Το chestnut-breasted mannikin είναι ένα από τα πιο γνωστά είδη εξωτικών πτηνών της οικογένειας των εστριλδίδων με καταγωγή από την Ωκεανία.
Το chestnut-breasted mannikin είναι ένα μικρόσωμο κοινωνικό πτηνό με φιλήσυχη συμπεριφορά. Στην Αυστραλία είναι γνωστό και με την ονομασία bully finch ή barley bird.
Το στήθος είναι καφετί και η κοιλιά ολόλευκη. Ανάμεσα στις δύο αυτές περιοχές παρατηρείται μία μαύρη διαχωριστική γραμμή που τονίζει την αντίθεση των χρωμάτων του στήθους και της κοιλιάς.
Κάτω από τις φτερούγες υπάρχουν μικρές ασπρόμαυρες ρίγες οι οποίες φτάνουν μέχρι και την περιοχή της αμάρας. Από εκεί και μέχρι το τέλος της ουράς, κυριαρχεί το μαύρο χρώμα.
Τα φτερά που καλύπτουν τον ουροπήγιο αδένα, όπως και η πάνω όψη της ουράς έχουν μια ανοιχτόχρωμη καφέ απόχρωση.
Τα πόδια και τα νύχια είναι είτε μαύρα είτε ελαφρώς μπεζ.
Σε κάθε περίπτωση η μέθοδος του τεστ DNA είναι η ασφαλέστερη.
Αγαπημένη τους ασχολία είναι να τρέφονται με τους τοπικούς άγριους σπόρους των γρασιδιών της περιοχής. Λόγω αυτού τα παρατηρούμε συχνά σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, αγρούς, έλη και υγροβιότοπους με μαγκρόβια δένδρα.
Λόγω της λιτής τους διατροφής πρέπει να διαμένουν πάντοτε κοντά σε κάποια πηγή νερού. Είναι κοινωνικά πουλιά για αυτό συχνά θα τα παρατηρήσουμε με ομογενή σμήνη είτε να κρατάνε συντροφιά σε κάποιο άλλος είδος grassfinch.
Αγαπούν τους γρασιδόσπορους για αυτό φυτά όπως η σεταρία και η κοινή πόα είναι καλοδεχούμενα. Χρειάζονται πάντοτε μια πηγή ασβεστίου για αυτό θα πρέπει να τους προσφέρουμε σουπιοκόκκαλο, τριμμένα όστρακα (grit) καθώς και τσόφλια αυγών.
Έξτρα σπόροι και σπόροι υγείας είναι αποδεκτοί.
Την περίοδο της συντήρησης δεν είναι απαραίτητο να τους προσφέρουμε ζωντανή τροφή αλλά την περίοδο της αναπαραγωγής μπορεί να φανεί ένας καλός σύμμαχος για την βέλτιστη ανάπτυξη των νεοσσών. Τα mealworms είναι ιδανικά όμως μπορούμε να προσφέρουμε και μικρούς γρύλους καθώς και ένα είδος κατσαρίδας που βρίσκουμε στο εμπόριο.
Το βραστό αυγό και η αυγοτροφή μπορούν να προσφέρονται μια φορά την εβδομάδα.
Στην αιχμαλωσία μπορούμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να κατασκευάσουν τη δικιά τους φωλιά χρησιμοποιώντας τόσο τα προαναφερθέν υλικά όσο και κάποιο βοηθητικό στήριγμα. Ειδάλλως, μια τεχνίτη ξύλινη φωλιά με μεγάλο άνοιγμα στην επάνω πλευρά της πρόσοψης είναι ιδανική.
Το αρσενικό για να προσελκύσει το θηλυκό πραγματοποιεί ένα μικρό χορευτικό συνοδευόμενο από το ερωτικό του κάλεσμα. Αφού το θηλυκό τον αποδεχθεί ως μέλλοντα πατέρα τον απογόνων της, αρχίζουν το χτίσιμο της φωλιάς με το αρσενικό να βοηθάει περισσότερο.
Μέσα σε αυτή, το θηλυκό εναποθέτει 5-8 λευκά αυγά τα οποία επωάζει για περίπου 13 μέρες. Στην επώαση των αυγών βοηθούν και οι δύο γονείς αλλά το βράδυ περισσότερο η μητέρα.
Τα μικρά αφήνουν τη φωλιά την 21η μέρα της ζωής τους και τριγυρίζουν στο χώρο με τους γονείς τους. Σε λίγες μέρες ακόμη επιστρέφουν στην φωλιά κάθε βράδυ μέχρι την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς τους.
Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό ή παραμονή σε μια ζευγαρώστρα των 60cm είναι ικανοποιητική για ένα ζεύγος. Σαφώς και εδώ ισχύει το ρητό για τα κλουβιά που λέει, "όσο μεγαλύτερο, τόσο το καλύτερο".
