Αναπαραγωγή Πως μπορούμε να αποφύγουμε τη δυστοκία;

Εγγραφή
27 Ιουλ 2016
Μηνύματα
2.409
Πόλη
Χαλάνδρι
Επειδή μόλις απέκτησα κι εγώ θηλυκό πουλάκι, θα ήθελα με την ευκαιρία να ρωτήσω πως θα μπορούσα να αποφύγω κάτι τέτοιο; Η χορήγηση ασβεστίου είναι η λύση; Πρέπει να γίνεται όλο το χρόνο; Και μιλάμε "αποκλειστικά" για υγρό ασβέστιο στο νερό ή μπορεί να υποκατασταθεί απ' το γκριτ και την πέτρα ασβεστίου;
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το γκριτ να το αποφεύγεις καλύτερα... Εγώ έχω μόνιμα στα κλουβιά μινεραλ και σουπιοκκοκαλο...
Δεν φτάνει μόνο το πουλάκι να τρώει αυγό η συμπλήρωματα...
Χρειάζονται και ήλιο. Για να μπορούν να κρατήσουν στον οργανισμό τους το ασβέστιο...
 
Το γκριτ να το αποφεύγεις καλύτερα... Εγώ έχω μόνιμα στα κλουβιά μινεραλ και σουπιοκκοκαλο...
Δεν φτάνει μόνο το πουλάκι να τρώει αυγό η συμπλήρωματα...
Χρειάζονται και ήλιο. Για να μπορούν να κρατήσουν στον οργανισμό τους το ασβέστιο...
Σουπιοκόκκαλο της έχω ήδη, εσύ ποιο mineral έχεις Εύα;
 
Διονύση θα καταθέσω την δική μου προσωπική γνώμη και εμπειρία. Είναι ο τρίτος συνεχόμενος χρόνος που έχω επιτυχημένη γέννα (ύστερα από 3 ανεπιτυχή χρόνια) και ο πέμπτος αναπαραγωγικός κύκλος που θα ολοκληρωθεί σε 4-5 μέρες με τον απογαλακτισμό των νεοσσών. Μέχρι τώρα δεν είχα κάποιο περιστατικό δυστοκίας-στους 2 πρώτους κύκλους μάλιστα δεν χρησιμοποίησα καθόλου υγρό συμπλήρωμα ασβεστίου και είχα μάλιστα γέννα επιτυχή με 7 αυγά. Θεωρώ λοιπόν πως αν υπάρχει σουπιοκόκκαλο διαθέσιμο 365 μέρες το χρόνο (την πέτρα προσωπικά δεν την εμπιστεύομαι και τόσο) κυρίως και σε δεύτερο βαθμό minerals ή grit ή τσόφλι αυγού σε σκόνη (με την ανάλογη επεξεργασία) τότε τα πουλιά έχουν επάρκεια ασβεστίου έτσι ώστε ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας γέννας. Συμπλήρωμα δίνουμε από δική μας ανασφάλεια (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) μην τύχει και πάει κάτι στραβά. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής θα συνεχίσω να δίνω, πάντα όμως μετά το πρώτο αυγό και με παύση μετά το τελαυταίο, παρότι γενικά είμαι εναντίον των χημικών σκευασμάτων.
Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε δυστοκία είναι η πρώιμη ηλικία που μπορεί να μπει σε αναπαραγωγική φάση ένα πουλάκι. Σε άρθρα σχετικά με την αναπαραγωγή των πάροτλετ αναφέρεται ότι μπορούν να μπουν σε διαδικασία από την ηλικία των 12 μηνών (εγώ πλεόν προσωπικά προτείνω τους 18 μήνες). Πουλάκια μικρότερης ηλικίας δεν έχουν ωριμάσει τόσο σωματικά όσο και σαν προσωπικότητες και με μεγάλες πιθανότητες θα έχουμε είτε αποτυχημένες γέννες είτε δυστοκίες (κάτι που μπορεί να έπαιξε το ρόλο του και στην περίπτωση της Εύας καθώς το θηλυκό της ήταν οριακά 11-12 μηνών). Σ' αυτή την περίπτωση η καλύτερη "θεραπεία" είναι η πρόληψη.Φροντίζουμε έτσι ώστε να μην δημιουργούνται οι συνθήκες εκείνες που μπορεί να ενεργοποιήσουν τα αναπαραγωγικά ένστικτά των πουλιών (αυτό ισχύει γενικά αν δεν θέλουμε γέννες, ανεξαρτήτου ηλικίας).Βασική συνθήκη ενεργοποίησης αυτών των ενστίκτων για μένα είναι η παρουσία φωλιάς ή σκευών που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με αυτή την ιδιότητα.Φωλιά δεν βάζουμε σε παπαγάλους γενικά για κανένα λόγο.Αν μιλάμε για πουλιά ταϊσμένα στο χέρι που κινούνται ελεύθερα σε ορισμένο χώρο τα αποτρέπουμε από την εύρεση κρυψώνων που πάλι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φωλιά.Άλλες ενέργειες είναι η προσομοίωση φωτισμού χειμώνα δηλαδή περισσότερες ώρες σκοτάδι-λιγότερες φως στο χώρο διαμονής των πουλιών και η πιο λιτή διατροφή με μείωση της πρωτεΐνης (αυγό-αυγοτροφή).
 
