Γενικά Φθινόπωρο και κίνδυνοι για την καρδερίνα

ΑΒΑΤΟΝ

PB Member
Εγγραφή
16 Ιουν 2012
Μηνύματα
1.549
Πόλη
Αθήνα
Τιε τελευταίες μέρες ακούω πολλά κρούσματα για πουλιά που χάνονται.

Δυστυχώς αυτή η εποχή είναι η χειρότερη περίοδος για την καρδερίνα. Οι νοτιάδες και η υγρασία είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί για τα πουλάκια.

Οσοι τα έχουμε σε εξωτερικό χώρο πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας και να τα παρατηρούμε συνεχώς.

Αν δούμε νοχελικά πουλιά... φουσκωμένα πουλιά...υπερβολική κατανάλωση τροφής, αμέσως τα βάζουμε σε εσωτερικό χώρο.

Για περισότερες πληροφορίες είναι εδώ ο κυρ Νίκος (Paianas) να μας πει λεπτομέριες. Γιατί έχουμε και δουλειές 😛

Αμ πως.
 
Ποιός με έχρισε ''ειδικό'' μωρέ Βασίλη;
Όλοι είμαστε εδώ για να εκθέσουμε τις εμπειρίες και παρατηρήσεις μας.
Εγώ σε γενικές γραμμές θα γράψω τα χιλιοειπωμένα :

H καρδερίνα (και γενικότερα τα ιθαγενή), είναι πιο ευαίσθητα συγκρινόμενα με άλλα πουλιά συντροφιάς (π.χ. καναρίνα, ζεμπράκια, παπαγάλους).
Η περίοδος μετάβασης από το φθινόπωρο στον χειμώνα, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους (κυρίως λόγω της αύξησης υγρασίας σε συνδυασμό με τη συνήθως απότομη πτώση της θερμοκρασίας).
Εξυπακούεται ότι απαγορεύεται δια ροπάλου η μεταφορά του πουλιού από μέσα έξω (και το αντίστροφο), όπως και η έκθεσή του σε ρεύματα.
Δεν ενοχλεί-επηρεάζει η χαμηλή θερμοκρασία (ειδικά αν ο εγκληματισμός-προσαρμογή του πουλιού στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες δεν γίνεται αποσπασματικά αλλά προοδευτικά η συνεχόμενα), ενοχλεί η απότομη αλλαγή από θερμό/ανεκτό σε κρύο/ψύχος.
Όπως γνωρίζουμε, οι κυριότερες αιτίες ασθένειας της καρδερίνας είναι 1ον τα κοκκίδια και 2 τα εντερικά.
Όπως πάλι γνωρίζουμε τα κοκκίδια υπάρχουν σε ελεγχόμενη-μη ανησυχητική συγκέντρωση σε πάρα πολλούς οργανισμούς ζώων και πουλιών.
Η κατάσταση ξεφεύγει, οι πληθυσμοί τους αυξάνονται αλματωδώς και τα πουλιά νοσούν, είτε γιατί κάποιο πουλί της φύσης αιχμαλωτίζεται και από το στρες αναπτύσσει κοκκίδια, είτε γιατί μολύνεται από ακαθαρσίες νοσούντος πουλιού, είτε γιατί αλλάξαμε απότομα τη διατροφή του και αυτή η αναστάτωση προκάλεσε αύξηση του πρωτόζωου, είτε γιατί ο συνωστισμός αρκετών πουλιών στον ίδιο χώρο ενέτεινε-διόγκωσε το πρόβλημα.
Ξεκινάμε από τα βασικά : καλή υγιεινή και τακτική καθαριότητα.
Καθαρό νερό, αντιοξειδωτικές ουσίες- φυτά η σκευάσματα με αυξημένες συγκεντρώσεις πολυφαινολών με πολλά φλαβονοειδή και καροτενοειδή (από *ταραξάκο, *αγκάθι, *αλόη, *τσουκνίδα, ρίγανη, θυμάρι, μέντα, φασκόμηλο, δίκταμο, τσάι του βουνού, χαμομήλι, *αγκινάρα, μπρόκολο, σπανάκι κλπ.)
Πολλά από τα παραπάνω(*), έχουν και αποτοξινωτική για τον οργανισμό και το συκώτι δράση.
Φυσικά κάποιοι επιλέγουν τον έλεγχο των κοκκιδίων χορηγώντας διάφορα κοκκιδιοσταλτικά (π.χ. το πολύ διαδεδομένο esb 30). Πιστεύω όμως (όχι φυσικά εγώ αλλά τόσοι και τόσοι επιστήμονες και εταιρίες που καταλήγουν στο να προτείνουν-κατασκευάζουν σκευάσματα στηριγμένα στα παραπάνω βότανα) ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη προστασία για τα πουλιά μας από την πρόληψη, θωράκιση με φυσικό τρόπο.

