο αλλά έχουμε όλο τον καιρό μπροστά μας για να διορθώσουμε την κατασταση.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις συμβουλές!
 
Δώστης χρόνο κι όπως είπε η Σίσσυ ίσως να μην της δώσεις ιδιαίτερη σημασία για 1-2 μέρες. Το ότι θα βλέπει τον Σάχαμπ να ανεβαίνει στα χέρια σου και να περνάτε καλά είναι επίσης θετικό.
 
Της ζήτησα να μην ασχοληθεί με τα πουλιά όσο θα έλειπα.
Προφανώς το έπιασε με οποιονδήποτε τρόπο για να μην καταλάβω τι είχε κάνει. Το ίδιο απόγευμα που έβαλα το χέρι μου και χτυπιοταν στα κάγκελα τη ρωτούσα ξανά και ξανά να μου πει αν έκανε κάτι και στο τέλος παραδέχτηκε τι είχε γίνει.
Παρότι με πιάνει απελπισία, επειδή δεν γυρίσαμε απλά στην αρχή, εμείς είμαστε σε πιο άσχημη φάση απ'ότι πριν αρχίσουμε, έχω απεριόριστη υπομονή. Δεν με νοιάζει πόσο θα προσπαθήσω εγώ, αρκεί κάποια στιγμή να με εμπιστευτεί πάλι. Δεν καταλαβαίνει άραγε ότι το χέρι που την έπιασε δεν ήταν το δικό μου; 🤔
Κανε φιλους να δεις καλό οπως λεει κ η παροιμία! Υπαρχει περιπτωση παντως να προστατευει τον χωρο της οπως τοπες!
 
Υπαρχει περιπτωση παντως να προστατευει τον χωρο της οπως τοπες
Αυτό πως θα το καταλάβω όμως εφόσον βρίσκεται όλη την ημέρα εντός κλουβιου;
Ο Σαχαμπ για παράδειγμα δεν ξεκολλάει από πάνω μου οταν είναι έξω αλλά αν βάλω το χέρι μου στο κλουβί του δέχομαι κανονική επίθεση.



Το ότι θα βλέπει τον Σάχαμπ να ανεβαίνει στα χέρια σου και να περνάτε καλά είναι επίσης
Ανέστη, έτσι την έριξα την πρώτη φορά. Αφού την έφερα στο ίδιο δωμάτιο με τον Σαχαμπ και μας είδε να παίζουμε μαζί, την επόμενη μέρα έφαγε για πρώτη φορά από το χέρι μου. Τώρα μάλλον δεν την ενδιαφέρει πια.

Σήμερα διάβαζα όλη την ημέρα δίπλα της. Με κοίταζε, μουρμουριζε, μου ετριζε και το ραμφακι αλλά είμαι σίγουρη ότι εάν προσπαθούσα να βάλω το χέρι μου μέσα θα άρχιζε την επίθεση.
 
Αυτό πως θα το καταλάβω όμως εφόσον βρίσκεται όλη την ημέρα εντός κλουβιου;
Ο Σαχαμπ για παράδειγμα δεν ξεκολλάει από πάνω μου οταν είναι έξω αλλά αν βάλω το χέρι μου στο κλουβί του δέχομαι κανονική επίθεση.




Ανέστη, έτσι την έριξα την πρώτη φορά. Αφού την έφερα στο ίδιο δωμάτιο με τον Σαχαμπ και μας είδε να παίζουμε μαζί, την επόμενη μέρα έφαγε για πρώτη φορά από το χέρι μου. Τώρα μάλλον δεν την ενδιαφέρει πια.

Σήμερα διάβαζα όλη την ημέρα δίπλα της. Με κοίταζε, μουρμουριζε, μου ετριζε και το ραμφακι αλλά είμαι σίγουρη ότι εάν προσπαθούσα να βάλω το χέρι μου μέσα θα άρχιζε την επίθεση.
Ζωή μου μην αγχώνεσαι, δεν νομίζω να ξεχνάνε τόσο γρήγορα, απλά τρόμαξε... Κ εσύ αν άρχιζε να σε δαγκώνει συνεχώς δεν θα σε τρομοκρατούσε; Πόσο μάλλον ένα τοσο μικρό πλάσματακια με έναν άγνωστο να προσπαθεί να το πιάσει κ εκείνη να τρέχει τρομοκρατημένη... Θέλει κι αυτή το χρόνο της...
 
Ζωή μου μην αγχώνεσαι, δεν νομίζω να ξεχνάνε τόσο γρήγορα, απλά τρόμαξε... Κ εσύ αν άρχιζε να σε δαγκώνει συνεχώς δεν θα σε τρομοκρατούσε; Πόσο μάλλον ένα τοσο μικρό πλάσματακια με έναν άγνωστο να προσπαθεί να το πιάσει κ εκείνη να τρέχει τρομοκρατημένη... Θέλει κι αυτή το χρόνο της...
Θα έχει όσο χρόνο θέλει. Δεν βιαζόμαστε άλλωστε. Αρκει μόνο να μην έχουμε χάσει το παιχνίδι μια για πάντα.
 
Θα έχει όσο χρόνο θέλει. Δεν βιαζόμαστε άλλωστε. Αρκει μόνο να μην έχουμε χάσει το παιχνίδι μια για πάντα.
Με τίποτα δεν το πιστεύω αυτό.. Αν σκεφτούμε ότι ενημερώνονται αυτά που αγοράζουμε από πετ σοπ. Που και τι δεν έχουν περάσει τα καημένα... Να ςιο σίγουρη πως όλα καλά θα πάνε💝 ειδικά με την αγάπη που της δίνεις!
 
Αρκετα ανωριμη κινηση απο την φιλη σου να πιασει ενα πουλακι το οποιο δεν γνωριζε - ηταν δικο της. Τωρα αυτο εγινε βεβαια και δεν αλλαζει ομως πιστευω πως θα το ξεπερασει με τον χρονο η μικρουλα σου
 
Και μενα ετσι κανει οταν βαζω χερι στο κλουβι, εξω ειναι ποιο ήπια! Μονο η Μαρια εχει το δικαιωμα, βεβαια αυτο σημαινει οτι ολα γινονται αρκει να θελει το πουλι!
 
Ζωη θελει υπομονη! Απτη μια μερα στην αλλη δε γινεται να επανελθει! Χρειαζεται χρονο οπως σου ειπε ο Βαγγελης κ η Σισσυ!
Ζαχαρία, από υπομονή άλλο τίποτα. Οι απαντήσεις σας με βοήθησαν και κυρίως μου έδωσαν κουράγιο.
Εχθές και σήμερα δεν έβαλα το χέρι μου αλλά κάθομαι δίπλα της. Λείπει και σε αυτήν η επαφή που είχαμε. Σήμερα όλη την ημέρα πηγαινοερχόταν στα κάγκελα από τη μεριά που βρισκόμουν κι εγώ πλησίασα με το πρόσωπο (και κρυμμένα τα χέρια μου). Έκανε σαν τρελή η μικρή μου, όπως κάνει όταν βλέπει τον Σαχαμπ 😍
Τουλάχιστον κατάλαβα ότι δεν με αντιπαθεί ολόκληρη αλλά μόνο τα χέρια μου 😂
 
Back
Top