Η γενετική τροποποίηση είναι ένα σύνολο ειδικών τεχνολογιών που αλλάζουν τη γενετική σύσταση ζωντανών οργανισμών όπως τα ζώα τα φυτά και τα βακτήρια και αφορά την προσθήκη, την αφαίρεση, την αντικατάσταση ή τη σίγαση ενός γονιδίου.
Ο συνδυασμός των γονιδίων από τους διαφορετικούς οργανισμούς είναι γνωστός ως τεχνολογία ανασυνδυαζόμενου DNA, και ο προκύπτων οργανισμός ονομάζεται "γενετικά τροποποιημένος," "γενετικά κατασκευασμένος," ή "διαγονιδιακός."
Όπως όλες οι νέες τεχνολογίες, οι GM τεχνολογίες θέτουν μερικούς κινδύνους, και γνωστούς και άγνωστους. Οι διαμάχες που περιβάλλουν τα τρόφιμα και τις GM καλλιέργειες εστιάζουν συνήθως στην ανθρώπινη και περιβαλλοντική ασφάλεια, το μαρκάρισμα και την επιλογή των καταναλωτών, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, την ηθική, την ασφάλεια των τροφίμων, τη μείωση της ένδειας, και τη διατήρηση του περιβάλλοντος.
Το 2003, περίπου 167 εκατομμύρια στρέμματα (67,7 εκατομμύρια εκτάρια) που καλλιεργήθηκαν από 7 εκατομμύρια αγρότες σε 18 χώρεςʼ φυτεύτηκαν με διαγονιδιακές καλλιέργειες, κυρίως με ζιζανιοκτόνο - και εντομοκτόνο-ανθεκτική σόγια, καλαμπόκι, βαμβάκι, και canola. Άλλες καλλιέργειες που καλλιεργήθηκαν εμπορικά ή δοκιμάστηκαν στο χωράφι είναι μια γλυκιά πατάτα ανθεκτική σε έναν ιό που θα μπορούσε να αποδεκατίσει την μεγαλύτερη μέρος της αφρικανικής συγκομιδής, του ρυζιού με το αυξημένο ποσοστό σιδήρου και βιταμινών που μπορούν να ανακουφίσουν το χρόνιο υποσιτισμό στις ασιατικές χώρες, και ποικίλες καλλιέργειες ικανές να επιζήσουν σε ακραίες συνθήκες.