. Συνεχίζεται
 
Οσο αναφορά την μεταφορά του μέσα-έξω ... Ο Νίκος εννοεί πως είναι απαγορευτικό να μετακομίζουν τα πουλιά κατά την διάρκεια της ημέρας και όχι μόνιμα. Δηλ. το βγάζουμε το πουλάκι έξω το πρωί και το ξαναβάζουμε μέσα το βράδυ. (αυτό είναι λάθος)

Οσο αναφορά την διατροφή... Εδώ έχω κάποιες ενστάσεις.

3 χρονιές συνεχόμενες δεν έχω δώσει ούτε ένα κλαράκι με πράσινο με αποτέλεσμα... Μηδενικές απώλειες.

Και όπως λες και συ... Ομάδα που τραβάει δεν αλλάζει.

Αντε να το ακούσει αυτό και ο Κρητικός (adreas)... Ποιος τον ακούει 😛
 
Απόσπασμα από συνέντευξη με τον Angelo Fumagalli

''Οι εγκαταστάσεις του Κου Fumagalli είναι μικρές, αλλά μοναδικές.
Κάθε μία από τις κλούβες εκτροφής που έχει στην αυλή του, έχει διαστάσεις 0,90 πόντους μήκος, 1,5 μ. Βάθος- 2 μ. ύψος. και περιέχει από ένα ζεύγος πουλιά.
Οι περισσότερες από τις κλούβες του, είναι στολισμένες με πράσινο, συμπεριλαμβάνοντας κάποιο είδος κισσού, που δίνει στα πουλιά μια αίσθηση ασφάλειας και το συναίσθημα διαβίωσης σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Με ξενάγησε μέσα στις εγκαταστάσεις του και αυτή την περίοδο υπήρχαν πολλά ζευγάρια από πουλιά που κλωσσούσαν, ενώ μερικά από αυτά είχαν μωρά.
Στο κεντρικό μέρος των εγκαταστάσεων, υπήρχε ένας καταπράσινος κήπος λαχανικών, με άφθονες πικραλίδες-ραδίκια-μαρούλι-σπανάκι-ραντίτσιο και άλλα.
Υποθέτω ότι ορισμένα από αυτά τα λαχανικά χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των πουλιών.
Ο Κος Fumagalli, είναι ένας manager για ρυθμίσεις παραμέτρων λογισμικού της Alcatel telecom.
Είναι επίσης ένας ενθουσιώδης, σχολαστικός και αποδεδειγμένα ένας έμπειρος ειδικός στην αναπαραγωγή Ευρωπαϊκών πουλιών, ιδιαίτερα στο μεγαλύτερο είδος της Ευρωπαϊκής καρδερίνας -της Σιβηριανής, συμπεριλαμβανομένων των μεταλλάξεων παστέλ, καφέ, αχάτης κλπ.
Επίσης εκτρέφει μεταλλάξεις redpoll , όπως αχάτη και isabel.
Kάθε χρόνο ο Fumagalli παράγει πάνω από 100 πουλιά.Αυτό το χόμπυ τον κρατάει πολύ απασχολημένο,ωστόσο ο ίδιος απολαμβάνει την ανταλλαγή ιδεών με άλλους ερασιτέχνες απ'όλο τον κόσμο.
Ως εκ τούτου, αν κάποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί του, μπορεί να το κάνει μέσω ίντερνετ.
Ο Κος Fumagalli κι εγώ, είχαμε μια μακρά συζήτηση.
Τον ρώτησα αρκετές ερωτήσεις, κυρίως για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί στη διατροφή των διαφόρων Ευρωπαϊκών ειδών, μεταξύ των οποίων ''ποιό είναι το βασικό μείγμα σπόρων που χρησιμοποιεί όλο το χρόνο''.
Απάντησε : Ταϊζω ηλιόσπορο και σπόρο niger.
Θεωρώ ότι αυτοί οι σπόροι, είναι πολύ σημαντικοί για να κρατήσουν τις καρδερίνες, τα redpoll και τα άλλα πουλιά σε καλή υγεία.
Αυτοί οι σπόροι, θα πρέπει να είναι φυσικοί και επ'ουδενί αποστειρωμένοι μέσω μεθόδων επεξεργασίας θερμότητας.
Εκεί αμέσως σχολίασα : Δυστυχώς, ο σπόρος niger που διατίθεται στις ΗΠΑ, αποστειρώνεται μέσα από μια διαδικασία θέρμανσης και δεν θα βλαστήσει.
Απάντησε : Κατά την προσωπική μου γνώμη, οι αποστειρωμένοι σπόροι niger, δεν έχουν καμμιά θρεπτική αξία.
Στις ΗΠΑ, έχουμε πληθώρα από καλό μεγάλο ηλίανθο.
Ωστόσο, αυτό που εσείς έχετε στη διάθεση σας, είναι πολύ μικρό σε μέγεθος και κατά συνέπεια οι καρδερίνες και τα άλλα μικρά πουλιά μπορούν να τον φάνε.
