Καλημέρα.
Θέλει πολύ υπομονή από πλευράς σου για να του μάθεις τι επιτρέπεται και τι όχι και σε τι βαθμό.
Οκ, οι παπαγάλοι δεν είναι σκύλοι και ποτέ δεν θα δεχτούν τα όρια όπως ακριβώς τα έχουμε εμείς στο μυαλό μας.
Δεν μπορώ βέβαια να καταλάβω αν με το δάγκωμα εννοείς ότι όντως σε δαγκώνει δυνατά για να σε πονέσει ή αν απλά δοκιμάζει το χέρι σου κλπ , μιας και οι παπαγάλοι χρησιμοποιούν το ράμφος τους όπως εμείς τα χέρια μας.
Αν σου έχει δείξει ότι δεν θέλει ακόμα να το χαϊδεύεις στο κεφάλι, τότε απλά δεν θα το κάνεις.
Θέλει υπομονή για να μάθετε ο ένας τον άλλον και για να σε εμπιστευτεί.
Κάτι που μπορείς να κάνεις είναι να το πάς βήμα βήμα.
Στην αρχή απλά θα βάζεις το δάχτυλο σου από πάνω στον αέρα κρατώντας το κεχρί με το άλλο χέρι, χωρίς να τρώει ο παπαγάλος.
Αν δεν κάνει κίνηση να δαγκώσει θα του δώσεις κεχρί (το ίδιο θα κάνεις και αν απλά δοκιμάσει με το ράμφος του απαλά το δάχτυλο σου, που λογικά αυτό θα κάνει).
Μετά θα του ακουμπάς το κεφαλάκι και αν είναι ήσυχος θα πεις μπράβο και θα δώσεις κεχρί.
Σιγά σιγά θα το κρατάς όλο και πιο πολύ ώρα το χέρι σου εκεί, μέχρι να δεί ότι δεν έχει κάτι να φοβάται και ότι του αρέσει κι όλας (μιας και οι παπαγάλοι μεταξύ τους ξύνουν ο ένας τον άλλον, στο κεφάλι και το λαιμό).
Είναι δηλαδή κάτι που τους αρέσει αυτό, όμως πρέπει πρώτα να εμπιστευτεί το φιλαράκι/ταίρι του.
Έχε στο μυαλό σου ότι σκοπός σου δεν είναι να μην ακουμπάει ποτέ το χέρι σου με το ράμφος του, αλλά να μην σε δαγκώνει δυνατά :)
Η σχέση με τον παπαγάλο μας χτίζετε μέρα με την μέρα και θα το καταλάβεις αυτό σε λίγα χρόνια που πλέον θα ζείτε κανονικά ο ένας στην καθημερινότητα του άλλου :)