Maria Tito
PB New Member
Καλησπερα σας! 
Πριν μερικες μερες, πηρα κι επισημως τα δυο αρσενικα καναρινια της πεθερας μου.
Αρχικα το μικρο κλουβι τους, ηταν τοποθετημενο σε εξωτερικο τοιχο στην κατω αυλη, εκτεθημενο σε ρευματα αερα και γατες.
Επειτα απο επιχειρηματα που διαβασα εδω, καταφερα και τα πηραμε στο μαγαζι του αντρα μου (επιπλοξυλουργειο) σε εσωτερικο προστατευμενο χωρο, μπροστα σε τζαμαρια που εβλεπε δεντρα και ουρανο.
Ομως, προσεξα οτι ουτε εκει οι συνθηκες ηταν καλες για την ηρεμη διαβιωση των πουλιων, μιας και πολλες φορες ο αντρας μου δουλευε μεχρι αργα με τα δυνατα φωτα ανοιχτα, αλλα ειχε και πολυ θορυβο και σκονη απο τα μηχανηματα που κοβουν τα ξυλα, και το κλουβι ηταν διπλα σε πορτα που μπαινοβγαιναμε, οποτε κι αυτο ηταν ιδιαιτερα αγχωτικο για τα πουλακια.
Ετσι, μου εφτιαξε ο αντρας μου ενα (προσωρινο) ξυλινο κουτι-βαση για την 60αρα ζευγαρωστρα, με plexiglas στα πλα'ινα και την οροφη (για φως και προστασια απο ρευματα αερα στο μπαλκονι) και πορτακι με συρματινη σιτα μπροστα (για προστασια απο τα κουνουπια κλπ).
Προσεξα ομως οτι μολις κλεισω το πορτακι, σκοτεινιαζει αρκετα το κλουβι, εγω δεν τα βλεπω, αλλα το πιο σημαντικο ειναι οτι δεν τους αρεσει καθολου! Φαινονται οτι αγχωνονται πολυ με αυτο.
Το ασπρο καναρινακι καθεται μονιμως ακινητο και αμιλητο (ενω τραγουδουσε ποτε-ποτε πριν) στην εσωτερικη γωνια του κλουβιου και το κιτρινο ειναι κι αυτο μαζεμενο, αν και μου κανει 'πιου' δυνατα κι ερχεται προς το μερος μου οταν του μιλαω (ειναι πιο θαρραλεο).
Προσεξα και το εξης, νωριτερα που καθαριζα το συρταρακι και την σχαρα τους απο τις κουτσουλιες.
Μετεφερα το κλουβακι τους στην κουζινα (με χαμηλο φωτισμο για να μην αγχωνονται- οπως μου ειπε ο misalouris) για να τα φροντισω, κι εκει που ηταν υποτονικα και τα δυο, το κιτρινο κυριως, εδειξε να 'ενθουσιαζεται' κουνωντας με ρυθμικα τιναγματα την ουριτσα του, να χοροπηδαει και να κανει χαρουμενα 'πιου' δυνατα και να με κοιταει με πολυ ηρεμο βλεμμα.
Το ιδιο και το ασπρο, με λιγοτερο ενθουσιασμο ομως, γιατι φαινοταν πιο μαζεμενο.
Δηλαδη μου εδωσαν την εντυπωση οτι τους αρεσε η παρεα μου που τους μιλουσα χαρουμενα και γλυκα, αντι εξω στο μπαλκονι, μονα τους.
Για να καταληξω, αυτο που θελω να πω, ηταν οτι, οταν ηταν χωρις προστατευτικη σιτα τριγυρω τους και τα σχετικα, ηταν πιο κεφατα και σιγομουρμουριζαν τραγουδακια. Τωρα, νομιζω οτι νιωθουν πολυ 'εγκλωβισμενα'.
Εδω λετε οτι τα πτηνα εξωτερικης εκτροφης πρεπει να εχουν προστατευτικη σιτα γυρω απο τα κλουβια τους, αλλα εχω δει πολλα μελη εδω απο φωτο τους, που εχουν ελευθερα τα κλουβια απο σιτα και τα σχετικα.
Τελικα τι να κάνω; Τα λυπαμαι ετσι που ειναι και συμπασχω, ουτε εμενα θα μου αρεσε αυτη η ασφυκτικη αισθηση...