Ο Κος Fumagalli, μου έδειξε γκρι ριγέ μικρό ηλιόσπορο, περίπου στο μέγεθος ενός ρυζιού.
Συνέχισε λέγοντας ''ο καλός σπόρος θα πρέπει να φυτρώνει κατ'ελάχιστο 80% -αυτός θεωρώ ότι είναι καλή διατροφή για τα πουλιά μου ''.
Επίσης ανέφερε επιπλέον : όσο για ξηρούς σπόρους, χρησιμοποιώ δύο διαφορετικά μείγματα.
Ένα είναι το βασικό μείγμα που χρησιμοποιώ όλο τον χρόνο και αποτελείται από τα ακόλουθα :
Καναρινόσπορο -2000 γρ. - niger 1000 gr.- άσπρο μαρούλι 250 gr - μαύρο μαρούλι 250 γρ. -περίλλα 250 γρ. (δεν είναι διαθέσιμος στις ΗΠΑ)- ελαιοκράμβη 250 γρ. -καναβούρι 250 γρ. - σπόρους νεράγκαθου 150 γρ. (ούτε αυτό είναι διαθέσιμο στις ΗΠΑ), ραδίκι 150 γρ. - παντζαρόσπορος 150 γρ. - λιναρόσπορος 100 γρ.
Ένα ορισμένο μέρος ξηρού μείγματος σπόρων, τοποθετείται στο κλουβί ( που καθορίζεται από τον αριθμό των πουλιών που υπάρχουν στο κλουβί ).
Τοποθετείται σε έναν βαθύ δίσκο σπόρων και δεν προστίθεται τίποτα, μέχρι να καταναλωθεί όλο (δεν επιτρέπω στα πουλιά μου να επιλέγουν σπόρους. Θα πρέπει να φάνε το 100% του μείγματος).
Ο Fumagalli συμπλήρωσε ότι έχει άλλο ένα μείγμα που ο ίδιος υποδεικνύει για την προετοιμασία ξηρού μείγματος.
Περιέχει 21 διαφορετικούς σπόρους, που αποτελούνται από τους παρακάτω :
Άγριο κεχρί (το μακρύ) 3000 γρ. - niger 2100 γρ. -καναρινόσπορος 900 γρ. -
λευκό μαρούλι 300 γρ. - μαύρο μαρούλι 300 γρ. - περίλλα 300 γρ.- καναβούρι 300 γρ. - ραδίκι 300 γρ. - μαντζαρόσπορος 300 γρ. -λιναρόσπορος 300 γρ. -μικρό μαύρο ηλιόσπορο 300 γρ. -σπόρους καρότου 300 γρ.- bella di note 200 γρ. -σπόροι τομάτας 200 γρ. - παπαρούνας 200 γρ.- μάραθου 200 γρ. - σουσάμι 200 γρ. -γαϊδουράγκαθο 150 γρ.- κεχρί λευκό 150 γρ. -κόκκινο κεχρί 150 γρ. - σπόρους λουλουδιών (κατιφές, καλέντουλα) 100 γρ.
Τον ρώτησα : πως ακριβώς ταϊζετε τα δύο μείγματα σπόρων. Γενικά πως τα τοποθετείτε και την προετοιμασία πριν την τοποθέτηση τους.
Fum: Η γενική σύνθεση του μείγματος γίνεται από πριν.
Το προετοιμασμένο μείγμα προσφέρεται καθημερινά όλο το χρόνο σε πολύ βαθιά δοχεία για την αποφυγή διασκορπισμού.
Προσφέρω επίσης όλο το χρόνο, ένα μείγμα σπόρων που αποτελείται από 4 μέρη niger και ένα μέρος καναβούρι.
Αυτό εμποτίζεται στο νερό- μπορώ να προσθέσω στη διαβροχή των σπόρων, μια μικρή ποσότητα απολυμαντικού διαλύματος(προτιμώ να χρησιμοποιώ τετραμερές αλάτων ).
Μισό κουταλάκι του γλυκού χλωρίνης σε ένα γαλόνι νερού (3.79 lt), μπορεί να αντικαταστήσει το τετραμερές αλάτων.
Οι σπόροι μουσκεύονται για 24 ώρες, κατόπιν πλένονται καλά και προετοιμάζω ένα μέρος μουσκεμένων σπόρων, ένα μέρος προετοιμασμένου μείγματος ξηρών σπόρων και ένα μέρος τροφής για νεοσσούς.
Όλα αναμειγνύονται μαζί και προσφέρω μια μικρή ποσότητα από το μείγμα σε όλα μου τα πουλιά.
Τον ρώτησα : εννοείτε ότι ταϊζετε αυτό το μείγμα όλο το χρόνο;... Και γιατί προσμειγνύετε και ξηρό σπόρο;
Fum :Λοιπόν, αυτό θα εξασφαλίσει μια διαφορετική επιλογή φαγητού, για τα πουλιά μου.
Ερώτηση : Τι άλλο ταϊζετε στη διάρκεια της πτερόροιας και την αναπαραγωγική περίοδο;
Fum : Σχεδόν ότι ανέφερα πριν, προσφέρεται όλο το χρόνο.
Ωστόσο κατά τη διάρκεια της πτερόροιας, αλλά επίσης τους χειμερινούς μήνες, προσφέρω στα πουλιά μου σπόρους ηλιόσπορου.
