Φροντίδα Τα δύο parrotlets μου τσακώνονται πολύ έντονα
- Θεματοθέτης gkontos
- Ημερομηνία
Έχει περάσει αρκετός καιρός και ακόμα δεν έχω δει διαφορά...
Μόλις τα βγάζω έξω τσακώνονται και το ένα προσπαθεί να δαγκώσει το άλλο...
Ειδικά ο αρσενικός κάνει και ενα παράξενο απειλητικό ήχο οταν του κοντεύει
Μπορώ να πω ότι περισσότερο μισιουνται παρά συμπαθιουνται
Τι κάνω λάθος;
Μόλις τα βγάζω έξω τσακώνονται και το ένα προσπαθεί να δαγκώσει το άλλο...
Ειδικά ο αρσενικός κάνει και ενα παράξενο απειλητικό ήχο οταν του κοντεύει
Μπορώ να πω ότι περισσότερο μισιουνται παρά συμπαθιουνται
Τι κάνω λάθος;
Δεν είμαι σίγουρη ότι οφείλεται σε δικό σου λάθος. Ο χαρακτήρας τους είναι έντονος και διεκδικητικός. Εφόσον δεν έχουν ωριμάσει ακόμα σεξουαλικά δεν αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο σαν μελλοντικό ταίρι αλλά σαν ανταγωνιστές στην φροντίδα και το ενδιαφέρον σου.
Ξεχώρισα το θέμα σου για να πάρεις και άλλες γνώμες από άτομα που έχουν εμπειρία πάνω στο είδος.
Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται χρόνος και υπομονή.
Ο εκτροφέας που στα έδωσε τι λέει επ' αυτού;
Ξεχώρισα το θέμα σου για να πάρεις και άλλες γνώμες από άτομα που έχουν εμπειρία πάνω στο είδος.
Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται χρόνος και υπομονή.
Ο εκτροφέας που στα έδωσε τι λέει επ' αυτού;
Μαρία μου σε ευχαριστώ για το νέο θέμα.
Τα πήρα από δύο διαφορετικά άτομα...
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω... Και δεν εχω ούτε και χώρο για 2 κλουβιά μέσα στο σπίτι...
Το υπολόγιζα γύρο στον μήνα το αργότερο να φιλεβαν μεταξύ τους.. Αλλά δεν το βλέπω
Τα πήρα από δύο διαφορετικά άτομα...
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω... Και δεν εχω ούτε και χώρο για 2 κλουβιά μέσα στο σπίτι...
Το υπολόγιζα γύρο στον μήνα το αργότερο να φιλεβαν μεταξύ τους.. Αλλά δεν το βλέπω
H λυση για εμενα ειναι μια. Δυο κλουβια καταλληλα σε μεγεθος και αξεσουαρ βαλμενα κολλητα διπλα διπλα ωστε να μπορουν να ζησουν ανετα το καθενα μονο του με κοντινη επαφη με το αλλο και την ελπιδα οτι οταν ειναι ετοιμα καποια στιγμη να τα βρουν. Αυτο το ενδεχομενο υπαρχει παντα οταν "σμιγουμε" 2 πουλια ακομη και διαφορετικου φυλου. Αν δεν εχεις το χωρο για 2 κλουβια κακως θεωρησες τα πραγματα δεδομενα κι οτι θα γινουν ζευγαρι ντε και καλα και πηρες 2 πουλια.
Στους πόσους μήνες ωριμάζει το θηλυκό και στους πόσους το αρσενικό;
Τώρα έχω 2 κλουβιά δίπλα δίπλα
όταν χωρίζω το ένα κλουβί κάνουν ενα χαρακτηριστικο κελαήδημα... Σανα και ψάχνει το ένα το άλλο
Όταν όμως είναι εξω από το κλουβί συνεχίζουν να τσακώνονται..
Τώρα έχω 2 κλουβιά δίπλα δίπλα
όταν χωρίζω το ένα κλουβί κάνουν ενα χαρακτηριστικο κελαήδημα... Σανα και ψάχνει το ένα το άλλο
Όταν όμως είναι εξω από το κλουβί συνεχίζουν να τσακώνονται..
Sissy
PB Senior Member
Δεν είχα αντιληφθεί το θέμα
, δεν γνωρίζω για το φύλο, τις ηλικίες τους και αν πρόκειται για εξημερωμένα πουλάκια.
