Πολύ ενδιαφέρουσα (όπως πάντα!) η προσέγγιση σου Δημήτρη.
Εαν μου επιτρέπεται να κατεθέσω την δική μου οπτική που προέκυψε έχοντας διαβάσει αρκετά άρθρα και θέσεις φίλων στο θέμα, θα πω ότι σε όλα χρειάζεται μέτρο και ηρεμία. Μέτρο τόσο στην χορηγία τροφής όσο και στις ενέργειες και στις σκέψεις μας.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη μου τα όσα διάβασα συν την λογική του "μέτρου" έχω καταλήξει στην εξής διαχείριση :
Εφόσον τα καναρίνια μου βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο φροντίζω η διατροφή τους να είναι σχετικά πλούσια και δεν με πειράζει εάν είναι και σχετικά λιπαρή. Ας παχύνουν λίγο. Κι αυτό γιατί, θεωρώ, ότι έτσι τους παρέχω ένα επιπλέον "όπλο" στο να μπορέσουν να "αντέξουν" ποιο εύκολα το κρύο(
που, παρεμπιπτόντως, φέτος είναι αρκετό και παρατεταμένο συγκριτικά με άλλες χρόνιες).
Από την στιγμή που θα ανεβούν οι θερμοκρασίες, οι τροφή τους θα "φτωχύνει" σε αναλογίες μέχρι τον επόμενο χειμώνα.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλώ για πουλιά που έχουν γίνει σαν μπαλάκια του τένις, απλά μιλάω για μια σχετική συσσώρευση λίπους ώστε να "βγει ο χειμώνας".
Είμαι ανοιχτός σε κάθε είδους κριτική/συμβουλή επί του τρόπου μου.
Άλλωστε μόνο έτσι θα βελτιωθεί η κατάσταση