Φυτεύω τον μαύρο ηλιόσπορο, αυτόν από τον οποίο παίρνουν το λάδι(ηλιέλαιο).
Δίνω μια μικρή ποσότητα από αυτόν στα πουλιά μου.
Επιπλέον, στη διάρκεια της πτερόροιας προσφέρω επίσης φέτες αγγούρι και άλλα λαχανικά, όπως επίσης σπόρους στο γαλακτικό στάδιο, όπως ηλιοτρόπια, κεφάλι ταραξάκου και άλλα ζιζάνια.
Κατά τη χειμερινή περίοδο, κόβω τα αγγούρια και τα άλλα λαχανικά όπως φύλλα λάχανου και τα λαχανάκια Βρυξελλών, προσφέροντας τα μόνο 2 φορές τη βδομάδα.
Κατά τη διάρκεια της άνοιξης, τους δίνω επίσης όταν είναι διαθέσιμα, στελλάρια(*χορηγούνταν παλιότερα ως τονωτικό των ωδικών πτηνών), ειδικά όταν βρίσκονται στο στάδιο της σποράς και τα οποία βρίσκονται παντού.
Τον ρώτησα : πόσο πράσινο ταϊζετε τα πουλιά σας;
Fum :Δεν δίνω πάρα πολλά λαχανικά στα πουλιά μου.
Κατά τη γνώμη μου, το να υπερτρέφεις με πρασινάδα οποιοδήποτε είδος πουλιού, μπορεί να επιφέρει εντερικά προβλήματα, όπως εντερίτιδα.
Δεν είναι όλα τα λαχανικά καλά.
Προσφέρω πρασινάδα, ανάλογα με την εποχή και μόνο σε μικρές ποσότητες.
Συνήθως χρησιμοποιώ το κεντρικό τμήμα των λαχανικών (π.χ. τον πηρήνα από τα κολοκυθάκια).
Γνωρίζω σα γεγονός, ότι σε όλη την Ιταλία πολλοί εκτροφείς δεν χρησιμοποιούν καθόλου χόρτα.
Ερώτ. :Υπάρχει κάτι άλλο που κάνετε για τα πουλιά σας;
Fum : Οι καρδερίνες χρειάζονται επίσης πολλές πρωτεϊνες συμπεριλαμβανόμενου του κοτόπουλου, βραστά αυγά και πρωτεϊνες όπως : ζωντανά mealworms βρασμένα και σκουλήκια μύγας (αυγά από μύγες οι οποίες τελικά μετατρέπονται σε προνύμφες, που συνήθως βρίσκονται σε σάπια κρέατα).
Αυτά είναι άφθονα στην Ιταλία και συνήθως χρησιμοποιούνται για δολώματα αλιείας, αλλά και για να ταϊστούν τα πουλιά.
Ερώτ.: Ποιά μέθοδο σίτισης χρησιμοποιείτε για να αποφύγετε τη θνησιμότητα των νεοσσών;
Fum. : Πολλά χρόνια πριν, στις αρχές της αναπαραγωγικής μου εμπειρίας, είχα πολλά προβλήματα προσπαθώντας να παρέχω στα πουλιά μου μια καλή ισορροπημένη διατροφή.
Ιδιάιτερα, είχα προβλήματα κατά τις πρώτες τέσσερις έως έξι μέρες της ζωής των νεοσσών.
Το πρόβλημα ήταν, ότι μερικές από τις θηλυκές καρδερίνες, τάϊζαν τους νεοσσούς χρησιμοποιώντας μόνο ζωϊκές πρωτεϊνες όπως βραστά σκουλήκια μύγας και χωντανά mealworms .
Aγνοούσαν το αυγό και τους φυτρωμένους σπόρους.
Άλλα θηλυκά τάϊζαν μόνο με φυτρωμένους σπόρους.
Και στις δύο μεθόδους σίτισης, πολλοί από τους νεοσσούς πέθαιναν μέσα σε διάστημα 3 η 4 ημερών επώασης.
Πέθαιναν όπως φαινόταν από εντερικά προβλήματα... Δλδ διάρροια, φλεγμονή, διαταραχές του πεπτικού συστήματος κλπ.
Μετά από τόσες απογοητεύσεις και απώλειες, άλλαξα τη μέθοδο σίτισης,όπως επίσης και το φαγητό εισάγοντας νέες συνταγές : σιμιγδάλι, πατέ και βρασμένους σπόρους.
Ταυτόχρονα, μείωσα το ποσοστό των ζωϊκών πρωτεϊνών για τις πρώτες πέντε-έξι μέρες.
Επίσης άλλαξα τη μέθοδο βρασμού του σκουληκιού της μύγας.
Μετά τη δεύτερη βδομάδα της εκκόλαψης, αντικατέστησα το βρασμένο σπόρο με φυτρωμένο σπόρο.
Αυτές οι αλλαγές, περιόρισαν τα περισσότερα από τα προβλήματα ταϊσματος που είχα με τις θηλυκές και τους νεοσσούς.
ΠΟΤΕ δεν διαθέτω χορταρικά στους γονείς που ταϊζουν, την 1η βδομάδα ζωής των νεοσσών.
Αρχίζω να χορηγώ μικρή ποσότητα χορταρικών, αρχής γενομένης από την 8η η 9η μέρα εκκόλαψης και συνεχίζω κατά τη διάρκεια της πτερόροιας.
