Bicheno Finch - Σπίνος Μπικένο

Georgina

PB Supporter
Εγγραφή
11 Σεπ 2006
Μηνύματα
6.134
Πόλη
Αθήνα
Από τα ελκυστικότερα είδη Αυστραλιανών σπίνων είναι ο σπίνος Βicheno. Οφείλει το όνομά του σε μια παραθαλάσσια πόλη της Τανζανίας και συναντάται ευρύτατα στα Βόρεια και Ανατολικά παράλια της Αυστραλίας. Ο φυσικός του βιότοπος είναι οι χορτολιβαδικές καλλιεργούμενες εκτάσεις, με μικρά δέντρα και θάμνους, αλλά και σε μικρά δάση, κοντά σε υγρότοπους, ενώ πολύ συχνά συναντώνται σε μικρά σμήνη αποτελούμενα από 4-20 άτομα ακόμα και σε κατοικημένες περιοχές. Χτίζουν τις φωλιές τους και αναπαράγονται σε μικρές καλαθωτές φωλιές τις οποίες χρησιμοποιούν και για να κοιμούνται αρκετά μέλη της ίδια οικογένειας μαζί.

Ανήκει στην οικογένεια των Εστρίλδων - Estrildae. Είναι γνωστό με τις κοινές ονομασίες Owl finch, Clown Finch, και Double - bar finch, ενώ η επιστημονική του ονομασία είναι Taeniopygia bichenovii.

Πρόκειται για ένα μικρόσωμο και πολύ ελκυστικό πουλάκι 10 περίπου εκατοστών με μια αρμονική συνύπαρξη των άσπρων, μαύρων, καφετιών και μπεζ αποχρώσεων. Έχει μικρό κωνικό ασημόγκριζο ράμφος και λευκό πρόσωπο που περιβάλλεται από μια μαύρη λεπτή γραμμή που ξεκινάει από το ράμφος και στολίζει όλο το πρόσωπο περιμετρικά γύρω από τα μάτια, καταλήγοντας κάτω από το πηγούνι, γεγονός που τους δίνει και το χαρακτηριστικό όνομα Owl - κουκουβάγια. Το στήθος και η κοιλιά έχει επίσης ένα λαμπρό λευκό ή ασημί χρώμα, που χωρίζεται με μια ακόμα μαύρη διαχωριστική γραμμή. Η κορυφή του κεφαλιού, η πλάτη και ο μανδύας έχουν καφετιές αποχρώσεις ενώ τα φτερά έντονα διάστικτες λευκές βούλες σε όλη την επιφάνειά τους. Του ουροπύγιο και η ουρά είναι μαύρα ενώ τα πόδια του έχουν σκούρο γκρι χρώμα.

Υπάρχουν δυο υποείδη: ένα με λευκό και ένα με μαύρο ουροπύγιο. Τα δύο γένη δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές στο φτέρωμά τους, πέρα από ανεπαίσθητα σημάδια όπως η λαμπρότητα στο λευκό χρώμα του προσώπου και του στήθους που στα αρσενικά είναι πιο έντονη από τα θηλυκά, και ότι οι μαύρες μπάρες που στολίζουν το πρόσωπο και το στήθος είναι πιο πυκνές στα αρσενικά από ότι στα θηλυκά. Τα χρώματα στα θηλυκά είναι ελαφρώς πιο μουντά, αλλά απαιτείται μεγάλη εμπειρία για την σωστή διάκριση. Το μόνο διακριτικό γνώρισμα είναι ότι το αρσενικό κελαηδάει, ενώ το θηλυκό όχι.

Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνονται εύρωστα πουλιά, δεν αντέχουν τις χαμηλές θερμοκρασίες επειδή προέρχονται από τροπικά κλίματα. Πρέπει να διατηρούνται σε καλά προφυλαγμένους χώρους μακριά από ρεύματα αέρα. Έτσι το χειμώνα η θερμοκρασία δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 20 βαθμούς, αν δε πρόκειται για υπαίθριο χώρο, αυτός θα πρέπει να θερμαίνεται και ειδικά κατά τις νυχτερινές ώρες. Χρειάζονται άνετες κλούβες διαμονής μιας και πρόκειται για πολύ κοινωνικά και δραστήρια πουλιά, τα οποία μπορούν να ζήσουν σε ζεύγη ή σε μικρές ομάδες. Είναι γενικά φιλήσυχα, εκτός της περιόδου αναπαραγωγής που μπορεί να γίνουν επιθετικά προς τα άλλα πουλιά ακόμα και του ιδίου είδους. Το ζευγάρι μπορεί να διαμένει μαζί όλο τον χρόνο.

Οι σπίνοι αυτοί θεωρούνται ώριμοι προς αναπαραγωγή μετά τον 9ο μήνα αλλά για καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερα προβλήματα στην αναπαραγωγή είναι προτιμότερο να περιμένει κανείς μέχρι να συμπληρώσουν τον 12ο μήνα ζωής.

Αναπαράγονται την Άνοιξη ή το φθινόπωρο σε μικρές φωλιές είτε κλειστού, είτε ανοιχτού τύπου. Προτιμούν τον στολισμό με πρασινάδα στο κλουβί για να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε προστατευμένο περιβάλλον. Αν τους δοθεί το κατάλληλο υλικό, ίνες καρύδας, χόρτο, πούπουλα κτλ, χτίζουν την φωλιά τους και εναποθέτουν εκεί 4-6 αυγά τα οποία και επωάζουν για 12-13 ημέρες αρχίζοντας την επώαση μετά τη γέννηση του 4ο αυγού συνήθως. Οι νεοσσοί φροντίζονται και από τους δύο γονείς και ολοκληρώνουν το φτέρωμά τους την 22η - 26η μέρα. Με τη πάροδο των 3 μηνών έχουν αποκτήσει το οριστικό χρώμα στο φτέρωμά τους.

Κατά την αναπαραγωγική περίοδο οι νεοσσοί έχουν την ανάγκη να τρέφονται με ζωντανές ζωικές πρωτεΐνες. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή, θα ήταν χρήσιμο να παρέχεται αυγοτροφή ενισχυμένη με τροφή για εντομοφάγα πουλιά που περιέχει μικρά αποξηραμένα σκουλήκια.

Σπόροι για τροπικά πουλιά ενισχυμένοι με κεχρί, βλαστωμένοι σπόροι, λαχανικά, φρούτα, άμμο και σουπιοκόκαλο είναι απαραίτητα στην καθημερινή τους διατροφή.
Έχουν πολύ καλή σχέση με το νερό το οποίο λατρεύουν οπότε και η μπανιέρας θεωρείται από τα απαραίτητα αξεσουάρ του κλουβιού.

Η κοινωνικότητα και φιλειρηνική διάθεση που επιδεικνύουν καθώς και η ελκυστική εμφάνισή τους τα κατατάσσει στα πιο αξιαγάπητα είδη σπίνων. Η συγκατοίκησή τους με άλλα είδη της ίδια οικογένειας όπως κοινωνικοί σπίνοι, ζεμπράκια, πιγκουινάκια ή γκούλντιαν, καλό θα ήταν να αποφεύγεται προκειμένου να διατηρείται ανέπαφο το είδος για να μπορεί να διαιωνηθεί.
 
Back
Top