Από 0 στα 2 μέσα σε λίγους μήνες! Εχθές πήγαμε εκτάκτως στον Πειραιά να παραλάβουμε αυτήν την πανέμορφη κυρία, γιατί ο μπαμπάς της δεν έχει χρόνο πια να φροντίζει όλα τα παπαγαλάκια του. Είναι ενός έτους περίπου, ήμερη (αν και τρομαγμένη προς το παρόν, λογικό αφού διασχίσαμε την μισή Αθήνα με το αυτοκίνητο) και πολύ γλυκιά! Επίσης ο εκτροφέας (όχι ο κύριος που την είχε μέχρι εχθές) της είχε κλιπάρει το ένα φτερό, οπότε δεν μπορεί να πετάξει καλά, χάνει την ισορροπία της. Έτσι περνά ώρες στο πάρκο της, το οποίο επίσης πήραμε για να αισθάνεται 'σαν στο σπίτι της'. Απότι φαίνεται, της αρέσουν τα πράγματα που φοβάται η Ίρις, και αντιστρόφως. Η Αυγή λατρεύει το μπάνιο αλλά φοβάται τα λαχανικά, η Ίρις φρικάρει μ σταγόνες νερού αλλά μπορεί να φάει ολόκληρο χωράφι. Η Ίρις πετά άριστα, ενώ η Αυγή προσπαθέι, αλλά δεν έχει καταφέρει να πετάξει κανονικά ποτέ της. Τώρα, αν και σε αντιδιαμετρικά μέρη του σπιτιού, κελαηδούν η μία στην άλλη και, το πιο αστείο, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις φωνές τους - της Αυγής είναι πιο λεπτή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την ηλικία ή είναι τυχαίο, αλλά είναι ό,τι πιο χαριτωμένο (υπό την προϋπόθεση ότι δεν με βρίζουν? ).
Δεν ξερω τι ακριβώς μετάλλαξη είναι, τα μάτια της είναι μαύρα και η άκρη της ουράς της σχεδόν διαφανής. Αν κατάλαβα καλά, στο προηγούμενο σπίτι της ήταν ζευγάρι με ένα μπάτζι μισό κανονικό, μισό εγγλέζικο. Ελπίζω να μην της λείψει πολύ... Καραντίνα άλλες 39 μέρες!
ΥΓ: Εχθές είχαμε άλλες δύο νέες αφήξεις, επίσης απρόσμενες. Συχνά, καθάρματα, θέλω να πω άνθρωποι, εγκαταλείπουν στην αυλή μας γάτες, γιατί ξέρουν ότι η οικογένειά της μητέρας μου φροντίζει ημιάγριες γάτες εδώ και δεκαετίες. Μερικές εβδομάδες πριν η μητερα μου πρόσεξε ότι υπήρχε μια νέα γάτα πέραν του Panzer. Μετά εξαφανιστηκε όμως, και σκεφτήκαμε ότι ή την πήραν πίσω ή, δυστυχώς, την πάτησε αυτοκίνητο. Ε λοιπόν εχθές επέστρεψε, μαζί με ένα μωρό γατάκι με τις ίδιες καραμελιές κηλίδες! Δεν κατάφερα να τις βγάλω φωτογραφία, αλλά είναι τρισχαριτωμένο το μωρό! Σε έναν ιδανικό κόσμο θα το έφερνα πάνω να συνηθίσει τα παπαγαλάκια και να κάνουν παρέα, αλλά δεν γίνεται. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε babyboom μετά από έναν χρόνο γεμάτο θανάτους στην οικογένεια. Ελπίζω όλα να ζήσουν πολύ και καλά!
ΥΓ2: Σε περίπτωση που κανεί αναρωτιέται γιατί το παπαγαλάκι έχει δύο ονόματα... Αυτά παθαίνει κανείς όταν λέει στους γονείς του ότι δεν θα κάνει ποτέ παιδιά. :Ρ
Δεν ξερω τι ακριβώς μετάλλαξη είναι, τα μάτια της είναι μαύρα και η άκρη της ουράς της σχεδόν διαφανής. Αν κατάλαβα καλά, στο προηγούμενο σπίτι της ήταν ζευγάρι με ένα μπάτζι μισό κανονικό, μισό εγγλέζικο. Ελπίζω να μην της λείψει πολύ... Καραντίνα άλλες 39 μέρες!
ΥΓ: Εχθές είχαμε άλλες δύο νέες αφήξεις, επίσης απρόσμενες. Συχνά, καθάρματα, θέλω να πω άνθρωποι, εγκαταλείπουν στην αυλή μας γάτες, γιατί ξέρουν ότι η οικογένειά της μητέρας μου φροντίζει ημιάγριες γάτες εδώ και δεκαετίες. Μερικές εβδομάδες πριν η μητερα μου πρόσεξε ότι υπήρχε μια νέα γάτα πέραν του Panzer. Μετά εξαφανιστηκε όμως, και σκεφτήκαμε ότι ή την πήραν πίσω ή, δυστυχώς, την πάτησε αυτοκίνητο. Ε λοιπόν εχθές επέστρεψε, μαζί με ένα μωρό γατάκι με τις ίδιες καραμελιές κηλίδες! Δεν κατάφερα να τις βγάλω φωτογραφία, αλλά είναι τρισχαριτωμένο το μωρό! Σε έναν ιδανικό κόσμο θα το έφερνα πάνω να συνηθίσει τα παπαγαλάκια και να κάνουν παρέα, αλλά δεν γίνεται. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε babyboom μετά από έναν χρόνο γεμάτο θανάτους στην οικογένεια. Ελπίζω όλα να ζήσουν πολύ και καλά!
ΥΓ2: Σε περίπτωση που κανεί αναρωτιέται γιατί το παπαγαλάκι έχει δύο ονόματα... Αυτά παθαίνει κανείς όταν λέει στους γονείς του ότι δεν θα κάνει ποτέ παιδιά. :Ρ