Όπως ήδη αναφέραμε, είναι κοινωνικά και φιλήσυχα πουλιά για αυτό και η συμβίωση τους με άλλους εξωτικούς σπίνους όπως τα Star finch και τα Cherry finch είναι εφικτή.
Αγαπούν το μπάνιο για αυτό η προσθήκη μπανιέρας καθημερινά, μακριά από ρεύματα αέρα είναι επιτρεπτή.
Το χειμώνα είναι προτιμότερο να τα τοποθετούμε σε εσωτερικό χώρο για την αποφυγή τυχών ασθενειών και απωλειών. Η παραμονή τους σε εξωτερικό χώρο με την βοήθεια κάποιας προστατευτικής κατασκευής από το κρύο είναι επιτρεπτή.
Ελληνική ονομασία: -
Αγγλική ονομασία: Chestnut-breasted mannikin, chestnut-breasted munia, bully bird
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Εστριλδίδες (Estrildidae)
Γένος: Λόνχούρα (Lonchura)
Είδος: L. castaneothorax
Πιγκουινάκια - Java sparrow (Lonchura oryzivora)
Chestnut-breasted mannikin ή bully bird
Το chestnut-breasted mannikin είναι ένα μικρόσωμο κοινωνικό πτηνό με φιλήσυχη συμπεριφορά. Στην Αυστραλία είναι γνωστό και με την ονομασία bully finch ή barley bird.
Περιγραφή
Τα χρώματα τους δημιουργούν μια αρμονική αντίθεση με καλαίσθητο αποτέλεσμα. Έχουν μαύρη προσωπίδα και ασημόγκριζο ράμφος. Το κεφάλι και το σβέρκο έχουν μια γριζωπή απόχρωση ενώ οι φτερούγες και η πλάτη παρουσιάζουν σκούρο καφέ χρώμα.Το στήθος είναι καφετί και η κοιλιά ολόλευκη. Ανάμεσα στις δύο αυτές περιοχές παρατηρείται μία μαύρη διαχωριστική γραμμή που τονίζει την αντίθεση των χρωμάτων του στήθους και της κοιλιάς.
Κάτω από τις φτερούγες υπάρχουν μικρές ασπρόμαυρες ρίγες οι οποίες φτάνουν μέχρι και την περιοχή της αμάρας. Από εκεί και μέχρι το τέλος της ουράς, κυριαρχεί το μαύρο χρώμα.
Τα φτερά που καλύπτουν τον ουροπήγιο αδένα, όπως και η πάνω όψη της ουράς έχουν μια ανοιχτόχρωμη καφέ απόχρωση.
Τα πόδια και τα νύχια είναι είτε μαύρα είτε ελαφρώς μπεζ.
Διάκριση φύλου
Τα δύο φύλα είναι παρόμοια στην όψη και η διάκριση του γένους δεν γίνεται αντιληπτή από την εξωτερική τους εμφάνιση. Παρόλα αυτά, μπορούμε να ξεχωρίσουμε το αρσενικό από το θηλυκό άτομο ακούγοντας το τραγούδι και παρατηρώντας τον χώρο του πρώτου.Σε κάθε περίπτωση η μέθοδος του τεστ DNA είναι η ασφαλέστερη.
Γεωγραφική κατανομή και βιότοποι
Σε άγρια κατάσταση, τα chestnut-breasted mannikins απαντώνται στην μακρινη ήπειρο της Ωκεανίας, τη Νέα Καληδονία, την Ινδονησία και την Παπούα Νέα Γουινέα.Αγαπημένη τους ασχολία είναι να τρέφονται με τους τοπικούς άγριους σπόρους των γρασιδιών της περιοχής. Λόγω αυτού τα παρατηρούμε συχνά σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, αγρούς, έλη και υγροβιότοπους με μαγκρόβια δένδρα.
Λόγω της λιτής τους διατροφής πρέπει να διαμένουν πάντοτε κοντά σε κάποια πηγή νερού. Είναι κοινωνικά πουλιά για αυτό συχνά θα τα παρατηρήσουμε με ομογενή σμήνη είτε να κρατάνε συντροφιά σε κάποιο άλλος είδος grassfinch.
Διατροφή
Η διατροφή τους στην αιχμαλωσία θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο πλούσια ώστε να μπορούν τα πτηνά να χτίσουν ένα γερό ανοσοποιητικό. Χρειαζόμαστε ένα πλούσια μείγμα για εξωτικά πτηνά με προσθήκη τσαμπιών millet ως έξτρα λιχουδιά.Αγαπούν τους γρασιδόσπορους για αυτό φυτά όπως η σεταρία και η κοινή πόα είναι καλοδεχούμενα. Χρειάζονται πάντοτε μια πηγή ασβεστίου για αυτό θα πρέπει να τους προσφέρουμε σουπιοκόκκαλο, τριμμένα όστρακα (grit) καθώς και τσόφλια αυγών.
Έξτρα σπόροι και σπόροι υγείας είναι αποδεκτοί.
Την περίοδο της συντήρησης δεν είναι απαραίτητο να τους προσφέρουμε ζωντανή τροφή αλλά την περίοδο της αναπαραγωγής μπορεί να φανεί ένας καλός σύμμαχος για την βέλτιστη ανάπτυξη των νεοσσών. Τα mealworms είναι ιδανικά όμως μπορούμε να προσφέρουμε και μικρούς γρύλους καθώς και ένα είδος κατσαρίδας που βρίσκουμε στο εμπόριο.
Το βραστό αυγό και η αυγοτροφή μπορούν να προσφέρονται μια φορά την εβδομάδα.
Αναπαραγωγή
Στη φύση τα chestnut-breasted mannikins κατασκευάζουν τη φωλιά τους ανάμεσα σε καλαμιές και ψηλό γρασίδι. Πλέκουν τη φωλιά τους με ίνες ξύλων, ξερά χόρτα, αποξηραμένο γρασίδι, τρίχες, φτερά και μικρά κλαδιά.Στην αιχμαλωσία μπορούμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να κατασκευάσουν τη δικιά τους φωλιά χρησιμοποιώντας τόσο τα προαναφερθέν υλικά όσο και κάποιο βοηθητικό στήριγμα. Ειδάλλως, μια τεχνίτη ξύλινη φωλιά με μεγάλο άνοιγμα στην επάνω πλευρά της πρόσοψης είναι ιδανική.
Το αρσενικό για να προσελκύσει το θηλυκό πραγματοποιεί ένα μικρό χορευτικό συνοδευόμενο από το ερωτικό του κάλεσμα. Αφού το θηλυκό τον αποδεχθεί ως μέλλοντα πατέρα τον απογόνων της, αρχίζουν το χτίσιμο της φωλιάς με το αρσενικό να βοηθάει περισσότερο.
Μέσα σε αυτή, το θηλυκό εναποθέτει 5-8 λευκά αυγά τα οποία επωάζει για περίπου 13 μέρες. Στην επώαση των αυγών βοηθούν και οι δύο γονείς αλλά το βράδυ περισσότερο η μητέρα.
Τα μικρά αφήνουν τη φωλιά την 21η μέρα της ζωής τους και τριγυρίζουν στο χώρο με τους γονείς τους. Σε λίγες μέρες ακόμη επιστρέφουν στην φωλιά κάθε βράδυ μέχρι την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς τους.
Φροντίδα
Το ιδανικότερο για την σωστή διαβίωση τους θα ήταν η διαμονή σε μεγάλες κλούβες (aviaries) μέσα στις οποίες θα υπήρχε μια ευρεία ποικιλία ασφαλών φυτών και βοτάνων που θα τους δημιουργούσαν την ψευδαίσθηση ότι ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον.Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό ή παραμονή σε μια ζευγαρώστρα των 60cm είναι ικανοποιητική για ένα ζεύγος. Σαφώς και εδώ ισχύει το ρητό για τα κλουβιά που λέει, "όσο μεγαλύτερο, τόσο το καλύτερο".
Όπως ήδη αναφέραμε, είναι κοινωνικά και φιλήσυχα πουλιά για αυτό και η συμβίωση τους με άλλους εξωτικούς σπίνους όπως τα Star finch και τα Cherry finch είναι εφικτή.
Αγαπούν το μπάνιο για αυτό η προσθήκη μπανιέρας καθημερινά, μακριά από ρεύματα αέρα είναι επιτρεπτή.
Το χειμώνα είναι προτιμότερο να τα τοποθετούμε σε εσωτερικό χώρο για την αποφυγή τυχών ασθενειών και απωλειών. Η παραμονή τους σε εξωτερικό χώρο με την βοήθεια κάποιας προστατευτικής κατασκευής από το κρύο είναι επιτρεπτή.
Ονοματολογία και συστηματική ταξινόμηση
Διωνυμική ονομασία: Lonchura castaneothoraxΕλληνική ονομασία: -
Αγγλική ονομασία: Chestnut-breasted mannikin, chestnut-breasted munia, bully bird
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Οικογένεια: Εστριλδίδες (Estrildidae)
Γένος: Λόνχούρα (Lonchura)
Είδος: L. castaneothorax
L. c. assimilis
L. c. boschmai
L. c. castaneothorax
L. c. ramsayi
L. c. sharpii
L. c. uropygialis
Media gallery Πτηνών Λόνχουρα
Σχετικό περιεχόμενο
Κοινωνικός σπίνος - Society finch (Lonchura striata domestica)Πιγκουινάκια - Java sparrow (Lonchura oryzivora)