Θεωρώ λοιπόν πως αν υπάρχει σουπιοκόκκαλο διαθέσιμο
Είναι να μην σου τύχει.
Αν το πουλί ζει σε λάθος συνθήκες κυρίως απουσία ηλιακού φωτός η δυστοκία είναι κάτι που δύσκολα θα αποφευχθεί.
Καλό είναι να μην είμαστε καθόλου χαλαροί όταν βλέπουμε να βγαίνουν αυγά αλλά να παρακολουθούμε πολύ στενά και να παρατηρούμε τις συμπεριφορές που θα μας "προδώσουν" το πιθανό πρόβλημα.
 
αληθεια, υπαρχει καποιο ειδος βιταμινης (εκτος βεβαια συκωτι και ψαρικα) για την υπακατασταση του ηλιου; Σιγουρα ειναι καλυτερη η εκθεση στον ηλιο, αλλα θυμαμαι καποτε στις σαυρες που ζουν σε ενυδρεια οι τροφες τους ηταν εμπλουτισμενες με βιταμινη D διοτι δεν μπορουσαν να ηταν σε απευθειας εκθεση στον ηλιο.
 
Η δική μου άποψη είναι ότι τα πουλάκια που φροντίζουμε - εκτρέφουμε είναι απλώς λαπάδες σε σχέση με τα αντίστοιχα πουλιά της φύσης. Επιτρέψτε μου την έκφραση αλλά είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να εκφράσω αυτό που θέλω να πω. Σε αυτό άλλωστε οφείλεται και ο λόγος που διαφωνώ συνήθως με κάθε πρόταση που ξεκινά με "τα πούλια στη φύση".

Νομίζω ότι δεν μπορείς να περιμένεις από ένα πουλί που έχει το 50% ή και λιγότερο της μυικής μάζας ενός άγριου πουλιού του ίδιου είδους, να αντιδράσει δίνοντάς του ασβέστιο στη συνιστώμενη δόση ολόκληρο το χρόνο ή και μεγαλύτερη δόση σε περίπτωση ανάγκης. Εάν συμβεί, είναι θέμα τύχης ή μικρής πιθανότητας.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι περισσότερο ολιστική και λιγότερο συγκεκριμένη. Τα κατοικίδια πουλιά χρειάζονται να τους παρέχουμε κατά το δυνατόν φυσικές συνθήκες διαβίωσης. Καταλαβαίνω ότι οι όροι κατοικίδιο και φυσικές συνθήκες διαβίωσης είναι αντιφατικοί και οποιαδήποτε προσπάθεια προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση γίνεται εις βάρος της άλλης, αλλά υπάρχουν κάποια αντικειμενικά προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται διαφορετικά, ούτε με συμπληρώματα ούτε με φάρμακα, κάτω από αυτές τις συνθήκες.
 
Είχα ζευγάρια μπάτζι, κοκατιλ, ζεμπρακια, καναρίνια που μου χάρισαν πολλά ζουζούνια και δεν είχα ποτέ απώλειες. Αυτό που έχω να πω είναι ότι παρεχοντας σουπιοκοκκαλο και αυγό δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα δυστοκιας λόγω ασβεστίου. Αντιθέτως έχασα ένα μπάτζι από δυστοκια που προκλήθηκε από απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας όπως μου είπε ο πτηνιατρος. Η εικόνα που αντίκρισα όταν άνοιξα την φωλιά με στοιχειωνε χρόνια. Η καημένη ήταν νεκρή με ανοιχτές τις φτερούγες της για να κρατήσει ζεστά τα υπόλοιπα αυγά.
 
Είχα ζευγάρια μπάτζι, κοκατιλ, ζεμπρακια, καναρίνια που μου χάρισαν πολλά ζουζούνια και δεν είχα ποτέ απώλειες. Αυτό που έχω να πω είναι ότι παρεχοντας σουπιοκοκκαλο και αυγό δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα δυστοκιας λόγω ασβεστίου. Αντιθέτως έχασα ένα μπάτζι από δυστοκια που προκλήθηκε από απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας όπως μου είπε ο πτηνιατρος. Η εικόνα που αντίκρισα όταν άνοιξα την φωλιά με στοιχειωνε χρόνια. Η καημένη ήταν νεκρή με ανοιχτές τις φτερούγες της για να κρατήσει ζεστά τα υπόλοιπα αυγά.
Καλησπερα... λυπαμαι πολυ για το παπαγαλακι σου, αυτο που λες... Προσωπικα το ακουω πρωτη φορα...
Εμενα ομως δυστυχως ειχε έλλειψη ασβεστιου. Γιαυτο και επαθε τη δυστοκια...
Βλεπω μενεις Θεσσαλονίκη, σε ποιον γιατρο την ειχες παει;
Θα ηθελα να μαθω εφοσον επιτρεπεται να αναφερεις το ονομα του γιατρου...
 
  • Like
Αντιδράσεις: ianos
Καλησπερα... λυπαμαι πολυ για το παπαγαλακι σου, αυτο που λες... Προσωπικα το ακουω πρωτη φορα...
Εμενα ομως δυστυχως ειχε έλλειψη ασβεστιου. Γιαυτο και επαθε τη δυστοκια...
Βλεπω μενεις Θεσσαλονίκη, σε ποιον γιατρο την ειχες παει;
Θα ηθελα να μαθω εφοσον επιτρεπεται να αναφερεις το ονομα του γιατρου...
Από όσο ξέρω ένας είναι στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμαριά. Βέβαια λείπω από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι. Αν επιτρέπεται θα σου γράψω και το όνομά του.
 
Από όσο ξέρω ένας είναι στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμαριά. Βέβαια λείπω από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι. Αν επιτρέπεται θα σου γράψω και το όνομά του.
Ναι, επιτρέπεται.
 
Back
Top