Γιωργο δεν ειναι δυνατον να περιμενεις να σε συνηθισει γρηγορα. Θελει υπομονη το πραγμα. Ακομα και τα εξημερωμενα δεν προκειται να γινουν σαν τα πουλακια που παιρνουμε απο μωρα. Το πρωτο μου κοκατιλ καταφερα να το εξημερωσω μετα απο μηνες καθημερινης προσπαθειας. Οταν ξεκινησα να δουλευω του πηρα παρεα κ εκτοτε ξανα-αγριεψε. Ειναι προστατευτικος με το ταιρι του. Οταν θελω να περασω ποιοτικη ωρα μαζι του απλα το παιρνω μονο του σε αλλο δωματιο. Το θεμα ομως ειναι οτι ενω ειναι πολυ καλο πουλακι εχει αρκετα εντονο χαρακτηρα. Πολλες φορες, ενω λατρευει το ταιρι του, κανει κ σε εκεινη χχχχ! Ειναι απλα θεμα χαρακτηρα. Το δευτερο κοκατιλ που πηρα ενω ηταν ενηλικο δεν ηταν καθολου αγριο. Εχει πολυ καλη προσωπικοτητα και δεν χρειαστηκε να κανω τιποτα για να το εξημερωσω.
Οσο και να του στερεις τροφη η να το τιμωρεις δεν προκειται να σε αγαπησει αν δεν κανεις υπομονη μαζι του. Πρεπει να σε συνηθισει, να γινεις αναποσπαστο κομματι της ζωης του. Κ επιπλεον πρεπει να μαθει να σε εμπιστευεται. Μπορει να ειναι πουλακι αλλα εχει μυαλο κ βλεπει τις κινησεις σου. Για αρχη απλα μιλησε του. Μιλα του συχνα και με ηρεμο τονο προκειμενου να τον ξε-αγχωσεις. Οταν περνας κοντα απο το κλουβι δειχνε αδιαφορος κ κανε κατι αλλο ετσι ωστε να μην συνδεσει την παρουσια σου με "καταπατηση ιδιωτικου χωρου". Δωσ'του χωρο κ χρονο.
