Γενικά Τι πουλί είναι αυτό που έπιασα στο σπίτι μου;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης pavlos001
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

pavlos001

PB New Member
Εγγραφή
9 Δεκ 2016
Μηνύματα
4
Πόλη
Θεσσαλονίκη
καλησπέρα σε όλους σας! Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζει κάποιος να μου πει τι πουλί είναι αυτό που έπιασα στο σπίτι μου σήμερα το πρωί! ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!

15415916_564856310380869_938129313_n.webp
 

Συνημμένα

  • 15415916_564856310380869_938129313_n.webp
    15415916_564856310380869_938129313_n.webp
    70,5 KB · Προβολές: 73
  • 15355969_564856353714198_1816132641_n.webp
    15355969_564856353714198_1816132641_n.webp
    64,1 KB · Προβολές: 75
  • 15401484_564856327047534_425376226_n.webp
    15401484_564856327047534_425376226_n.webp
    90,8 KB · Προβολές: 76
Πρόκειται για ένα καρδερινοκάναρο.
Δυστυχώς όμως για το πουλάκι... είναι θηλυκό.
Και τα θηλυκά καρδερινοκάναρα (γενικά όλα τα θηλυκά υβρίδια) αφήνονται από τους "εκτροφείς" τους στην τύχη τους.
Τις περισσότερες φορές γίνονται βορά στις ορέξεις των αρπακτικών...
Τα υπόλοιπα πεθαίνουν τις πείνας.
Ελάχιστα φτάνουν στον άνθρωπο και ακόμη λιγότερα από αυτά επιζούν αν τελικά τα κρατήσουν όσοι τα βρίσκουν.
Εύχομαι αυτό να έχει τύχη και να το κρατήσεις και να ζήσει όσο του επιτρέπεται..
Μπορείς αν θέλεις να μας συστηθείς εδώ petbirds.gr/community/forums/Νέο-Μέλος.5/, να μας πεις δυο λόγια για σένα, για το που ζεις και για τα πουλιά που πιθανολογώ πως έχεις.
 
όμως με τη αρσενικό να το ζευγαρώσω την άνοιξη αν θελήσω να το ζευγαρώσω ; Με καρδερινα η καναρίνι;
Είναι στείρο το πουλάκι. Και αυγά αν κάνει, θα είναι άγονα. Γι' αυτό τα πετάνε σαν σκουπίδια οι επιτήδειοι, γι' αυτό σου είπαμε αν δεν το θέλεις, να το δώσεις σε κάποιον. Απλά θα σώσεις μια ζωή είτε υιοθετώντας το ο ίδιος είτε δωρίζοντάς το σε κάποιον ευσυνείδητο.
 
Η φύση έχει εξοπλίσει τα όντα της με τέλεια εργαλεία που αποτρέπουν τη δημιουργία ειδών κυρίως με ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Κάθε λοιπόν προσπάθεια του ανθρώπου να δημιουργήσει κάποιο νέο είδος είτε γιατί τον βοηθάει στις δουλειές του (ημίονος - μουλάρι) είτε γιατί τραγουδάει καλύτερα (αυτό είναι υπό αμφισβήτηση) όπως τα καρδερινοκάναρα είτε για ανθρώπινη ματαιοδοξία... όπως και για χίλιους δυο άλλους λόγους τότε τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας είναι "μη γόνιμα".
Τα περισσότερα λοιπόν υβρίδια είναι στείρα... Προστατεύοντας τη φύση από τη συνέχιση αυτής της "βρισιάς" εναντίον της.
Η λέξη άλλωστε υβρίδιο προέρχεται ύβρις + Δίας (θεός) = Υβρίδιο όπως θα το διαβάσεις κι εδώ https://community.petbirds.gr/threa...γριων-πουλιών-θα-επιβίωναν.21964/#post-233202
 
Αν σε παρηγορεί αυτό που θα σου πω... Τα θηλυκά καρδερινοκανερα γίνονται πολύ καλές παραμανουλες!
Δυστυχώς φίλε μου στεφανε ούτε κάτι τέτοιο ισχύει, αλλος ένας μύθος!
 
Δυστυχώς φίλε μου στεφανε ούτε κάτι τέτοιο ισχύει, αλλος ένας μύθος!

