Η ηλικία και το φύλο συνήθως ελεγχονται εύκολα, αν και καλό θα ήταν να ανεβάσετε μια ευκρινή φωτογραφία όπου φαίνονται ο χαλινός και τα μάτια του. Εν ολίγοις, μωρά μπάτζι κάτω των 2-3 μηνών έχουν ρίγες μέχρι την μύτη. Στην συνέχεια περνούν την πρώτη τους πτερόρροια και οι ρίγες μένουν μόνο στο κεφάλι και την ράχη, με καθαρό λευκό ή κίτρινο μέτωπο. Αν ο Τσίφτης είναι παράξενη μετάλλαξη και δεν έχει ρίγες, τότε μπορύμε να κρίνουμε από τα μάτια του. Αν δεν έχει καθόλου ίριδες, δλδ τα μάτια είναι κατάμαυρα, τότε είναι κάτω των 4-5 μηνών. Αν έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται σκούροι γκρι δακτύλιοι γύρω από τις κόρες, τότε είναι 5-10 μηνών και αν οι ίριδες είναι ολόλευκες σαν δαχτυλίδια, τότε το μπάτζι είναι ενός έτους και άνω, ενήλικο με τα όλα του. Υπάρχουν κάποιες μεταλλάξεις, κυρίως pied, που διατηρούν τα μωρουδιακά μάτια χωρίς ίριδα, αλλά είναι σπάνιο. Επίσης, μπορείτε να δείτε παλιές φωτογραφίες του Τσίφτη - αν μόλις τον πήρατε το ράμφος του είχε μια έντονη μαυρη κοιλίδα, σαν να είχε φάει γροθιά στην μέση του ράμφους, τότε ήταν όντως πάρα πολύ μικρός, κάτω των δύο μηνών. Για κάτι πιο συγκεκριμένο χρειάζεται φωτογραφία.
Ένα νεαρό αρσενικό έχει έντονο, γυαλιστερό ροζ χαλινό, ενώ τα θηλυκά έχουν από μπεζ έως πολύ ανοικτό σιελ. Όταν ενηλικιωθούν και ωριμάσουν οι συνήθεις μεταλλάξεις των αρσενικων αναπτύσσουν σκούρο μπλε ελεκτρικ χαλινό, ενώ τα θηλυκά κυμαίνονται από λευκό εως καφέ.
Όταν υποδεχόμαστε ένα νέο πουλάκι, το αφήνουμε για αρκετό καιρό, 1-2 εβδομάδες, ήσυχο σε ενα ασφαλές σημείο του σπιτιού που έχει μέτρια κίνηση, μακριά από παιδιά και κατοικίδια. τα μπάτζι είναι πολύ ευαίσθητα στο στρες ζώα και η αλλαγη περιβάλλοντος προκαλεί μεγάλο σοκ, το οποίο ξεπερνούν σταδιακά όσο βλέπουν ότι το νέο τους σπίτι είναι φιλικό προς μικρά πουλάκια και τα πελώρια ροζ τέρατα (εμείς οι άνθρωποι) δεν τρώμε μπάτζι για πρωινό. Γιαυτό κρατάμε την επαφή στο ελάχιστο και απαραίτητο: αλλαγή νερού, φαγητού και υποστρώματος. Μπορείτε να καθίσετε στο ίδιο δωμάτιο εφόσον δεν δείχνει τρομαγμένος, και να ασχοληθείτε με μια ήσυχη εργασία όπως ανάγνωση, ίντερνετ κλπ. Πολλά μπάτζι χαλαρώνουν με τραγούδια άλλων πουλιών, μπορείτε να το δοκιμάσετε ώστε ο Τσίφτης να μην αισθάνεται πολύ μόνος, μιας και τα μπα΄τζι είναι αγελαία ζώα.
Αυτή είναι η αρχή, η οποία διαρκεί όσο χρειάζεται το κάθε πουλάκι μέχρι να χαλαρώσει. Απο εκεί και πέρα τα προσεγγίζει κανείς για να γίνει η αρχή της εκπαίδευσης, πάντα κρατώντας μίλλετ, ώστε να συνδεσουν την παρουσία μας με κάτι πολύ θετικό, όπως η λιχουδιά, κάνοντας αργές κινήσεις και μιλώντας απαλά.
Ένα τελευταίο πριν κλείσω, γιατί ρχίζει και μεγαλώνει το ποστ, αν μπορείτε, ανεβάστε μια φωτογραφία του κλουβιού, πολλά προβληματα στρες και φόβου στους μικρούς παπαγάλους οφείλονται σε προβληματικό σεταπ και διορθώνονται στο πι και φι.
