Αναπαραγωγή Πώς καταβαινω ότι η κανάρα ταΐζει όλα τα μικρά;
- Θεματοθέτης Pandal
- Ημερομηνία
misalouris
PB Supporter
Η κανάρα όπως και όλα τα άλλα πουλιά δεν επιλέγει πιο θα ταΐσει και πιο θα αφήσει νηστικό..
Όπου βλέπει ανοιχτό στόμα... ρίχνει μέσα τροφή.
Αν τώρα κάποιο μικρό για λόγους κυρίως κακής υγείας δεν ανοίγει το στόμα να τραφεί.. Τότε υπολείπεται από τα υπόλοιπα σε τροφή και σύντομα πεθαίνει.
Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παρέχουμε τη σωστή πρωτεϊνούχα τροφή και τίποτε περισσότερο.
Γνωρίζω πως οι περισσότεροι από μας από αδημονία "επισκεπτόμαστε" τακτικά τη φωλιά και κοιτάμε να δούμε αν τα πουλιά ζουν, αν είναι ταϊσμένα κλπ... Το κάνω κι εγώ μετά από σχεδόν 4 δεκαετίες εκτροφής.
Αυτή την κατάσταση όμως τη θεωρώ εντελώς φυσιολογική όταν η "επίσκεψη" είναι απόλυτα σύντομη, στο χρόνο που η κανάρα απουσιάζει από τη φωλιά και κυρίως χωρίς να υπάρξει επαφή δική μας με τα πουλάκια.
Αν τώρα σε κάποια από αυτές τις επισκέψεις δούμε άδειο τον οισοφάγο από κάποιο πουλάκι... αυτό δε σημαίνει ότι είναι ατάιστο και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του... αλλά ότι ήρθε η σειρά του να φάει...
Θα έχετε άλλωστε παρατηρήσει πως τα άλλα που έχουν φαγητό.. Βυθίζονται στο βάθος της φωλιάς για τον επερχόμενο ύπνο τους...
Δηλαδή η κανάρα δεν ταΐζει όλα τα πουλιά την ίδια στιγμή με ρυθμό..
Ειδικά μετά την 5-6 μέρα της ζωής τους, που στο παιχνίδι ταΐσματος μπαίνει και ο αρσενικός ο όποιος αρχικός "ρυθμός"... εξαφανίζεται.
Και αν εξ αιτίας ενός άδειου οισοφάγου μπούμε σε δίλημμα στο αν πρέπει ή όχι να ταϊσουμε τα μικρά η απάντηση θα πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο όχι.
Δεν ταΐζουμε τα μικρά που μας μοιάζουν ατάιστα όταν υπάρχουν στο βάθος της φωλιάς άλλα ταϊσμένα.
Το τάισμα με κρέμες απαιτεί γνώση από τον εκτροφέα, απολύμανση κάθε εργαλείου, σωστές θερμοκρασίες του χυλού και πάνω απ' όλα απόλυτος κίνδυνος για τη ζωή των μικρών.
Τώρα αν θέλουμε.. χάριν του όμορφου συναισθήματος να βάλουμε μια δυο σταγονίτσες φαγητό στον οισοφάγο των μικρών ακολουθούμε όλα όσα προανέφερα... και όχι αδόκιμα ότι νομίζουμε εμείς πως αρκούν.
Όπου βλέπει ανοιχτό στόμα... ρίχνει μέσα τροφή.
Αν τώρα κάποιο μικρό για λόγους κυρίως κακής υγείας δεν ανοίγει το στόμα να τραφεί.. Τότε υπολείπεται από τα υπόλοιπα σε τροφή και σύντομα πεθαίνει.
Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παρέχουμε τη σωστή πρωτεϊνούχα τροφή και τίποτε περισσότερο.
Γνωρίζω πως οι περισσότεροι από μας από αδημονία "επισκεπτόμαστε" τακτικά τη φωλιά και κοιτάμε να δούμε αν τα πουλιά ζουν, αν είναι ταϊσμένα κλπ... Το κάνω κι εγώ μετά από σχεδόν 4 δεκαετίες εκτροφής.
Αυτή την κατάσταση όμως τη θεωρώ εντελώς φυσιολογική όταν η "επίσκεψη" είναι απόλυτα σύντομη, στο χρόνο που η κανάρα απουσιάζει από τη φωλιά και κυρίως χωρίς να υπάρξει επαφή δική μας με τα πουλάκια.
Αν τώρα σε κάποια από αυτές τις επισκέψεις δούμε άδειο τον οισοφάγο από κάποιο πουλάκι... αυτό δε σημαίνει ότι είναι ατάιστο και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του... αλλά ότι ήρθε η σειρά του να φάει...
Θα έχετε άλλωστε παρατηρήσει πως τα άλλα που έχουν φαγητό.. Βυθίζονται στο βάθος της φωλιάς για τον επερχόμενο ύπνο τους...
Δηλαδή η κανάρα δεν ταΐζει όλα τα πουλιά την ίδια στιγμή με ρυθμό..
Ειδικά μετά την 5-6 μέρα της ζωής τους, που στο παιχνίδι ταΐσματος μπαίνει και ο αρσενικός ο όποιος αρχικός "ρυθμός"... εξαφανίζεται.
Και αν εξ αιτίας ενός άδειου οισοφάγου μπούμε σε δίλημμα στο αν πρέπει ή όχι να ταϊσουμε τα μικρά η απάντηση θα πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο όχι.
Δεν ταΐζουμε τα μικρά που μας μοιάζουν ατάιστα όταν υπάρχουν στο βάθος της φωλιάς άλλα ταϊσμένα.
Το τάισμα με κρέμες απαιτεί γνώση από τον εκτροφέα, απολύμανση κάθε εργαλείου, σωστές θερμοκρασίες του χυλού και πάνω απ' όλα απόλυτος κίνδυνος για τη ζωή των μικρών.
Τώρα αν θέλουμε.. χάριν του όμορφου συναισθήματος να βάλουμε μια δυο σταγονίτσες φαγητό στον οισοφάγο των μικρών ακολουθούμε όλα όσα προανέφερα... και όχι αδόκιμα ότι νομίζουμε εμείς πως αρκούν.
Τελευταία επεξεργασία: