Φροντίδα Χρειάζεται τελικά το κόψιμο στα νύχια;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης MrNek36
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

MrNek36

PB Member
Εγγραφή
28 Απρ 2018
Μηνύματα
539
Πόλη
Αθήνα
Καλησπέρα στην μεγάλη μας ομάδα, είμαι σε ένα δίλημμα: Να κόψω τα νύχια των καναρινιών ή οχι; Είναι πολύ μεγάλα. Για να καταλάβετε είναι τόσο μεγάλα που το αιμοφόρο αγγείο φτάνει μέχρι τη μέση τους. Ο ιδιοκτήτης απ' τον οποίο είχα αγοράσει το αρσενικό, μου είχε πει ότι δεν τα έκοβε ούτε στα μεγάλα πουλιά του (λεω μεγάλα γιατί αυτό που έχω είναι μικρό σε ηλικία). Είναι απαραίτητη η διαδικασία ή θα τα στρεσάρω άδικα; Το έχω ξανακάνει σε πουλιά που είχα παλιότερα και γνωρίζω τη διαδικασία.
 
Τα νύχια στα πουλιά είναι εργαλεία που τα χρησιμοποιούν να πιάνονται και να στηρίζονται.
Στα άγρια πουλιά επειδή οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες φθείρουν τα νύχια τους αρκετά και τα κρατούν πάντα στο σωστό μήκος... Είναι κι αυτό μια απίστευτη λύση που προνόησε η φύση.
Αντίθετα τώρα, στα οικόσιτα ζώα και ειδικά στα πουλιά που μας ενδιαφέρει επειδή οι συνθήκες διαμονής είναι "κολεγίου" και τα πτηνά μας δεν έχουν τις πιέσεις του περιβάλλοντος έχουν επιμηκύνσεις των νυχιών κυρίως αλλά και του ράμφους τους εξ αιτίας αυτής της "αδράνειας".
Τα μεγάλα νύχια (πάνω από το φυσιολογικό) δημιουργούν προβλήματα στήριξης, στράβωμα των δαχτύλων, απώλεια ή δυσκολία ισορροπίας και σε κάποιες πιο δύσκολες στιγμές μαγκώματα στα κάγκελα, πιασίματα στις διάφορες εσοχές. Έτσι προκαλούνται από μικροτραυματισμούς μέχρι και θάνατος αν το μάγκωμα έχει διάρκεια κάποιων ωρών. Σε άλλες περιπτώσεις προκαλούνται καταστροφές των αυγών της φωλιάς, πετάγματα των μικρών στον πάτο του κλουβιού κλπ...
Για να αποφύγουμε κάθε τέτοια άσχημη κατάληξη φροντίζουμε να κόψουμε τα νύχια στο σωστό σημείο επιτρέποντας στα πτηνά να έχουν όσο γίνεται σωστή δραστηριότητα και λιγότερους κινδύνους.
Θα σου πρότεινα μάλιστα να κόψεις τα νύχια δύο τρία χιλιοστά πιο μακρυά από σημείο που είδες
το αιμοφόρο αγγείο
για ασφάλεια.
Αν θες περισσότερη βοήθεια, εδώ είμαστε.
 
Ευχαριστώ πολύ κύριε Γιάννη. Με πολύ άγχος θα το επιχειρήσω. Απλά δεν μ αρέσει που με την επαφή στρεσάρονται...
 
Απλά δεν μ αρέσει που με την επαφή στρεσάρονται...
Αν βάλεις το κλουβί σε πολύ σκοτεινό δωμάτιο. έχεις φροντίσει να έχεις όλα όσα χρειάζονται για την κοπή σε κάποιο φωτεινό σημείο και η όλη προσπάθεια κρατήσει περίπου ένα λεπτό (και πολύ λέω) να είσαι σίγουρος/η πως δεν θα καταλάβει τίποτε.
Όταν μάλιστα το επιστρέψεις στο κλουβί και μετά στο φως της ημέρας... Θα δεις πως θα κοιτά περισσότερο με απορία παρά με φόβο την όλη κατάσταση.
 
