Ένας ακούραστος και ασταμάτητος τραγουδιστής της Ελληνικής υπαίθρου που ανήκει στην οικογένεια των κορυδαλλών Alaydidae είναι η σταρήθρα.
Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους στρουθιόμορφο πουλί, το μέγεθος του οποίου κυμαίνεται από 16-18 εκατοστά. Το άνοιγμα της κάθε φτερούγας αγγίζει τα 11,5 εκατοστά. Ζυγίζει γύρω στα 40 γραμμάρια.
Είναι επί το πλείστον εδαφόβιο πουλί και θα την δούμε συχνά να βαδίζει σκυφτή σε ανοιχτά χωράφια, σε μεγάλα λιβάδια και βοσκότοπους. Είναι επιδημητικό πουλί και την συναντάμε ευρέως σε μεγάλα σμήνη κυρίως στην Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα. Τον χειμώνα μεγάλα κοπάδια από όλη την Ευρώπη κατεβαίνουν σε πιο ζεστές γωνιές της πατρίδας μας για να αναζητήσουν τροφή. Έχει εντοπιστεί σε περιοχές όπως η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, ο Αξιός ποταμός, ο Θεσσαλικός κάμπος.
Στην Κύπρο είναι γνωστή με το όνομα Τρασήιλα. Αν και υπάρχουν πολλά είδη στην ίδια οικογένεια με μικρές διαφορές στον χρωματισμό του φτερώματος, στις συνήθειες και στην συμπεριφορά τους οι άνθρωποι συνηθίζουν και τα ονομάζουν όλα κορυδαλλούς.
Η σταρήθρα είναι ένα πουλί με καστανό φτέρωμα με γκριζοκαφετιές ραβδώσεις στην πλάτη, τα φτερά, και το στήθος, ενώ η κοιλιά είναι υπόλευκη - μπεζ χωρίς στίγματα. Έχει μακριά ουρά με λευκά τα εξωτερικά φτερά που γίνονται αντιληπτά μόνο κατά το πέταγμα. Οι φτερούγες της είναι μακριές και μυτερές με μια ασπριδερή ακμή στην άκρη των έξω πηδαλιωδών. Τα αρσενικά ξεχωρίζουν από τα θηλυκά από το χαρακτηριστικό κοντό και στρογγυλεμένο λοφίο στην κορώνα τους. Στα πόδια τους που είναι μακριά και λεπτά, ξεχωρίζει το μακρύ και ίσιο πίσω νύχι τους που χαρακτηρίζει όλα τα είδη της οικογένειας. Το ράμφος είναι μικρό και κωνικό για να σπάει τους σπόρους που αποτελούν την κύρια διατροφή τους. Το χρώμα το φτερώματός της είναι τέτοιο για να καμουφλάρεται άνετα και να μην γίνεται αντιληπτή από τους εχθρούς της.
Προτιμάει να φτιάχνει την φωλιά της στο έδαφος, σε θυσάνους χόρτων. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο γεννάει 2 φορές και σπάνια μέχρι 3 φορές, από 3-5 αυγά. Το θηλυκό αναλαμβάνει το κλώσσημα των αυγών και μετά από την επώαση που κρατάει μέχρι 12 μέρες, εκκολάπτονται οι νεοσσοί, την διατροφή των οποίων αναλαμβάνουν εξίσου και οι δύο γονείς. Μετά από 20 μέρες περίπου οι νεοσσοί επιχειρούν τα πρώτα τους πετάγματα και εγκαταλείπουν την φωλιά πριν μάθουν καλά καλά να πετούν.
Θεωρούνται έξοχοι τραγουδιστές και εξαιρετικοί μίμοι. Καταφέρνουν να μιμηθούν με επιτυχία το κελάηδημα του χελιδονιού, του αηδονιού αλλά και άλλων πουλιών. Κελαηδούν ασταμάτητα από το χάραμα μέχρι την δύση του ήλιου. Αρχίζουν το κελάηδημα από το τέλος του χειμώνα και σταματούν κατά τα μέσα του καλοκαιριού. Αρχίζουν το τραγούδι είτε μία μία, είτε πολλές μαζί, άλλοτε περπατώντας στο έδαφος, άλλοτε καθισμένες σε φράχτες, κλλά τις περισσότερες φορές κελαηδούν εν πτήση. Κάθε τραγούδι διαρκεί 15 λεπτά και περιλαμβάνει κελαρυστούς ήχους από υψηλές, γρήγορες και σφυριχτές νότες. Με το τέλος του κάθε τραγουδιού προσγειώνεται στο έδαφος με διπλωμένα τα φτερά της.
Η διατροφή της αποτελείται από σπόρους αγρίων και καλλιεργημένων φυτών, φυλλαράκια, βλαστάρια, αλλά και από σκουλήκια, έντομα, αράχνες κα σαλιγκάρια.
Το προσδόκιμο ζωής τους στο φυσικό τους περιβάλλον αγγίζει τα 25-30 χρόνια.