Προς το τέλος της πτερόροιας, προσφέρω φέτες αγγουριών και λαχανικών κάθε μέρα, όπως ανέφερα προηγουμένως, καθώς και σπόρους στο γαλακτώδες στάδιο, όπως ηλιοτρόπια, πικραλίδες, ραδίκια και χόρτα σποράς.
Μια άλλη συμβουλή που θα πρέπει να θυμόμαστε, είναι ότι κάθε κλουβί, θα πρέπει να έχει μια αφαιρούμενη σχάρα, ώστε να αποφεύγεται η μόλυνση (από την επαγή με τις κουτσουλιές ) και να αποφευχθεί η εξάπλωση ασθενειών μεταξύ των νέων.
Ερώτ. : Χρησιμοποιείτε καναρίνια σαν θετούς γονείς (παραμάνες);
Fum. : Τα θηλυκά καναρίνα μπορεί να είναι κατάλληλα για την επώαση και την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής και Σιβηριανής καρδερίνας.
Ωστόσο, μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης χρησιμοποιώ καναρίνια σαν παραμάνες. Αυτή δεν είναι ποτέ η φυσική αναπαραγωγική μου μέθοδος.
Οι μικρές καρδερίνες που έχουν ανατραφεί από κανάρες, είναι λιγότερο εύρωστες σε σχέση με αυτές που ανατράφηκαν από τους φυσικούς τους γονείς.
Οι καρδερίνες χρειάζονται πολλή περισσότερη πρωτεϊνη και βιταμίνες απ’ότι τα καναρίνια.
Οι καρδερίνες, συνήθως ταϊζουν τους νεοσσούς τους με περισσότερες θρεπτικές τροφές απ’ότι τα καναρίνια.
Θέλω να προσθέσω, ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι για να μη χρησιμοποιήσετε θετούς γονείς στις καρδερίνες.
Για παράδειγμα, όταν οι νέες καρδερίνες έχουν μεγαλώσει από τους γονείς τους, οι απόγονοι λαμβάνουν από την καρδερίνα γονέα, τα κατάλληλα αντισώματα που τους εγγυώνται τη σωστή ανάπτυξη και την ισχυρότερη αντίσταση κατά των ασθενειών.
Προσωπικές εμπειρίες μου έχουν δείξει, ότι οι αρσενικές καρδερίνες που έχουν μεγαλώσει από καναρίνια, όταν μπαίνουν για αναπαραγωγή την επόμενη χρονιά με μια θηλυκή καρδερίνα, έχουν την τάση να σπάνε και να καταστρέφουν τα αυγά, και σε πολλές περιπτώσεις, πετάνε τα μωρά από τη φωλιά.
Αυτό το πρόβλημα, συνήθως ΔΕΝ εμφανίζεται με νεαρούς που ανατράφηκαν από καρδερίνες.
Ωστόσο, μερικές φορές χρησιμοποιώ κανάρες malinois για την ανάπτηξη/μεγάλωμα καρδερίνων Σιβηρίας - είτε αρχέγονες είτε μεταλλαγμένες, όμως επαναλαμβάνω, μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις.
Μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης, είναι αν μια θηλυκιά καρδερίνα δεν κάθεται στα αυγά η δεν φροντίζει επαρκώς τους νεοσσούς, η ήταν σε προηγούμενη περίοδο ‘’κακή’’ μάνα.
Είναι πάντως απαραίτητο να κάνουμε την κανάρα να δέχεται τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεϊνες, αλλά και να δεχθεί ζωϊκή πρωτεϊνη, όπως τα mealworms η τα σκουλήκια μύγας.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη και την επιβίωση των μικρών καρδερίνων.
Ερώτ. : Γιατί malinois και όχι κάποιο άλλο είδος όπως Razza espanol η Roller;
Fum. : Malinois είναι ένα συγκεκριμένο είδος καναρινιών, που προέρχεται από το Βέλγιο- περιφέρεια Malinois-Anvers .
Το συγκεκριμένο καναρίνι, έχει ύπαρξη εκατοντάδων χρόνων και έχουν εκτραφεί για το φανταστικό τους τραγούδι.
Αυτά τα είδη είναι πολύ δυνατά και εύρωστα. Το θηλυκό κάνει μια καλή μητρική αναδοχή.
Ταϊζουν τις καρδερίνες και τις αναπτύσσουν μέχρι τη λήξη, όμορφα. Πάντως άλλοι εκτροφείς στην Ιταλία, χρησιμοποιούν Carpodacus Mexicanus.
Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα πουλιά είναι καλύτερα για την αν"απτυξη πιο ευαίσθητων ειδών όπως σπίνοι και Bullfinches (π.χ. Πύρρουλες).
Ναι, απίσης στην Ιταλία, πολλοί άλλοι εκτροφείς χρησιμοποιούν σαν παραμάνες είδη όπως Fife Fancy, Razza Espanol , Rollers κλπ.
Αυτοί οι εκτροφείς πετυχαίνουν εξίσου καλά αναπαραγωγικά αποτελέσματα.
Ερώτ. : Κε Fumagalli, πολλοί εκτροφείς που έχω επισκεφθεί σε όλη την Ιταλία και την Ευρώπη, χρησιμοποιούν φάρμακα. Εσείς χρησιμοποιείτε φαρμακευτική αγωγή;
Fum. : Νομίζω ότι μια φυσική μέθοδος αναπαραγωγής είναι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσει κανείς, πράγμα που σημαίνει π.χ. καλό περιβάλλον, καλό φαγητό και διαχείρηση.
Ακολουθώντας αυτά τα τρία απλά βήματα, η ιατρική δεν είναι συνήθως απαραίτητη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθένειες των καρδερίνων αφορούν την κοκκιδίωση. Αυτή η ασθένεια, παρουσιάζεται στα έντερα των πουλιών.
Μολύνουν τα ίδια τους εαυτούς τους με τις απεκκρίσεις τους, ειδικά τους υγρούς και ζεστούς μήνες του χρόνου.
Η καλύτερη εναλλακτική για την πρόληψη της κοκκιδίωσης και άλλα είδη ασθενειών των πουλιών, είναι να εφαρμόζεται μια μέθοδος πρόλειψης, όπως η χρήση σχάρας στο κάτω μέρος των κλουβιών, κρατώντας τις σχάρες σχολαστικά καθαρές, ειδικά εκεί όπου στεγάζονται τα νεαρότερα πουλιά.
Αυτά έχουν την τάση να παίρνουν τις εκκρίσεις τους. Εγώ αλλάζω τις σχάρες στα κλουβιά μου το λιγότερο δύο φορές τη βδομάδα.
Η κοκκιδίωση, είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλη την Ευρώπη.
Από την προσωπική μου εμπειρία, κανένα φάρμακο δεν θα την εξαλείψει πλήρως. Ωστόσο, η ασθένεια είναι ευαίσθητη στα προϊόντα σουλφαμίδας που μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο της και να τη διατηρήσουν σε ανεκτά από τον οργανισμό επίπεδα.
Στο Βέλγιο, οι εκτροφείς χρησιμοποιούν ένα προϊόν που ονομάζεται ESB, αναμεμειγμένο με Baytril, Furavet η άλλα αντιβιοτικά όλο το χρόνο.
Κατά τη γνώμη μου, η κατάχρηση αντιβιοτικών δημιουργεί πολλά προβλήματα όπως, άσπορα αυγά και νεοσσούς που πεθαίνουν μέσα στο κέλυφος.
Οι δε νεοσσοί που επιβιώνουν, είναι φτωχής ποιότητος και αδύναμοι. Προσπαθώ να αποφεύγω τη χρήση αντιβιοτικών, όποτε είναι δυνατόν.
Ωστόσο, εάν κάνω χρήση σουλφαμιδών, το κάνω μόνο τρείς η τέσσερις φορές το χρόνο, για 5 με 6 ημέρες.
Έπειτα χορηγώ μια πολυβιταμίνη στο νερό για τις επόμενες 10 ημέρες. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ, χρησιμοποιούν προϊόντα για να καταπολεμήσουν την κοκκιδίωση, ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ, ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της πτερόροιας από Αύγουστο έως Οκτώβρη.
Κατά τη γνώμη μου,όταν χρησιμοποιήτε υπερβολικά φαρμακευτικά προϊόντα για τη θεραπεία της κοκκιδίωσης, τα πουλιά τελικά παθαίνουν ανοσία στο φάρμακο και επίσης η υγεία τους θα επιδεινωθεί.
Συνεπώς η καλύτερη εναλλακτική λύση, είναι να επιλέξετε δυνατά, υγιή πουλιά και να εφαρμόσετε ένα καλό πρόγραμμα αναπαραγωγής.
Χρησιμοποιείστε το απόθεμα πουλιών που εκτρέφονται στην αιχμαλωσία, τα οποία είναι λιγότερο ευάλωτα στην κοκκιδίωση.
Για την πληροφόρηση σας, στην Ιταλία, η αγορά είναι κορεσμένη από όλα τα είδη προϊόντων σουλφαμίδας.
