Ασθένειες Το βρέφος καναρίνι πέθανε

Εγγραφή
12 Μαϊ 2008
Μηνύματα
727
Πόλη
Άλιμος
Μέχρι και σήμερα το πρωί ζούσε.. Όπως ζούσε, δηλαδή σε πολύ κακή κατάσταση οργανική αλλά με την ίδια διάθεσή όπως τότε που ήταν καλά.. Το έβγαλα στο μπαλκόνι και να πάρει λίγο αέρα και του μιλούσα κι αυτό κουνούσε την ουρίτσα από την χαρά του κι έκανε το κεφαλάκι του πέρα δώθε για να δει τι ακριβώς κάνω.. Μετά από λίγα λεπτά, ξαναβγήκα έξω για να του καθαρίσω το κλουβάκι (το έκανα κάθε δύο μέρες από τότε που είναι στον πάτο του κλουβιού) και το βρήκα κυρτωμένο και νεκρό, πεσμένο προς τα μπροστά.. Είναι μεγάλη αδικιά αυτό που συνέβη.. Έχω πάθει σοκ, νομίζω ότι θα σταματήσει η καρδιά μου.. Μπορεί να ήταν πολύ άρρωστο, αλλά ήπλιζα.. Βέβαια, όπως έχει αποδειχτεί, η ελπίδα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απλώς αυταπάτη.. Δεν έχει κλείσει ακόμα ένας χρόνος από τότε που το βρήκα στον καύσωνα να πετάει λαχανιασμένο γύρω από την τέντα της κουζίνας.. Καλό ταξίδι Βρέφος μου, δεν θα σε ξεχάσουμε.. ☹
 
Νικολετα λυπαμαι για το πουλακι σου. Να σε ρωτησω κατι;

Τι ακριβως ειχε και ηταν αρρωστο;
 
Κώστα και Ανέστη, σας ευχαριστώ.. Όσα ζωάκια και να έχει κανείς, όσα άσχημα περιστατικά κι αν έχει αντιμετωπίσει, η απώλεια είναι πάντα συγκλονιστική.. Μου έχουν κοπεί τα πόδια, έχω καθίσει στην καρέκλα του γραφείου μου και νομίζω ότι δεν έχω κουράγιο να σηκωθώ..
 
Λυπαμαι παρα πολυ και σε καταλαβαινω! Αλλα τουλαχιστον "ξεκουραστηκε" που λεμε, η ψυχουλα! Τουλαχιστον εφυγε φροντισμενο και με αγαπη
 
Κουράγιο. Ο χρόνος είναι μεγάλος γιατρός...
Σκέψου ότι ίσως είναι καλλύτερα για το βρέφος σου που ησύχασε. Μάλλον θα υπέφερε πολύ όλο αυτό το διάστημα.
 
Γεωργία και Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ.. Μετά από όλα όσα περνούσε καθημερινά, έπρεπε ή να γίνει τελείως καλά ή να φύγει.. Αλλα ο θάνατος, ακόμα και όταν πλανάται σαν ενδεχόμενο, είναι πολύ κρύο πράγμα και ασύλληπτο.. Ευχαριστώ όλα τα παιδιά στο φόρουμ που συμπαραστέκονται, τρομερό να σε "αγκαλιάζουν" άνθρωποι που δε σε ξέρουν. Ευχαριστώ..
 
  • Like
Αντιδράσεις: dgeorg
Νικολέττα μου στεναχωρήθηκα πάρα πολύ για την απώλεια σου. Το έχω ζήσει αυτό αρκετές φορές δυστυχώς και μπορώ να σε καταλάβω. Κάνε υπομονή και να ξέρεις πως ο χρόνος και οι καινούριες αγάπες θεραπεύουν όχι όλες αλλά πολλές πληγές...
 
Ειλικρηνα λυπαμαι Νικολεττα για το συμβαν σιγουρα ''ποναει'' οσο κι αν εχουμε εμπειρια η οχι σε τετοια. Τι να πω, αν ημασταν πιο κοντα ισως μπορουσα να αναπληρωσω το κενο με ενα νεο μικρακι, αν μπορει καποιος φιλος απο Αττικη...
 
ελπιζω να παρεις ενα αλλο πουλακι να δωσεις την αγαπη σου νικολεττα,
 
κριμας που πεθανε τουλαχιστον προσπαθησες και κατι εκανες ομως να κανεις τοση πολλη προσπαθεια και να πεθανει ειναι αδικια οπως προανεφερες. Περαστικα και λυπαμαι πολυ
 
Ψοφησε η ψυχουλα! Κριμα! ☹ Και εγω νομιζα πως θα το ξεπερασει. Νικολεττα ξερω ποσο το αγαπουσες. Τουλαχιστον του εδωσες τα παντα.
 
Λυπάμαι Νικολέτα για την τραγική απώλεια, ξέρω πως με αυτό το αδύναμο πλασματάκι
έχεις δεθεί παραπάνω εξ αιτίας και του γεγονότος ότι του έσωσες τη ζωή. Κουράγιο Νικολέτα και ο χρόνος θα γίνει γιατρός.
 
