Γενικα οι τρεις ρατσες καναρινιων φωνης (μαλινουα, χαρζ,τιμπρανος) ειναι σχετικα ευκολες απο πλευρας της βασικης φροντιδας. Δεν εχουν καποιες ιδιαιτεροτητες στη διατροφη, δεν απαιτουνται απο το κατοχο οι γνωσεις γυρω απο φτερωματα, χρωματα και λοιπα. Ετσι η φροντιδα ακομα και απο εναν αρχαριο δεν ειναι κατι το τραγικο. Τωρα το θεμα εκπαιδευσης ειναι αλλο κεφαλαιο. Δεν ειναι κατι απλο αλλα ταυτοχρονα δεν ειναι και κατι που πρεπει να ανυσηχει τον μεσω κατοχο.
Ως αναφορα την φωνη θα σου πω για τα μαλινουα αν και πιστευω οτι το ιδιο ισχυει και για τις υπολοιπες δυο ρατσες. Η φωνη λοιπον κληρωνομειτε στα νεαρα πουλια και θεωρειτε οτι τον κυριο λογω τον εχει το θυληκο.Απο τους κληρονομικους αυτους παραγοντες το νεαρο πουλι αποκτα αυτο που λεμε ταλεντο ή χαρισμα και ταυτοχρονα την ανατομια και το στισημο. Μεσω της εκπαιδευσης ο εκτροφεας θα αναδειξει αυτο το ταλεντο,θα του μαθει τις κυριες φωνες και ταυτοχρονα θα καταφερει να παρει το 100% απο αυτο. Η φωνη επομενως ειναι κατι το οποιο κληρωνομειτε και ταυτοχρονα διδασκεται. Ο ενας παραγοντας συμπληρωνει τον αλλο.