Αυτά θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται μόνο για μεγάλα προβλήματα. Αυτά τα προϊόντα, θα σκοτώσουν όλους τους εντερικούς μικροοργανισμούς, συμπεριλαμβανόμενης της εντερικής χλωρίδας και θα επιδεινώσει πραγματικά την υγεία των πουλιών.
Εδώ είναι η συνταγή σιμιγδαλιού του Κου Fumagalli :
4 κουταλιές της σούπας σιμιγδάλι, 1 κουταλιά του γλυκού μέλι, 1 αυγό, 1 ποτήρι γάλα, νερό.
Προεταιμασία : Βράζουμε μια μικρή ποσότητα νερού και το αφήνουμε στην άκρη.
Αναμειγνύουμε το γάλα, το σιμιγδάλι, το λευκό μόνο τμήμα του αυγού (λευκοματίνη) σε ένα μικρό δοχείο για περίπου 5 λεπτά.
Θα πρέπει να ανακατεύετε συνεχώς το σιμιγδάλι, χρησιμοποιώντας ένα ξύλινο κουτάλι, και όταν αυτό γίνεται ξηρό, θα πρέπει να προσθέσετε μια μικρή ποσότητα νερού που είχατε βράσει προηγουμένως.
Στο τέλος του μαγειρέματος, δλδ μετά από 5 λεπτά, βγάζετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτετε 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι και τον κρόκο του αυγού.
Μπορείτε επίσης να προσθέσετε, βιταμίνες σε υγρή σκόνη η και πρωτεϊνες.
Βάλτε το σιμιγδάλι σε ένα πλαστικό δοχείο, και όταν κρυώσει και γίνει στερεό, το μεταφέρετε στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη).
Μπορείτε να το διατηρήσετε στο ψυγείο, για 2 η 3 ημέρες το ανώτερο. Είναι πραγματικά μια απόλαυση για τα πουλιά.
Το σιμιγδάλι, είναι επίσης ένα ιδιαίτερα εύπεπτο και ασφαλές τρόφιμο.
Νομίζω ότι είναι μία από τις πιθανές λύσεις για να ταϊσετε τους νεοσσούς τις πρώτες μέρες της ζωής τους, χωρίς να έχουν προβλήματα πέψης(θυμηθείτε, θα πρπεπει να το αλλάζετε 2-3 φορές την ημέρα).
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και για άλλους σπίνους, όπως red siskin , λούγαρα, redpolls, καναρίνια κλπ.
Η συνταγή πατέ του Κου Fumagalli (τροφή ταϊσματος νεοσσών ), έχει ως εξής :
1 βραστό αυγό, 6 κουτ. της σούπας από μια καλή αυγοτροφή του εμπορίου(ταϊσματος νεοσσών), μια πρέζα σκόνη πρωτεϊνης (όπως η καζεϊνη η άλλη ) και μια πρέζα βιταμίνη σκόνη.
Προετοιμασία : Βράζω το αυγό (μικρό) για 10 λεπτά (15 κατ’ανώτερο για ένα μεγάλο). Το αφαιρώ από τη φωτιά και το συνθλίβω συμπεριλαμβανόμενου του κελύφους.
Προσθέτω στο ξηρό πατέ, σκόνη βιταμίνης και πρωτεϊνης.
Το ανακατεύω έως ότου αποκτήσω ένα ομοιογενές προϊόν. Είναι καλύτερο να προετοιμάζετε το πατέ καθημερινά, αλλά μπορείτε επίσης να το προετοιμάσετε από πριν και να το κρατήσετε στην κατάψυξη, αποψύχοντας το κομμάτι που χρειάζεται καθημερινά.
Μια γρ’ηγορη μέθοδος απόψυξης, είναι να τοποθετήσετε το παγωμένο πατέ, σε ένα μικρό πιάτο και να το τοποθετήσετε πάνω από μια κατσαρόλα που περιέχει ζεστό νερό.
Η συνταγή του Κου Fumagalli για βραστά σκουλήκια μύγας :
Αγοράζω ζωντανά σκουλήκια μύγας από μία αγορά ψαριών και τα προετοιμάζω μόνος μου.
Πρώτα απ’όλα, πλένω τα σκουλήκια 3 φορές με νερό. Βράζω νερό και προσθέτω τα σκουλήκια μύγας. Όταν το νερό ξαναπάρει βράση, περιμένω 2 λεπτά και το αφαιρώ από τη φωτιά.
Αμέσως χύνω τα σκουλήκια μέσα σε κρύο νερό, προκειμένου να σκοτώσω τα υπόλοιπα βακτήρια.
Μετά τα στεγνώνω και τα βάζω σε μικρά πλαστικά δοχεία. Τοποθετώ τα δοχεία σε μια πλαστική τσάντα και τα βάζω στο ψυγείο (κατάψυξη). Μπορείτε να τα αποψύξετε όπως περιέγραψα παραπάνω για το αυγό πατέ.''
 
