Αφού οι έτοιμες αυγοτροφές ούτε αυτές δεν ξέρουν τί έχουν μέσα θα είναι χειρότερα η σπιτική;
Δεν αναφέρεται στο βίντεο αυτό ακριβώς Λάμπρο. Αυτό που λέει είναι, ότι μπορεί να έχουμε μια γενική εντύπωση με βάση την προσωπική μας αντίληψη για τις ανάγκες των σποροφογάνων πουλιών, αλλά όσο κι αν αυτή πλησιάζει στην πραγματικότητα, παραμένει άστοχη, από τη στιγμή που κανείς μας δεν γνωρίζει πραγματικά, ποια είναι η φυσική διατροφή των καναρινιών για να μπορέσει να την προσαρμόσει στις συνθήκες εκτροφής.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι και εμείς αλλά και οι εταιρείες - επιχειρήσεις παρασκευής προϊόντων διατροφής και υγείας των πουλιών, κατέχουμε την ΙΔΙΑ γνώση, το αποτέλεσμα του προϊόντος που θα παράξει ο καθένας μας με βάση τις γνώσεις του, θα διαφέρει σημαντικά λόγω του γεγονότος ότι, μόνο οι εταιρείες παραγωγής προϊόντων διατροφής, γνωρίζουν τις (αντικειμενικά μετρήσιμες) διατροφικές ανάγκες των πουλιών.
Τα αντίστοιχα στοιχεία που γνωρίζουμε εμείς, όσο καλά ενημερωμένοι κι αν είμαστε, είναι αυτά που αποφασίζει η κάθε εταιρία να δημοσιεύσει στο κοινό ή αυτά που δημοσιεύει κάποιο πανεπιστήμιο που διεξάγει την ίδια επιδοτούμενη από την παραπάνω εταιρία έρευνα.
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να φάμε ένα μεσημέρι του Ιουλίου το σπιτικό φαγητό που περίσσεψε από χθες, ακόμη και αν δεν έχει φυλαχτεί σωστά, παρά να πάρουμε δύο πίττες γύρο από ένα μαγαζί που τα παρασκευάζει με τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Με αυτή την αναφορά μου, θέλω να τονίσω το θέμα της προκατάληψης που δημιουργεί η εμμονική ενασχόλησή με ένα θέμα (αναφέρθηκε σε αυτό και η κυρία κτηνίατρος), όταν δεν υπάρχουν ούτε καν οι ελάχιστες επιστημονικές γνώσεις ως βασικό μας εργαλείο.
Μας αρκεί ότι το δικό μας είναι σπιτικό.
Ναι, υπάρχει ο παράγοντας της σχεδόν άμεσης αλλοίωσης της τροφής, ο οποίος δυστυχώς μπορεί να αντιμετωπιστεί πραγματικά μόνο με την προσθήκη χημικών συντηρητικών στο προϊόν. Διαφορετικά, όπως εξηγεί και η κυρία στο βίντεο και
έχω αναφέρει και εγώ σε μια πρόσφατη σχετική παρατήρησή μου, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε λοιμογόνες βόμβες που αργά ή γρήγορα, θα μας αναγκάσουν να ασχοληθούμε με την "εξειδικευμένη" αντιμετώπιση ασθενειών, τις περισσότερες από τις οποίες δημιουργήσαμε οι ίδιοι.
Σε γενικές γραμμές, το σεμινάριο κινήθηκε σε μια άποψη που είχα, έχω και θα εξακολουθήσω μάλλον να έχω και στο μέλλον, ότι τα καναρίνια χρειάζονται μια λιτή και συνάμα ποιοτική διατροφή με βάση την τρέχουσα γνώση μας για τα δεδομένα της φυσικής τους διατροφής και να προσπαθούμε να συμπληρώνουμε τη διατροφή τους κατά περιόδους, μόνο με συμπληρώματα που μπορούν να καλύψουν τις καταρχήν μετρήσιμες διατροφικές ανάγκες των πουλιών.
Δεν πιστεύω ότι κάποιο από τα φυσικά συμπληρώματα που δίνουμε στα πουλιά τα βλάπτει, όταν τα δίνουμε με μέτρο. Πιστεύω όμως ότι τα ίδια φυσικά συμπληρώματα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ότι έχουμε καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των πουλιών, ειδικά στο βαθμό που πιστεύουμε ότι το κάναμε, κρίνοντας από τη δικαιολογημένη κατά τα άλλα ανάγκη μας να τους προσφέρουμε το καλύτερο.
Κάπως έτσι "διάβασα" στο βίντεο τη διάλεξη και είναι αλήθεια ότι μπορώ να βρω πολλά κοινά σε αυτήν με τις απόψεις που έχω προσωπικά τόσα χρόνια για το θέμα.
(έχει αναφερθεί αλλού επίσης). Σημαντική και η υπερχορήγηση ζωικών πρωτεϊνών.
