γιωργο καλημερα. Διαβαζωντας το προιγουμενο θεμα που εκλεισε και πολη σωστα κατα την γνωμη μου ''γιατι σε φοβαται ο παπαγαλο σου'' μου δημιουργηθηκε ενα ερωτημα. στο φορουμ γραφτηκαμε πιθανον για επικοδομητικο διαλογο και επιληση θεματων, κατευθηνση βηματων στις απορειες μας. ειναι πολη σημαντικο να αξιολογουμε την καθε αποψη και να πρατουμε με βηματα εμπιστοσηνης. Νομιζω οτι η ολη κουβεντα που πρεπει να γινετε αρχικα στην σχεση σου με τον παπαγαλο σου ειναι θεματα διατροφης και διαβιωσης. ειναι πολη σημαντικο να καταλαβης οτι εχεις εναν αγριο παπαγαλο, που αυτη την στιγμη δεν ανεχεται καν την παρουσια σου, ποσο περισοτερο να φτανης σε αποσταση αναπνοης με καλουδια. Νομιζω γιωργο οτι δεν εχεις αντιληφθη την ουσια οσων σου προταθηκαν απο αξιολογα μελη με χρονια εμπειριας. ειναι πολη σημαντικο να κατανοησουμε γιωργο τις ερωτησεις και πραξεις προοδου, απο αυτες τις εμονης. Γιωργο εχεις δυο επιλογες. την μεθοδο της βιασυνης υπαρχουν πολλες αποψεις περι αυτης της μεθοδου και πολλες συμβουλες σε ομαδες που μακρια απο εμενα, και η μεθοδος της υπομονης και των αργων υγειων βηματων. Γιωργο η εξημερωση του παπαγαλου σου ισως παρει και μηνες, καλη σκεψη