Ο Συκοφάγος ο Ευρωπαϊκός είναι από τα ομορφότερα μεταναστευτικά πουλιά της οικογένειας των Συκοφάγων Oriolidae. Καλοκαιρινός επισκέπτης στην πατρίδα μας κατά τους μήνες από Απρίλιο μέχρι Σεπτέμβριο, συναντάται ευρέως σε όλη την επικράτεια ιδίως κατά την μετανάστευση.
Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους πουλί, με επίμηκες σώμα, που το μέγεθός του κυμαίνεται από 22 μέχρι 25 εκατοστά. Ο ενήλικος αρσενικός Συκοφάγος έχει ως κυρίαρχο χρώμα στο φτέρωμά του το λαμπερό κίτρινο που έρχεται σε αντίθεση με τα κατάμαυρα φτερά, την μαύρη ουρά του και το κατακόκκινο ράμφος του.
Μεταξύ του ράμφους και του ματιού διακρίνεται μια μαύρη κηλίδα. Τα δύο γένη διαφέρουν σημαντικά στον χρωματισμό του φτερώματός τους, μιας και τα θηλυκά έχουν ένα συνηθισμένο πρασινοκίτρινο φτέρωμα με γκριζωπές φτερούγες, ανοιχτόχρωμη υπόλευκη κοιλιά με αχνές ραβδώσεις και γκρίζο προσοφθάλμιο. Παρόμοια με τα θηλυκά είναι τα ανήλικα πουλιά του είδους.
Αν και έχει πολύ εντυπωσιακό και έντονο φτέρωμα, γίνεται δύσκολα αντιληπτός ακόμα και από έμπειρους παρατηρητές μιας και κρύβεται με μεγάλη επιδεξιότητα στα πλούσια φυλλώματα των δέντρων. Το φτέρωμά του του δίνει την δυνατότητα να καμουφλάρεται και να γίνεται δυσδιάκριτος από τους φυσικούς του εχθρούς.
Το γρήγορο, ισχυρό και ορμητικό πέταγμά τους μοιάζει αρκετά με αυτό των τσιχλών, με ρηχούς και μακριούς κυματισμούς.
Στην Κύπρο ο Συκοφάγος είναι γνωστός με το όνομα Κλορκός.
Φυσικός του βιότοπος είναι τα πυκνά φυλλοβόλα δάση, τα υδροχαρή δάση, τα πάρκα με δέντρα που έχουν πλούσια φυλλώματα, τα άλση, οι κήποι και οι οπωρώνες.
Ζουν συνήθως σε ζευγάρια και κατασκευάζουν την καλαθωτή φωλιά τους, να κρέμεται σαν κύπελλο από διχάλες ψηλών δέντρων ανάμεσα σε οριζόντια κλαδιά. Χρησιμοποιούν ξερά χόρτα για την κατασκευή της και είναι πολύ δύσκολο να την εντοπίσει κανείς μιας και είναι πολύ καλά κρυμμένη. Η θηλυκιά γεννάει από 3-5 αυγά περίπου και τα επωάζει για δύο εβδομάδες.
Στο μεγάλωμα των νεοσσών συμμετέχουν και οι δυο γονείς και μάλιστα το αρσενικό γίνεται ιδιαίτερα προστατευτικό με τα μικρά του προσπαθώντας να τα προφυλάξει από τα διάφορα αρπακτικά. Μετά την παρέλευση δύο εβδομάδων τα μικρά είναι έτοιμα να δοκιμάσουν τα πρώτα τους δειλά φτερουγίσματα.
Οι Συκοφάγοι ζουν και αναπαράγονται στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της βορείου Αφρικής, ενώ διαχειμάζουν στις τροπικές περιοχές.
Ελληνική: Ορίολος ο κοινός, Συκοφάγος
Αγγλική: Eurasian golden oriole
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Οριολίδες (Oriolidae)
Γένος: Ορίολος (Oriolus)
Είδος: O. oriolus
Oriolus oriolus oriolus
Αν και το συγκεκριμένο γένος περιλαμβάνει περίπου 29 είδη, μόνο δύο από αυτά, εκ των οποίων ο Ευρωπαϊκός Συκοφάγος, είναι αποδημητικά.
