Στο πετ σοπ που πηγα σημερα να παρω τροφη για τα πουλακια μου ειδα κατι που με συγκινησε... Καποιοι Ανθρωποι μετα την χτεσινη φωτια στην Παρνηθα, βρηκαν εναν τσαλαπετεινο σε κατασταση σοκ και τον παρεδωσαν στο μαγαζακι σε 2 πολυ ευαισθητα παιδια να το φροντισουν. Πραγματικα ειδα με τα ματια μου το ενδιαφερον και την αγαπη των νεων αυτων παιδιων να φροντισουν να ταισουν το πουλακι με την συριγγα προκειμενου να τα καταφερει να ζησει.. Συγκινηθηκα, γιατι οταν ρωτησα ποιο θα ειναι το μελλον του πουλιου αν τα καταφερει να ζησει, ξερετε ποια ηταν η απαντηση; Οχι οχι δεν ηταν... Θα το πουλησω να βγαλω κερδος, αλλα οτι θα επιστρεψει πισω στο φυσικο του περιβαλλον... Ευγε στα παιδια τελικα Υπαρχουν ακομα οχι μονο καλοι επαγγελματιες, αλλα υπαρχουν ακομα ευαισθητοι ανθρωποι... Ειναι μια μικρη αχτιδα φωτος μεσα στο χαος αυτων που μαθαινουμε. Γιατι ουδεν κρυπτον υπο του ηλιου! 
