Υπομονή, πάρα πολυ υπομονή. Τον δικό μου τον έχω 5 χρόνια και ακόμα δαγκώνει (ελαφρά) οταν βαζω το χέρι στο κλουβί του. Είναι το σπίτι τους, το υπερασπίζονται και δε θέλουν επεμβάσεις ακόμα κι απ' αυτούς που αγαπουν. Σκέψου οτι ο δικός μου ζει εξ' ολοκλήρου εκτός κλουβιου (εκτός του ύπνου) αλλά παρ' όλα αυτά όταν βάζω χέρι στο κλουβί του να το φτιάξω "θυμώνει". Το ίδιο και με τη μικρή μου.
Αγάπη, υπομονή και δώστου χρόνο, ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ να ηρεμήσει και να συνηθίσει το νεο του σπίτι. Θα σε καλέσει μόνο του όταν είναι έτοιμο, το να επεμβαίνουμε εμείς νομίζοντας ότι τα "εκπαιδεύουμε" βγαίνει εννιά στις δέκα φορές καταστροφικό. Ασε το χρόνο να δουλέψει υπερ σου και υπερ του, και φρόντιζέ το όσο καλύτερα μπορείς. Και άστο ήσυχο να καταλάβει που βρίσκεται και να γνωρίσει το νέο του περιβάλλον.
Οι αλλαγές στο κλουβί του απαγορεύονται για την ώρα, θα το αγχώσουν.
Καλώς το δέχτηκες.