Βασικά ναι, μοιάζει περισσότερο με προσπάθεια να χρυσώσουμε το χάπι και να βρούμε κάποια χρησιμότητα και καλά.
Το να τα χρησιμοποιήσει κάποιος για παραμάνες είναι οκ, αλλά το ότι είναι πολύ καλές παραμάνες (σε σύγκριση με τι; ) δεν προκύπτει από κάπου.
 
Νομίζω πως θα πρέπει να τους βρίσκουμε "δουλειά" να κάνουν.
Διαφορετικά κινδυνεύουν να "εξαφανιστούν" όλα τα θηλυκά από τις εκτροφές.
Είναι όμορφα και μοναδικά πουλιά..
Το γεγονός πως "εκδιώχθηκαν" ως "άχρηστα" εντελώς "ρατσιστικά" από τους "χρήσιμους" και "έξυπνους" εκτροφείς τους... εμάς τους υπόλοιπους θα πρέπει να μας συγκινεί... Ανταποδίδουν την αγάπη που τους δίνουμε...
Θα σας εκμυστηρευτώ ένα περιστατικό για να τεκμηριώσω όλα όσα γράφω ...
Πριν πάρα πολλά χρόνια... έφηβος μαθητής τότε της Τρίτης λυκείου... ήρθε στην αυλή του πατρικού μου ένα πουλί...
Το περιποιήθηκα όσο μπορούσα και το είχα αρκετό καιρό σε κάποιο κλουβί μαζί με τα υπόλοιπα καναρίνια μου...
Την άνοιξη που με απορία ρώτησα να μάθω... κάποιος "έμπειρος" μου εξήγησε πως αυτό που είχα ήταν "άχρηστο" γιατί ήταν θηλυκό καρδερινοκάναρο...
Με συμβούλεψε να ανοίξω την πόρτα και να το "αμολήσω" να φύγει... Πράγμα που με "ελαφρά την καρδία" έκανα... μαγκώνοντας την πόρτα ανοιχτή κάποια στιγμή το απόγευμα...
Το πρωί όπως καταλαβαίνετε όταν σηκώθηκα... Το κλουβί ήταν άδειο...
Ξεκίνησα τις εργασίες (θυμάμαι καθάριζα) την κλούβα... όταν δίπλα μου άκουσα ένα "τσίου"...
Ήταν η "κοπελιά"... η οποία στάθηκε στον δίσκο της κλούβας που είχα ακουμπήσει στο τραπέζι της αυλής και έτρωγε από τους πεσμένους σπόρους... πεινούσε η ψυχούλα.
Την ξαναμάζεψα και έζησε ελεύθερη μέσα στο δωμάτιο που είχα φοιτητής για πολλά χρόνια...
Είχε μάλιστα εξοικειωθεί τόσο πολύ με τους ανθρώπους που ερχόταν πάνω μας... σε όλους... Ακόμη και στους επισκέπτες...
Από τότε στάθηκα με ιδιαίτερη ευαισθησία στα συγκεκριμένα πουλιά, δημιουργήματα της ανθρώπινης βλακείας και απανθρωπιάς...
Ενάντια στους "εκτροφείς" που τα καταδικάζουν στην καλύτερη σε γρήγορο θάνατο από τα αρπακτικά ή χειρότερα σε αργό θάνατο από ασιτία...
Να πεθάνει δηλαδή από πείνα... Έλεος.
Ποτε δεν γνώρισα εκτροφέα με αρσενικά υβρίδια που να συντηρεί ίσο τουλάχιστο αριθμό θηλυκών...
Ούτε ένας...
Και ξέρω πολλούς.
 
Από τότε στάθηκα με ιδιαίτερη ευαισθησία στα συγκεκριμένα πουλιά, δημιουργήματα της ανθρώπινης βλακείας και απανθρωπιάς...
, δεν είσαι μόνος σου,Γιάννη... Είμαστε πολλοί... Κι ας μη μιλάμε ή φαινόμαστε! Υπάρχουμε και προσπαθούμε...
προσπαθούμε να τους μεταπείσουμε...
πού θα πάει... Θα αλλάξει... Κάποια στιγμή, ας μην είναι τουλάχιστον αργά!
 
Back
Top