Γενικά Πώς διατηρείται το λιπόχρωμα στους Αχάτες μωσαϊκού τύπου;

[Stavros]

Οι Αχάτες μωσαϊκού είναι ίσως η πιο δημοφιλής εκτροφή μελανινικών καναρινιών στην Ελλάδα. Πως διατηρείται το λιπόχρωμα (κόκκινο ή κίτρινο) στο πτέρωμα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό απόδοσης του λιποχρώματος όμοιο με αυτόν των αμιγώς λιποχρωμικών καναρινιών ή όχι;

Αν είναι ο ίδιος, ποια είναι η διαδικασία χορήγησης χρωστικής; Πότε ξεκινά, μέχρι πότε συνεχίζεται και κάθε πότε πρέπει να επαναλαμβάνεται;

 

[Deukalion]

Ο μηχανισμός παραγωγής λιποχρώματος είναι ίδιος σε όλα τα καναρίνια. Αν υπάρξει τρόπος να αφαιρέσουμε τα καροτινοειδή απο την διατροφή τους, τότε όλα θα μείνουν άσπρα μετά απο μια πτερόρροια.

Το μωσαικό είναι ένα είδος πτερώματος το οποίο, γονιδιακά, ορίζει τα σημεία εναπόθεσης λιποχρώματος να είναι συγκεκριμένα. Αυτό έχει θεσπίσει και ένα πρότυπο, του πως πρέπει να είναι ένα μωσαικό. Για να περιοριστεί λοιπόν η διασπορά του λιποχρώματος, δεν βάφουμε τους νεοσσούς των μωσαικών μέχρι να έρθει η αλλαγή του πρώτου πτερώματος, περίπου 45 μέρες απο την γέννησή τους. Αν τα βάφαμε θα είχαμε μια τυχαία διασπορά λιποχρώματος στα πτερύγια και την ουρά. Αφήνουμε αυτά τα σημεία να αναπτυχθούν χωρίς χρώσεις και έπειτα ξεκινάμε το βάψιμο, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό τόνο χρώματος και έως εκεί που ορίζει η γονιδιακή πληροφορία.

Στα μελανινικά καναρίνια το βάρος και η κρίση πέφτει στις μελανίνες. Σε έναν διαγωνισμό όμως όλα μετράνε και μια κακή διασπορά του λιποχρώματος, κόβει βαθμούς. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο αυστηρά όπως στα καθαρά λιποχρωμικά, όπου και για αυτό διαγωνίζονται.

Σε πουλιά που φτάνουν την ετήσια πτερόρροιά τους ελάχιστα μπορούν να γίνουν, αφού όλο το πτέρωμα αλλάζει ταυτόχρονα, συνεπώς το βάψιμο ξεκινά κανονικά πριν την πτερόρροια και υπάρχει, θέλοντας και μή, λιποχρωμική διασπορά.

Για τα κίτρινα υπάρχουν λουτεινούχα σκευάσματα και γενικά όλα τα ξανθόφυλλα καροτινοειδή θα βάψουν απο κίτρινο έως πορτοκαλί. Το σημαντικό είναι να καταλάβουμε πως σε ένα κόκκινο καναρίνι τρέχουν ταυτόχρονα και οι δύο μηχανισμοί παραγωγής λιποχρώματος, του κίτρινου και του κόκκινου. Συνεπώς μόνο αν δίνουμε πιο πολλά καροτένια μπορούμε να εξασφαλίσουμε ένα κόκκινο χρώμα.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο σε ένα κόκκινο μωσαικό να βλέπουμε ελαφριές κίτρινες αποχρώσεις στα κινητήρια των πτερυγίων, κάτι που συμβαίνει όταν χορηγούμε ξανθοφύλλες πριν την πρώτη πτερόρροια των νεοσσών. Το κοινό μυστικό όμως είναι οτι δεν επιτυγχάνεται το πρότυπο του κόκκινου μόνο με καροτένια, θέλει και ξανθοφύλλες. Όλα αυτά έχουν μικρή αλλά όχι αμελητέα σημασία σε ένα μελανινικό καναρίνι.