Παιδιά γεια σας! Λέω να σας πω για ακόμη μία φορά κι εγώ τον πόνο μου με τα Lovebirds μου(4μηνών) αφού ακόμη είναι αγριμάκια! Τα οποία τα αγαπάω πάρα πολύ αλλά από ότ,ι φαίνεται δεν το καταλαβαίνουν!
Τα έχω περίπου 3-4 εβδομάδες και ενώ το θηλυκό είναι κάπως πιο ήρεμο (με ακούει όταν του μιλάω!), το αρσενικό παθαίνει κρίσεις και προσπαθεί απεγνωσμένα να βγει απ’το κλουβί! Σε σημείο που το λυπάμαι και μού ‘ρχεται να τ’αφήσω! Και φυσικά ούτε λόγος για … κουβεντούλα! Είναι συνεχώς σε ετοιμότητα!
Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να το εξημερώσω και μου ξεσηκώνει και το άλλο! Άλλωστε δεν φτάνει τόσος καιρός για να συνηθίσουν το σπιτάκι τους! Και έπειτα πώς θα δοκιμάσουν για παράδειγμα μαρουλάκι αφού φοβούνται τόσο; Βοήθειααα!
Επίσης συχνά «μαλώνει» και διώχνει το θηλυκό αλλά από την άλλη «ξύνονται» στα κεφαλάκια τους και αφήνουν κενά σημεία από πούπουλα!
Αλλά είναι γλύκες!
Αυτή την φορά έβαλα φωτογραφίες. Προσεχώς κι άλλες!
Τα έχω περίπου 3-4 εβδομάδες και ενώ το θηλυκό είναι κάπως πιο ήρεμο (με ακούει όταν του μιλάω!), το αρσενικό παθαίνει κρίσεις και προσπαθεί απεγνωσμένα να βγει απ’το κλουβί! Σε σημείο που το λυπάμαι και μού ‘ρχεται να τ’αφήσω! Και φυσικά ούτε λόγος για … κουβεντούλα! Είναι συνεχώς σε ετοιμότητα!

Επίσης συχνά «μαλώνει» και διώχνει το θηλυκό αλλά από την άλλη «ξύνονται» στα κεφαλάκια τους και αφήνουν κενά σημεία από πούπουλα!

Αλλά είναι γλύκες!
