Ο ένας μικρός μου (ο οποίος μέχρι 1,5 έτους ήταν σε άλλη οικογένεια) σήμερα είναι 3,5, έλεγε το όνομά του (Yolo) , "που είναι το πουλάκι" και σφύριζε τον ύμνο του παναθηναϊκού. (πέρναγε πολλές ώρες μόνος του, ακούγοντάς τα μαγνητοφωνημένα) όσο έλειπαν στη δουλειά οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του.
Μέσα σε ένα 2μηνο από την ένταξή του στην οικογένειά μας, με τους άλλους 2 (Angel και Kiss) οι οποίοι δεν λένε καμία λέξη, σταμάτησε να λέει το όνομά του (παρότι εξακολουθεί και το ακούει), όπως και τη φράση "που είναι το πουλάκι",
ΕΥΤΥΧΩΣ σταμάτησε και τον ύμνο του παναθηναϊκού.

Και προσπαθεί να μιμηθεί τους ήχους που τραγουδάνε τα 2 αδελφάκια (Angel και Kiss).
Όπως αναφέρθηκε σωστά, είναι καθαρά θέμα του κάθε πτηνού, αλλά και του περιβάλλοντος στο οποίο ζει. Αν συμβιώνει με άλλα πουλάκια, το πιθανότερο και λογικότερο είναι να "μάθει" από αυτά και όχι από εσένα.
Να συμπληρώσω ότι προσωπικά είμαι αντίθετος στη διαδικασία με τα κασετόφωνα, η οποία μπορεί να δουλεύει, όμως έτσι τα πουλάκια δεν αντιλαμβάνονται τις λέξεις με την έννοια τους, απλά τις αναπαράγουν και μάλιστα με τη σειρά που θα τις ακούν ηχογραφημένες, είναι μιας μορφής "πλύσης εγκεφάλου" με την οποία απλά δε συμφωνώ.
Προσωπικά εστιάζω στο να καταλαβαίνουν τις λίγες λέξεις που μπορούν έτσι και αλλιώς, όπως το "'έλα" και το "μη" από το να μάθουν να "μιλάνε"