Χριστιάνα αυτό που λες το έκανα παλιά με τα καναρίνια που εκπαίδευα. Στο κλουβί κάτω από την πόρτα είχα ένα κλαδί ανάποδα (προς τα έξω). Τα πιο πολλά τα άφηνα για ώρες με την πόρτα ανοιχτή και κάποια στιγμή που δεν το περίμενα τα έβλεπα στο κλαδί και να εξερευνούν το κλουβί τους από έξω. Ακόμη και όταν τα προσέλκυα με λιχουδιές σε περίπτωση που ένιωθαν άβολα έξω από το κλουβί τους ήταν πολύ πιο εύκολο να πηδήξουν στο κλαδάκι και από κει μέσα στο κλουβί. Πριν το κάνω αυτό είχα περιπτώσεις πανικού. Κάποιες φορές στην προσπάθεια να επιστρέψει μέσα το πουλί έπεφτε πάνω στα κάγκελα και από κει και πέρα επικρατούσε πανικός. Όταν όμως συνηθίσουν το κλαδί κάτω από την πόρτα, τους είναι πολύ πιο εύκολο να επιστρέψουν και νοιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Σχετικά με τον Μάρκο, υπομονή προτείνω. Θα σε ξαναεμπιστευθεί σύντομα πιστεύω, αρκεί να συνεχίσεις. Και για λίγο καιρό μην προσπαθήσεις να τον βγάλεις έξω, μέχρι να ξεχάσει την πρώτη τραυματική του εμπειρία.