Ίσως το να αναφερθούμε σε αυτό το θέμα είναι λίγο νωρίς όμως πιστεύω ότι το άλφα και το ωμέγα σε μία σωστή και επιτυχημένη αναπαραγωγή είναι η σωστή επιλογή γεννητόρων. Από αυτήν την επιλογή μας θα εξαρτηθούν πολλά για το μέλλον της εκτροφής μας.
Από το πόσο σωστά θα διαλέξουμε τους μελλοντικούς γονείς εξαρτάται και το μέλλον το δικό μας. Και τι εννοώ; Πάρα πολύ φίλοι, με τα πρώτα αποτυχημένα ζευγαρώματα απογοητεύονται και ρίχνουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους σε άλλα είδη πουλιών συνήθως καναρίνια ή ακόμα αλλάζουν και χόμπι.
Κανείς βέβαια δεν λέει ότι είναι όλα εύκολα και απλά. Όμως σχεδόν ποτέ, κανείς δεν ρίχνει το φταίξιμο μίας αποτυχημένης αναπαραγωγής σε λάθος δικό του. Πάντα φταίνε τα πουλιά. Όμως δεν είναι έτσι. Πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι εμείς βάζουμε τα πουλιά μαζί. Άρα το αλφα και το ωμέγα σε μία επιτυχημένη αναπαραγωγή εξαρτάται από εμάς.
Για να διαλέξουμε κάποια πουλιά και να τα βάλουμε μαζί, πρέπει πρώτα να έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας το τί θέλουμε εμείς να επιτύχουμε. Θέλουμε δηλαδή πουλιά κομψά στυλάτα; Θέλουμε πουλιά με βροντερή κρυστάλλινη γεμάτη πλοκή φωνή; Θέλουμε πουλιά εξάρια; Πουλιά που θα μας δίνουν καλούς μελλοντικούς γονείς; Όλα αυτά πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε ώστε μελλοντικά να έχουμε μία καθαρή γραμμή αναπαραγωγής, που στο μεγαλύτερο μέρος της θα παίρνουμε πουλιά όπως εμείς τα θέλουμε. Βέβαια, σταθεροποιώντας μία γραμμή με την πάροδο του χρόνου, απλά θα προσθέτουμε κομμάτια τα οποία θα της λείπουν. Δηλαδή σταθεροποιώντας καρδερίνες με καλή φωνή μπορούμε να προσθέσουμε στοιχεία και καλών γονιών ή ακόμα και στυλ. Γνωρίζω ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο και πολύ απαιτητικό αφού οι περισσότεροι ξεκινάμε με ένα ζευγάρι. Όλη όμως η μαγεία μίας σωστής ενασχόλησης και αναπαραγωγής, είναι όχι να δημιουργήσουμε πουλιά απλά για να λέμε ότι είμαστε εκτροφείς αλλά να καταφέρουμε μέσα από χιλιάδες ώρες ενασχόλησης να δημιουργήσουμε καθαρά δικά μας πουλιά.
Πιστέψτε με το αποτέλεσμα θα αξίζει τον κόπο. Εξάλλου η γοητεία σε έναν χομπίστα είναι να πίνει τον καφέ του στο μπαλκόνι του και να απολαμβάνει το τραγούδι μίας μικρής γλωσσούς, με όμορφο παρουσιαστικό, που θα τον ευχαριστεί που την δημιούργησε.
Από το πόσο σωστά θα διαλέξουμε τους μελλοντικούς γονείς εξαρτάται και το μέλλον το δικό μας. Και τι εννοώ; Πάρα πολύ φίλοι, με τα πρώτα αποτυχημένα ζευγαρώματα απογοητεύονται και ρίχνουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους σε άλλα είδη πουλιών συνήθως καναρίνια ή ακόμα αλλάζουν και χόμπι.
Κανείς βέβαια δεν λέει ότι είναι όλα εύκολα και απλά. Όμως σχεδόν ποτέ, κανείς δεν ρίχνει το φταίξιμο μίας αποτυχημένης αναπαραγωγής σε λάθος δικό του. Πάντα φταίνε τα πουλιά. Όμως δεν είναι έτσι. Πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι εμείς βάζουμε τα πουλιά μαζί. Άρα το αλφα και το ωμέγα σε μία επιτυχημένη αναπαραγωγή εξαρτάται από εμάς.
Για να διαλέξουμε κάποια πουλιά και να τα βάλουμε μαζί, πρέπει πρώτα να έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας το τί θέλουμε εμείς να επιτύχουμε. Θέλουμε δηλαδή πουλιά κομψά στυλάτα; Θέλουμε πουλιά με βροντερή κρυστάλλινη γεμάτη πλοκή φωνή; Θέλουμε πουλιά εξάρια; Πουλιά που θα μας δίνουν καλούς μελλοντικούς γονείς; Όλα αυτά πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε ώστε μελλοντικά να έχουμε μία καθαρή γραμμή αναπαραγωγής, που στο μεγαλύτερο μέρος της θα παίρνουμε πουλιά όπως εμείς τα θέλουμε. Βέβαια, σταθεροποιώντας μία γραμμή με την πάροδο του χρόνου, απλά θα προσθέτουμε κομμάτια τα οποία θα της λείπουν. Δηλαδή σταθεροποιώντας καρδερίνες με καλή φωνή μπορούμε να προσθέσουμε στοιχεία και καλών γονιών ή ακόμα και στυλ. Γνωρίζω ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο και πολύ απαιτητικό αφού οι περισσότεροι ξεκινάμε με ένα ζευγάρι. Όλη όμως η μαγεία μίας σωστής ενασχόλησης και αναπαραγωγής, είναι όχι να δημιουργήσουμε πουλιά απλά για να λέμε ότι είμαστε εκτροφείς αλλά να καταφέρουμε μέσα από χιλιάδες ώρες ενασχόλησης να δημιουργήσουμε καθαρά δικά μας πουλιά.
Πιστέψτε με το αποτέλεσμα θα αξίζει τον κόπο. Εξάλλου η γοητεία σε έναν χομπίστα είναι να πίνει τον καφέ του στο μπαλκόνι του και να απολαμβάνει το τραγούδι μίας μικρής γλωσσούς, με όμορφο παρουσιαστικό, που θα τον ευχαριστεί που την δημιούργησε.