Γενικά Χαράδριος ο Θαλασσοσφυριχτής (Charadrius alexandrinus)

Nicoletta

PB New Member
Εγγραφή
2 Ιουλ 2018
Μηνύματα
119
Πόλη
Πύργος
Είμασταν παραλία και η ανήσυχη μαμά πετούσε γύρω από το σημείο που ήμασταν φωνάζοντας επιμονα και ψάχνοντας. Οταν την πλησίαζα να την βγάλω φωτόγραφια (δυστυχώς όχι με την Νικον) έφευγε, πετούσε γύρω μας φωνάζοντας και μετά πάλι αναζητώντας. Ημουν όρθια και την παρακολουθούσα τουλάχιστον μισή ωρα.

IMG_20180718_095455.webp

Σε λίγο όμως, στις φωνές της απάντησαν τα δύο μικρά της που ξεπήδησαν μέσα από τους θάμνους! Το πλησιάζω και ο νεοσσός κάθεται ακίνητος κάτω μέσα στα ξεραμένα φύκια με τέλειο καμουφλάζ που ήταν μπροστά μου και δεν τον εβλεπα!

IMG-974daecceaa2910bb79f0125182890f7-V.webp

Έκατσε και τον πήρα στα χέρια μου( 160 παλμούς από την χαρά μου)

IMG-eabc02e13366283fb31e9cc59255e3fe-V.webp

Και με το που τον αφήνω κάτω, παρότι μικροσκοπικος άρχισε να τρέχει σφαιρα προς την μαμά του που τον φώναζε ακόμα!

IMG-5878a0630df6a4b1869511d95264c4b1-V.webp

Απλά απίθανος! Σκέφτηκα να το μοιραζομουν μαζί σας..

IMG_20180718_225954.webp
 

Συνημμένα

  • IMG-5878a0630df6a4b1869511d95264c4b1-V.webp
    IMG-5878a0630df6a4b1869511d95264c4b1-V.webp
    135,8 KB · Προβολές: 12
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πωπω, υπέροχες φωτογραφίες, όμορφη εμπειρία 🙄! Ευχαριστούμε που την μοιράστηκες!
(Εντωμεταξύ σε καταλαβαίνω απόλυτα σε αυτό που λες με την φωτογραφική και τα πτηνά, όταν το παθαίνω κι εγώ είμαι να σκάσω! 😱)
 
Είστε τυχεροί και μόνο που καταφέρατε να το δείτε στο φυσικό του περιβάλλον.
Αυτά τα πουλιά έχουν από τη φύση τους τρομερό καμουφλάζ που ξεκινάει από τη φωλιά, τα αυγά και ολοκληρώνεται στα μικρά που στον κίνδυνο μένουν ακίνητα στις πέτρες.
Ακριβώς έτσι δηλαδή όπως το έζησες.
και ο νεοσσός κάθεται ακίνητος κάτω μέσα στα ξεραμένα φύκια με τέλειο καμουφλάζ που ήταν μπροστά μου και δεν τον εβλεπα!
Και να δανειστούμε και μια φωτογραφία από εδώ για να δούμε τα αυγά και τη φωλιά τους...
002.webp
 
Χαρα; Αφού το άφησα κάτω και έφυγε χοροπηδούσα πάνω κάτω πιο πολυ και από την τετράχρονη κορούλα μου!Φανταστείτε μόνο την έκφραση απορίας στα πρόσωπα των λουόμενων δίπλα, που στα μάτια τους ήμουν μια ακόμα τρελή στην ζεστη της μέρας.

Και να δανειστούμε και μια φωτογραφία από hbw.com
Τέλεια αναφορά! Πραγματικά και τα αυγουλακια τους είναι τέλεια καμουφλαρισμένα.Ωραιο site θα το αποθηκεύσω. Το μόνο στενάχωρο είναι που ήταν η φωτογραφική μηχανή σπίτι! Γιατί στο καλό το έκανα αυτό; Αφού όπου είναι τα παιδιά είναι και η φωτογραφική μηχανή... Μιλάμε για πολύ μουρμούρα στον γυρισμό...
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Γιατί στο καλό το έκανα αυτό;
Πολλές φορές πρέπει να μην έχουμε τον εξοπλισμό για να αναγκάζουμε τις αισθήσεις μας να δέχονται τα δώρα και τις εικόνες της φύσης ως απίστευτα και μοναδικά. Γιατί αν το καλοσκεφτούμε... έτσι είναι!
Απίθανα και μοναδικά
 
Πολλές φορές πρέπει να μην έχουμε τον εξοπλισμό για να αναγκάζουμε τις αισθήσεις μας να δέχονται τα δώρα και τις εικόνες της φύσης ως απίστευτα και μοναδικά. Γιατί αν το καλοσκεφτούμε... έτσι είναι!
Απίθανα και μοναδικά
Έχεις δίκιο αλλά με την μηχανή αισθάνομαι ότι παρεμβαίνω στο χρόνο και του κλέβω μια όμορφη στιγμή που περνάει και δεν ξαναγυρνάει. Ειναι κάτι παραπάνω από μια όμορφη φωτογραφία για μένα, είναι μια χρονοκαψουλα. Ένας χρυσαετός που τρώει την λεία του, μια κόκκινη αλεπού που με κοιτάει καταματα, μια χελώνα που σήκωσε το κεφάλι της στον ήλιο, ένας κεραυνός που πέφτει στον ορίζοντα πριν ξεσπάσει η καταιγίδα, είναι στιγμές που τις κρατησα και τις φύλαξα από την φθορά του χρόνου. Ετσι αισθάνομαι τουλάχιστον.
 
Ευχαριστούμε πάρα πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας.
Ένιωσα σαν να ήμουν κι εγώ εκεί, ένιωσα την χαρά που ένιωσες.
Σημασία δεν έχει η ανάλυση της φωτογραφίας, αλλά το να μπορείς να περνάς το συναίσθημα που νιώθεις στους άλλους μέσω αυτής και εσύ το κατάφερες και με το παραπάνω 😉

Όλοι οι φωτογράφοι το έχουμε πάθει αυτό το "γαμώτο" που λές, όμως μου έχει τύχει εξαιτίας της φωτογραφικής μου να απολαύσω την στιγμή μόνο μέσα απο την φακό και τις φωτογραφίες μου και να μην την ευχαριστηθώ όπως της άξιζε.
Στην τελική οι πιό όμορφες εικόνες μένουν στο μυαλό μας και αποκαλούνται αναμνήσεις :)
 
Δεν ξέρω .. Νομίζω ότι απλά μου τυχαίνει... Νομίζω πως πρέπει να κάνω ένα ποστ με έναν χρυσαετο που έχει κλέψει ένα γαλοπαπο από διπλανό κοτέτσι και το τρώει στο μπροστινό χωράφι... Είναι θέμα τύχης καθαρά!
 
Back
Top