ζιζι
PB Known Member
Καλημέρα σε όλους!
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε τον τελευταίο καιρό στην οικογένεια προστέθηκε ένα θηλυκό παρροτλετ.
Πήρα την μικρή στις 10 Φεβρουαρίου. Μετά από 4 ημέρες άρχισα να βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί. Η μικρή σταμάτησε να με φοβάται σχετικά γρήγορα. Βέβαια μας πήγε πολύ πίσω το γεγονός ότι αναγκάστηκα να την πιάσω για να την πάω στο γιατρό. Παρόλα αυτά τέλη Φεβρουαρίου άρχισε να τρώει από το χέρι μου και 1 Μαρτίου άρχισε να ανεβαίνει κανονικά στο χέρι μου για να φαει. Όλα πήγαιναν πάρα πολύ καλά μέχρι πριν από μια εβδομάδα. Η μικρή έτρεχε στην πόρτα όταν με έβλεπε και κατευθείαν πηδούσε στο χέρι μου. Ήταν σχεδόν έτοιμη να αρχίσει τις βόλτες εκτός κλουβιου. Πριν μια εβδομάδα όμως όλα άλλαξαν. Φιλοξένησα μια φίλη μου για μια ημέρα. Εκείνη την ημέρα χρειαστηκε να λείψω για δύο ώρες και ζήτησα από τη φίλη μου να μην ασχοληθεί καθόλου με τα πουλια.
Το ίδιο απόγευμα έβαλα το χέρι μου μέσα όπως συνήθως και η Εσμεράλντα άρχισε να χτυπιέται στα κάγκελα. Με φοβόταν πολύ. Ρώτησα τη φίλη μου ξανά και ξανά και τελικά μου αποκάλυψε ότι προσπάθησε να βάλει το χέρι της μέσα και η μικρή τρόμαξε πολύ και βγήκε από το κλουβί. Πήγε στο κουρτινοξυλο, πέταξε από εδώ και από εκεί μέχρι που η φίλη μου την έπιασε και την έβαλε πάλι στο κλουβί. Όλος ο κόπος μου πήγε χαμένος. Έκτοτε η μικρή ηρέμησε αρκετά, δεν χτυπιέται πια στα κάγκελα αλλά δεν με θέλει. Αυτή την εβδομάδα εφαγε μερικές φορές από το χέρι μου ενώ η ίδια βρισκόταν σε πατηθρα, ανέβηκε δύο φορές μονο στο χέρι μου για να φάει ενώ τις περισσότερες φορές με το που βάζω το χέρι μου αρχίζει η επίθεση. Ανοίγει το ράμφος και προσπαθεί να δαγκώσει το χέρι μου. Προσπαθώ περισσότερες φορές την ημέρα σε σχέση με πριν αλλά όλα έχουν αλλάξει. Δεν ξερω πως να χειριστώ την κατάσταση. Μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να άρχισε να προστατεύει το χώρο της γιατί ακριβώς την ίδια επίθεση δέχομαι και από τον Σαχαμπ όταν βάζω το χέρι στο κλουβι.
Επιπλέον είδα προχθές μερικά πουπουλακια στον πάτο και σκέφτηκα ότι είναι ακριβώς στην ίδια ηλικία που άρχισε η πτερορροια του Σαχαμπ και τα ατελείωτα νεύρα.
Τι να κάνω βρε παιδιά; Η Εσμεράλντα ήταν καταπληκτικό πουλάκι, δεν δάγκωνε ποτέ, τα πηγαίναμε μια χαρά και τώρα με αντιμετωπίζει σαν επικίνδυνο εισβολέα και μου επιτίθεται.
Δεν θέλω ούτε να φανταστώ τι συνέβη όταν βγήκε έξω και την τρόμαξε τόσο πολύ
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε τον τελευταίο καιρό στην οικογένεια προστέθηκε ένα θηλυκό παρροτλετ.
Πήρα την μικρή στις 10 Φεβρουαρίου. Μετά από 4 ημέρες άρχισα να βάζω το χέρι μου μέσα στο κλουβί. Η μικρή σταμάτησε να με φοβάται σχετικά γρήγορα. Βέβαια μας πήγε πολύ πίσω το γεγονός ότι αναγκάστηκα να την πιάσω για να την πάω στο γιατρό. Παρόλα αυτά τέλη Φεβρουαρίου άρχισε να τρώει από το χέρι μου και 1 Μαρτίου άρχισε να ανεβαίνει κανονικά στο χέρι μου για να φαει. Όλα πήγαιναν πάρα πολύ καλά μέχρι πριν από μια εβδομάδα. Η μικρή έτρεχε στην πόρτα όταν με έβλεπε και κατευθείαν πηδούσε στο χέρι μου. Ήταν σχεδόν έτοιμη να αρχίσει τις βόλτες εκτός κλουβιου. Πριν μια εβδομάδα όμως όλα άλλαξαν. Φιλοξένησα μια φίλη μου για μια ημέρα. Εκείνη την ημέρα χρειαστηκε να λείψω για δύο ώρες και ζήτησα από τη φίλη μου να μην ασχοληθεί καθόλου με τα πουλια.
Το ίδιο απόγευμα έβαλα το χέρι μου μέσα όπως συνήθως και η Εσμεράλντα άρχισε να χτυπιέται στα κάγκελα. Με φοβόταν πολύ. Ρώτησα τη φίλη μου ξανά και ξανά και τελικά μου αποκάλυψε ότι προσπάθησε να βάλει το χέρι της μέσα και η μικρή τρόμαξε πολύ και βγήκε από το κλουβί. Πήγε στο κουρτινοξυλο, πέταξε από εδώ και από εκεί μέχρι που η φίλη μου την έπιασε και την έβαλε πάλι στο κλουβί. Όλος ο κόπος μου πήγε χαμένος. Έκτοτε η μικρή ηρέμησε αρκετά, δεν χτυπιέται πια στα κάγκελα αλλά δεν με θέλει. Αυτή την εβδομάδα εφαγε μερικές φορές από το χέρι μου ενώ η ίδια βρισκόταν σε πατηθρα, ανέβηκε δύο φορές μονο στο χέρι μου για να φάει ενώ τις περισσότερες φορές με το που βάζω το χέρι μου αρχίζει η επίθεση. Ανοίγει το ράμφος και προσπαθεί να δαγκώσει το χέρι μου. Προσπαθώ περισσότερες φορές την ημέρα σε σχέση με πριν αλλά όλα έχουν αλλάξει. Δεν ξερω πως να χειριστώ την κατάσταση. Μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να άρχισε να προστατεύει το χώρο της γιατί ακριβώς την ίδια επίθεση δέχομαι και από τον Σαχαμπ όταν βάζω το χέρι στο κλουβι.
Επιπλέον είδα προχθές μερικά πουπουλακια στον πάτο και σκέφτηκα ότι είναι ακριβώς στην ίδια ηλικία που άρχισε η πτερορροια του Σαχαμπ και τα ατελείωτα νεύρα.
Τι να κάνω βρε παιδιά; Η Εσμεράλντα ήταν καταπληκτικό πουλάκι, δεν δάγκωνε ποτέ, τα πηγαίναμε μια χαρά και τώρα με αντιμετωπίζει σαν επικίνδυνο εισβολέα και μου επιτίθεται.
Δεν θέλω ούτε να φανταστώ τι συνέβη όταν βγήκε έξω και την τρόμαξε τόσο πολύ