Απόσπασμα από συνέντευξη με τον Angelo Fumagalli

(δεν επιτρέπω στα πουλιά μου να επιλέγουν σπόρους. Θα πρέπει να φάνε το 100% του μείγματος)
Μεγάλο μυστικό. (μόνο για πουλιά εκτροφής)
Απόσπασμα από συνέντευξη με τον Angelo Fumagalli

Τον ρώτησα : πόσο πράσινο ταϊζετε τα πουλιά σας;
Fum :Δεν δίνω πάρα πολλά λαχανικά στα πουλιά μου.
Κατά τη γνώμη μου, το να υπερτρέφεις με πρασινάδα οποιοδήποτε είδος πουλιού, μπορεί να επιφέρει εντερικά προβλήματα, όπως εντερίτιδα.
Δεν είναι όλα τα λαχανικά καλά.
Προσφέρω πρασινάδα, ανάλογα με την εποχή και μόνο σε μικρές ποσότητες.
Σιγά σιγά θα τα μειώσεις τελείως... Οσο ζεις μαθαίνεις 😉
Απόσπασμα από συνέντευξη με τον Angelo Fumagalli

Fum. : Νομίζω ότι μια φυσική μέθοδος αναπαραγωγής είναι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσει κανείς, πράγμα που σημαίνει π.χ. καλό περιβάλλον, καλό φαγητό και διαχείρηση.
Ακολουθώντας αυτά τα τρία απλά βήματα, η ιατρική δεν είναι συνήθως απαραίτητη.
Και αυτό είναι το μεγάλο μυστικό για την καρδερίνα.
 
Back
Top