Μόλις πριν λίγο γύρισα από ένα petshop των Αθηνών (κοντινό στο γραφείο μου), όπου είπα να πάω για mineral block. Ένας African Grey κλεισμένος σε αυτές τις απεχθέστατες γυάλινες βιτρίνες, κομμένη η κόκκινη ουρίτσα του και χωρίς καθόλου φτέρωμα παρά μόνο γκρι χνούδι σε όλο του το κορμάκι. Τα φτερά του είναι ανοιγμένα και η γλώσσα του κρέμεται έξω. σίγουρα σκάει από τη ζέστη. Είναι μαζί με πολλά πράσινα παπαγαλάκια (σαν Lovebirds μοιάζουν) τα οποία τον τσιμπάνε. Του μιλούσα κι αυτό κόλλησε το προσωπάκι στη βιτρίνα και με κοίταζε. Αναστατώθηκα τόσο πολύ που δεν πήρα τίποτα κι έφυγα.
Φορούσε ένα δαχτυλίδι χοντρό και ασημένιο που δε νομίζω ότι είχε κάτι πάνω, δε ξέρω καν αν ήταν κανονικό δαχτυλίδι δηλαδή.
(Και) αυτό το πουλί, αν δε το πάρει κάποιος θα πεθάνει. Και η εμπορία ζώων δεν θα σταματήσει ποτέ, όσα κι αν πεθάνουν.. Μ' έπιασε η καρδιά μου παιδιά, τι άνθρωποι είναι αυτοί που εμπορεύονται ψυχούλες; Δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό.. Δε τα λυπούνται; Εμένα μάτωσε η καρδιά μου που τα είδα.. Εγώ φταίω που πήγα εκεί πέρα, αφού ποτέ δεν πατάω, τι με έπιασε; ☹
Φορούσε ένα δαχτυλίδι χοντρό και ασημένιο που δε νομίζω ότι είχε κάτι πάνω, δε ξέρω καν αν ήταν κανονικό δαχτυλίδι δηλαδή.
(Και) αυτό το πουλί, αν δε το πάρει κάποιος θα πεθάνει. Και η εμπορία ζώων δεν θα σταματήσει ποτέ, όσα κι αν πεθάνουν.. Μ' έπιασε η καρδιά μου παιδιά, τι άνθρωποι είναι αυτοί που εμπορεύονται ψυχούλες; Δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό.. Δε τα λυπούνται; Εμένα μάτωσε η καρδιά μου που τα είδα.. Εγώ φταίω που πήγα εκεί πέρα, αφού ποτέ δεν πατάω, τι με έπιασε; ☹