Άλλα παρόμοια είδη είναι η δεντροσταρήθρα, ο κατσουλιέρης, η γαλιάντρα κτλ.
Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους στρουθιόμορφο πουλί, το μέγεθος του οποίου κυμαίνεται από 16-18 εκατοστά. Το άνοιγμα της κάθε φτερούγας αγγίζει τα 11,5 εκατοστά. Ζυγίζει γύρω στα 40 γραμμάρια.
Είναι επί το πλείστον εδαφόβιο πουλί και θα την δούμε συχνά να βαδίζει σκυφτή σε ανοιχτά χωράφια, σε μεγάλα λιβάδια και βοσκότοπους. Είναι επιδημητικό πουλί και την συναντάμε ευρέως σε μεγάλα σμήνη κυρίως στην Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα. Τον χειμώνα μεγάλα κοπάδια από όλη την Ευρώπη κατεβαίνουν σε πιο ζεστές γωνιές της πατρίδας μας για να αναζητήσουν τροφή. Έχει εντοπιστεί σε περιοχές όπως η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, ο Αξιός ποταμός, ο Θεσσαλικός κάμπος.
Στην Κύπρο είναι γνωστή με το όνομα Τρασήιλα. Αν και υπάρχουν πολλά είδη στην ίδια οικογένεια με μικρές διαφορές στον χρωματισμό του φτερώματος, στις συνήθειες και στην συμπεριφορά τους οι άνθρωποι συνηθίζουν και τα ονομάζουν όλα κορυδαλλούς.
Η σταρήθρα είναι ένα πουλί με καστανό φτέρωμα με γκριζοκαφετιές ραβδώσεις στην πλάτη, τα φτερά, και το στήθος, ενώ η κοιλιά είναι υπόλευκη - μπεζ χωρίς στίγματα. Έχει μακριά ουρά με λευκά τα εξωτερικά φτερά που γίνονται αντιληπτά μόνο κατά το πέταγμα. Οι φτερούγες της είναι μακριές και μυτερές με μια ασπριδερή ακμή στην άκρη των έξω πηδαλιωδών. Τα αρσενικά ξεχωρίζουν από τα θηλυκά από το χαρακτηριστικό κοντό και στρογγυλεμένο λοφίο στην κορώνα τους. Στα πόδια τους που είναι μακριά και λεπτά, ξεχωρίζει το μακρύ και ίσιο πίσω νύχι τους που χαρακτηρίζει όλα τα είδη της οικογένειας. Το ράμφος είναι μικρό και κωνικό για να σπάει τους σπόρους που αποτελούν την κύρια διατροφή τους. Το χρώμα το φτερώματός της είναι τέτοιο για να καμουφλάρεται άνετα και να μην γίνεται αντιληπτή από τους εχθρούς της.
Προτιμάει να φτιάχνει την φωλιά της στο έδαφος, σε θυσάνους χόρτων. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο γεννάει 2 φορές και σπάνια μέχρι 3 φορές, από 3-5 αυγά. Το θηλυκό αναλαμβάνει το κλώσσημα των αυγών και μετά από την επώαση που κρατάει μέχρι 12 μέρες, εκκολάπτονται οι νεοσσοί, την διατροφή των οποίων αναλαμβάνουν εξίσου και οι δύο γονείς. Μετά από 20 μέρες περίπου οι νεοσσοί επιχειρούν τα πρώτα τους πετάγματα και εγκαταλείπουν την φωλιά πριν μάθουν καλά καλά να πετούν.
Θεωρούνται έξοχοι τραγουδιστές και εξαιρετικοί μίμοι. Καταφέρνουν να μιμηθούν με επιτυχία το κελάηδημα του χελιδονιού, του αηδονιού αλλά και άλλων πουλιών. Κελαηδούν ασταμάτητα από το χάραμα μέχρι την δύση του ήλιου. Αρχίζουν το κελάηδημα από το τέλος του χειμώνα και σταματούν κατά τα μέσα του καλοκαιριού. Αρχίζουν το τραγούδι είτε μία μία, είτε πολλές μαζί, άλλοτε περπατώντας στο έδαφος, άλλοτε καθισμένες σε φράχτες, κλλά τις περισσότερες φορές κελαηδούν εν πτήση. Κάθε τραγούδι διαρκεί 15 λεπτά και περιλαμβάνει κελαρυστούς ήχους από υψηλές, γρήγορες και σφυριχτές νότες. Με το τέλος του κάθε τραγουδιού προσγειώνεται στο έδαφος με διπλωμένα τα φτερά της.
Η διατροφή της αποτελείται από σπόρους αγρίων και καλλιεργημένων φυτών, φυλλαράκια, βλαστάρια, αλλά και από σκουλήκια, έντομα, αράχνες κα σαλιγκάρια.
Το προσδόκιμο ζωής τους στο φυσικό τους περιβάλλον αγγίζει τα 25-30 χρόνια.
Άλλα παρόμοια είδη είναι η δεντροσταρήθρα, ο κατσουλιέρης, η γαλιάντρα κτλ.