Πριν από 3 μήνες, διαπίστωσα ότι αναπνέει πολύ γρήγορα, χωρίς ήχο ή κάτι τέτοιο. Του έδωσα aviomycin αλλά αφότου πέρασε ο χρόνος εφαρμογής και δεν είδα βελτίωση, του έδωσα vybramycin (το χρησιμοποιούσα στο Budgie μου, το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερα να σώσω). Τίποτα το πουλάκι. Συνέχισε το λαχάνιασμα, έκανε και κάνα πιπ πού και πού. Στο δίμηνο, έχασε τελείως την φωνή του και έδειχνε πολύ αναμαλλιασμένο, με τα φτερά ριγμένα στο πλάι του κορμιού του και την ουρά του ανασηκωμένη. Κοίταξα μήπως υπάρχει πρόβλημα με αυγό ("εγκυμοσύνη") αλλά τίποτα. Με τη συπλήρωση του 2ου μήνα (δλδ πριν από ένα μήνα) το πουλάκι ξεκίνησε να ανοίγει και το στόμα και να δείχνει πολύ άρρωστο. Πριν από 20 ημέρες ξεκίνησε να πέφτει από τα κλαδάκια του και να μη μπορεί να ανέβει. Τελικά έχασε τελείως τη δύναμή του και παραμένει στον πάτο του κλουβιού εδώ και 15 ημέρες. Είναι χάλια, τρώει ελάχιστα, δείχνει ότι υποφέρει πολύ και κάνει έναν ήχο σαν βαρύ άσθμα. Το πήγα στον γιατρό..
φιλη μου Νικολετα λυπαμαι παρα παρα πολυ για την απωλεια σου.. Ειλικρινα παρα πολυ και σε καταλαβαινω. Ομως απο οτι καταλαβα αργησες παρα πολυ να πας το καναρινακι σου στο γιατρο... Αν κανω λαθος και δεν εχω καταλαβει διορθωσε με... Αν ομως εχω καταλαβει σωστα τοτε εχεις μεριδιο ευθυνης... Και δεν το αναφερω για να σε πικρανω.Αν ειχες δρασει νωριτερα ισως να υπηρχε καλυτερο τελος. Το πουλι εδειξε απο την αρχη οτι ηταν αδιαθετο..
Δυστηχως με εικασιες δεν κανουμε τιποτα...
και παλι λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.

ΥΓ. Μπορω να σου κανω δωρο ενα μικρο αν ενδιαφερεσαι μολις τα βγαλει η καναρα μου..
φιλικα☹
 
λυπαμαι πολυ Νικολεττα... Μην στενοχωριεσαι ομως... Οτι μπορουσες εκανες..
 
☹ Κρίμα Λυπάμαι για τον χαμό του μικρού θα σου πρωτινά να πάρεις ένα καναρίνι στα γρήγορα για να νιώσεις καλύτερα και να το ξεπεράσεις γρηγορότερα.. Δεν είναι ωραίο ένα κλουβί άδειο

(εάν αποφασίσεις και πάρεις άλλο να προσέξεις το κλουβί να το καθαρίσεις καλά με διάφορα φάρμακα που κάνουν για να σκοτώσουν τα μικρόβια και να το αποστειρώσεις εάν γίνετε για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο )
 
Νικολέτα καλησπέρα
Λυπάμαι πολύ για την απόλυα που είχες δεν μπορώ να σου πω τίποτα άλλο εκτός από το ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί έχω και εγώ πολλές απόλυες κατά διαστήματα
Προχτές έφυγε! Ο φίλος μου ο κοκινουλις με τον ίδιο τρόπο και πριν ένα μήνα περίπου ο αγαπημένος μου ( 3 χρόνων περίπου ) ο πιτσιρίκος.
δυστυχώς δεν μπορούμε να το δεχτούμε αλλά ούτε και να το αποφύγουμε
αν όλα πάνε καλά με τα ζευγαρώματα που περιμένω σου υπόσχομαι ότι θα έχεις ένα καινούργιο μικρό φίλο να τα λέτε και να τον φροντίζεις
Φιλικά πάντα
Δημήτρης

ANYWAY
 
Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για την πραγματική υποστήριξη και τα καλά λόγια. Και για τις προσφορές σας ευχαριστώ, ήδη κάποιος φίλος έχει προσφέρει ένα καναρινάκι και τον ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!
Νιώθω υπεύθυνη, ακόμα και να τον είχα πάει νωρίτερα και να είχε σωθεί, πάλι θα ένιωθα. Δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία περισσότερο, γιατί ήδη το περνάω πολύ άσχημα.. Το πουλάκι το έθαψα αλλά το κλουβί έφυγε από το σπίτι. Με πέτυχε μια κυρία από απέναντι που έχει πολλά καναρινάκια και μου το ζήτησε. Της το έδωσε και έχει πλήρη γνώση ότι πρέπει να το απολυμάνει κλπ κλπ. Δεν θα άντεχα να το κρατάω.. Ακόμα και το καρφάκι του στο μπαλκόνι που είναι άδειο, μου κόβει τα πόδια.. Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα.. Κι όταν σκέφτομαι ότι ίσως να ήταν αλλιώς αν είχα ενεργήσει γρήγορα αλλιώς.. Το πρωί με κοίταζε με κάτι ματάκια.. Και δε μπόρεσα να κάνω τίποτα.. ☹
 
Back
Top