Συκοφάγος, ένας όμορφος επισκέπτης της χώρας μας
Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους πουλί, με επίμηκες σώμα, που το μέγεθός του κυμαίνεται από 22 μέχρι 25 εκατοστά. Ο ενήλικος αρσενικός Συκοφάγος έχει ως κυρίαρχο χρώμα στο φτέρωμά του το λαμπερό κίτρινο που έρχεται σε αντίθεση με τα κατάμαυρα φτερά, την μαύρη ουρά του και το κατακόκκινο ράμφος του.
Μεταξύ του ράμφους και του ματιού διακρίνεται μια μαύρη κηλίδα. Τα δύο γένη διαφέρουν σημαντικά στον χρωματισμό του φτερώματός τους, μιας και τα θηλυκά έχουν ένα συνηθισμένο πρασινοκίτρινο φτέρωμα με γκριζωπές φτερούγες, ανοιχτόχρωμη υπόλευκη κοιλιά με αχνές ραβδώσεις και γκρίζο προσοφθάλμιο. Παρόμοια με τα θηλυκά είναι τα ανήλικα πουλιά του είδους.
Αν και έχει πολύ εντυπωσιακό και έντονο φτέρωμα, γίνεται δύσκολα αντιληπτός ακόμα και από έμπειρους παρατηρητές μιας και κρύβεται με μεγάλη επιδεξιότητα στα πλούσια φυλλώματα των δέντρων. Το φτέρωμά του του δίνει την δυνατότητα να καμουφλάρεται και να γίνεται δυσδιάκριτος από τους φυσικούς του εχθρούς.
Το γρήγορο, ισχυρό και ορμητικό πέταγμά τους μοιάζει αρκετά με αυτό των τσιχλών, με ρηχούς και μακριούς κυματισμούς.
Στην Κύπρο ο Συκοφάγος είναι γνωστός με το όνομα Κλορκός.
Βιότοπος
Είναι αποκλειστικά δεντρόβιο πουλί, πολύ δραστήριο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ ντροπαλό. Συχνά ακούγεται το απολαυστικό, μελωδικό, αλλά σύντομο και εξωτικό τραγούδι του που περιλαμβάνει δυνατά σφυρίγματα που μοιάζουν με φλάουτο και συχνά συγχέεται με αυτό του κότσυφα.Φυσικός του βιότοπος είναι τα πυκνά φυλλοβόλα δάση, τα υδροχαρή δάση, τα πάρκα με δέντρα που έχουν πλούσια φυλλώματα, τα άλση, οι κήποι και οι οπωρώνες.
Διατροφή
Τη διατροφή του Συκοφάγου αποτελούν κυρίως μικρά έντομα και λιγότερο τα φρούτα όπως μούρα, κεράσια και σύκα σε αντίθεση με ότι μαρτυράει το όνομά του.Αναπαραγωγή
Ζουν συνήθως σε ζευγάρια και κατασκευάζουν την καλαθωτή φωλιά τους, να κρέμεται σαν κύπελλο από διχάλες ψηλών δέντρων ανάμεσα σε οριζόντια κλαδιά. Χρησιμοποιούν ξερά χόρτα για την κατασκευή της και είναι πολύ δύσκολο να την εντοπίσει κανείς μιας και είναι πολύ καλά κρυμμένη. Η θηλυκιά γεννάει από 3-5 αυγά περίπου και τα επωάζει για δύο εβδομάδες.Στο μεγάλωμα των νεοσσών συμμετέχουν και οι δυο γονείς και μάλιστα το αρσενικό γίνεται ιδιαίτερα προστατευτικό με τα μικρά του προσπαθώντας να τα προφυλάξει από τα διάφορα αρπακτικά. Μετά την παρέλευση δύο εβδομάδων τα μικρά είναι έτοιμα να δοκιμάσουν τα πρώτα τους δειλά φτερουγίσματα.
Οι Συκοφάγοι ζουν και αναπαράγονται στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της βορείου Αφρικής, ενώ διαχειμάζουν στις τροπικές περιοχές.
Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση
Διωνυμική ονοματολογία: Oriolus oriolusΕλληνική: Ορίολος ο κοινός, Συκοφάγος
Αγγλική: Eurasian golden oriole
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Οριολίδες (Oriolidae)
Γένος: Ορίολος (Oriolus)
Είδος: O. oriolus
Υποείδη
Oriolus oriolus kundooOriolus oriolus oriolus
Αν και το συγκεκριμένο γένος περιλαμβάνει περίπου 29 είδη, μόνο δύο από αυτά, εκ των οποίων ο Ευρωπαϊκός Συκοφάγος, είναι αποδημητικά.
Media συκοφάγου