Κάθε ένας από εμάς που φροντίζει κάποιο καιρό μικρούς φτερωτούς διαβολάκους θα έχει έρθει αντιμέτωπος αρκετές φορές με κάποια φαινόμενα που πραγματικά δεν ξέρει τί να κάνει. Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από διάφορες αρρώστειες που πραγματικά και χωρίς λόγο (τουλάχιστον έτσι όλοι μας επικαλούμαστε)χτυπάνε το μικρό μας φίλο.
Είμαι της άποψης ότι ο αριθμός των πουλιών που πρέπει να προσέχουμε πρέπει να είναι αυτός που θα μας δίνει την δυνατότητα να τα προσέχουμε κάτι παραπάνω από καλά.
Ακόμα ο κάθε ένας από εμάς πρέπει να ξέρει να παρατηρεί το κάθε πουλάκι που διαθέτει. Μόνο έτσι θα μπορεί γρήγορα και τις περισσότερες φορές ανώδυνα θα μπορεί έγκαιρα να διαγνώσει κάθε τι παράξενο.όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η διάγνωση τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε.Φανταστείτε ένα πουλάκι που ζυγίζει 20-40 γραμμάρια το πουλί πόσο πολύ υποφέρει αν αφεθεί κάποιες μέρες χωρίς βοήθεια.
Αυτήν την στιγμή φροντίζω 11 πουλάκια 6 καναρίνια και 7 καρδερίνες δικής μου εκτροφής. Ειδικά τις καρδερίνες τις ξέρω σχεδόν σαν την παλάμη μου.Αυτό έγινε όχι γιατί είμαι ο γητευτής των πουλιών αλλά επειδή από μικρά τα παρατηρώ και καταγράφω συνέχεια τις αντιδράσεις τους. Πριν κάποιες μέρες είδα μία από αυτές να μην είναι και τόσο καλά. Παρατηρώντας την σχεδόν όλοι την ημέρα διαπίστωσα ότι σχεδόν δεν ηπιε καθόλου και δεν έφαγε τίποτα. Καθάρισα αμέσως το κλουβί της τοποθετώντας καινούργια άμμο και την έβαλα στα ζεστά. Το βράδυ την τάισα εγώ με σύριγγα με τροφή για νεοσσούς και γάλα σκόνη για νεογένητα μωρά. Της έδωσα πάλι με σύριγγα και νερό. Την δεύτερη μέρα παρατήρησα ότι ελάχιστα τσιμπισε από το φαγητό της αλλά ήπιε νερό τουλάχιστον.Αρχισα να την ταίζω τρεις φορές την ημέρα γιατί είχε αδυνατίσει. Πάντα βέβαια την κρατούσα στα ζεστά.Από το βράδυ της δεύτερης μέρας είδα ότι πήγαινε καλύτερα. Και τότε διαπίστωσα ότι το ίδιο το πουλί μου άνοιξε τα μάτια. Να σημιώσω ότι είχε αρρωστήσει από κάποια γρίπη(κρύωμα). Ενώ σχεδόν ποτέ στα δύο χρόνια της ζωής της δεν έτρωγε βρώμη και ηλιόσπορο ψύχα τώρα τσιμπολόγαγε συνέχεια αυτούς. Την τρίτη μέρα τοποθέτησα ένα κυπελάκι κάτω στο κλουβάκι της μακρυά από την πατίστρα και έβαλα βρώμη ψύχα ηλιόσπορου και λίγο καναβούρι. Το πουλί άρχισε να τρώει μεταμανοίας. Η βρώμη και η ψύχα είναι θερμαντικοί σπόροι και παχυντικοί. Την πέμπτη μέρα το πουλί ήταν υγιέστατο.
Δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω με αυτό το ποστ από το ότι αν παρατηρούμε συνέχεια τα πουλιά μας και τα γνωρίσουμε καλά τότε έγκαιρα θα μπορούμε να διαγνώσουμε οτιδήποτε τα ενοχλεί και ίσως αυτά με την σειρά τους να μας δείξουν τον τρόπο γιατρειά τους.
Είμαι της άποψης ότι ο αριθμός των πουλιών που πρέπει να προσέχουμε πρέπει να είναι αυτός που θα μας δίνει την δυνατότητα να τα προσέχουμε κάτι παραπάνω από καλά.
Ακόμα ο κάθε ένας από εμάς πρέπει να ξέρει να παρατηρεί το κάθε πουλάκι που διαθέτει. Μόνο έτσι θα μπορεί γρήγορα και τις περισσότερες φορές ανώδυνα θα μπορεί έγκαιρα να διαγνώσει κάθε τι παράξενο.όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η διάγνωση τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε.Φανταστείτε ένα πουλάκι που ζυγίζει 20-40 γραμμάρια το πουλί πόσο πολύ υποφέρει αν αφεθεί κάποιες μέρες χωρίς βοήθεια.
Αυτήν την στιγμή φροντίζω 11 πουλάκια 6 καναρίνια και 7 καρδερίνες δικής μου εκτροφής. Ειδικά τις καρδερίνες τις ξέρω σχεδόν σαν την παλάμη μου.Αυτό έγινε όχι γιατί είμαι ο γητευτής των πουλιών αλλά επειδή από μικρά τα παρατηρώ και καταγράφω συνέχεια τις αντιδράσεις τους. Πριν κάποιες μέρες είδα μία από αυτές να μην είναι και τόσο καλά. Παρατηρώντας την σχεδόν όλοι την ημέρα διαπίστωσα ότι σχεδόν δεν ηπιε καθόλου και δεν έφαγε τίποτα. Καθάρισα αμέσως το κλουβί της τοποθετώντας καινούργια άμμο και την έβαλα στα ζεστά. Το βράδυ την τάισα εγώ με σύριγγα με τροφή για νεοσσούς και γάλα σκόνη για νεογένητα μωρά. Της έδωσα πάλι με σύριγγα και νερό. Την δεύτερη μέρα παρατήρησα ότι ελάχιστα τσιμπισε από το φαγητό της αλλά ήπιε νερό τουλάχιστον.Αρχισα να την ταίζω τρεις φορές την ημέρα γιατί είχε αδυνατίσει. Πάντα βέβαια την κρατούσα στα ζεστά.Από το βράδυ της δεύτερης μέρας είδα ότι πήγαινε καλύτερα. Και τότε διαπίστωσα ότι το ίδιο το πουλί μου άνοιξε τα μάτια. Να σημιώσω ότι είχε αρρωστήσει από κάποια γρίπη(κρύωμα). Ενώ σχεδόν ποτέ στα δύο χρόνια της ζωής της δεν έτρωγε βρώμη και ηλιόσπορο ψύχα τώρα τσιμπολόγαγε συνέχεια αυτούς. Την τρίτη μέρα τοποθέτησα ένα κυπελάκι κάτω στο κλουβάκι της μακρυά από την πατίστρα και έβαλα βρώμη ψύχα ηλιόσπορου και λίγο καναβούρι. Το πουλί άρχισε να τρώει μεταμανοίας. Η βρώμη και η ψύχα είναι θερμαντικοί σπόροι και παχυντικοί. Την πέμπτη μέρα το πουλί ήταν υγιέστατο.
Δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω με αυτό το ποστ από το ότι αν παρατηρούμε συνέχεια τα πουλιά μας και τα γνωρίσουμε καλά τότε έγκαιρα θα μπορούμε να διαγνώσουμε οτιδήποτε τα ενοχλεί και ίσως αυτά με την σειρά τους να μας δείξουν τον τρόπο γιατρειά τους.