Όπως και να΄χει όμως θα σου αναφέρω πως διαχειρίστηκα εγώ την περίπτωση γνωριμίας των δυο δικών μου αρσενικών parrotlets.
Αφού κράτησα σε καραντίνα τον μικρότερο, έβαλα τα δυο κλουβιά τους σ΄ένα δωμάτιο αλλά σε απόσταση για 20 ημέρες περίπου. Σταδιακά μείωνα την απόσταση των κλουβιών. Σε 10 περίπου ημέρες έφερα τα κλουβιά δίπλα το ένα στο άλλο αλλά με απόσταση ασφαλείας (για επιθέσεις στα κάγκελα).
Σε αυτή τη θέση τους άφησα σχεδόν ένα μήνα.
Ξεκίνησα όμως να τους βγάζω από τα κλουβιά τους, τα δικά μου είναι πουλιά ταϊσμένα στο χέρι. Αν και τα δικά σου πουλάκια είναι το ίδιο πες μου να σου περιγράψω την συνέχεια της προσπάθειας που έκανα.
Τα parrotlets είναι πουλιά μικρά σε μέγεθος αλλά διαθέτουν χαρακτήρα μεγάλων πουλιών, οπότε θα πρέπει να διαθέτεις υπομονή.
Να γνωρίζεις πάντως πως δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρεις να συγκατοικήσουν ή ότι θα γίνουν ζευγάρι...
, δεν γνωρίζω για το φύλο, τις ηλικίες τους και αν πρόκειται για εξημερωμένα πουλάκια.Όπως και να΄χει όμως θα σου αναφέρω πως διαχειρίστηκα εγώ την περίπτωση γνωριμίας των δυο δικών μου αρσενικών parrotlets.
Αφού κράτησα σε καραντίνα τον μικρότερο, έβαλα τα δυο κλουβιά τους σ΄ένα δωμάτιο αλλά σε απόσταση για 20 ημέρες περίπου. Σταδιακά μείωνα την απόσταση των κλουβιών. Σε 10 περίπου ημέρες έφερα τα κλουβιά δίπλα το ένα στο άλλο αλλά με απόσταση ασφαλείας (για επιθέσεις στα κάγκελα).
Σε αυτή τη θέση τους άφησα σχεδόν ένα μήνα.
Ξεκίνησα όμως να τους βγάζω από τα κλουβιά τους, τα δικά μου είναι πουλιά ταϊσμένα στο χέρι. Αν και τα δικά σου πουλάκια είναι το ίδιο πες μου να σου περιγράψω την συνέχεια της προσπάθειας που έκανα.
Τα parrotlets είναι πουλιά μικρά σε μέγεθος αλλά διαθέτουν χαρακτήρα μεγάλων πουλιών, οπότε θα πρέπει να διαθέτεις υπομονή.
Να γνωρίζεις πάντως πως δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρεις να συγκατοικήσουν ή ότι θα γίνουν ζευγάρι...
Sissy
PB Senior Member
Φίλη είμαι...
Τους έβγαζα λοιπόν εκτός κλουβιών και τους κρατούσα στα χέρια μου, έναν σε κάθε χέρι. Τους πήγαινα βόλτες μέσα στο σπίτι, συγχρόνως τους μιλούσα και τους πλησίαζα σε διάφορα αντικείμενα ώστε να τους τα γνωρίσω.
Έκανα όλη αυτή την διαδικασία για τον εξής λόγο: βρίσκονταν μαζί - σε μικρή απόσταση, ήταν όμως σε ξένο περιβάλλον και με νέα γι΄αυτούς αντικείμενα, οπότε...όλη τους η προσοχή ήταν στραμμένη στο άγνωστο περιβάλλον.
Σκέφτηκα αυτό τον τρόπο και ''έπιασε'' (χρησιμοποίησα ψυχολογία), άρχισαν λοιπόν να νιώθουν δυο ''γνωστοί'' σε άγνωστο περιβάλλον, αυτό τους έφερε πιο κοντά.
Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες (10-15) ο Μάριος ηρέμησε κάπως αλλά δεν ανεχόταν ακόμα τον Κάρλο.
Σκέφτηκα-ξανασκέφτηκα και ξεκίνησα να τους πηγαίνω (κρατώντας τους στα χέρια) μπροστά σ΄ένα καθρέφτη.