Καλησπέρα, μετά από αρκετό καιρό βρήκα το κουράγιο να το κανω. Έφαγα και καποιες ξεγυρισμενες τσιμπιες απ την κυρια μου! Το κακό ειναι οτι 1 νυχάκι από κάθε πουλί μάτωσε λίγο. Δεν ηταν πολύ γιατί κοίταξα στο φως που να κόψω και μαλλον το πηρα στο οριο (πραγματικα στο φως δεν φανηκε η φλαιβιτσα). Τα άφησα και δεν ειδα να εχει τρεξει αιμα ως τωρα στο δαχτυλο τους. Πιστεύω όλα καλα...
 
(πραγματικα στο φως δεν φανηκε η φλαιβιτσα)
Αυτό είναι το πρόβλημα αν τα νύχια τους είναι σκουρόχρωμα. Πάντως το αίμα σταματά συνήθως πολύ γρήγορα, αν απλά έχει κοπεί ελάχιστα περισσότερο από εκεί που χρειάζεται. Παρόλα αυτά, αν δεν σταματούσε, νομίζω ότι βάζουν σαν πρώτη βοήθεια και ελλείψει άλλων υλικών καλαμποκάλευρο στο σημείο και σταματά σύντομα.
 
Το θέμα ειναι οτι δεν ηταν σκουρόχρωμα αλλα εγώ δεν αντιλήφθηκα οτι εφτανε ως εκει, νόμιζα οτι σταματούσε πιο πίσω. Ελπίζω με την εμπειρία να μην ξαναγίνει αυτο το λάθος. Πάντος το πιάσιμο του πουλιού εκτώς απ τα ίδια στρεσάρει και το αφεντικο...
 
Παρόλα αυτά, αν δεν σταματούσε, νομίζω ότι βάζουν σαν πρώτη βοήθεια και ελλείψει άλλων υλικών καλαμποκάλευρο στο σημείο και σταματά σύντομα.
Επίσης μαγειρική σόδα ή ορό.
 
Αντί για σπρέι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στύψη (ή στυπτηρία), πωλείται σε σωληνάρια στα φαρμακεία.

Μικρή ιστορία, πώς έμαθα τη στύψη :)
Την στύψη τη χρησιμοποιούσε ο παππούς μου με το κλασσικό σετ ξυρίσματος (ξυράφι και πινέλο) πριν βγουν τα μοντέρνα ξυραφάκια. Επειδή τα παλιά ξυράφια ήθελαν ακόνισμα, δεν ειχε το πιο σταθερό χέρι και κοβόταν. Την εφάρμοζε σε ελάχιστη ποσότητα στην πληγή και το αίμα σταματούσε. Ως παιδί μου έκανε τρομερή εντύπωση. Χρόνια μετά, έχοντας ξεχάσει τελείως την ύπαρξη της στύψης είχα ίδιο ατυχηματάκι με τον θεματοθέτη προσπαθώντας να κόψω τα νυχάκια του καναρινιού μας. Μέσα σε πανικό πήρα τηλέφωνο τον πτηνίατρο και μου συνέστησε την στύψη. Από τότε έχω πάντα ένα σωληνάριο στο φαρμακείο του σπιτιού. Χρειάζεται ελάχιστη για αιμόσταση και ο καναρίνος μου δεν είχε την τάση να την τσιμπολογαει καθώς δεν έχει μυρωδιά. Δυστυχώς πλέον τη βρίσκει κανείς μόνο σε μεγάλα φαρμακεία (από όσο ξέρω).
 
Πάντος το πιάσιμο του πουλιού εκτώς απ τα ίδια στρεσάρει και το αφεντικο...
... Οπότε δεν είμαι μόνο εγώ που νιώθω έτσι 😵

πάντως μετά από 1-2 φορές γίνεται πολύ απλούστερη η διαδικασία. Τώρα πάω και στης αδελφής μου για να κάνω "πεντικιούρ" και στο δικό της καναρινάκι. Πράγματι, ούτε ένα λεπτό δεν κρατάει η διαδικασία και το πουλάκι μοιάζει πιο "άνετο" στα πιασίματα που κάνει με κοντά νυχάκια.
 
Back
Top