Πριν μερικες μερες, πηρα κι επισημως τα δυο αρσενικα καναρινια της πεθερας μου.
Αρχικα το μικρο κλουβι τους, ηταν τοποθετημενο σε εξωτερικο τοιχο στην κατω αυλη, εκτεθημενο σε ρευματα αερα και γατες.
Επειτα απο επιχειρηματα που διαβασα εδω, καταφερα και τα πηραμε στο μαγαζι του αντρα μου (επιπλοξυλουργειο) σε εσωτερικο προστατευμενο χωρο, μπροστα σε τζαμαρια που εβλεπε δεντρα και ουρανο.
Ομως, προσεξα οτι ουτε εκει οι συνθηκες ηταν καλες για την ηρεμη διαβιωση των πουλιων, μιας και πολλες φορες ο αντρας μου δουλευε μεχρι αργα με τα δυνατα φωτα ανοιχτα, αλλα ειχε και πολυ θορυβο και σκονη απο τα μηχανηματα που κοβουν τα ξυλα, και το κλουβι ηταν διπλα σε πορτα που μπαινοβγαιναμε, οποτε κι αυτο ηταν ιδιαιτερα αγχωτικο για τα πουλακια.
Ετσι, μου εφτιαξε ο αντρας μου ενα (προσωρινο) ξυλινο κουτι-βαση για την 60αρα ζευγαρωστρα, με plexiglas στα πλα'ινα και την οροφη (για φως και προστασια απο ρευματα αερα στο μπαλκονι) και πορτακι με συρματινη σιτα μπροστα (για προστασια απο τα κουνουπια κλπ).
Προσεξα ομως οτι μολις κλεισω το πορτακι, σκοτεινιαζει αρκετα το κλουβι, εγω δεν τα βλεπω, αλλα το πιο σημαντικο ειναι οτι δεν τους αρεσει καθολου! Φαινονται οτι αγχωνονται πολυ με αυτο.
Το ασπρο καναρινακι καθεται μονιμως ακινητο και αμιλητο (ενω τραγουδουσε ποτε-ποτε πριν) στην εσωτερικη γωνια του κλουβιου και το κιτρινο ειναι κι αυτο μαζεμενο, αν και μου κανει 'πιου' δυνατα κι ερχεται προς το μερος μου οταν του μιλαω (ειναι πιο θαρραλεο).
Προσεξα και το εξης, νωριτερα που καθαριζα το συρταρακι και την σχαρα τους απο τις κουτσουλιες.
Μετεφερα το κλουβακι τους στην κουζινα (με χαμηλο φωτισμο για να μην αγχωνονται- οπως μου ειπε ο misalouris) για να τα φροντισω, κι εκει που ηταν υποτονικα και τα δυο, το κιτρινο κυριως, εδειξε να 'ενθουσιαζεται' κουνωντας με ρυθμικα τιναγματα την ουριτσα του, να χοροπηδαει και να κανει χαρουμενα 'πιου' δυνατα και να με κοιταει με πολυ ηρεμο βλεμμα.
Το ιδιο και το ασπρο, με λιγοτερο ενθουσιασμο ομως, γιατι φαινοταν πιο μαζεμενο.
Δηλαδη μου εδωσαν την εντυπωση οτι τους αρεσε η παρεα μου που τους μιλουσα χαρουμενα και γλυκα, αντι εξω στο μπαλκονι, μονα τους.
Για να καταληξω, αυτο που θελω να πω, ηταν οτι, οταν ηταν χωρις προστατευτικη σιτα τριγυρω τους και τα σχετικα, ηταν πιο κεφατα και σιγομουρμουριζαν τραγουδακια. Τωρα, νομιζω οτι νιωθουν πολυ 'εγκλωβισμενα'.
Εδω λετε οτι τα πτηνα εξωτερικης εκτροφης πρεπει να εχουν προστατευτικη σιτα γυρω απο τα κλουβια τους, αλλα εχω δει πολλα μελη εδω απο φωτο τους, που εχουν ελευθερα τα κλουβια απο σιτα και τα σχετικα.
Τελικα τι να κάνω; Τα λυπαμαι ετσι που ειναι και συμπασχω, ουτε εμενα θα μου αρεσε αυτη η ασφυκτικη αισθηση...
:D
Η υπομονή ειναι αρετή 
:)