Ο Μάριος τα έχασε, στην αρχή ξαφνιάστηκε και μετά δεν ήξερε με ποιον να τα πρωτοβάλει! Όρμησε λοιπόν στον καθρέφτη (δηλ στον εαυτό του), είδε πως δεν κατάφερνε να διώξει τα...4 πουλιά που έβλεπε και σιγά σιγά μετά από μέρες ηρέμησε.
Όλη αυτή η διαδικασία κράτησε άλλες 10-15 ημέρες (αισθανόμουν ως σταντ... μπροστά στον καθρέφτη με τις ώρες!).
Σιγά σιγά χαλάρωσαν τα πνεύματα και άρχισε να συνεργάζεται με τον Κάρλο, έτσι ξεκίνησαν να περιεργάζονται τη φωτογραφική μηχανή, και πολύ αργότερα να χτενίζονται (πάντα υπό τον έλεγχό μου).
Στο βίντεο παρατήρησε πως κρατάω τον Μάριο σε χαμηλότερη θέση από αυτή του Κάρλο. Αυτό συμβαίνει διότι ο Μάριος ήταν πολύ επιθετικός προς τον μικρό και ήθελα να αισθάνεται σε μειονεκτικότερη θέση.
misalouris
PB Supporter
Όχι απλά έξυπνη και ευρηματική σαν ιδέα... αλλά εξαιρετική!Φίλη είμαι...
Τους έβγαζα λοιπόν εκτός κλουβιών και τους κρατούσα στα χέρια μου, έναν σε κάθε χέρι. Τους πήγαινα βόλτες μέσα στο σπίτι, συγχρόνως τους μιλούσα και τους πλησίαζα σε διάφορα αντικείμενα ώστε να τους τα γνωρίσω.
Έκανα όλη αυτή την διαδικασία για τον εξής λόγο: βρίσκονταν μαζί - σε μικρή απόσταση, ήταν όμως σε ξένο περιβάλλον και με νέα γι΄αυτούς αντικείμενα, οπότε...όλη τους η προσοχή ήταν στραμμένη στο άγνωστο περιβάλλον.
Σκέφτηκα αυτό τον τρόπο και ''έπιασε'' (χρησιμοποίησα ψυχολογία), άρχισαν λοιπόν να νιώθουν δυο ''γνωστοί'' σε άγνωστο περιβάλλον, αυτό τους έφερε πιο κοντά.
Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες (10-15) ο Μάριος ηρέμησε κάπως αλλά δεν ανεχόταν ακόμα τον Κάρλο.
Σκέφτηκα-ξανασκέφτηκα και ξεκίνησα να τους πηγαίνω (κρατώντας τους στα χέρια) μπροστά σ΄ένα καθρέφτη.
Ο Μάριος τα έχασε, στην αρχή ξαφνιάστηκε και μετά δεν ήξερε με ποιον να τα πρωτοβάλει! Όρμησε λοιπόν στον καθρέφτη (δηλ στον εαυτό του), είδε πως δεν κατάφερνε να διώξει τα...4 πουλιά που έβλεπε και σιγά σιγά μετά από μέρες ηρέμησε.
Όλη αυτή η διαδικασία κράτησε άλλες 10-15 ημέρες (αισθανόμουν ως σταντ... μπροστά στον καθρέφτη με τις ώρες!).
Σιγά σιγά χαλάρωσαν τα πνεύματα και άρχισε να συνεργάζεται με τον Κάρλο, έτσι ξεκίνησαν να περιεργάζονται τη φωτογραφική μηχανή, και πολύ αργότερα να χτενίζονται (πάντα υπό τον έλεγχό μου).
Στο βίντεο παρατήρησε πως κρατάω τον Μάριο σε χαμηλότερη θέση από αυτή του Κάρλο. Αυτό συμβαίνει διότι ο Μάριος ήταν πολύ επιθετικός προς τον μικρό και ήθελα να αισθάνεται σε μειονεκτικότερη θέση.
Sissy
PB Senior Member
Πρέπει να μη βιάζεσαι! τρεις μήνες προσπαθούσα μέχρι να καταφέρω τον Μάριο να δεχτεί τον Κάρλο. Ο εκτροφέας τους μου τόνισε πως μόνο όταν ο Μάριος θα δεχόταν να τον χτενίσει ο Κάρλο, θα ήταν ένδειξη-απόδειξη πως τον αποδέχτηκε.